Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 16 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Kochan

Protokolant: Magdalena Wujda

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia - Śródmieście

po rozpoznaniu sprawy:

A. B.

córki Z. i Z. z domu K.

urodzonej (...)r. w O.

PESEL (...)

oskarżonej o to, że:

w dniu 27 lutego 2013 roku we W. dokonała zaboru w celu przywłaszczenia ze sklepu (...) mieszczącego się w Pasażu (...) przy pl. (...) różnego rodzaju kosmetyków o łącznej wartości 1457 złotych na szkodę sklepu (...) , przy czym czynu tego dopuściła się, będąc uprzednio skazana:

- wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 9 listopada 2005 roku w sprawie o sygn. akt V K 1916/05 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 14 czerwca 2005 roku na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 3 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. V K 507/04 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 par. 1 k.k. popełnione w dniu 19 września 2003 roku na karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności

objętymi następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia w V Wydziale Karnym z dnia 28 września 2009 roku o sygn. VK 1267/09 orzekającym karę łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywała w okresie od 30 marca 2009 roku do 8 grudnia 2009 roku,

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  uznaje A. B. za winną tego, że w dniu 27 lutego 2013 roku we W. ze sklepu (...) mieszczącego się w Pasażu (...) przy pl. (...) dokonała zaboru w celu przywłaszczenia kosmetyków marki C. (...) o poj. 100 ml, C. (...) É. B. o poj. 150 ml, E. R. o poj. 50 ml o łącznej wartości 1457 złotych na szkodę (...) S.A. w W., przy czym czynu tego dopuściła się, będąc uprzednio skazana wyrokami opisanymi w części wstępnej wyroku, tj. za winną przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w związku z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonej okres zatrzymania w dniach 27 lutego 2013 r. i 28 lutego 2013 r.;

IV.  na podstawie art. 624 k.p.k. oraz art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżoną od kosztów procesu w całości.

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 lutego 2013 roku A. B. przyszła do sklepu (...) mieszczącego się we W. w Pasażu (...) przy pl. (...). Oskarżona trzymała torbę z przodu. Obserwowała ją pracownica sklepu (...). W pewnym momencie oskarżona odwróciła się i do torby włożyła kosmetyki zabrane ze sklepowej półki.

Została zatrzymana przez pracownika ochrony K. G. (1) i zaprowadzona do pomieszczenia ochrony. W torbie miała kosmetyki marki C. (...) o poj. 100 ml, C. (...) É. B. o poj. 150 ml, E. R. o poj. 50 ml o łącznej wartości 1457 złotych. Szkodę poniosła (...) S.A. w W..

Kosmetyki w nieuszkodzonych opakowaniach zostały zwrócone do sklepu.

Oskarżona była uprzednio wielokrotnie karana. Czynu tego dopuściła się, będąc uprzednio skazana:

- wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 9 listopada 2005 r. w sprawie o sygn. akt V K 1916/05 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w dniu 14 czerwca 2005 r. na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

- wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie o sygn. V K 507/04 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 19 września 2003 r. na karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności; objętymi następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia w V Wydziale Karnym z dnia 28 września 2009 r. o sygn. VK 1267/09, którym orzeczono karę łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą oskarżona odbywała w okresie od 30 marca 2009 r. do 8 grudnia 2009 r.

Oskarżona była poddana badaniom sądowo-psychiatrycznym. Warunki z art. 31 § 1 lub § 2 nie zachodzą.

Obecnie oskarżona (ur. 1975) stale się leczy z uwagi na zarażenie wirusami HCV i HIV. Z zawodu jest dziewiarką, pracuje dorywczo (ostatnio jako sprzątaczka), ma troje dzieci (w tym dwoje trzyletnich), które pozostają na jej utrzymaniu. Mąż oskarżonej – P. B. przebywa w zakładzie karnym.

Dowód:

Wyjaśnienia oskarżonej – k. 23-24, 111-112

Protokół zatrzymania – k. 2

Protokół przeszukania - k. 5-7

Protokół – wykaz drz – k. 9

Pokwitowanie odbioru rzeczy- k. 17

Zeznania świadka K. S. – k. 86-87

Zeznania świadka K. G. – k. 28-29, 86

Zeznania świadka P. K. – k. 11-14

Opinia sądowo-psychiatryczna – k. 49-52

Zlecenie badania lekarskiego – k 3-4

Zaświadczenie lekarskie o leczeniu – k. 113

Wyroki – k. 54, 58-61

Karta karna - k. 36-37

Dane o oskarżonej – k. 62

Zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i w postępowaniu przed Sądem oskarżona przyznała się do winy złożyła wyjaśnienia, w którym opisała sposób kradzieży (kosmetyki schowała do torebki), podała, jak ją ujęto oraz gdzie i komu okazała torebkę. Wskazała także rodzaj i liczbę rzeczy, które ukradła oraz opisała swoje motywy (chęć sprzedaży kosmetyków i przeznaczenia środków na życie).

Wszyscy świadkowie w sprawie są wiarygodni, ich zeznań nie kwestionowano. Również Sąd w całości dał im wiarę. Świadek K. G. – pracownik ochrony opisał szczegółowo zatrzymanie oskarżonej i jej zachowanie w trakcie zatrzymania. Świadek K. S. – pracownica sklepu obserwowała oskarżoną w sklepie i opisała szczegóły tego zachowania. Świadek P. K. występowała jako przedstawiciel pokrzywdzonego. Potwierdziła, że kosmetyki wróciły do sklepu.

