Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 10 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Zofia Lehmann

Protokolant:Starszy sekretarz sądowy Elżbieta Witaszczyk

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2018 r. w Poznaniu na rozprawie sprawy z powództwa

M. P., ul. (...), lok. 57, (...)-(...) W.

przeciwko D. W., zam. ul. (...), (...)-(...) Ś.

- o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 99.630,-zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie płatnymi od dnia 31 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty.

II.  Kosztami niniejszego postępowania obciąża pozwaną i w związku z tym:

a.  obciąża ją kosztem jej procesowego zastępstwa;

b.  zasądza od niej na rzecz powoda kwotę 4.982,-zł z tytułu zwrotu uiszczonej przez niego opłaty sądowej oraz kwotę 7.200,-zł z tytułu zwrotu poniesionego przez niego kosztu jego procesowego zastępstwa.

SSO Zofia Lehmann

Sygn. akt XII C 653/17

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 27 września 2016 roku, który do Sądu Okręgowego w W.wpłynął w dniu 28 września 2016 roku – działający samodzielnie powód M. P. – skierował p-ko pozwanej D. W. żądanie:

-zasądzenia od niej na jego rzecz kwoty 99.630,- zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie – zgodnie z normą z art. 481 par. 2 k.c. – liczonymi od dnia 31 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

-zasądzenia od niej na jego rzecz zwrotu kosztów przedmiotowego postępowania – wg norm przepisanych.

nadto:

-przeprowadzenia zawnioskowanych przez niego dowodów w związku z tezami przez niego sprecyzowanymi,

nadto:

-rozpoznania niniejszej sprawy także pod jego nieobecność,

nadto:

-wydania wyroku zaocznego z rygorem natychmiastowej wykonalności – w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w normie z art. 339 k.p.c.

Na tego poparcie:

-przedstawił okoliczności, zakres i warunki podjętej przez nich w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w postaci Kancelarii Adwokackiej z/s w W. – współpracy,

-przedstawił okoliczności, które zdeterminowały dotychczasowy brak ich wzajemnych rozliczeń z tego tytułu,

-przedstawił okoliczności żądania przez nią zwrotu przez niego dokumentacji medycznej dotyczących jej małoletniej córki,

-przedstawił uzasadnienie prawne jego roszczenia (k. 1 – 10 akt).

W reakcji na to pozwana D. W. , także działająca samodzielnie, złożyła w dniu 21 listopada 2016 roku w Sądzie Okręgowym w W.noszącą datę 14 listopada 2016 roku odpowiedź na pozew, w treści której:

-w pierwszej kolejności podniosła zarzut niewłaściwości miejscowej Sądu Okręgowego w W.do rozpoznania tej sprawy – wnosząc o przekazanie jej do Sądu Okręgowego w Poznaniu, jako właściwemu,

nadto – wniosła:

-o oddalenie powództwa powoda w całości,

-o zasądzenie od niego na jej rzecz zwrotu kosztów przedmiotowego postępowania, w tym kosztu jej procesowego zastępstwa – wg norm przepisanych wraz z opłatą od pełnomocnictwa w wysokości 17,- zł,

-o przeprowadzenie podanych przez nią dowodów co do okoliczności przez nią opisanych.

W motywacji zaprezentowanego stanowiska wskazała:

-przesłanki uzasadniające, w jej ocenie, w/w niewłaściwość Sądu Okręgowego w W.do rozpoznania tej sprawy,

poza tym:

-zaprzeczyła jego – przez nią nie przyznanym – twierdzeniom,

-przyznała, iż zleciła mu prowadzenie jednocześnie pięciu jej spraw oraz, że konsultowała z nim treść umowy na wykonanie biogazowni – zaprzeczając jednak, by dotyczyło to umowy o opracowanie wniosku o dofinansowanie na ten cel oraz apelacji od orzeczenia Sądu Rejonowego P. (...), J. w P. z dnia 23 października 2015 roku wydanego w sprawie o sygn. akt (...)

-zaprzeczyła temu, jakoby ustalała z nim wynagrodzenie z powyższego tytułu na powoływaną przez niego kwotę – podając, że miało ono poziom 27.000,- zł,

-podała, że w całości je zapłaciła – opisując tego okoliczności,

-wypowiedziała się na temat opisanych przez niego umów w formie pisemnej,

-opisała przyczyny i okoliczności dotyczące wypowiedzenia mu przez nią pełnomocnictwa (k. 134 – 139 akt).

