Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2018 r. w Piszu

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko N. L.

o zapłatę

o r z e k a :

I.  Zasądza od pozwanego N. L. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 6 479,48 zł (sześć tysięcy czterysta siedemdziesiąt dziewięć złotych 48/100) wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NPB liczonymi od kwoty 5 979,48 zł od dnia 17.10.2017 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego N. L. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 98 zł (dziewięćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 603/18 upr

UZASADNIENIE

Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko N. L. o zapłatę kwoty 6 479,48 złotych wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 5 979,48 złotych od dnia 17.10.2017r. do dnia zapłaty. Nadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 10 grudnia 2016 roku strony zawarły umowę pożyczki nr (...), z tytułu której pozwany posiada zadłużenie dochodzone w niniejszej sprawie. Z uwagi na brak regularnych wpłat, powódka wypowiedziała przedmiotową umowę, co doprowadziło do powstania zadłużenia wymagalnego. Pismem z 17 października 2017 roku powódka wezwała pozwanego do dobrowolnej spłaty zadłużenia, jednak wezwanie pozostało bezskuteczne.

Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną niniejszym pozwem składa się:

- kwota 5 979,48 złotych – tytułem należności głównej,

- kwota 373,45 złotych – tytułem skapitalizowanych odsetek umownych, naliczonych od należności głównej od dnia 05.01.2017r. do dnia 31.07.2017r.,

- kwota 126,55 złotych – tytułem skapitalizowanych odsetek od należności przeterminowanych, naliczonych od należności głównej za okres od 06.02.2017r. do dnia poprzedzającego wystawienie wyciągu z ksiąg bankowych, tj. do 16.10.2017r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w niniejszej sprawie 9 kwietnia 2018 roku, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania (k. 5v).

W przepisanym terminie sprzeciw od wskazanego wyżej nakazu zapłaty wniósł pozwany N. L., zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Ponadto wniósł o zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany podniósł zarzut: nieistnienia roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości, nieudowodnienia należycie roszczenia, nieudowodnienia legitymacji czynnej i biernej stron. Nadto pozwany zakwestionował fakt wykonania przedmiotowej umowy pożyczki przez powódkę, podnosząc, iż z tytułu przedmiotowej umowy nie otrzymał jakichkolwiek środków. W związku z tym, zdaniem pozwanego, bez znaczenia jest wypowiedzenie umowy pożyczki. Poza tym wypowiedzenie to jest, zdaniem pozwanego, nieskuteczne, albowiem powódka po pierwsze nie przedłożyła dowodu jego nadania pozwanemu, a po drugie nie zastosowała uprzednio procedury restrukturyzacji zadłużenia kredytowego i w tym celu nie wystosowała stosownego upomnienia. Zaniechanie tej procedury oznacza sprzeczność wypowiedzenia z przepisami prawa. Poza tym wypowiedzenie umowy jest warunkowe, czyli niejednoznaczne, w konsekwencji czego kredyt, jeśli nawet byłby uruchomiony, nie byłby na dzień składania pozwu wymagalny.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 10 grudnia 2016 roku pomiędzy Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a N. L. została zawarta umowa pożyczki gotówkowej numer (...), w ramach której, po uprzednim potrąceniu prowizji za udzielenie pożyczki w kwocie 779,48 złotych, N. L. wypłacona została kwota 5 200,00 złotych.

Zgodnie z harmonogramem spłat, N. L. zobowiązał się do spłaty kwoty 5 979,48 złotych wraz z odsetkami umownymi w 84 miesięcznych ratach w kwocie po 99,24 złotych, przy czym nie dotyczyło to raty wyrównującej, płatnych do 5-go dnia każdego kolejnego miesiąca kalendarzowego, począwszy od lutego 2017 roku.

Zgodnie z § 5 ust. 9 umowy, od zadłużenia przeterminowanego pożyczkodawcy należne są odsetki w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, przy czym oprocentowanie to nie może przekraczać w stosunku rocznym stopy odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Powyższa umowa pożyczki gotówkowej numer (...) sporządzona została w formie elektronicznej. Przed zawarciem tejże umowy, N. L. zostały udostępnione w sposób umożliwiający ich przechowywanie i odtwarzanie dokumenty w postaci: wzoru umowy, regulaminu, cennika usług obowiązującego w dniu zawarcia umowy, wzoru oświadczenia o odstąpieniu od umowy, informacji dla wnioskodawców ubiegających się o produkty kredytowe, regulaminu pożyczki gotówkowej i regulaminów promocji pożyczki, do których przystępuje pożyczkobiorca.

