Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 25 września 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Choczaj

Protokolant: sekr. sąd. Justyna Raj

po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z wniosku J. P.

z udziałem U. P. i P. H. oraz G. S.

o wydanie orzeczenia w trybie art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 roku Kodeks wyborczy

postanawia:

oddalić wniosek.

Sędzia: /-/ T. C..

UZASADNIENIE

J. P. wniósł o:

a)  zakazanie G. S. rozpowszechniania materiału
na portalu (...) pt. „(...) J. P. (...)”, dotyczącego kandydata na radnego do Rady Powiatu (...) - J. P., w którym podał m.in.: że J. P. chciał wejść w posiadanie jego mieszkania „zaocznie”, bez jego wiedzy i pod jego nieobecność; że J. P. prawną perfidią zaszeregowania stał się powodem; że za pieniądze J. P. sprawą zajmował się Sąd w W., K., O., K.
i w S.; że J. P. był krok od przejęcia jego mieszkania;
że (...) sąd pracy oddalił wobec niego wszystkie roszczenia J. P., obciążył go kosztami postępowania i przyznał
mu odszkodowanie w wysokości kilku tysięcy złotych, które J. P. rzetelnie mu wypłacił; że poseł B. P. z K. został „odarty” przez J. P. ze skromnej ojcowizny; że nie miał szczęścia też dobroduszny, ufny, a momentami nieco naiwny S. K. (1) z O. oraz wiele innych osób z terenu naszego powiatu; że J. P. to zwykły hochsztapler, niepozbawiony swoistego sprytu w wykorzystywaniu złego położenia, naiwności i dobrego serca innych, a szczególnie nieco od niego biedniejszych;

b)  zakazanie G. S. rozpowszechniania nieprawdziwych informacji na temat kandydata J. P.
do Rady Powiatu (...) zawartych w artykule pt. „(...) J. P. (...)”;

c)  nakazanie G. S. sprostowania nieprawdziwych informacji;

d)  umieszczenie przeprosin wobec kandydata na radnego Powiatu (...) J. P. w lokalnych mediach - zarówno
w gazetach papierowych, jak i ich odpowiednikach internetowych
na jego koszt;

e)  przekazanie przez G. S. na rzecz organizacji pożytku publicznego kwoty 10 000,00 zł;

f)  zakazanie G. S. rozpowszechniania informacji, oraz o:

a)  zakazanie U. P. - wydawcy i właścicielowi portalu (...) i P. H. rozpowszechniania materiału
na portalu (...) pt. „(...) J. P. (...)”, dotyczącego kandydata na radnego do Rady Powiatu (...) - J. P., w którym podał m.in.: że J. P. chciał wejść w posiadanie jego mieszkania „zaocznie”, bez jego wiedzy i pod jego nieobecność; że J. P. prawną perfidią zaszeregowania stał się powodem; że za pieniądze J. P. sprawą zajmował się Sąd w W., K., O., K.
i w S.; że J. P. był krok od przejęcia jego mieszkania;
że (...) sąd pracy oddalił wobec niego wszystkie roszczenia J. P., obciążył go kosztami postępowania i przyznał
mu odszkodowanie w wysokości kilku tysięcy złotych, które J. P. rzetelnie mu wypłacił; że poseł B. P. z K. został „odarty” przez J. P. ze skromnej ojcowizny; że nie miał szczęścia też dobroduszny, ufny, a momentami nieco naiwny S. K. (1) z O. oraz wiele innych osób z terenu naszego powiatu; że J. P. to zwykły hochsztapler, niepozbawiony swoistego sprytu w wykorzystywaniu złego położenia, naiwności i dobrego serca innych, a szczególnie nieco od niego biedniejszych;

b)  zakazanie U. P. - wydawcy i właścicielowi portalu (...) i P. H. rozpowszechniania nieprawdziwych informacji na temat kandydata J. P. do Rady Powiatu (...) zawartych w artykule pt. „(...) J. P. (...)”;

c)  nakazanie U. P. - wydawcy i właścicielowi portalu (...) i P. H. sprostowania nieprawdziwych informacji;

d)  nakazanie U. P. - wydawcy i właścicielowi portalu (...) i P. H. umieszczenia przeprosin wobec kandydata na radnego Powiatu (...) J. P.
w lokalnych mediach - zarówno w gazetach papierowych, jak i ich odpowiednikach internetowych na koszt uczestników postępowania;

e)  przekazanie przez U. P. - wydawcę i właściciela portalu (...) i P. H. na rzecz organizacji pożytku publicznego solidarnie kwoty 20 000,00 zł;

f)  zakazanie U. P. - wydawcy i właścicielowi portalu (...) i P. H. rozpowszechniania informacji.

