Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 88/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w B. Wydział IV Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący : Sędzia SR Beata Grabiszewska

Protokolant: Bożena Michalak

po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2018 roku w Bełchatowie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.

o dodatkowe wynagrodzenie roczne

1.  zasądza od pozwanej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
w W. rzecz powoda J. J. kwotę 1.507,92 zł (jeden tysiąc pięćset siedem złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze)
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 01 kwietnia 2017 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w sprawie w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. rzecz powoda J. J. kwotę 371,00 zł (trzysta siedemdziesiąt jeden złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

4.  nakazuje pobrać od pozwanej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego
w B. kwotę 76,00 zł (siedemdziesiąt sześć złotych 00/100) tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa;

5.  wyrokowi w punkcie 1. (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV P 88/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 30 sierpnia 2018 roku (data wpływu do Sądu) skierowanym przeciwko Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
w W., powód J. J., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosił o zasądzenie na jego rzecz kwoty 2.739,80 zł tytułem dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2016 roku
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 kwietnia 2017 roku. Powód wnosił także o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że był pracownikiem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (...) Oddział (...) Biuro Powiatowego od 29 lipca 2002 roku do 31 maja 2016 roku.

W dniu 4 lutego 2016 roku został odwołany ze stanowiska Kierownika (...) Biuro Powiatowego, odwołanie powoda było równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę i stosunek pracy rozwiązał się za 3-wypowiedzeniem z dniem 31 maja 2016 roku. W odwołaniu nie podano żadnej przyczyny. Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 29 marca 2018 roku w sprawie IV P 96/17 zasądził na rzecz powoda odprawę pieniężną uznając, iż odwołanie powoda ze stanowiska nastąpiło na skutek okoliczności niedotyczących pracownika.

Zdaniem powoda nabył on prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, bowiem zgodnie z Regulaminem dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników (...) przepracowanie co najmniej 6 miesięcy, warunkujących nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, nie jest wymagane w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku
z likwidacją Agencji, Oddziału (...) lub Biura Powiatowego albo z innych przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym dnia 10 września 2018 roku w sprawie IV Np 71/18 Sąd Rejonowy w Bełchatowie nakazał pozwanej Agencji, aby zapłaciła powodowi żądaną kwotę
z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 kwietnia 2017 roku oraz kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W sprzeciwie od przedmiotowego nakazu z dnia 1 października 2018 roku pozwana Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwana podnosiła, iż powód bezpodstawnie dochodzi roszczenia za okres od 1 stycznia do 31 maja 2016 roku, w sytuacji gdy pracę świadczył do 4 lutego 2016 troku. Wskazała, że decydujące znaczenie ma nie tyle fakt pozostawania w zatrudnieniu, co faktyczne świadczenie pracy w roku kalendarzowym. Pozwana podnosiła, że z tego powodu ewentualne roszczenie J. J. powinno być ograniczone do kwoty 1.519,36 zł.

W piśmie z dnia 13 listopada 2018 roku pełnomocnik powoda ograniczył powództwo do kwoty 1.519,36 zł, a na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 roku do kwoty 1.507,92 zł, w pozostałym zakresie cofnął pozew, zrzekając się roszczenia.

Pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. J. był zatrudniony w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa – (...) Oddział (...) w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika biura powiatowego. Z dniem 1 lipca 2008 roku powód został powołany na stanowisko Kierownika (...) Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na czas nieokreślony.

(dowód: umowa o pracę – k. 6, akt powołania - k. 8)

Z dniem 4 lutego 2016 roku J. J. został odwołany ze stanowiska Kierownika (...) Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa bez podania uzasadnienia. Powód faktycznie świadczył pracę do dnia 4 lutego 2016 roku, a stosunek pracy uległ rozwiązaniu z dniem 31 maja 2016 roku.

(dowód: akt – odwołania – k. 9; okoliczność bezsporna)

Wyrokiem z dnia 29 marca 2018 roku, wydanym w sprawie IV P 96/17, Sąd Rejonowy w Bełchatowie zasądził od pozwanej Agencji na rzecz powoda J. J. odprawę pieniężną w kwocie 19.339,80 zł
w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika.