W dniu 12 grudnia 2016 Bank (...) S.A. przelał na rachunek bankowy N. L. o numerze (...), otwarty w Banku (...) na podstawie umowy rachunków bankowych oraz karty debetowej z dnia 7 czerwca 2016 roku, kwotę pożyczki w wysokości 5 200,00 złotych.

(dowód: umowa pożyczki utrwalona na trwałym nośniku w postaci płyty CD k. 93, wydruk umowy k. 29-32v; umowa rachunków bankowych oraz karty kredytowej k. 48; zestawienie operacji na rachunku bankowym pozwanego utrwalone na płycie CD k. 93)

N. L. z tytułu umowy pożyczki gotówkowej numer (...), zawartej z Bankiem (...) w dniu 10 grudnia 2016 roku, nie dokonał spłaty żadnej kwoty.

(dowód: wyciąg z ksiąg bankowych k. 22-22v; wyciągi łączone z rachunku bankowego pozwanego za okres od lutego do lipca 2017 roku utrwalone na płycie CD k. 93)

Z uwagi na powyższe, Bank (...) S.A. pismem z 8 czerwca 2017 roku, nadanym 9 czerwca 2017 roku listem poleconym, wypowiedziała N. L. zawartą umowę pożyczki gotówkowej numer (...) z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia liczonego od dnia doręczenia tegoż pisma kredytobiorcy.

(...) Bank (...) S.A. wezwała N. L. do dobrowolnego uregulowania w okresie wypowiedzenia dotychczasowego zadłużenia wymagalnego i poinformowała, że brak zapłaty w tym terminie spowoduje, że cała kwota pożyczki wraz z odsetkami i opłatami stanie się wymagalna.

Korespondencja w postaci zawiadomienia o wypowiedzeniu umowy, wysłana do N. L. na wskazany w umowie pożyczki adres zamieszkania i adres korespondencyjny, wróciła niepodjęta w terminie z placówki pocztowej po dwukrotnym awizowaniu. Okres wypowiedzenia upłynął bezskutecznie.

W związku z wypowiedzeniem umowy, Bank (...) S.A. pismem z 17 października 2017 roku, nadanym 23 sierpnia 2017 roku, wezwała N. L. do zapłaty całości zadłużenia w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowo-egzekucyjnego. Korespondencja ta, wysłana do N. L. listem poleconym na adres zamieszkania i korespondencyjny wskazany w umowie pożyczki, wróciła niepodjęta w terminie z placówki pocztowej po dwukrotnym awizowaniu.

(dowód: oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy wraz z dowodem nadania i dwukrotnego awizowania korespondencji k. 27-28 i 45; przedsądowe wezwanie do zapłaty wraz dowodem nadania i awizowania korespondencji k. 20 i 46-47)

Na dzień wniesienia pozwu, tj. 27 lutego 2018 roku, zadłużenie N. L. z tytułu umowy pożyczki gotówkowej numer (...) z dnia 10 grudnia 2016 roku, wynosi 6 479,48 złotych, w tym:

- 5 979,48 złotych – niespłacona należność główna,

- 373,45 złotych – skapitalizowane odsetki umownych, naliczone od należności głównej za okres od 05.01.2017r. do 31.07.2017r.,

- 126,55 złotych – skapitalizowane odsetki od zadłużenia przeterminowanego, naliczone od należności głównej za okres od 06.02.2017r. do 16.10.2017r.

(dowód: wyciąg z ksiąg bankowych k. 22-22v)

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotowe powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Wszystkie podniesione przez stronę pozwaną zarzuty, w świetle przedłożonych przez powódkę dokumentów, uznać należy za chybione.

Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotowa umowa została zawarta w formie elektronicznej na podstawie art. 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Przepis ten w ust. 1 stanowi, że oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności bankowych mogą być składane w postaci elektronicznej. Dokumenty związane z czynnościami bankowymi mogą być sporządzane na informatycznych nośnikach danych, jeżeli dokumenty te będą w sposób należyty utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane i zabezpieczone (ust. 2 zd. 1). Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, uznaje się, że czynność dokonana w formie, o której mowa w ust. 1, spełnia wymagania formy pisemnej także wtedy, gdy forma została zastrzeżona pod rygorem nieważności (ust. 3).

Tym samym, jak słusznie wskazała powódka, po zawarciu umowy w postaci elektronicznej, nie ma żadnego przepisu prawa, który by obligował do jej potwierdzenia w formie pisemnej.

Powódka wskazała, że zgodnie z przyjętymi w Banku (...) S.A. procedurami ochrony danych oraz identyfikacji klienta, otrzymanie oferty handlowej wraz z możliwością składania oświadczeń woli odnośnie zawarcia umów finansowych drogą elektroniczną, wymagały uprzedniego złożenia i podpisania przez klienta wniosku w zakresie korzystania z kanałów bankowości elektronicznej, otrzymania indywidualnego millekodu oraz hasła do internetowego konta klienta. Czynności powyższe zostały dokonane przez pozwanego, o czym świadczą załączone do przedmiotowej umowy pożyczki „dane systemowe oświadczenia (dane z systemu informatycznego banku dotyczące czynności dokonanej przez kanały bankowości elektronicznej)” (k. 32). Identyfikacja pozwanego po uprzednio nadanym mu millekodzie oraz hasła mobilnego, umożliwiła zawarcie przedmiotowej umowy pożyczki.

Przedłożony przez powódkę obraz umowy pożyczki utrwalony na płycie CD (k. 93) oraz zestawienie operacji na rachunku bankowym pozwanego za okres od 1 do 31 grudnia 2016 r. (płyta CD k. 93), dowodzi jednoznacznie, iż 10 grudnia 2016 roku pomiędzy stronami niniejszego procesu zawarta została umowa pożyczki gotówkowej o numerze (...), z tytułu której w dniu 12 grudnia 2016 roku pozwanemu została wypłacona jednorazowo kwota 5 200,00 złotych na rachunek o numerze (...), otwarty w Banku (...) na podstawie łączącej strony i załączonej do akt sprawy (k. 48) umowy rachunków bankowych oraz karty debetowej z dnia 7 czerwca 2016 roku.

Natomiast z utrwalonych na płycie CD załączonej do akt sprawy wyciągów łączonych ze wskazanego wyżej rachunku bankowego pozwanego (k. 93) oraz wyciągu z ksiąg bankowych (k. 22) wynika jednoznacznie, że z tytułu przedmiotowej umowy pozwany nie dokonał spłaty żadnej kwoty.

Zgodnie z treścią przedmiotowej umowy, pozwanemu przyznana została kwota pożyczki w łącznej wysokości 5 979,48 złotych, w tym wypłacona kwota pożyczki 5 200,00 złotych oraz prowizja bankowa w kwocie 779,48 złotych, którą pozwany zobowiązał się spłacić wraz z określonymi w umowie odsetkami umownymi obliczonymi według stałej stopy procentowej wynoszącej 9,99% w stosunku rocznym. Ponadto strony postanowiły, że od zadłużenia przeterminowanego pożyczkodawcy należne są odsetki w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, przy czym oprocentowanie to nie może przekraczać w stosunku rocznym stopy odsetek maksymalnych za opóźnienie (§ 5 ust. 9 umowy). Z powodu braku spłaty przez pozwanego umówionych rat i wypowiedzenia umowy, odsetki umowne za okres korzystania z kapitału w wysokości 9,99% w stosunku rocznym, naliczone od dnia 05.01.2017r. do dnia 31.07.2017r., wyniosły 373,45 złotych, zaś odsetki umowne od zadłużenia przeterminowanego naliczone od dnia 06.02.2017r. do dnia 16.10.2017r. tj. dnia poprzedzającego wystawienie wyciągu z ksiąg bankowych, wyniosły 126,55 złotych.