Postanowieniem wydanym w tej sprawie w dniu 6 grudnia 2016 roku Sąd Okręgowy w W.uznał swoją niewłaściwość miejscową i przekazał niniejszą sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Poznaniu – złożone przez powoda zażalenie na nie oddalone zostało postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2017 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I Acz 372/17 przez Sąd Apelacyjny w Warszawie (k. 160 – 161, 190 -194 akt).

W pismach procesowych:

-powód, działając już przez pełnomocnika procesowego w osobie adwokata, z dnia 6 września 2017 roku, które do Sądu Okręgowego w Poznaniu wpłynęło w dniu 11 września 2017 roku (k. 248 - 249 akt), z dnia 5 marca 2018 roku, które do Sądu Okręgowego w Poznaniu wpłynęło w dniu 7 marca 2018 roku (k. 283 akt),

-pozwana, działając już przez pełnomocnika procesowego w osobie adwokata, z 1 lutego 2017 roku, które do Sądu Okręgowego w W.wpłynęło w dniu 6 lutego 2017 roku (k. 174 akt),

prezentowali oni swoje bieżące postawy; ustosunkowywali się do przeprowadzanego postępowania dowodowego; także twierdzeń przeciwnika.

Na rozprawach w dniach 27 czerwca 2017 roku (k. 222 – 223 akt), 13 lutego 2018 roku (k. 274 – 275 akt), 13 marca 2018 roku (k. 288 – 289 akt) – strony podtrzymywały swoje stanowiska.

Ustalenia stanu faktycznego:

A. Powód M. P. prowadzi działalność gospodarczą w postaci Kancelarii Adwokackiej z/s w W. – zatrudnia bądź zatrudniał on w niej m.in. świadków M. M., H. M., K. P. . W kontekście z tym jego wieloletnim klientem był M. W. – pozostający w nieformalnym osobistym związku z pozwaną i od lipca 2012 roku współpracujący z nią też na niwie zawodowej (zeznania stron; zeznania świadków K. P., H. M., M. M.).

-Okoliczności te zdeterminowały nawiązanie przez strony współpracy, w związku z którą:

*Udzieliła mu ona pełnomocnictwa do jej reprezentowania przed SądemRejonowym P. J. w P. w sprawie o sygn. akt(...)za wynagrodzeniem 15. 000,- zł (k. 13 – 24, 104 – 106 akt, załączone akta j.w.; zeznania stron; zeznania świadków M. M. i H. M.)

*Od momentu złożenia przez niego zażalenia z dnia 17 lutego 2016 roku na postanowienie Sądu Rejonowego P. (...) wydane w dniu 5 stycznia 2016 roku w sprawie o sygn. akt (...)- w oparciu o udzielone mu przez nią pełnomocnictwo reprezentował on ją w tej sprawie za wynagrodzeniem 5.000,- zł (łączne wynagrodzenie za jej reprezentację w w/w sprawie i sprawie przed Sądem Okręgowym w Poznaniu o sygn. akt (...)); (zeznania stron; k. 25 – 44, 101 - 103 akt, załączone akta j.w.; zeznania świadków M. M. i H. M.);

*W oparciu o udzielone mu przez nią pełnomocnictwo reprezentował ją przed Sądem Rejonowym P.i J. w P. w sprawie o sygn. akt(...)za wynagrodzeniem 20.000,- zł (zeznania stron; zeznania świadków K. Ż. – P., M. M., H. M., k. 45 – 73, 98 - 100 akt; załączone akta);

*W oparciu o udzielone mu przez nią upoważnienie do obrony reprezentował on ją w sprawie o oznaczeniu (...)przed Komisariatem Policji P. w P. za wynagrodzeniem 15.000,- zł (k. 74 – 76, 107 - 108 akt; zeznania stron; zeznania świadków j.w.);

*Od momentu złożenia przez niego sprzeciwu do wyroku nakazowego wydanego przez Sąd RejonowyP.i J. w P. w dniu 24 marca 2016 roku w sprawie o sygn. akt (...)– w oparciu o udzielone mu przez nią pełnomocnictwo reprezentował on ją za wynagrodzeniem 15.000,- zł (załączone akta; zeznania stron; zeznania świadków j.w.; k. 77, 110 - 112 akt);

*Udzielał jej porad w sprawie sporządzenia apelacji od wyroku wydanego w sprawie o sygn. akt(...) przed Sądem Rejonowym P. (...)– za wynagrodzeniem 5.000,- zł (załączone akta; zeznania stron; zeznania świadków j.w.; k. 113 – 115).

