Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni VI Wydział Gospodarczy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 07 listopada 2018 roku w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powódki D. M. kwotę 1 326 złotych ( jeden tysiąc trzysta dwadzieścia sześć złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 02 lipca 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powódki D. M. kwotę 1 354 złotych ( jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 157,43 złotych ( sto pięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści trzy grosze) tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo wypłaconych ze środków Skarbu Państwa.

Sygn. akt VI GC 1023/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 lipca 2017 roku powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. kwoty 1 326 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 02 lipca 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że w wyniku kolizji drogowej uszkodzeniu uległ pojazd marki F. o numerze rejestracyjnym (...) należący do P. K.. Poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu, a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy. Za usługę najmu pojazdu zastępczego została wystawiona poszkodowanemu faktura o numerze (...) na kwotę 2 550 złotych netto (za 17 dni najmu według stawki w kwocie 150 złotych netto).

Pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1 224 złotych obniżając zastosowaną przez powoda stawkę najmu do kwoty 102 złotych netto za dobę oraz przyjmując okres 12 dni jako uzasadniony okres najmu.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. wniósł o oddalenie powództwa wskazując, że nie kwestionuje okresu najmu w niniejszej sprawie, lecz jedynie stawkę najmu jako rażąco wygórowaną oraz wskazał, że podczas rozmowy telefonicznej pracownik pozwanego wskazał na możliwość bezgotówkowej organizacji najmu pojazdu zastępczego i taka oferta została także wysłana na adres mailowy wskazany w zgłoszeniu szkody (pstark@automiras.pl), jak i zamieszczono ją w ocenie technicznej – protokole szkody w pojeździe z dnia 09 czerwca 2016 roku, a zatem z ofertami tymi poszkodowany mógł się swobodnie zapoznać.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku kolizji drogowej, która miała miejsce w dniu 01 czerwca 2016 roku, uszkodzony został pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do P. K..

Odpowiedzialność za tę szkodę ponosił kierujący pojazdem ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S..

niesporne

W dniu 02 czerwca 2016 roku P. K. zgłosił (...) spółce akcyjnej z siedzibą w S. szkodę w pojeździe marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

W zgłoszeniu szkody P. K. wskazał adres mailowy do kontaktu: (...)

W związku z tym, że kolizja miała miejsce niedaleko warsztatu naprawczego prowadzonego przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P., P. K. zdecydował się na zlecenie temu podmiotowi naprawy uszkodzonego pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 02 czerwca 2016 roku P. K. przelał na (...) samochodowy spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wierzytelność z tytułu kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu i innych usług związanych z likwidacją szkody oraz udzielił mu pełnomocnictwa do reprezentowania go przed zakładem ubezpieczeniem w związku z likwidacją powyższej szkody, w tym do prowadzenia wszelkich spraw formalno – prawnych i dokonywania rozliczeń.

W dniu 02 czerwca 2016 roku P. K. zawarł z D. M. umowę cesji wierzytelności w celu pokrycia kosztów najmu pojazdu zastępczego.

umowa cesji wierzytelności – k. 13 akt, zgłoszenie szkody – w aktach szkody, pismo – w aktach szkody, zeznania świadka P. K. – protokół rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku przed Sądem Rejonowym w Kartuzach – k. 78 akt

W dniu 03 czerwca 2016 roku (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. wysłał na adres mailowy (...) informację o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego (wraz z numerem telefonu i adresem mailowym do kontaktu) i o stawkach, do wysokości których ubezpieczyciel zweryfikuje czynsz najmu w przypadku samodzielnego wynajęcia pojazdu zastępczego – w odniesieniu do pojazdów klasy A (75 złotych netto), klasy B (86 złotych netto), klasy C (95 złotych netto), klasy D (135 złotych netto, klasy M (125 złotych netto) i klasy (...) (105 złotych netto).

wiadomość mailowa – w aktach szkody

W dniu 08 czerwca 2016 roku P. K. zawarł z D. M. umowę najmu pojazdu zastępczego marki V. o numerze rejestracyjnym (...).

Strony ustaliły czynsz najmu w kwocie 175 złotych netto za dzień.

umowa najmu pojazdu – k. 14 akt, protokół przekazania pojazdu – k. 14v akt

P. K. zwrócił pojazd marki V. o numerze rejestracyjnym (...), gdyż okazał się być zbyt duży i w dniu 09 czerwca 2016 roku wynajął pojazd zastępczy marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Strony ustaliły czynsz najmu w kwocie 150 złotych netto za dzień.

