Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie III Wydział Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012 r. w Krakowie

sprawy z wniosku M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.

od wyroku Sądu Okręgowego w Kielcach Wydziału VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 17 kwietnia 2012 r. sygn. akt VI U 167/12

o d d a l a apelację.

-1-

Sygn.akt III AUa 936/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012r. Sąd Okręgowy w Kielcach zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. i stwierdził, że M. M. nie podlegał ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od 13 lipca 2010r. do 31 października 2010r.

Z ustaleń Sądu pierwszej instancji wynika, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 24 sierpnia 1993r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta i Gminy w S. w zakresie usług murarskich. Zgłaszał on przerwy w prowadzeniu tej działalności w Urzędzie Skarbowym. Z pisma z dnia 15 czerwca 2011r. Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. W. wynika, że wnioskodawca zgłosił przerwę w prowadzeniu działalności gospodarczej w okresie od 13 lipca 2010r. do 31 grudnia 2010r., a następnie od 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2011r.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie wnioskodawcy jest zasadne.

Poza sporem jest, że nie dokonał on zgłoszenia zawieszenia działalności gospodarczej od dnia 13 lipca 2010r. w Urzędzie Miasta i Gminy w S., a takie pismo złożył jedynie w Urzędzie Skarbowym.

Niewątpliwie zgodnie z art. 27 a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. j.t. z 2010r., nr 220, poz. 1447) obowiązkiem wnioskodawcy było zgłoszenie informacji o zawieszeniu działalności w Urzędzie Miasta i Gminy w S.. Jednakże w spornym okresie nie prowadził on faktycznie tej działalności z powodu choroby, o czym świadczą zaświadczenia lekarskie dotyczące leczenia kardiologicznego. Nie wykazywał też dochodów w Urzędzie Skarbowym.

W tej sytuacji, skoro wnioskodawca w spornym okresie faktycznie nie prowadził działalności gospodarczej i jego zamiarem było czasowe jej zawieszenie, to nie podlega on obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w okresie od 13 lipca 2010r. do 31 października 2010r.

-2-

Sygn.akt III AUa 936/12

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴§2 kpc.

Apelację od powyższego wyroku złożył organ rentowy zaskarżając go w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, w szczególności art. 6 ust.1.pkt 5, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 1998r., nr 137, poz. 887, ze zm.) oraz art. 27 a ust. 1,2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010r., nr 220, poz. 1447), wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

Zdaniem skarżącego brak jest podstaw do ustalenia, że wnioskodawca nie podlegał od dnia 13 lipca 2010r. do dnia 31 października 2010r. ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Od 1 kwietnia 2009r. osoba prowadząca działalność gospodarczą zobowiązana jest zgłaszać zawieszenie i wznowienie tej działalności. Z pisma Urzędu Miasta i Gminy z dnia 5 maja 2011r. wynika, że wnioskodawca w dniu 3 listopada 2010r. złożył wniosek o wpis informacji o zawieszeniu działalności gospodarczej i w związku z tym od 1.11.2010r.do 31.11.2012r. działalność została zawieszona. Skoro nie dokonał on zgłoszenia zawieszenia od 13 lipca 2010r. w organie rentowym, tj. w Urzędzie Miasta i Gminy w S., to z tego względu w spornym okresie powinien podlegać ubezpieczeniom społecznym.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Podstawą faktyczną w rozpoznawanej sprawie było ustalenie, że wnioskodawca prowadzący od 1993r. pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług murarskich zgłosił w Urzędzie Skarbowym zawieszenie działalności w okresie od 13 lipca 2010r. do 31 października 2010r. We wcześniejszym okresie również dokonywał wielokrotnych zawieszeń tej działalności, zgłaszając przerwy w Urzędzie Skarbowym.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca nie złożył wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej od dnia 13 lipca

-3-

Sygn.akt III AUa 936/12

2010r. w Urzędzie Miasta i Gminy w S., mimo wymogu wynikającego z art. 27 a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2010r., nr 220, poz.1447). Od dnia 1 kwietnia 2009r. osoba prowadząca działalność gospodarczą zobowiązana jest bowiem zgłaszać zawieszenie i wznowienie działalności w organie ewidencyjnym. Dopiero w dniu 3 listopada 2010r. wnioskodawca złożył w Urzędzie Miasta i Gminy w S. wniosek o wpis informacji o zawieszeniu działalności gospodarczej w okresie od 1 listopada 2010r. do 31 listopada 2012r. Z jego zeznań wynika, że nie wiedział, iż zawieszenie działalności należy zgłosić w Urzędzie Miasta i Gminy w S.. Zawiesił działalność gospodarczą z powodu złego stanu zdrowia i raczej nie będzie wznawiał wykonywania tej działalności.

W tych okolicznościach faktycznych zarzuty naruszenia prawa materialnego są nieuzasadnione. Zgodnie z art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. t.j. z 2009r., nr 205, poz. 1585) w brzmieniu obowiązującym od dnia 20.09.2008r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne prowadzące działalność pozarolniczą – od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Chodzi w tym przepisie o faktyczne wykonywanie działalności pozarolniczej, w tym działalności gospodarczej. Ocena czy wykonywana jest działalność gospodarcza należy przede wszystkim do sfery ustaleń faktycznych a następnie do ich kwalifikacji prawnej. Również wpis w ewidencji działalności gospodarczej ma znaczenie w zakresie ustaleń faktycznych, gdyż ma on charakter deklaratoryjny. Oznacza to, że istnienie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie przesądza o faktycznym prowadzeniu tej działalności, ale prowadzi do domniemania prawnego (art. 234 kpc), według którego osoba wpisana do ewidencji jest traktowana jako prowadząca działalność gospodarczą.

W art. 27 a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej nałożono na osobę prowadzącą taką działalność obowiązek zgłoszenia organowi ewidencyjnemu zawieszenia (przerwy) w prowadzeniu tej działalności. Niewątpliwie

-4-

Sygn.akt III AUa 936/12

wykreślenie wpisu pozarolniczej działalności gospodarczej z ewidencji lub odnotowanie przerw w jej prowadzeniu powoduje na stałe lub okresowo ustanie obowiązku ubezpieczenia.

Jednakże zgłoszenie faktycznego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej tylko w Urzędzie Skarbowym, jak to miało miejsce w wypadku wnioskodawcy w okresie od 13 lipca 2010r. do 31 października 2010r. może także prowadzić do ustania obowiązku ubezpieczenia w przypadku rzeczywistego zaistnienia przerwy w prowadzeniu tej działalności. Fakt, że ubezpieczony w spornym okresie faktycznie nie wykonywał czynności należących do zakresu jego działalności potwierdza jego wniosek z 3 listopada 2010r. założony w organie ewidencyjnym o wpis informacji o dalszym zawieszeniu działalności gospodarczej od 1 listopada 2010r. do 31 listopada 2012r.

W świetle powyższego należy podzielić ustalenia faktyczne i ocenę prawną dokonane przez Sąd pierwszej instancji. W takich warunkach nie dopełnienie jedynie obowiązku złożenia wniosku o zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej we właściwym organie ewidencyjnym bez faktycznego jej wykonywania w spornym okresie nie mogło rodzić skutku w postaci podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Z tych względów, skoro zarzut naruszenia prawa materialnego okazał się nieuzasadniony, apelacja podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

SSO Z. D.

8.01.2013 RT