*Zleciła mu ona – mniej więcej w kwietniu 2016 roku - przygotowanie umowy na wykonanie biogazowni za wynagrodzeniem 6.000,- zł (zeznania świadków j.w.; zeznania stron; k. 79 – 97 akt).

B. Okoliczności nawiązania ich współpracy pozostające w kontekście jej relacji z M. W., jak wspomniano wyżej wieloletnim i zaufanym klientem powoda w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz konieczność szybkiego podejmowania decyzji w większości z wymienionych spraw (wystarczyło porównać daty udzielanych pełnomocnictw; etapy tych postępowań oraz daty pierwszych z podjętych w nich działań przez powoda), przełożyły się na to, iż ich ustalenia dotyczące warunków ich finansowych rozliczeń na tym tle miały formę ustną; niskich doraźnych wpłat na poczet kosztu przejazdów (przelew bankowy na kwotę 1.000,- zł - k. 116 akt). Podjęte w późniejszym czasie próby ich wyegzekwowania czy nadania im formy pisemnej napotykały z jej strony na negatywy polegające na tego odmowie bądź odwlekaniu realizacji zobowiązań z tego tytułu (zeznania powoda; zeznania świadków j.w.; k. 98 – 122 akt). Ich zakres sięgnął pułapu kwoty 99.600,- zł w skali brutto tj. 81.000,- zł w skali netto; rozliczenie to nastąpić miało najpóźniej w maju 2016 roku (zeznania powoda; zeznania świadków j.w.; k.98 – 116 akt).

-Podjęte przez powoda próby porozumienia się z nią w tej płaszczyźnie nie przyniosły pożądanego przez niego rezultatu. Nieskuteczną w tym aspekcie okazała się też wymiana między nimi na tym tle – mającej różną postać – korespondencji (zeznania powoda; zeznania świadków j. w. ; k. 117 - 122, 146 ).

C. W tak naprowadzonych okolicznościach:

1. W piśmie z dnia 11 sierpnia 2016 roku skierowanym przez pozwaną do powoda wypowiedziała mu ona pełnomocnictwo do jej reprezentacji w sprawach toczących się przed Sądem Rejonowym P. (...)o sygn. akt (...) przed Sądem Okręgowym w Poznaniu w sprawie o sygn. akt(...) ; w Prokuraturze Rejonowej P. w P. o sygn. akt . (...)– w odpowiedzi na nie powód wypowiedział jej upoważnienie do obrony z dnia 25 kwietnia 2016 roku w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym P. (...)(k. 123 – 125, 144 - 145; zeznania stron; zeznania świadka K. P.).

2. W dniu 12 września 2016 roku pozwana skierowała do Prokuratury Rejonowej wŚ., noszące datę 9 września 2016 roku, zawiadomienie o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa - w związku z którym w Komendzie Powiatowej Policji w Ś. wszczęte zostało w sprawie o sygn. akt (...)postępowanie w sprawie przestępstwa z art. 268 a par. 1 k.k. Prawomocnym postanowieniem wydanym w dniu 29 stycznia 2018 roku w sprawie o sygn. akt (...)przez Sąd Rejonowy w Ś. oraz postanowieniem wydanym w dniu 26 września 2017 roku w sprawie o sygn. akt (...)przez Sąd Rejonowy dlaW. (...) zostało ono umorzone (k. 147 – 149 akt, k. 174 – 175 i 180 akt Prokuratury Rejonowej w Ś. ).

Naprowadzony stan faktyczny znalazł oparcie w treści:

1. -dokumentów z k . 14 – 92 (dokumenty odzwierciedlające reprezentacje pozwanej przez powoda), 98 – 115 (projekty umów), 117 – 125, 144 - 146 (korespondencja stron), 147 – 148 (zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa)

-zeznań świadków M. M. i H. M. z k. 222 – 223; K. P. z akt o sygn.(...) Sądu Rejonowego dla W. (...);

-zeznań stron z k. 274 – 275, 288 akt.