P. K. zwrócił pojazd zastępczy w dniu 18 lipca 2016 roku.

umowa najmu pojazdu – k. 16v akt, protokół przekazania pojazdu – k. 15 akt, protokół zwrotu pojazdu – k. 15v akt, zeznania świadka P. K. – protokół rozprawy z dnia 12 marca 2018 roku przed Sądem Rejonowym w Kartuzach – k. 78 akt

W dniu 09 czerwca 2016 roku miały miejsce oględziny pojazdu F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Przedstawiciel zakładu naprawczego został wówczas poinformowany o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego i o stawkach, do wysokości których ubezpieczyciel zweryfikuje czynsz najmu w przypadku samodzielnego wynajęcia pojazdu zastępczego – w odniesieniu do pojazdów klasy A (75 złotych netto), klasy B (86 złotych netto), klasy C (95 złotych netto), klasy D (135 złotych netto, klasy M (125 złotych netto) i klasy (...) (105 złotych netto).

protokół szkody w pojeździe – w aktach szkody

W dniu 27 lipca 2016 roku D. M. wystawiła poszkodowanemu P. K. fakturę numer (...) na kwotę 2 550 złotych netto z tytułu najmu pojazdu zastępczego marki V. (...) i pojazdu marki P. (...) przez okres 17 dni przy uwzględnieniu stawki w kwocie 150 złotych netto.

faktura – k. 10 akt

(...) spółka akcyjna z siedzibą w S. wypłacił tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego kwotę 1 224 złotych uwzględniając okres 12 dni najmu pojazdu zastępczego i stawkę w kwocie 102 złotych netto za dobę.

niesporne

Uszkodzony pojazd marki F. (...) należy do autosegmentu pojazdów klasy C.

Wynajęty pojazd marki P. (...) należy do autosegmentu pojazdów klasy C.

Wynajęty pojazd marki V. (...) należy do autosegmentu pojazdów klasy K.

Zakłady naprawcze i wypożyczalnie w miejscowości P. i okolicach w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy C stawki w kwocie od 80 złotych netto do 249,11 złotych netto.

opinia biegłego sądowego M. P. – k. 71-83 akt

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, który w dużej mierze pozostawał bezsporny pomiędzy stronami, Sąd ustalił na podstawie oświadczeń stron, w zakresie w jakim nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną. Sąd uwzględnił zgromadzone w sprawie dokumenty, w tym znajdujące się w aktach szkody, albowiem ich autentyczność i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności i mocy dowodowej.

Odnośnie cenników załączonych przez powódkę, to Sąd odmówił dania im wiary. Dokumenty te pochodzą od wybranych przez powódkę podmiotów oferujących najem pojazdów zastępczych, co przemawia za przyjęciem, iż powódka przedstawił jedynie cenniki stanowiące poparcie jej twierdzeń. Nie mogą one zatem stanowić obiektywnego dowodu na okoliczność wysokości stawek za najem pojazdów zastępczych stosowanych przez inne podmioty w okresie likwidacji szkody, tj. w czerwcu 2016 roku, tym bardziej, że powódka nie wykazała, ażeby wskazane tam ceny najmu pojazdów zastępczych pozostawały aktualne w powyższym okresie. Nadto Sąd zważył, że owe cenniki stanowią jedynie oferty, które nie obrazują stawek wynikających z konkretnych umów zawieranych po przeprowadzeniu przez strony rokowań.

Uznając je za wiarygodne, Sąd oparł się również na zeznaniach świadka P. K., a w szczególności w zakresie, w jakim świadek wskazywał na dotychczasowy sposób korzystania z uszkodzonego pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), jak i okoliczności towarzyszące najmowi pojazdu zastępczego – najpierw marki V. (...), a następnie – z uwagi na to, że pojazd ten okazał się zbyt duży – marki P. (...). Sąd miał również na uwadze, że świadek nie potwierdził, ażeby pozwany poinformował go o możliwości najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii spornych w niniejszej sprawie dotyczących stawki za dobę najmu pojazdu zastępczego miała opinia biegłego sądowego w zakresie techniki motoryzacyjnej M. P., której Sąd zasięgnął, jako że sprawa wymagała wiadomości specjalnych. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego została sporządzona wedle tezy dowodowej wysnutej przez Sąd, poza tym jest logiczna, zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. Nie zawiera ona również wewnętrznych sprzeczności i wykluczających się wzajemnie wniosków. Nie była także kwestionowana przez żadną ze stron, toteż Sąd oparł się na niej w całości dokonując rozstrzygnięcia spornych w niniejszej sprawie kwestii, tj. ustalając klasy pojazdów uszkodzonego i wynajętych oraz wysokość stawek za najem pojazdów zastępczych tej klasy.

W ocenie Sądu powództwo było zasadne w całości.