Uczestniczka postępowania U. P. wniosła o oddalenie wniosku.

Uczestnik postępowania P. H. wniósł o oddalenie wniosku.

Uczestnik postępowania G. S. nie zajął stanowiska
w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca jest kandydatem na radnego do Rady Powiatu (...) z listy Komitetu Wyborczego (...), (bezsporne).

Uczestnicy postępowania nie należą do żadnego komitetu wyborczego
ani nie mają upoważnienia od pełnomocnika komitetu wyborczego
do prowadzenia agitacji wyborczej, (bezsporne).

Uczestnik postępowania P. H. jest redaktorem naczelnym gazety (...), (bezsporne).

Na portalu internetowym (...) którego właścicielem
i administratorem jest firma (...) z siedzibą w W., ukazał się artykuł G. S. pt. „(...) J. P. (...)”, w którym podał on m.in.: że J. P. chciał wejść w posiadanie jego mieszkania „zaocznie”, bez jego wiedzy i pod jego nieobecność; że J. P. prawną perfidią zaszeregowania stał
się powodem; że za pieniądze J. P. sprawą zajmował się Sąd
w W., K., O., K. i w S.; że J. P. był krok od przejęcia jego mieszkania; że (...) sąd pracy oddalił wobec niego wszystkie roszczenia J. P., obciążył go kosztami postępowania
i przyznał mu odszkodowanie w wysokości kilku tysięcy złotych, które J. P. rzetelnie mu wypłacił; że poseł B. P. z K. został „odarty” przez J. P. ze skromnej ojcowizny;
że nie miał szczęścia też dobroduszny, ufny, a momentami nieco naiwny S. K. (1) z O. oraz wiele innych osób z terenu naszego powiatu; że J. P. to zwykły hochsztapler, niepozbawiony swoistego sprytu
w wykorzystywaniu złego położenia, naiwności i dobrego serca innych,
a szczególnie nieco od niego biedniejszych, (bezsporne).

Z regulaminu portalu (...) wynika, że dostęp do niego posiadają wszyscy użytkownicy publicznej sieci Internet. Użytkownik logując się na stronę (...) jednocześnie akceptuje warunki regulaminu.
Z regulaminu portalu wynika ponadto, że użytkownik publikuje swoje komentarze i opinie tylko na własną odpowiedzialność. Właściciel portalu: firma (...) nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności
za treści zamieszczane przez użytkowników w komentarzach na stronie (...) pl. (...) jest umieszczanie przez użytkowników
na (...) treści wyraźnie sprzecznych z prawem: wzywających
do nienawiści rasowej, wyznaniowej, etnicznej, czy też propagujących przemoc. Firma (...) zastrzega sobie prawo do usuwania takich treści. Ponadto zastrzega sobie prawo do blokowania uczestnictwa osób naruszających zasady regulaminu. Firma (...) dołoży wszelkich starań w celu zapewnienia prawidłowego działania portalu oraz udzieli pomocy w rozwiązywaniu problemów dotyczących jego funkcjonowania. Zastrzega sobie prawo
do wyłączenia strony (...) bez podawania przyczyn takiego działania, (bezsporne).

U. P. zdecydowała o umieszczeniu artykułu G. S. na portalu, (bezsporne).

G. S. i U. P. w przeszłości pracowali
w(...), którego wydawcą był J. P., (bezsporne).

Między zainteresowanymi toczą się od lat różne spory i sprawy sądowe, (bezsporne).

Powyższy artykuł G. S. nie był publikowany
w gazecie (...), (bezsporne).

Wnioskodawca złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko G. S.. Egzekucja była skierowana również
do mieszkania uczestnika postępowania. Postępowanie nie doprowadziło
do wyegzekwowania należności wnioskodawcy, (bezsporne).

Wnioskodawca nabył na licytacji nieruchomość należącą do S. K. (2) i B. P., (bezsporne).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podstawą wniosku J. P. jest art. 111 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy, z którego wynika, że jeżeli rozpowszechniane, w tym również w prasie w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.), materiały wyborcze,
w szczególności plakaty, ulotki i hasła, a także wypowiedzi lub inne formy prowadzonej agitacji wyborczej, zawierają informacje nieprawdziwe, kandydat lub pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu okręgowego wniosek o wydanie orzeczenia: zakazu rozpowszechniania takich informacji; przepadku materiałów wyborczych zawierających takie informacje; nakazania sprostowania takich informacji; nakazania publikacji odpowiedzi na stwierdzenia naruszające dobra osobiste; nakazania przeproszenia osoby, której dobra osobiste zostały naruszone; nakazania uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 100 000,00 złotych na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Z treści art. 105 Kodeksu wyborczego wynika, że agitacją wyborczą jest publiczne nakłanianie lub zachęcanie do głosowania w określony sposób, w tym w szczególności do głosowania na kandydata określonego komitetu wyborczego. Chodzi o wypowiedzi, które maja charakter agitacji wyborczej,
a więc są umieszczane z uwagi na trwającą kampanię wyborczą i pozostają
w związku z aktem wyboru, czy też mogą mieć wpływ na wynik głosowania.