2. z akt Sądu Rejonowego P. (...)i J. w P. o sygn. (...):

-z dokumentów z k. 12, 38 (orzeczenia), 21 (pełnomocnictwo),

3. z akt Sądu RejonowegoP.i J. w P. o sygn. (...)

-z dokumentów z k. 237, 135 (orzeczenia).

4. z akt Prokuratury Rejonowej w Ś.o sygn.(...)

-z k. 180, 174, 147 – 148 (orzeczenia),

Analiza i ocena zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego:

W jego skład weszły dokumenty i to zarówno o charakterze urzędowym, jak i o charakterze prywatnym;, zeznania świadków oraz zeznania stron.

A. W myśl normy art. 244 k.p.c …. dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone…( par. 1), co odpowiednio stosuje się do … innych pochodzących od organów działających w zakresie zleconych im przez ustawę spraw z dziedziny administracji publicznej…( par. 2) - w niniejszej sprawie warunki te spełniły orzeczenia sądowe. Z treści normy art. 245 k.p.c. – natomiast odczytać można, iż… dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła zawarte w nim oświadczenie… - zaliczono do nich w tym postępowaniu pozostałe ww.

-Warunki zaprzeczenia ich prawdziwości zredagowane zostały odpowiednio w normach art. 252 k.p.c. i art. 253 k.p.c. – żadna ze stron z udziałem możliwości z art. 232 k.p.c. inicjatywy takiej nie podjęła; brak było też przesłanek ku temu, by zrobić to z urzędu.

B. W trakcie postępowania na gruncie tej sprawy w roli świadków – z inicjatywy powoda – wystąpili M. M., H. M. oraz K. P..

1. Świadek K. P. jest żoną powoda; nadto razem pracują oni w prowadzonej przez niego Kancelarii Adwokackiej z/s w W. w ramach swoich kompetencji. Obie te okoliczności zdeterminować musiały ocenę wiarygodności jej zeznań, do której należało podejść z dystansem jako, że dość oczywistym było, że jego pozycja w tym procesie była jej bliższa od pozycji pozwanej – także z racji tego, że jego rozstrzygnięcie w mniejszym lub w większym stopniu mogło przełożyć się i na jej sferę w obszarze prestiżowym i finansowym

-Nie mogło jednak z tych przyczyn dojść do ich dyskwalifikacji – o pozytywnym stosunku do nich zadecydowała ich zgodność zasadniczo z całością (poza zeznaniami pozwanej) zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, w tym zeznaniami pozostałych biorących w niej udział świadków; zeznaniami powoda; przedstawionymi przez niego dokumentami; ale i pozostawały w ścisłym kontekście z orzeczeniem zapadłym w toczącym się p –ko niemu z inicjatywy pozwanej postępowaniu karnym. Nie bez znaczenia dla tego poglądu pozostawały też rozstrzygnięcia wytaczanych p – ko pozwanej spraw ujawniających jej nierzetelność finansową i na innych polach. Przede wszystkim jednak ekspozycji wymagało, że wiedza świadka istotna z punktu widzenia tego sporu pochodziła z bezpośredniego źródła z racji jej powyższego zatrudnienia i dostępności do stosownej dokumentacji; brała też udział w konferencjach odbywanych od stycznia 2016 roku do sierpnia 2016 roku przez strony na bazie ich współpracy. Trudno też wyobrazić sobie, by ryzykowała nieprawdę, bądź nawet subiektywizm kosztem prestiżu cyt. Kancelarii Adwokackiej czy swojego.

2. Tak samo odnieść należało się do świadków M. M. oraz H. M. – nie są oni, co prawda, osobami bliskimi dla powoda; ale i dla nich niewątpliwie, z racji zatrudniania ich przez niego, ważniejszy był w przedmiotowej sprawie interes jego, a nie pozwanej. Niemniej – te same argumenty, co wobec relacji w/w świadka zadecydowały o obdarzeniu zaufaniem tego, co powiedzieli. Pierwszy z wymienionych partycypował we wszystkich spotkaniach – na tle szeroko rozumianej osi tego procesu – stron uczestnicząc z poczynionych przez nie ustaleniach, także finansowych; drugi z nich w znaczącej części; oni także w większości wykonywali czynności jej dotyczące jak np. reprezentowanie jej na rozprawach. Równie trudno byłoby, podobnie jak w przypadku w/w, zbudować konstrukcję, że dla doraźnej sytuacji z pozwaną posługiwali się oni nieprawdą ze stratą dla swojej kariery osobistej i zawodowej.

-Akcentacji wymagało też to, że – niezależnie od tego, że ich wypowiedzi w połączeniu z pozostałym materiałem dowodowym tej sprawy jednolicie i zgodnie zobrazowały naprowadzony wyżej stan faktyczny – niczym nie różniły się one od prezentowanych przez nich wcześniej w cyt. postępowaniu karnym; są konsekwentne i nie nacechowane stronniczością.

-Po pierwotnie pozytywnej decyzji – ostatecznie pominięty został dowód z przesłuchania w charakterze świadka M. W. , skoro do złożenia zeznań miał 5 – krotną szansę; a postawa jego i pozwanej ewidentnie zmierzała do celowego przewlekania tego postepowania. I tak:

a. na rozprawie wyznaczonej w dniu 27 czerwca 2017 roku nie stawił się i ostatecznie nie przedłożył zaświadczenia lekarskiego usprawiedliwiającego to;

b. umożliwiono to mu 3 – krotnie w miejscu jego zamieszkania w Ś.,

c. bez usprawiedliwienia nie stawił się na rozprawie w dniu 13 lutego 2018 roku.

C. Analiza zeznań pochodzących od stron tego sporu nie doprowadziła do wyprowadzania konkluzji innych, aniżeli stanowiących naturalną konsekwencję poprowadzonej co do pozostałego materiału zebranego w jego przebiegu.

-To, co zeznał powód ewidentnie wpisywało się w zeznania świadków występujących w tej sprawie; znalazło także odzwierciedlenie w przedłożonych przez niego dokumentach układając się w zrozumiałą całość. Rzeczywiście – zastanowienie wzbudzić musiał jedynie sygnalizowany przez pozwaną fakt, że analizowana umowa miała formę ustną biorąc pod uwagę, że nastąpiło to w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, co mogłoby sugerować jego małą dbałość o własne interesy i lekkomyślność. Abstrahując od unormowań prawnych na tym tle – za przekonywujące uznać należało jego tłumaczenie tego dotyczące, że zawierzył rekomendacji jej osoby ze strony jej partnera, przez wiele lat bezkonfliktowo korzystającego z usług cyt. Kancelarii; a więc znanego mu od wielu lat. Prawdą jest też, że sprawach, w których reprezentował ją wstępował do nich już na jakimś etapie, co zmuszało go do podjęcia szybkich działań. Obie te przesłanki przyjąć było trzeba za usprawiedliwiające to.

-Zeznania pozwanej – natomiast – nie znalazły oparcia w ani jednym fragmencie zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego sprowadzając się jedynie do jej gołosłownych zaprzeczeń; nie znalazły także potwierdzenia w rozstrzygnięciu zainicjowanego przez nią p – ko powodowi postępowania karnego. Jej tezę o tym, że przecież – jako przedsiębiorca nie wykonywałby na jej rzecz jakichkolwiek czynności pod tytułem darmym, z czego należałoby, jej zdaniem, wyprowadzić wniosek, iż przekazywała mu z tego tytułu kwoty pieniężne zinterpretować można było a rebours. Właśnie dlatego, ze ich nie otrzymał - od pewnego momentu ich współpracy uparcie i konsekwentnie domagał się tego od niej, a jej pasywność w tym aspekcie w postaci niewywiązania się przez nią z jej zobowiązań wobec niego zdeterminować musiała jego decyzję o wszczęciu tego postępowania. Tylko ubocznie – można było zauważyć, że jej nierzetelność tego rodzaju pojawiała się wcześniej w innych konfiguracjach; o czym przesądziła lektura załączonych do tej sprawy akt (przywłaszczenie rzeczy w prowadzonym przez nią komisie; brak wykupu weksla). Nie mógł doprowadzić do odmiennego zapatrywania eksponowany przez nią fakt dokonywania przez nią bankomatowych wypłat na autostradzie na trasie P. – W. wobec braku możliwości poczynienia ustaleń w przebiegu tego postępowania, że dotyczyły one kwot przekazywanych rzekomo przez nią powodowi. Nie można też było stracić z pola widzenia tego, że pozwana – stawiając powyższy zarzut jemu – sama nie zadbała o udokumentowanie tego; skoro nie przedstawiła żadnych dowodów ich odbioru przez powoda czy zatrudnionych przez niego.

