Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin- Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Pawliczak

Protokolant: Patrycja Zielińska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2018 r. sprawy:

K. K.

syn J. i E.

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 21 września 2017 r. w S., na ul (...), będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie V K 1485/12 obejmującym karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 14 lutego 20i2r. o sygn. akt IV K 8/12 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 4 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27 grudnia 2012 r. do 14 lipca 2016 r., dokonał kradzieży z włamaniem do zamkniętego pojazdu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ten sposób, że po uprzednim otwarciu drzwi w nieustalony sposób z pojazdu tego zabrał w celu przywłaszczenia notebook H. (...) o nr (...) o wartości 2.850 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. w S.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w związku z art. 64 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego K. K. za winnego popełnienia zarzuconego mu przestępstwa i za jego popełnienie, na podstawie art. 279 § 1 kk, wymierza mu karę roku i 3 (trzech) miesiecy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zwraca zatrzymaną w sprawie umowę sprzedaży kupującemu,

III.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 Ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. , Nr 49 poz. 223 ze zm.), opłatę w kwocie 300 (trzystu) zł.

sygn. akt V K 616/18

UZASADNIENIE

K. K. wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin Centrum w S. z dnia 23 sierpnia 2018 r. został uznany za winnego tego, że w dniu 21 września 2017 r. w S., na ul (...), będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie V K 1485/12 obejmującym karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 14 lutego 20i2r. o sygn. akt IV K 8/12 za czyn z art. 278 § 1 kk na karę 4 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27 grudnia 2012 r. do 14 lipca 2016 r., dokonał kradzieży z włamaniem do zamkniętego pojazdu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) w ten sposób, że po uprzednim otwarciu drzwi w nieustalony sposób z pojazdu tego zabrał w celu przywłaszczenia notebook H. (...) o nr (...) o wartości 2.850 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. w S. tj. popełnienia czynu z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Rozważając pod kątem dyrektyw opisanych w art. 53 kk kwestię wymiaru kary za przypisany oskarżonemu czyn Sąd miał na uwadze następujące okoliczności obciążające:

- wielokrotną karalność oskarżonego, w tym popełnienie czynu w warunkach recydywy,

- wielkość szkody, która nie jest znaczna, ale stanowi istotny uszczerbek w mieniu pokrzywdzonego,

- brak jakiejkolwiek okoliczności, która mogłaby usprawiedliwiać działanie oskarżonego, oskarżony popełnił czyn przestępny po to aby dokonać przysporzenia majątkowego kosztem innych.

Wymienionymi okolicznościami Sąd kierował się przy ustalaniu wymiaru kary.

Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości czynu, a zarazem spełniającą cele zarówno wychowawcze i zapobiegawcze, które ma osiągnąć wobec oskarżone­go, jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, będzie kara roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymienione okoliczności obciążające uzasadniają wymierzenie kary surowszej niż wynikająca z dolnej granicy zagrożenia przestępstwa z art. 279 § 1 kk. Oskarżony był wielokrotnie karany, a sposób jego postepowania, prowadzi do wniosku, że oskarżony jest sprawcą niepoprawnym i zdemoralizowanym.

Wymierzona kara będzie w świetle wymienionych okoliczności odpowiednia i osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec oskarżonego będąc dla niego nauczką, by na drogę przestępnego działania więcej nie powracać oraz zaspokoi potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wyrażające się w zapewnieniu, że ten kto narusza dobra będące pod ochroną, zostanie sprawiedliwie ukarany.

Za stwierdzeniem, że kara będzie wystarczająca dla osiągniecia wskazanych cellów przemawia to, że oskarżony na skutek włamania nie dokonał uszkodzenia pojazdu, a wartość szkody nie była duża. Ponadto oskarżony przyznał się do kradzieży, nie utrudniał postępowania i zgodził się na karę zaproponowaną przez prokuratora. W tych okolicznościach wymierzenie pierwotnie uzgodnionej kary 2 lat pozbawienia wolności należy uznać za rozstrzygnięcie nadmiernie surowe i niepotrzebne dla realizacji celów kary.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie przepisów wskazanych w wyroku.