Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2017 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Miazga

Protokolant: sekr. sądowy Monika Buźniak

po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2017 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

z odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N.

z dnia 02 marca 2017 roku, znak: (...)

w sprawie H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N.

o emeryturę pomostową

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 312/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 15 maja 2017r.

Decyzją z dnia 2 marca 2017 r., znak:(...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. w oparciu o art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 965), odmówił H. K. prawa do emerytury pomostowej. Uzasadniając decyzję organ rentowy wskazał, że wyżej wymieniony nie osiągnął wieku 60 lat, nie udowodnił okresu pracy w warunkach szczególnych wynoszącego co najmniej 15 lat, po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy, nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy .

Od powyższej decyzji odwołał się H. K., wnosząc o zaliczenie mu do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych okresów pracy od dnia 1 czerwca 1989 roku do dnia 28 października 1993 roku w (...) w N. oraz okresu od dnia 29 października 1993 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku w Zakładzie (...) Sp. z o.o. na stanowisku mistrz produkcji.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy, podnosząc argumentację, której użył w zaskarżonej decyzji, wniósł o oddalenie odwołania .

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że H. K., ur. (...), nie osiągnął wieku 60 lat. Według ZUS nie udowodnił okresu pracy w warunkach szczególnych wynoszącego co najmniej 15 lat, po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy. Wniosek o przyznanie emerytury pomostowej H. K. złożył w dniu 1 lutego 2017 roku.

Powyższy okoliczności bezsporne Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, której wiarygodności i mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 965), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W niniejszej sprawie spór sprowadzał się do okoliczności, czy H. K. spełnił warunki konieczne do przyznania prawa do emerytury pomostowej.

Możliwość uzyskania emerytury pomostowej przez osoby niespełniające warunku z art. 4 pkt 6 przewiduje natomiast art. 49 ustawy, według którego prawo to przysługuje osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

W niniejszym postępowaniu odwołujący skupił się jedynie na wskazaniu, że posiada wymagany staż pracy w warunkach szczególnych.

Tymczasem ustawodawca zarówno w art.4 jak i w art.49 w/w ustawy wymaga, aby osoba ubiegająca się o emeryturę pomostową, ukończyła wiek 60 lat. Bezsporne jest, że H. K. nie spełnił tego warunku, albowiem wiek 60 lat ukończy dopiero w dniu 3 czerwca 2018 roku. Dlatego też Sąd, kierując się względami ekonomiki procesowej, nie prowadził postępowania na okoliczność, czy odwołujący posiadał wymagany okres zatrudnienia w warunkach szczególnych po dniu 31 grudnia 2008 roku. Niezależnie bowiem od poczynionych w tym zakresie ustaleń, odwołanie H. K. i tak podlegałoby oddaleniu, gdyż poza brakiem wymaganego wieku nie rozwiązał on stosunku pracy. Nie spełnił zatem warunku, o którym mowa w art.4 ust. 1 oraz art. 49 pkt 2 w/w ustawy. Tym samym nie spełnił wszystkich wymogów, aby uzyskać prawo do emerytury pomostowej. Sąd w całości bowiem podziela pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 11 września 2012r. (III AUa 440/12), że przepisy prawa ubezpieczeń społecznych mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących, a instytucja wcześniejszej emerytury podlega ścisłej wykładni. Przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych muszą być zatem spełnione łącznie, co oznacza, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oraz wyżej wskazanych norm prawa materialnego oddalił odwołanie.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika odwołującego o zawieszenie postępowania do czasu osiągnięcia przez odwołującego wieku 60 lat jako nieuzasadniony.