Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 224/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Dariusz Ciulkiewicz

Protokolant: sekretarka Ewa Wilczyńska

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. w Otwocku

sprawy z powództwa małoletniej W. B. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. E.

przeciwko A. B.

o alimenty

1.  zasądza od A. B. tytułem alimentów na rzecz małoletniej W. B., ur. (...), począwszy od dnia 11 września 2018 roku kwotę po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, płatną do rąk matki małoletniej M. E., w terminie do dnia 10-go każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

Sygn. akt III RC 224/17

UZASADNIENIE

M. E. reprezentująca małoletnią W. B. pozwem z dnia 22 sierpnia 2017 roku wniosła o zasądzenie od pozwanego A. B. na rzecz małoletniej powódki alimentów w kwocie po 1200 zł miesięcznie.

Pełnomocnik pozwanego zajmując stanowisko w sprawie, w zakresie żądania alimentów uznał powództwo do kwoty po 600 zł miesięcznie - stanowisko pełnomocnika pozwanego k. 147 akt.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletnia W. B. ur. (...) pochodzi z nieformalnego związku (...). Strony przez 19 lat tworzyły nieformalny związek, z którego posiadają jeszcze młodszego syna A. E., którego ojcem ustalony został na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 22 lutego 2018 roku w sprawie III RC 225/17 A. B.. Matka dziecka i pozwany zamieszkiwali wspólnie na terytorium Holandii gdzie wynajmowali mieszkanie. Po rozstaniu stron M. E. wraz z dziećmi powróciła do Polski, gdzie obecnie mieszka i pracuje. Pozwany A. B. uczestniczył w kosztach utrzymania małoletnich przeznaczając na ich rzecz łączną kwotę ok. 1000 zł. miesięcznie. Na W. B. ojciec dobrowolnie łożył kwotę 500 zł. miesięcznie.

(d. odpis skrócony aktu urodzenia k. 2 akt, dokumenty, oświadczenia pozwanego k. 158-164, 199 akt, wyrok tut. Sądu z dnia 22 lutego 2018 r. sygn. akt III RC 225/17,zeznania M. E. k. 246v-247v, 285-286 akt).

M. E. wraz z małoletnimi dziećmi zamieszkuje w G. w swoim domu rodzinnym z matką, partycypuje w kosztach utrzymania domu na pół z matką. Na koszty utrzymania domu składają się opłaty za energię elektryczną w kwocie ok. 500 zł miesięcznie, opłata za szambo w kwocie 70 zł miesięcznie, woda kwartalnie to wydatek ok. 300 zł, wywóz śmieci ok. 180 zł, opłata za węgiel w sezonie grzewczym ok. 1600 zł. M. E. pracuje jako higienistka stomatologiczna i osiąga miesięczny dochód w kwocie 1600 zł. Ponadto matka dorabia sobie przy przeprowadzkach z czego w skali miesiąca uzyskuje dochód w kwocie ok. 800 zł. oraz otrzymuje na dzieci świadczenie wychowawcze 500 +. Na koszty utrzymania małoletniej W. B. składają się koszty dojazdu do szkoły w kwocie 45 zł za bilet miesięczny, zakup książek na nowy rok szkolny ok. 700 zł, ubrania ok. 300 zł- z uwagi na rozpoczynający się nowy rok szkolny, obiady w szkole –ok. 90 zł miesięcznie. Koszty wyżywienia córki matka szacuje na kwotę ok. 800 zł. miesięcznie. Ponadto ponoszone są koszty wyjazdów organizowanych przez szkołę np. do teatru ok. 100 zł jeden wyjazd. Małoletnia potrzebowała by także dodatkowych lekcji z języka hiszpańskiego-koszt jednej godziny zajęć to kwota 50 zł. Ponadto z uwagi na kontuzję kolana możliwym jest, iż małoletnia będzie potrzebowała rehabilitacji. Małoletnia choruje tylko okresowo, generalnie jest dzieckiem zdrowym. W 2017 roku małoletnia przeszła uraz kolana, otrzymała z tego tytułu odszkodowanie z ubezpieczenia w kwocie 2000 zł. M. E. posiada samochody R. (...) – dostawczy oraz F. (...) -osobowy Drugi samochód jest leasingowany i rata leasingowa wynosi 1000 zł. Matka dziecka jest również właścicielka działki o powierzchni 4300 m2 położonej w W.. Małoletnia W. B. wraz z bratem A. B. jeżdżą do ojca do Holandii. W okresie wakacyjnym, małoletnia powódka była u ojca przez okres jednego miesiąca, zaś jej brat przez okres dwóch miesięcy.