Zważeniu podległo, co następuje:

Powództwo powoda zasługiwało na uwzględnienie – tezę taką należało uznać za udowodnioną w świetle analizy zgromadzonego w tej sprawie materiału dowodowego; przywołanych unormowań i przedstawionego rozumowania.

A. W normie z par.1 art. 734 k.c. zawarte zostało pojęcie zlecenia stanowiące, że .. przez……przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie…, przy czym w myśl jego par. 2… w braku odmiennej umowy…obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego je, przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa…

-W tym świetle – oczywistym jest – że świadczenie jednej z jej stron polega na usługach czyli na spełnianiu czynności dla innej osoby; umowa taka nosi cechy konsensualności; jest dwustronnie zobowiązującą; w zależności od regulacji odzwierciedlonej w normie z art. 735 k.c. jest odpłatną lub nieodpłatną.

-Nie wymaga ona zachowania formy szczególnej i to niezależnie od tego, co jest jej przedmiotem – a więc zawarta być może w dowolny sposób, w tym ustnie; także też przez dorozumiane oświadczenie woli i milczenie. Ustawodawca nie redaguje także – i to zarówno po stronie dającego je, jak i przyjmującego je – ograniczeń; co oznacza, że w tych rolach występować mogą wszelkie kategorie podmiotów prawa cywilnego, w tym przedsiębiorcy. Zwrócenia uwagi w powiązaniu z tym wymaga tylko okoliczność, iż - jeśli dla skutecznego dokonywania zleconych czynności wymagane są kwalifikacje szczególne (jak w rozważanym przypadku wpis na listę adwokatów) – to ich brak po stronie przyjmującego zlecenie nie pociąga za sobą sankcji jej nieważności; ale jej niewykonanie z tej przyczyny może uzasadniać odpowiedzialność odszkodowawczą (subiektywna niemożność).

-Czynność – stanowiąca przedmiot zlecenia – jest zawsze czynnością prawną w odróżnieniu od stanowiących przedmiot innych stosunków zobowiązaniowych ; może być określona ściśle, bądź rodzajowo. Jej definicja na gruncie tego unormowania rozumiana jest szeroko obejmując nie tylko czynności prawa materialnego, ale także czynności podejmowane w postępowaniach przed organami stosującymi prawo, a więc czynności procesowe oraz dotyczące reprezentacji dającego zlecenie w postępowaniach sądowych, administracyjnych; przed sądami polubownymi i innymi organami. Uwypuklenia wymagało też, że chodzi tylko o czynności prawne dla innej osoby tzn. wywołujące pośrednio lub bezpośrednio skutki dla niej – dającej zlecenie. Może to, jednak, nastąpić w dwojaki sposób: przyjmujący zlecenie może być pełnomocnikiem (zastępca bezpośredni) dającego go - działając wówczas w jego imieniu ze skutkami powstającymi bezpośrednio w jego sferze; bądź działając jako zastępca pośredni w imieniu własnym, ale na rachunek dającego zlecenie. Analiza przywołanego unormowania – wskazuje na preferencję zastępstwa bezpośredniego, skoro w jego par. 2 ustanawia, że… w braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie..,; tym samym, że w takich warunkach przyjmujący zlecenie działa w imieniu dającego go i brak jest potrzeby dokonywania odrębnej czynności prawnej udzielającej pełnomocnictwa. W kontekście z tym zawarte w nim postanowienie o … nie uchybianiu przepisom o formie pełnomocnictwa…rozumieć należy wyłącznie w ten sposób, że nie będzie ono potrzebne przy czynnościach prawnych nie wymagających zachowania formy szczególnej pod rygorem nieważności; wtedy to, bowiem, dla zachowania tego warunku obligatoryjne jest udzielenie przez dającego zlecenie przyjmującemu odrębnego pełnomocnictwa w wymaganej postaci.

