Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Skowron (spr.)

Sędziowie SSO Waldemar Masłowski

SSR del. do SO Jarosław Staszkiewicz

Protokolant Katarzyna Witkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lwówku Śląskim D. S.

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r.

sprawy R. M. ur. (...) w Z.

s. W. i H. z domu D.

oskarżonego z art. 160 § 1 kk i inne

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt II K 560/17

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego R. M. w ten sposób, że uchyla orzeczenie o obowiązku częściowego naprawienia szkody z pkt IV części dyspozytywnej;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego R. M. kwotę 840 zł tytułem kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym;

IV.  stwierdza, że koszty za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 496/18

UZASADNIENIE

R. M. został oskarżony o to, że w dniu 19 czerwca 2017 r. w S., naraził małoletnią O. P. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez niewłaściwe wykonywanie prac polowych i nie zabezpieczenie wytwarzanych w trakcie tych prac bel siana przed samowolnym przemieszczaniem się ze wzniesienia, na którym wykonywano w/w prace, przez co jedna z bel stoczyła się i uderzyła oraz przygniotła wyżej wymienioną małoletnią pokrzywdzoną, w wyniku czego doznała ona pourazowego obrzęku mózgu oraz ostrej niewydolności oddechowej, skutkujących ciężkim uszkodzeniem ciała pod postacią choroby zazwyczaj realnie zagrażającej życiu,

tj. o czyn z art. 160 § 1 kk i art. 156 § 1 pkt 2 i § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wyrokiem z dnia 17 maja 2018r. w sprawie sygn. akt IIK 560/17:

I.  oskarżonego R. M. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 160 § 1 kk i art. 156 § 1 pkt 2 i § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 156 § 2 kk w zw. z art. 11§ 3 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej;

IV.  na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej małoletniej O. P. kwoty 30.000 (trzydziestu tysięcy) zł, tytułem częściowego naprawienia szkody, w okresie 1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia;

V.  na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 173,75 złotych i na podstawie art. 2 ust 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych wymierzył mu opłatę w kwocie 180 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego, w części

zobowiązującej oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej małoletniej O. P. kwoty 30.000,00 zł (trzydziestu tysięcy złotych) tytułem częściowego naprawienia szkody w okresie 1 roku od uprawomocnienia się orzeczenia tj. w pkt IV wyroku. Obrońca oskarżonego zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie prawa materialnego tj. art. 72§2 kk poprzez jego zastosowanie i zobowiązanie skazanego do naprawienia szkody w części, w sytuacji gdy szkody nie było, albowiem została wcześniej naprawiona.

Stawiając powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie z części dyspozytywnej wyroku sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 17 maja 2018r. w sprawie o sygn.. IIK 560/17 punktu IV zobowiązującego oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej małoletniej O. P. kwoty 30.000,00 zł (trzydziestu tysięcy złotych) tytułem częściowego naprawienia szkody w okresie 1 oku od uprawomocnienia się orzeczenia ewentualnie uchylenie wyroku Sądu I Instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

Sąd okręgowy zważył co następuje:

Apelacja wywiedziona przez obrońcę oskarżonego zasługiwała na uwzględnienie.

W związku z orzeczeniem kary pozbawienia wolności z zastosowaniem instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania sąd może zobowiązać skazanego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części (art. 72§2 k.k. ).

W niniejszej sprawie opiekunowie prawni małoletniej pokrzywdzonej N. P. i P. P. (2) zawarli z (...) Towarzystwem (...) z/s w P. ugodę nr (...)( k. 117 – 118 ), z której wynika, że strony ustaliły wysokość wyrządzonej szkody na kwotę 250.000zł. Świadczenie to jak wynika z treści wskazanej ugody zostało wypłacone w dwóch ratach. Pełnomocnik pokrzywdzonej na rozprawie odwoławczej w dniu 9 października 2018r. ( k. 137 v. ) złożył oświadczenie, że druga rata odszkodowania została wypłacona zgodnie z treścią ugody po wydaniu przez sad rodzinny postanowienia o zezwoleniu jej rodzicom na zakończenie postępowania odszkodowawczego poprzez zawarcie ugody ( odpis postanowienia z dnia 10 kwietnia 2018r. k. 135 ). Tym samym nie budzi jakiejkolwiek wątpliwości ze strony sądu okręgowego, że szkoda jaka została przez oskarżonego R. M. wyrządzona małoletniej O. P. została naprawiona w całości. Brak jest zatem przesłanki do orzeczenia w oparciu o przepis art. 72§2 k.k. obowiązku naprawienia szkody.

Zgodzić się należy z Sądem Najwyższym, że „Przewidziany w art. 72§2 k.k. obowiązek naprawienia szkody ma na celu wyrównanie strat, jakie w rzeczywistości poniósł w wyniku przestępstwa pokrzywdzony. Obowiązek ten nie jest elementem mającym na celu zwiększenie dolegliwości, stanowiącej skutek popełnionego przestępstwa.” ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 września 2025r. sygn. II KK 224/15, LEX nr 1797080 ). Orzeczenie w tym zakresie związane jest ściśle z rzeczywistą szkodą jaką poniósł pokrzywdzony, i to szkodą rozumianą tak jak w prawie cywilnym. ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2015r. sygn. II KK 144/15, LEX nr 1750141 ).

Reasumując stwierdzić należy, iż racje ma autor apelacji, że sąd orzekający dopuścił się obrazy przepisu prawa materialnego ( art. 72§2 k.k. ) orzekając obowiązek naprawienia szkody w sytuacji gdy szkoda została już naprawiona w całości i nie było podstaw do orzekania takiego obowiązku.

Wobec powyższego należało uchylić orzeczenie o obowiązku naprawienia szkody z pkt IV części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku.

W pozostałej części zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

W związku z tym, iż apelacja obrońcy oskarżonego ( ,który zresztą brał udział w rozprawie odwoławczej ) została uwzględniona sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego R. M. kwotę 840zł. z tytułu poniesionych kosztów obrony w postępowaniu odwoławczym

Na podstawie art. 636§1 k.p.k. kosztami za postępowanie odwoławcze należało obciążyć Skarb Państwa.