W niniejszej sprawie powódka D. M. domagała się zasądzenia od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. kwoty 1 326 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 02 lipca 2016 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu tytułem zapłaty pozostałej kwoty odszkodowania pokrywającego koszty najmu pojazdu zastępczego.

Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa kwestionował żądanie pozwu co do wysokości w zakresie stawek najmu podnosząc, że stawka zastosowana przez powódkę jest rażąco wygórowana, a nadto że podczas rozmowy telefonicznej pracownik pozwanego wskazał na możliwość bezgotówkowej organizacji najmu pojazdu zastępczego i taka oferta została także wysłana na adres mailowy wskazany w zgłoszeniu szkody (pstark@automiras.pl), jak i zamieszczono ją w ocenie technicznej – protokole szkody w pojeździe z dnia 09 czerwca 2016 roku, a zatem z ofertami tymi poszkodowany mógł się swobodnie zapoznać.

Sama zasadność wynajmu pojazdu zastępczego, jak i legitymacja procesowa powódki oraz zasadność rozliczenia szkody w kwocie netto nie była kwestionowana.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 4 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest odpowiedzialność ubezpieczającego za szkody wyrządzone osobom trzecim. Jest to więc ubezpieczenie jego odpowiedzialności za wyrządzenie szkody opartej na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej sięga tak daleko, jak odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego, a wysokość świadczeń ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest determinowana wysokością zobowiązań odszkodowawczych ubezpieczającego. W związku z tym odpowiedzialność odszkodowawcza ubezpieczyciela jest taka, do jakiej zobowiązany byłby sprawca szkody, gdyby to od niego powód domagał się naprawienia szkody.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła. W myśl § 2 niniejszego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody nie wyrządzono.

Przepis art. 361 § 2 kodeksu cywilnego statuuje zatem zasadę pełnego odszkodowania. Podstawową funkcją odszkodowania jest bowiem kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Jednocześnie naprawieniu podlega jedynie taka szkoda, która pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem wyrządzającym szkodę. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy. Wskazać przy tym należy, że korzystanie z rzeczy nie stanowi samoistnej wartości majątkowej i w każdym przypadku należy badać, czy pozbawienia możliwości korzystania z rzeczy wywołało uszczerbek majątkowy poszkodowanych.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, iż w majątku poszkodowanego P. K. powstała szkoda majątkowa, której część stanowią koszty zasadnego wynajmu pojazdu zastępczego na czas dokonywanej naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku kolizji. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż w sytuacji gdyby do kolizji de facto nie doszło, nie powstałyby dodatkowe koszty związane z najmem pojazdu zastępczego.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego dotyczącego naruszenia przez poszkodowanego P. K. ciążącego na nim obowiązku minimalizacji szkody poprzez wynajęcie pojazdu w wypożyczalni stosującej wyższe stawki aniżeli wskazane poszkodowanemu przez pozwanego, to w ocenie Sądu zarzut ten uznać należało za nieuzasadniony.

Pozwany konstruując powyższy zarzut podnosił, że podczas rozmowy telefonicznej pracownik pozwanego wskazał na możliwość bezgotówkowej organizacji najmu pojazdu zastępczego i taka oferta została także wysłana na adres mailowy wskazany w zgłoszeniu szkody (pstark@automiras.pl), jak i zamieszczono ją w ocenie technicznej – protokole szkody w pojeździe z dnia 09 czerwca 2016 roku, a zatem z ofertami tymi poszkodowany mógł się swobodnie zapoznać.

Jak wynikało z przeprowadzonych w sprawie dowodów, w tym dokumentów znajdujących się w aktach szkody, w istocie pracownik zakładu naprawczego został w czasie oględzin w dniu 09 czerwca 2016 roku poinformowany o możliwości skorzystania z pomocy ubezpieczyciela w razie chęci najmu pojazdu zastępczego i o stawkach, do wysokości których ubezpieczyciel zweryfikuje czynsz najmu w przypadku samodzielnego wynajęcia pojazdu zastępczego – w odniesieniu do pojazdów klasy A (75 złotych netto), klasy B (86 złotych netto), klasy C (95 złotych netto), klasy D (135 złotych netto, klasy M (125 złotych netto) i klasy (...) (105 złotych netto). Zauważyć jednakże należy, że poszkodowany P. K. już w dniu 08 czerwca 2016 roku zawarł umowę najmu, a nadto, że w dniu 02 czerwca 2016 roku na zakład naprawczy przelano wierzytelność z tytułu naprawy uszkodzonego pojazdu, na powódkę zaś – z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

Powyższe zaś oznacza, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. nie był pełnomocnikiem poszkodowanego w odniesieniu do czynności związanych z najmem pojazdu zastępczego, a zatem nie sposób uznać, że poszkodowany został jeszcze przed zawarciem przez niego umowy najmu skutecznie poinformowany o możliwości skorzystania ze wskazanej przez pozwanego wypożyczalni i stawkach podlegających weryfikacji.