-Często spotykana jest interpretacja, że przyjmujący zlecenie nie zobowiązuje się do osiągnięcia określonego rezultatu, a jedynie do dołożenia starań w tym kierunku – nie należy tego traktować dosłownie. Zobowiązuje się on przecież do dokonania czynności prawnej – są jednak przypadki, w których wykonanie tego zobowiązania nie jest w pełni od niego zależne (np. wygranie przez przyjmującego zlecenie procesu) i tylko w takich okolicznościach mówić można o wywiązaniu się przez niego z niego, gdy przy zastosowaniu wzorca należytej staranności z normy art. 355 k.c. poczynil wszelkie potrzebne do tego działania. Tym samym – stanowi to o realizacji jego zobowiązania z powyższego tytułu bez względu na to, czy czynność ta przyniosła dającemu zlecenie oczekiwane przez niego skutki (por. M. Krajewski, Zobowiązania rezultatu i starannego działania; PiP 2000, numer 8).

Przełożenie tych uwag na naprowadzony wyżej stan faktyczny – wprost doprowadziło do budowy przekonania o tym, że strony zawarły taką umowę w formie ustnej; że jej przedmiotem były czynności prawne (w tym procesowe) w ramach zastępstwa bezpośredniego; że spełnione zostały wszystkie opisane przesłanki niezbędne do tego (por. też normę z art. 736 k.p.c.). Na tym podłożu zresztą w zasadzie nie zgłaszały one w tym sporze zarzutów czy zastrzeżeń.

B. Zgodnie z regulacją zawartą w par. 1 art. 735 k.c …. jeżeli ani z umowy ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie …należy się wynagrodzenie…; - przepis ten wprowadza regułę odpłatności, która uchylona być może wyłącznie wówczas, gdy strony to zastrzegą w łączącej ich umowie lub przesądzą o tym okoliczności. Z kolei jego par. 2 odnosi się do umowy o charakterze odpłatnym, ale bez sprecyzowania jego wysokości – przyjęło się w literaturze, że użyte w nim sformułowanie… obowiązująca taryfa..mieści w sobie wzorzec umowny; niezwykle, bowiem, rzadkim zjawiskiem jest obecnie istnienie taryf mających charakter aktów normatywnych. W niniejszej sprawie zaznaczenia wymagało, że stawki dotyczące wynagrodzenia za czynności adwokackie wynikające z rozporządzeń Ministra Sprawiedliwości nie mieszczą się w tych kryteriach, skoro nie wiążą stron umowy zlecenia; a jedynie sąd rozstrzygający o kosztach procesu. W relacji z tym zaprezentować należało stanowisko, że jeśli w odpłatnej umowie zlecenia zastępstwa procesowego zawartej z adwokatem czy radcą prawnym nie ustalono jego wysokości – przysługuje adekwatne do wykonanej pracy (por. E. Gniewek, {w: }KC. Komentarz, wyd. 3 Warszawa 2008).

-W rozpatrywanej sprawie – sama istota tego charakteru umowy łączącej strony – nie była kwestionowana przez żadną ze stron; spór między nimi zasadzał się na jego wysokości i realizacji. W wyższej partii tego uzasadnienia przedstawiono przyjęte w tej sprawie ustalenia z tej płaszczyzny i motywy do tego prowadzące.

C. W normie z art. 746 k.c. ustawodawca zawarł postanowienia dotyczące wypowiedzenia analizowanej umowy przyznając każdej z jej stron uprawnienie kształtujące do jednostronnego jej rozwiązania i tego skutki – zasadniczo powstające w przyszłości. Można tego dokonać w każdym czasie – dopóki zlecenie nie zostało przez przyjmującego wykonane; przyjmuje ono formę oświadczenia składanego drugiej stronie w myśl normy a z art. 61 k.c.; dla jego skuteczności nie jest wymagane zachowanie formy szczególnej; nie jest ograniczone terminem, co oznacza, że jego skutki następują z chwilą, gdy dotarło ono do adresata w taki sposób, by mógł się z nim zapoznać. Nie ma też wymogu, by z jego treści wynikała tego przyczyna – jego skuteczność, więc, niezależna jest od ewentualnych obiektywnych okoliczności.