(d. faktury k. 251-252, wydruk przelewów bankowych k. 254-256, rachunki k. 259-265, zeznania M. E. k.246v-247v, 285-286 akt).

Pozwany A. B. przebywa na terytorium Holandii. Pozwany odbywać tam miał karę pozbawienia wolności. Wydawano wobec pozwanego (...) Nakaz Aresztowania w dniu 2 marca 2005 roku przez Sąd Okręgowy w Siedlcach. Pozwany odbywał karę pozbawienia wolności w Holandii. A. B. w czasie pobytu za granicą trudnił się między innymi pracami w charakterze pracownika wykończeniowego wnętrz, malował okna, pracował jako cieśla, dorabiał sobie również jako tłumacz. W okresie między 2012 a 2014 rokiem A. B. przechodził zabiegi operacyjne więzadła zewnętrznego prawego stawu kolanowego, po których był poddawany fizjoterapii. Pozwany otrzymywał świadczenie zasiłkowe w kwocie 833 euro. W okresie od 23 marca do 31 grudnia 2017 roku składka na ubezpieczenie A. B. wyniosła 1184,97 euro. W grudniu 2017 roku A. B. uzyskał zezwolenie ubezpieczyciela na pokrycie kosztów dalszego jego leczenia w postaci medycznej rehabilitacji specjalistycznej z kwotami maksymalnego zwrotu 4306,50 euro i 1838,93 euro. Pozwany wykonuje prace dorywcze w branży wykończenia wnętrz. W 2017 roku dochód A. B. oszacowany został na kwotę 10 000 euro. A. B. przebywając w Holandii mieszkał w wynajmowanych mieszkaniach. W 2014 roku był zadłużony z tytułu płatności czynszu na kwotę 3900 euro. W 2017 roku w wyniku postępowania egzekucyjnego zajęty został rachunek A. B.. Zadłużenie A. B. zostało w kwietniu 2017 roku rozłożone na 22 miesięczne raty po 145,36 euro. Małoletnia W. B. zwraca się bezpośrednio do ojca o pieniądze na swoje potrzeby. Córka miała także bezpośrednie upoważnienie do korzystania z konta ojca. Pozwany A. B. przesyłał wówczas dla córki pieniądze w kwotach zależnych od jej potrzeb. Ojciec przekazywał córce pieniądze na jedzenie w F. Foodach, ubrania, buty, portfel, torebkę. W ocenie matki kupowane za te pieniądze przez córkę produkty były drogie. Córka kupiła buty za 300 zł., bluzę za 200 zł., torebkę za 600 zł., portfel za 300 zł., I. wartego 700 euro. M. E. wskazała, iż jej nie stać byłoby na takie zakupy dla córki. Wydatków tych ojciec nie konsultował z matką dziecka. Pozwany kupuje także dzieciom prezenty i przysyła paczki. Ojciec osobiści kontaktuje się z córką rzadko. A. B. obecnie posiada kolejne małoletnie dziecko syna urodzonego (...) w Holandii ze związku z kolejną partnerką. Partnerka pozwanego pracowała w Holandii w firmie, w której średnie zarobki wynosiły 1600 euro, zajmowała tam stanowisko koordynatora zarządzającego polskimi pracownikami. Z wiedzy M. E. wynika, iż partnerka pozwanego była na macierzyńskim, które w Holandii wynosi 100 % pensji. Nadto otrzymywała ona świadczenie rodzinne w wysokości minimum 500 euro oraz świadczenia na pierwsze swoje dziecko z innego związku. Nadto pozwany otrzymywać miał dofinansowanie do mieszkania.

( d. dokumentacja medyczna i ubezpieczeniowa k.19-34, 74-146, 170-173, 217-218, orzeczenie Sądu Amsterdam Izba (...) Prawnej k. 35-73, d. wyrok w sprawie III RC 225/17 z uzasadnieniem k.211-214, dokumenty dotyczące dochodu i zobowiązań pozwanego k. 154-157, 166-167, 174-176, wyciąg z rejestru urodzeń k. 168-169, wydruk z rachunku pozwanego k. 219-245 akt, zeznania M. E. k. 246v-247v, 285-286 akt).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się z nimi nawet bardzo skromnymi dochodami.

