Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale./.

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania J. K. (K.)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 24 lipca 2014 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia (...).

Sędzia

Sygn. akt IXU 1443/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24.07.2014r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. K. ( K. ) prawa do emerytury

na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu pracy

w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 14 lat, 5 miesięcy

i 14 dni.

Organ rentowy wskazał, iż jako takiej pracy nie uwzględnił okresu zatrudnienia ubezpieczonego od dnia 22.04.1974r. do dnia 02.06.1976r., gdy przedłożone świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach nie stanowi środka dowodowego, bo zostało wystawione przez archiwum, a nie zakład pracy.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych, po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy powyższego okresu zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. K. urodził się w dniu (...)

W dniu (...) złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy postanowił jak w zaskarżonej decyzji

z dnia 24.07.2014r., omówionej na wstępie.

Organ rentowy uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. staż pracy w łącznym wymiarze 26 lat, 6 miesięcy i 22 dni, w tym 14 lat, 5 miesięcy i 14 dni pracy wykonywanej

w warunkach szczególnych.

W okresie od dnia 13.04.1973r. do dnia 17.02.1976r. ubezpieczony był zatrudniony

w Przedsiębiorstwie (...), generalnie w Bazie nr 1 w W., za wyjątkiem okresu od dnia 18.02.1976r. do dnia 02.06.1976r., kiedy to pracował w Bazie nr 2 w G..

Ubezpieczony podjął pracę w tym Przedsiębiorstwie na stanowisku pomocnika kierowcy, a następnie od czasu uzyskania w dniu 23.04.1975r. uprawnień do prowadzenia samochodów ciężarowych - prawo jazdy kategorii C, do ustania zatrudnienia w dniu 17.02.1976r. pracował faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca samochodów ciężarowych marki Star i Ził, w każdym z tych przypadków samochodów

o masie powyżej 3,5 tony. Ubezpieczony przewoził tymi samochodami różne towary budowlane takie jak np. piasek, żwir, cegła.

W Przedsiębiorstwie było zatrudnionych kilkudziesięciu kierowców.

Razem z ubezpieczonym pracowali w tym czasie w Bazie nr 1 Przedsiębiorstwa - (...) i P. K..

W aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących spornego okresu jego zatrudnienia znajduje się m.in. życiorys ubezpieczonego z dnia 17.02.1976r., w którym ubezpieczony zawarł zapis: „ W roku 1973 podjąłem pracę jako pom. kierowcy co pozwoliło mi ukończyć II kat. prawa jazdy i pracować jako kierowca samochodu Star, na którym jeździłem do dnia dzisiejszego ”.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego w okresie spornym, kserokopii prawa jazdy ubezpieczonego k.26 akt, zeznań świadków: J. B. i P. K. oraz zeznań ubezpieczonego – protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 13.01.2015r. min. 00:18:19 – 00:33:44.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Spór w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia warunek prawa do emerytury o jakim mowa w art. 184 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2013r.,

poz.1440 ), to jest czy na dzień 01.01.1999r. posiada 15 - letni okres pracy w warunkach szczególnych.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczony J. K. w okresie spornego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) od dnia 23.04.1975r., czyli od czasu uzyskania uprawnień do prowadzenia samochodów ciężarowych ( prawo jazdy kategorii C ) do dnia 17.02.1976r. faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w stanowiącym załącznik

do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

( Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm. ) Wykazie A, Dziale VIII, poz.2, to jest „ pracę kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (… ) ”.

Ustalając powyższe Sąd oparł się na powołanej uprzednio dokumentacji,

w szczególności tej zawartej w aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących okresu spornego, tu zaś zwłaszcza na dokumencie w postaci życiorysu ubezpieczonego, który sporządzony został w dniu 17.02.1976r., a więc niewątpliwie nie na użytek niniejszego procesu i z którego jednoznacznie wynika, iż od uzyskania uprawnień do prowadzenia samochodów ciężarowych ubezpieczony do daty jw. pracował jako kierowca samochodu ciężarowego o masie powyżej 3,5 tony. Sąd oparł się także na zeznaniach świadków J. B. i P. K., którzy pracowali razem z ubezpieczonym w Bazie nr 1 Przedsiębiorstwa i stąd byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego w tym czasie pracy. W tej sytuacji Sąd uznał zeznania te generalnie za wiarygodne, gdy były one rzeczowe, logiczne, przekonywujące, zasadniczo ze sobą zgodne. Sąd oparł się wreszcie

na zeznaniach ubezpieczonego, gdy korespondowały one z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji i z zeznaniami świadków i stąd uznał zarówno te zeznania jak i dokumentację również za wiarygodne, dodatkowo jako nie kwestionowane przez organ rentowy.

Zaznaczyć należy, iż wobec treści powoływanej dokumentacji, upływu czasu

i wielości kierowców zatrudnionych w Przedsiębiorstwie przyjęciu jak na wstępie nie przeczą drobne nieścisłości w zeznaniach powołanych w sprawie świadków, gdy wskazywali oni,

że ubezpieczony w całym okresie spornym pracował w Bazie nr 1 na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, gdy tymczasem ubezpieczony pracę taką świadczył przez okres kilku miesięcy w Bazie nr 2 w G..

Przy zaliczeniu spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego podanego na wstępie rozważań do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy ubezpieczony posiada na dzień 01.01.1999r. wymagany do przyznania emerytury 15 - letni staż takiej pracy.

W takiej sytuacji, gdy ostatecznie bezspornym jest, że ubezpieczony w dniu 07.03.2014r. ukończył wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. udowodnił wymagany 25 - letni okres składkowy i nieskładkowy, nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do dochodzonego świadczenia na podstawie z art.184 w związku z art.32 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i w związku z § 4 ust.1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach… i stąd przyznał to świadczenie

od dnia (...), to jest od miesiąca zgłoszenia wniosku ( zgodnie z art.129 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach… ).

W konsekwencji takiego stanowiska, kierując się powołanymi na wstępie rozważań uregulowaniami prawnymi, Sąd z mocy art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji.

Sędzia