-Niemniej od jego istnienia i jego charakteru uzależnione są dalsze jego następstwa w razie, gdy wypowiedziana umowa nosi cechy odpłatności. Jeśli, bowiem, dochodzi do tego bez ważnego powodu wypowiadający musi naprawić drugiej stronie szkodę pozostającą w adekwatnym związku przyczynowym z przedwczesnym w takim wypadku rozwiązaniem zlecenia. Jeśli dochodzi do tego ze strony dającego zlecenie będzie nim utracone przez przyjmującego je wynagrodzenie za niewykonaną część czynności. Definicja cyt. ważnych powodów nie jest ostra – mogą to być zjawiska o spektrum obiektywizmu jak np. zmiana sytuacji gospodarczej; zmiany w prawie..), jak i o spektrum subiektywizmu odnoszącym się do ich wzajemnych relacji (nieporozumienia; utrata zaufania; nieuczciwość, niesumienność, niestaranność). Ciężar dowodu z tego zakresu – jak się zdaje na tle przywołanego unormowania – spoczywa na barkach domagającego się odszkodowania; w teorii i w praktyce przyjmuje się, jednak, z uwagi na rodzące się w związku z tym trudności szerokie pole dla domniemań.

1. Z poczynionych w tej sprawie ustaleń jednoznacznie wypływało, że to pozwana w piśmie z dnia 11 sierpnia 2011 roku – wykorzystała powyższą instytucję; zgodnie z powyższym nie podając tego powodu; powód zapoznał się z tym w dacie 30 sierpnia 2016 roku.

-Zademonstrowana w wyższej partii tego uzasadnienia analiza i ocena zgromadzonego w jej przebiegu materiału dowodowego nie pozwoliła na budowę przekonania o tym, by miało to miejsce. Zarzuty stawiane powodowi przez pozwaną o próbie wyłudzenia przez niego od niej nienależnej mu kwoty pieniężnej; kontestowanie przez nią jego twierdzeń o wysokości umówionych przez nich wynagrodzeń z tego tytułu; jej twierdzenia o realizacji przez nią wobec niego jej finansowego zobowiązania (w wysokości 27.000,-zł) – w żadnym fragmencie i w żadnym zakresie nie znalazły potwierdzenia.

-Powoływała się ona też – wg możliwości z art. 740 k.c. – na nie zwrócenie jej przez niego oryginalnej dokumentacji lekarskiej dotyczącej choroby jej małoletniej córki A. W.. I co do tego w niniejszej sprawie nie znaleziono pozytywnej odpowiedzi zarówno co do faktu czy w ogóle mu ją przekazywała – i w następstwie tego czy ją jej wydał. Gdyby tak było, to przecież nic nie stało na przeszkodzie wytoczeniu przez nią p – ko niemu roszczenia o wydanie; ma ono przecież charakter obligatoryjny wspierając się na podanej podstawie prawnej.

(punkt I wydanego w tej sprawie wyroku)

Orzeczenie o odsetkach wiąże się z dniem wynikającym ze skierowanego do niej przez powoda wezwania do zapłaty – ich prawnym wsparciem jest norma z art. 481 par. 1 k.c. Unormowanie to dotyczy wyłącznie długu pieniężnego – w odróżnieniu od unormowań z art. 477 k.c. w związku z art. 476 k.c. obciąża on dłużnika obowiązkiem zapłaty odsetek bez względu na przyczynę uchybienia terminowi płatności sumy głównej. Mają one na kanwie tego unormowania charakter stymulujący, służący przede wszystkim wywarciu na dłużniku presji, by bezwzględnie spełnił swoje świadczenie – dlatego wprowadza odpowiedzialność za sam skutek.

(punkt I wydanego w tej sprawie wyroku)

Koszty niniejszego postępowania:

W niniejszej sprawie w ich skład weszła opłata sądowa ( 4.982,- zł), oraz koszt procesowego zastępstwa stron ( 7.200,- zł). Rozstrzygnięcie o nich oparte zostało o jej wynik i dlatego obciążono nimi w całości pozwaną – prawnym wsparciem rozstrzygnięcia o nich były unormowania art. 108 par. 1 k.p.c.; art. 98 par. 1 i par. 2 k.p.c., art. 100 k.p.c.; ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w/s cywilnych; rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

(punkt II wydanego w tej sprawie wyroku)

(-) Zofia lehmann

Z. Odnotować

Odpis wyroku plus uzasadnienie proszę doręczyć: pełn. pozwanej

Proszę przedłożyć za 21 dni

Pn.dn. 28 października 2018 roku Z. lehmann