Z kolei art. 135 § 1 k.r. i op. stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Zdaniem Sądu powództwo o alimenty zasługuje na uwzględnienie. Pozwany A. B. zobowiązany jest partycypować w kosztach utrzymania małoletniej córki, co czyni przekazując na jej rzecz kwotę 500 zł. oraz dokonując zakupów ubrań, butów, elektroniki i innych prezentów dla niej. Pozwany dokonywał tych dodatkowych świadczeń przez zakupy oraz przekazywanie pieniędzy córce na ten cel. W ocenie Sądu żądana przez M. E. cała kwota alimentów nie znajduje uzasadnienia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Zauważyć należy, że przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda nie wykazała, aby koszty utrzymania małoletniej były tak wysokie, iż ojciec dziecka winien partycypować w tych kosztach w kwocie po 1200 zł miesięcznie. W ocenie Sądu wydatki związane z wyżywieniem, dojazdami do szkoły, zakupami niezbędnych dla dziecka środków czystości, ubrań, czy tzw. wyprawki szkolnej uzasadniają przyjęcie że koszty te wynoszą łącznie ok. 1200,-zł miesięcznie. Niewątpliwymi są koszty związane z wyżywieniem dziecka, które obejmuje zarówno obiady w szkole – koszt ok. 90 zł. miesięcznie oraz wyżywienia w domu. Zasadnymi kosztami utrzymania dziecka są te związane z wyprawką szkolną, zakupem nowych podręczników za kwotę ok. 700 zł, czy udziałem w rozwijających dziecko zajęciach dodatkowych np. nauka języka hiszpańskiego. Nadto M. E. uczestniczy w ponoszeniu kosztów związanych z zamieszkaniem jej i dzieci w domu rodzinnym. Analizując możliwości zarobkowe pozwanego Sąd wziął pod uwagę wykonywane przez niego uprzednio prace. W ocenie Sądu doświadczenia zawodowe w pracy przy wykończeniach wnętrz, czy pracach malarskich stanowi o możliwościach zarobkowych pozwanego na przyszłość. Przedstawione dokumenty wskazują, iż A. B. przeszedł w Holandii zabieg operacyjny więzadła zewnętrznego prawego stawu kolanowego, po którym był poddany fizjoterapii. Pozwany korzystał z rehabilitacji, fizjoterapii, ergoterapii, psychologa celem powrotu do pracy. Pozwany korzystał z zasiłku z tego tytułu, miał zapewnioną specjalistyczną pomoc medyczno-rehabilitacyjną. Nadto jak zeznała M. E. pozwany korzysta w forma wsparcia w Holandii w postaci dofinansowania do mieszkania. Z zeznań matki dziecka wynika, iż świadczenia pomocowe otrzymuje również partnerka pozwanego. Okoliczności te w ocenie Sądu rzutują na ocenę sytuacje finansowej pozwanego będącego w nowym związku, z którego ma dziecko. Pozwany uprzednio uznał powództwa wniesione na oboje dzieci ze związku z M. E. na łączną kwotę 1000 zł., natomiast w niniejszej sprawie działając przez pełnomocnika uznał powództwo do kwoty po 600 zł. miesięcznie. Niewątpliwym jest, iż A. B. świadczy również w formie prezentów, czy kwot przekazywanych bezpośrednio na konto, do którego dostęp ma córka. Wydatki te jak wynika z zeznań M. E. dokonywane były bez konsultacji z nią co do ustalenia jakie są bieżące potrzeby córki. W ocenie matki wartość tych wydatków przekraczała jej możliwości zarobkowe, a środki przeznaczone na te cele mogły by zostać lepiej wykorzystane również na inne potrzeby córki. Sąd pominął dowód z zeznań pozwanego wobec jego niestawiennictwa na termin rozprawy. Biorąc pod uwagę dochód uzyskiwany przez A. B. wykazany w toku postępowania, jego sytuacje finansowo- bytową i okoliczność posiadania kolejnego dziecka z nowego związku, Sąd uznał, iż może on partycypować w kosztach utrzymania małoletniej córki w kwocie po 700 zł miesięcznie przy uwzględnieniu zarówno jego sytuacji materialnej jak i uzasadnionych potrzeb dziecka stosownie do art. 135 § 1 k.r. i op. Sąd orzekając taka kwotę alimentów wziął także pod uwagę, iż pozwany dodatkowo świadczy na rzecz córki w postaci rzeczowej oraz przesyłając do jej dyspozycji pieniądze. Wobec powyższego na podstawie art. 133 i 135 k.r. i op. orzeczono jak w sentencji. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.