Jednocześnie wskazać należy, że poszkodowany w zgłoszeniu szkody znajdującym się w aktach szkody wskazał adres mailowy (...), nie zaś adres (...), a nadto w aktach szkody brak jest nagrania zgłoszenia przedmiotowej szkody, w czasie której to rozmowy poszkodowany miał zostać poinformowany możliwości skorzystania ze wskazanej przez pozwanego wypożyczalni i stawkach podlegających weryfikacji.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 24 sierpnia 2017 roku (sygn. akt III CZP 20/17) wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu, objęte są odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione, tj. usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami i potrzebami poszkodowanego. Niemniej jednak zważyć należy, że w niniejszej sprawie pozwany nie zdołał wykazać, ażeby w sposób skuteczny zawiadomił poszkodowanego P. K. o możliwości wynajęcia pojazdu w wypożyczalniach współpracujących z pozwanym przed wynajęciem przez niego pojazdu zastępczego, a więc nie ma w ocenie Sądu podstaw do tego, aby uznać, że zachowanie poszkodowanego w tych konkretnych okolicznościach było nieprawidłowe i przyczyniające się do powstania szkody, nieuzasadnione i zbyt daleko idące zaś byłoby wymaganie, ażeby np. poszkodowany rozwiązał zawartą już umowę najmu.

Na marginesie jedynie wskazać należy, że samo nawet przekazanie poszkodowanemu informacji o akceptowanych stawkach czynszu najmu jest niewystarczające do uznania, że poszkodowany w każdym przypadku, gdy wynajął pojazd zastępczy po wyższej stawce, naruszył obowiązek minimalizacji szkody. Konieczne jest bowiem w każdym takim przypadku w ocenie Sądu wykazanie, że poszkodowany w ogóle nie interesował się ofertą wskazaną przez pozwanego i ewentualnym ustaleniem zasad najmu, a więc zaniechał współdziałania z pozwanym w likwidacji szkody w postaci co najmniej podjęcia próby ustalenia szczegółów i dokładnych warunków najmu samochodu zastępczego. Tymczasem pozwany – reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika – nie podjął żadnej inicjatywy w wykazaniu tej okoliczności, mimo że w sprawie poszkodowany przesłuchiwany był w charakterze świadka.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu, powódce przysługuje zwrot faktycznie poniesionych wydatków na najem pojazdu zastępczego, o ile stawki najmu wskazane przez nią mieszczą się w ramach stawek występujących na lokalnym rynku.

Odnośnie wysokości stawki najmu pojazdu zastępczego, to wskazać należy, że powódka domagała się refundacji przedmiotowych kosztów według stawki w kwocie 150 złotych netto za każdy dzień wynajmu, natomiast pozwany w tym zakresie przyjął stawkę w kwocie 102 złotych netto. Jednocześnie jak wynikało z opinii biegłego sądowego zakłady naprawcze i wypożyczalnie w miejscowości P. i okolicach w okresie likwidacji szkody stosowały za najem pojazdów zastępczych klasy C stawki w kwocie od 80 złotych netto do 249,11 złotych netto. Powyższe zaś oznacza, że stawka zastosowana przez powódkę była stawką występującą na rynku lokalnym.

Mając powyższe na uwadze należało uznać, iż pozwany (...) spółka akcyjna z siedzibą w S. zobowiązany był do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego stanowiących iloczyn uzasadnionego okresu najmu, który – jak wynikało z odpowiedzi na pozew – był w sprawie niekwestionowany i wynosił 17 dni oraz stawki w kwocie 150 złotych netto, a zatem kwotę 2 550 złotych netto. Pozwany z tytułu najmu pojazdu zastępczego wypłacił powodowi kwotę 1 224 złotych, zatem do zapłaty pozostała jeszcze kwota 1 326 złotych, co oznacza, że żądanie pozwu w całości było zasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 361 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powódki D. M. kwotę 1 326 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 02 lipca 2016 roku do dnia zapłaty (termin naliczania odsetek nie był kwestionowany przez pozwanego reprezentowanego przez zawodowego pełnomocnika).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. i zasądził od pozwanego jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powódki kwotę 1 354 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się kwoty: 67 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 270 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 265) oraz kwota 1 000 złotych tytułem wykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego sądowego.

W punkcie III wyroku na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 roku, poz. 300) Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego kwotę 157,43 złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych w postaci pozostałej części wynagrodzenia biegłego sądowego tymczasowo wypłaconych ze środków Skarbu Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 17 listopada 2018 roku