Sąd dał wiarę wszystkim osobom składającym zeznania i wyjaśnienia w sprawie. Informacje te są podobne, a przebieg zdarzenia opisany tożsamo. Stan faktyczny nie budzi zatem żadnych wątpliwości w sprawie.

Kwalifikacja prawna jest prawidłowa i Sąd przyjął w swoim rozstrzygnięciu. Oskarżona dokonała kradzieży kosmetyków i czynu dokonała w warunkach recydywy. Nie ma wątpliwości, że oskarżona była skazana wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 9 listopada 2005 r. w sprawie o sygn. akt V K 1916/05 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia V Wydział Karny z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie o sygn. V K 507/04, objętymi następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia w V Wydziale Karnym z dnia 28 września 2009 r. o sygn. VK 1267/09, w którym orzeczono karę łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, którą oskarżona odbywała w okresie od 30 marca 2009 r. do 8 grudnia 2009 r.

Sąd przeredagował natomiast opis czynu. Wynikało to z trzech powodów: po pierwsze, niezręczność stylistyczno-gramatyczna wywoływała nieporozumienie (również u oskarżonej) co do liczby skradzionych kosmetyków (chodzi o fragment „(...)22 różnego rodzaju kosmetyki”), co budziło wątpliwość, czy 22 dotyczy numeru ulicy, czy liczby kosmetyków; po drugie, pomimo że trzy nazwy kosmetyków przepisywano z opakowań, w protokole i następnie w akcie oskarżenia popełniono przy każdym z kosmetyków błędy ortograficzne: “C. M.” (zamiast “C. (...) M.”), “C. (...)(zamiast “C. (...) É. B.”) oraz “E. R.” (zamiast “E. R.”). W końcu wskazać należy, że pokrzywdzonym nie jest sklep (kategoria przestrzenna), lecz spółka, która w nim prowadzi działalność gospodarczą (stąd wprowadzenie do opisu (...) S.A.w W.” zamiast „sklepu”).

Kwestią najbardziej istotną stał się jednak wymiar kary. Prokuratura żądała kary bezwzględnej, oskarżona prosiła o karę wolnościową.

Sąd przeanalizował dotychczasowy tryb życia oskarżonej. Okoliczność wielokrotnej uprzedniej karalności nie przemawiała za oskarżoną, ale podkreślić należy, że czynów, które dzisiaj ważą na jej przyszłości (z opisu recydywy) dokonała zanim odstawiła heroinę i zanim urodziła bliźnięta (dziś trzyletnie). Sprawa narkotyków została zawarta w opinii sądowo-psychiatrycznej, a czytać ją należy w zestawieniu z kartą karnej oskarżonej. Kwestią drugą jest sprawa motywacji oskarżonej – kosmetyki (perfumy i drogi krem) miały być sprzedane, a pieniądze przeznaczone na życie. Nie ma wątpliwości, że oskarżona ma trudności ze znalezieniem pracy, ale nie uchyla się od niej: ostatnio pracowała jako sprzątaczka i zarabiała 1000 zł. Oskarżona ma na utrzymaniu troje dzieci, w tym dwoje małych (trzylatki), a ojciec najmłodszych – mąż oskarżonej przebywa obecnie w zakładzie karym. Zła sytuacja materialna nie jest oczywiście żadnym usprawiedliwieniem kradzieży, ale zważyć też trzeba, że oskarżona stale leczy się (co zresztą natychmiast stało się jasne w chwili zatrzymania – zlecenie badania), przyjmując leki antywirusowe jako osoba zakażona HIV i HCV. Na wolności (od 2009 r.) oskarżona abstynuje od heroiny. Wymierzanie dzisiaj takiej osobie, mimo że była karana za przestępstwa przeciwko mieniu i czyn popełniła w warunkach recydywy, kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia byłoby, w ocenie Sądu, podejmowaniem decyzji w formie niejako automatycznej represji, bez przeanalizowania całości sytuacji i warunków osobistych oskarżonej, choćby tego, że jest matką małych dzieci, którymi się wyłącznie opiekuje. Trzeba też skonstatować, że oskarżona ma jeszcze wyrok sprzed opuszczenia zakładu karnego (wyrok o sygn. XII K 371/09 SR dla Wrocławia – Fabrycznej), którego długi okres próby upływa w tym roku.

Lektura karty karnej wskazuje, że sam pobyt w zakładzie karnym nie ma wobec oskarżonej waloru resocjalizacyjnego, a zatem funkcja kary realizowałaby się wyłącznie w samej izolacji. Sąd uznał, że wobec A. B. kara o funkcji stricte izolacyjnej nie przysłużyłaby się ani społeczeństwu, dla którego złodziej perfum i kremu nie jest osobnikiem niebezpiecznym i wymagającym odosobnienia, ani samej oskarżonej i jej zdrowiu, ani też trójce jej dzieci. Sąd wymierzył zatem karę surową: 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, zważywszy na przeszłość oskarżonej, ale biorąc pod uwagę jej obecną sytuację i krytyczną postawę wobec czynu - warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary na okres 3 lat próby. Istnieje bowiem szansa, że oskarżona nie popełni kolejnego czynu i że dłuższy okres na wolności będzie sprzyjał jej zachowaniom społecznym.

Z uwagi na to, że oskarżona został zatrzymana, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w przypadku jej zarządzenia, Sąd zaliczył oskarżonej okres zatrzymania w dniach 27 lutego 2013 r. i 28 lutego 2013 r.

Biorąc pod uwagę obecną sytuację oskarżonej, Sąd, na podstawie art. 624 k.p.k. oraz art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych, zwolnił ją od kosztów procesu w całości.