Z art. 109 § 1 wyżej wymienionej ustawy wynika natomiast, że materiałem wyborczym jest każdy pochodzący od komitetu wyborczego upubliczniony
i utrwalony przekaz informacji mający związek z zarządzonymi wyborami. Materiały wyborcze powinny zawierać wyraźne oznaczenie komitetu wyborczego, od którego pochodzą (§ 2).

Nie można jednak uznać, że wszelkie wypowiedzi na temat osoby kandydującej w okresie trwania kampanii wyborczej uzyskują przymiot materiału wyborczego. W tym miejscu należy powołać się na uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 19 listopada 2014 roku wydanego w sprawie o sygn. akt ACz 1252/14 (Lex nr 1544686), w którym Sąd ten nie zgodził się z rozumieniem pojęcia „materiały wyborcze” zaprezentowanym w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia
7 września 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I ACz 775/13. Sąd Apelacyjny w Gdańsku stwierdził bowiem, że to, czy określone działanie posiada cechy agitacji wyborczej, zależy między innymi od tego, kto
je podejmuje. Jeżeli czynności, o których mowa w art. 87 § 1 i art. 105 § 1 Kodeksu wyborczego, dokonywane są przez komitet wyborczy (art. 84 § 1
w zw. z art. 84 § 4 tej ustawy) lub przez osobę legitymującą się pisemną zgodą pełnomocnika wyborczego (art. 106 § 1 omawianej ustawy), to należy uznać,
że są one dokonywane w ramach kampanii wyborczej. W konsekwencji podlegają one regulacji tego aktu prawnego, w tym jego art. 111 § 1.
A contrario, jeżeli omawiane czynności, nawet mające cechy/elementy agitacji wyborczej (pozytywnej czy negatywnej), nie są dokonywane przez podmioty uprawnione do prowadzenia kampanii wyborczej, brak jest przesłanek prawnych do uznania, że podlegają normom Kodeksu wyborczego. Jeżeli osoba niewchodząca w skład komitetu wyborczego, niemająca nadto wskazanej w art. 106 § 1 tegoż Kodeksu zgody, podaje nieprawdziwe informacje, to takiego działania nie można kwalifikować jako działania w ramach kampanii wyborczej czy węziej - w ramach agitacji wyborczej. Taka konkluzja oznacza, że osoba będąca kandydatem w danych wyborach czy też pełnomocnik wyborczy zainteresowanego komitetu wyborczego nie ma skutecznego prawa domagania się ochrony w oparciu o przywołany art. 111 § 1 niniejszej ustawy w związku
z postępowaniem wyżej określonej osoby.

W niniejszej sprawie taka sytuacja miała miejsce, gdyż wnioskodawca
nie wykazał, że uczestnicy postępowania należą do innych komitetów wyborczych lub dysponują pisemną zgodą pełnomocnika wyborczego
na agitację wyborczą. Zatem należy stwierdzić, iż żądanie wnioskodawcy zostało wytoczone w niewłaściwym trybie i jako takie podlega oddaleniu
i w niczym nie zmienia tego fakt, iż zainteresowani są ze sobą silnie skonfliktowania od wielu lat.

Ponadto należy stwierdzić, że wniosek skierowany przeciwko uczestnikowi postępowania P. H. jeszcze z innego względu podlega oddaleniu.

Według bowiem art. 38 ust. 1 Prawa prasowego (Dz. U. Nr 5, poz. 24,
z późn. zm.), odpowiedzialność cywilną za naruszenie prawa spowodowanego opublikowaniem materiału prasowego ponoszą m.in. redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie tego materiału. Jednakże jak wynika z oświadczenia U. P., to ona zdecydowała, że artykuł G. S. ukaże się na portalu (...) pl. (...) artykuł G. S. nie był opublikowany w gazecie (...), którego redaktorem naczelnym jest P. H..

Sędzia: /-/ T. C..

ZARZĄDZENIE

(...)
(...)

(...)