(dowód: wyrok z dnia 29.03.2018r. wraz z uzasadnieniem – w aktach sprawy IV P 96/17)

W pozwanej (...) obowiązuje Regulamin wynagradzania. W załączniku nr 7 do tego Regulaminu zawarto regulamin dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników (...). Określa on zasady nabywania prawa, ustalania wysokości i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia rocznego.
W § 1 ust. 3 pkt 2 c postanowiono, że przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkującego nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku z likwidacją Agencji, Oddziału (...) lub Biura powiatowego albo z innych przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

(dowód: regulamin dodatkowego wynagrodzenia rocznego – k. 23v-24)

Dotychczas pozwana Agencja nie zapłaciła powodowi dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2016 rok.

(okoliczność bezsporna)

Dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2016 rok dla powoda J. J. stanowiło kwotę 1.507,92 zł.

(dowód: wyliczenie – k. 47)

Stan faktyczny przedmiotowej sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt sprawy. Stan faktyczny sprawy jest bezsporny, spór ma charakter prawny.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie powód J. J. wnosił
o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej Agencji (...)
i Modernizacji (...) w W. dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2016 rok wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Powód podnosił, że stosunek pracy łączący go z pozwaną został rozwiązany z przyczyn niedotyczących pracownika - w ramach grupowego zwolnienia.

Zasady nabywania prawa oraz ustalania wysokości i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników jednostek sfery budżetowej, zwanego dalej „wynagrodzeniem rocznym” regulują przepisy Ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej z dnia 12 grudnia 1997 roku (j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 1872).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Z kolei pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy ust. 2). W ust. 3 powołanego artykułu wymieniono przypadki, kiedy nie jest wymaganie przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego. Między innymi warunek ten nie jest wymagany w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne, przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem, likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy, likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją.

Kwestie nabycia prawa do wynagrodzenia rocznego zostały w pozwanej (...) dodatkowo uregulowane w załączniku nr 7 do Regulaminu wynagradzania, w którym zawarto regulamin dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników (...). Określa on zasady nabywania prawa, ustalania wysokości i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia rocznego.
W § 1 ust. 3 pkt 2 c postanowiono, że przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkującego nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku z likwidacją Agencji, Oddziału (...) lub Biura powiatowego albo z innych przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

W 2016 roku J. J. pozostawał w stosunku pracy
z pozwaną Agencją do 31 maja 2016 roku, jednakże faktycznie świadczył pracę do 4 lutego 2016 roku. Odwołanie powoda z zajmowanego stanowiska nastąpiło z przyczyn niedotyczącyh pracownika, a zatem z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w wyroku
z dnia 29 marca 2018 roku, wydanym w sprawie IV P 96/17, w którym Sąd Rejonowy w Bełchatowie zasądził od pozwanej Agencji na rzecz powoda J. J. odprawę pieniężną w kwocie 19.339,80 zł właśnie w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, że powód nabył prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2016 rok, zgodnie z przepisami powołanej ustawy oraz postanowieniami § 1 ust. 3 pkt 2 c regulaminu dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Wysokość wynagrodzenia rocznego stanowi kwotę 1.507,92 zł.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie powołanych przepisów zasądził na rzecz powoda wskazaną kwotę, o czym orzekł w punkcie
1. wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc.

Wobec cofnięcia powództwa w zakresie przekraczającym zasądzoną kwotę, Sąd na podstawie art. 355 § 1 i 2 kpc w związku z art. 203 § 4 kpc
i art. 469 kpc, umorzył postępowanie w sprawie w tym zakresie.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 100 kpc, wyrażającego zasadę stosunkowego ich rozliczenia. Co do zasady powód wygrał sprawę. W zakresie wysokości roszczenia powództwo zostało uwzględnione w 55 %. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 265).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 300 ze zm.)
w zw. z art. 100 kpc Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 76,00 złotych, tytułem opłaty od uwzględnionej części powództwa.

Na podstawie art. 477 2 § 1 kpc Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.