Zważywszy na powyższe nie budzi wątpliwości Sądu, iż powódka wykazała istnienie zobowiązania, jego wysokość oraz legitymację czynną i bierną stron niniejszego procesu. Wysokość zobowiązania pozwanego została należycie przez powódkę udokumentowana, natomiast strona przeciwna nie przedstawiła dowodów kwestionujących wyliczenia Banku (...) S.A., a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Zgodnie z § 11 ust. 1. pkt 4) oraz ust. 4 pkt 2) Regulaminu kredytów i pożyczek udzielanych klientom indywidualnym przez Bank (...) S.A., bank był uprawniony do wypowiedzenia umowy pożyczki z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia w przypadku, jeżeli kredytobiorca nie zapłaci w terminie jednej pełnej raty kredytu za co najmniej jeden okres płatności. Wypowiedzenie umowy kredytu staje się skuteczne z chwilą otrzymania przez kredytobiorcę wypowiedzenia listem poleconym lub w przypadku doręczenia go bezpośrednio do rąk kredytobiorcy.

Zatem wbrew twierdzeniom pozwanego, warunkiem skutecznego wypowiedzenia przedmiotowej umowy nie było uprzednie zastosowanie przez pożyczkodawcę procedury restrukturyzacji zadłużenia.

Jak wskazano wyżej, powódka wykazała, że pozwany z tytułu przedmiotowej umowy nie dokonał spłaty żadnej kwoty. Wykazała również, że korespondencję zawierającą wypowiedzenie wysłała do pozwanego listem poleconym, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, na dwa adresy - adres zamieszkania oraz adres korespondencyjny - wskazane przez pozwanego przy zawieraniu umowy. Na dowód tego przedłożyła oryginał pisma zawierającego wypowiedzenie, wysłanego do pozwanego, wraz z kopertą i zwrotnym potwierdzeniem odbioru (k. 45, 45a, 45b).

Zaznaczyć należy, że adres zamieszkania, na który powódka wysłała wypowiedzenie, jest tożsamy z adresem, pod który skutecznie kierowana była do pozwanego korespondencja w niniejszej sprawie. Zatem nie budzi wątpliwości Sądu, iż powódka zasadnie uznała przesyłkę zawierającą wypowiedzenie, która wróciła niepodjęta przez pozwanego w terminie z placówki pocztowej po dwukrotnym awizowaniu, za skutecznie doręczoną pozwanemu.

Na marginesie jedynie podnieść należy, iż przedmiotowa umowa nie została zawarta pod presją przewagi powodowej spółki prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na udzielaniu pożyczek i kredytów. Pozwany miał możliwość wyboru instytucji finansowej, u której chce zaciągnąć zobowiązanie. Zawarł przedmiotową umowę w ramach swobody kontraktowej. Znał treść swojego zobowiązania, w szczególności jego wysokość, wysokość poszczególnych rat kredytu i terminy ich spłaty; otrzymał egzemplarz umowy; mógł i powinien był szczegółowo zapoznać się z treścią umowy; mimo uprawnienia, nie odstąpił od umowy na zasadach określonych w umowie.

Podkreślenia wymaga również, że pozwany nie zwrócił niezwłocznie całości przelanej mu przez pożyczkodawcę kwoty, co w ocenie Sądu jednoznacznie wskazuje na to, iż omawiany przelew nie był wynikiem omyłki, lecz stanowił działanie, które pozwany akceptował. Pozwany wyraził wolę zawarcia umowy pożyczki i zaakceptował zaoferowane przez pożyczkodawcę warunki, czego konsekwencją był ten właśnie przelew.

Reasumując, Sąd uznał, że przedłożone przez stronę powodową dokumenty nie budzą wątpliwości i dowodzą istnienia przedmiotowego zadłużenia, zaś ich prawdziwość i wiarygodność nie została podważona przez stronę pozwaną.

W konsekwencji Sąd na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c., umowy pożyczki z dnia 17 września 2015 roku oraz art. 481 k.c. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 6 479,48 złotych wraz z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty 5 979,48 złotych od dnia 17.10.2017r. do dnia zapłaty.

Mając na uwadze wynik procesu Sąd, w oparciu o przepisy art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 98,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 81,00 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu i kwotę 17,00 zł tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa.