Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Ka 937/18

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzezinach z dnia 8 maja 2018 r. w sprawie sygn. akt II K 406/17, wydanym w trybie art. 387 k.p.k., P. S. został uznany za winnego dwóch występków:

I.  czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 k.k., za który wymierzono oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, orzekając jednocześnie na podstawie art. 42 § 2 k.k. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, oraz zasądzając na podstawie art. 43a § 2 k.k. kwotę 5.000 zł tytułem świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej,

II.  czynu wyczerpującego dyspozycję art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k., za który wymierzono oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności, orzekając jednocześnie na podstawie art. 42 § 2 k.k. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat, oraz zasądzając na podstawie art. 47 § 3 i 4 k.k. kwotę 3.000 zł tytułem nawiązki na rzecz pokrzywdzonego V. B..

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat. Na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres 2 lat próby. Ponadto orzeczono o zaliczeniu na poczet orzeczonej kary i środka karnego okresu rzeczywistego pozbawienia wolności i zatrzymania prawa jazdy oraz zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych.

Apelację od tego wyroku wniósł prokurator, zarzucając obrazę art. 387 k.p.k. przez uwzględnienie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, skutkującą obrazą prawa materialnego – art. 69 § 1 k.k. poprzez warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy, podczas gdy orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem wykonania jest możliwe tylko w przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności do 1 roku.

Podnosząc powyższy zarzut, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna.

Sąd Rejonowy rzeczywiście błędnie zaakceptował wniosek oskarżonego o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie kary, pozostający w sprzeczności z aktualnie obowiązującą od dnia 1 lipca 2015 r. treścią przepisu art. 69 § 1 k.k., zgodnie z którą sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych warunków określonych w tym przepisie.

Treść wydanego wyroku jest w pełni zgodna z wnioskiem, wobec czego doszło do obrazy prawa materialnego – art. 69 § 1 k.k. Sąd Rejonowy dostrzegł swój błąd w toku sporządzania uzasadnienia wyroku, dając temu wyraz na jego stronie 4.

Wobec niestawiennictwa oskarżonego na rozprawie odwoławczej nie było możliwe podjęcie próby uzgodnienia nowego, zgodnego z przepisami ustawy wymiaru kary, który zostałby zaakceptowany przez oskarżonego i prokuratora. Konieczne okazało się więc uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Brzezinach do ponownego rozpoznania.

Rozpatrując sprawę po raz drugi Sąd Rejonowy powinien również rozważyć, czy w przedmiotowej sprawie nie zachodzi sytuacja, w której oba czyny zarzucane P. S. powinny być uznane za jedno przestępstwo wyczerpujące dyspozycję art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. i art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Jak bowiem można wnioskować z zeznań pokrzywdzonego V. B. (k.22) oraz innych dowodów - odległość od miejsca, skąd odjechał samochód, do miejsca, gdzie doszło do wypadku prawdopodobnie była niewielka a oskarżony przed wypadkiem przejechał bardzo krótki odcinek drogi (jak mówi pokrzywdzony – kilka minut). Od ustaleń w tym przedmiocie zależy zaś prawidłowa ocena prawna zachowania oskarżonego. (patrz m.in. wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 7 listopada 2017 r., V Ka 921/17, Legalis Numer 1747874, postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 16 listopada 2007 r., V KK 73/07, KZS 2008 nr 4, poz. 19, L., wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 5 grudnia 2013 r., VIII Ka 664/13, Legalis Numer 1588015).