Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2017 r. w Warszawie, na rozprawie

sprawy z powództwa D. M.

przeciwko (...) S.A z siedzibą w K.

o zapłatę

1.  Powództwo oddala.

2.  Zasądza od D. M. na rzecz (...) S.A z siedzibą w K. kwotę 3.600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

3.  Nieuiszczone koszty sądowe przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III C 517/13

UZASADNIENIE

D. M. i J. M. pozwem z dnia 31 maja 2012 r. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w K. wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości w okresie od 21 marca 2002 r. do dnia uprawomocnienia się postanowienia o ustanowieniu służebności przesyłu, płatnego w terminie 7 dni, wraz z odsetkami w razie opóźnienia terminu płatności.

W uzasadnieniu pozwu Powodowie wskazali, że są właścicielami, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, nieruchomości położonej w powiecie (...), gminie P., obręb P., przy ul. (...), składającej się z działek nr (...), dla której Sąd Rejonowy dla Szczecin Prawobrzeże i Zachód w S. prowadzi księgę wieczystą nr (...), o łącznej powierzchni 7,6876 ha, przez którą przebiega linia energetyczna, będąca własnością Pozwanego. Wskazali, że w dniu 27 kwietnia 2012 r. wystosowali do Pozwanego wezwanie do zawarcia stosownej umowy, wskazując na konieczność wypłaty wynagrodzenia, które to wezwanie pozostało bez odpowiedzi (pozew k. 4 – 34).

(...) S.A. z siedzibą w K. odpowiedzią na pozew z dnia 23 października 2013 r. wniosły o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że złożył wniosek o stwierdzenie nabycia służebności gruntowej o treści służebności przesyłu w drodze zasiedzenia. Podniósł, że jest właścicielem linii elektroenergetycznej 220 kV relacji K. – G.. Linia ta została wybudowana w 1974 r. i od tego czasu należy liczyć okres zasiedzenia służebności (odpowiedź na pozew k. 73 – 207).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. M. wraz z J. M. byli współwłaścicielami, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, nieruchomości położonej w powiecie (...), gminie P., obręb P., przy ul. (...), składającej się z działek nr (...), dla których Sąd Rejonowy Szczecin Prawobrzeże i Zachód w S. prowadzi księgę wieczystą nr (...), o łącznej powierzchni 7,6876 ha (księga wieczysta k. 8-11, wyciąg z rejestru gruntów k. 18, wyciąg z opinii k. 29-31). Przez przedmiotowe nieruchomości przebiega linia energetyczna należąca do Pozwanego (okoliczność bezsporna). Prace nad wybudowaniem powyższej linii rozpoczęły się w 1971 r. (korespondencja k. 95 – 206). Pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. Powódka wraz z mężem wezwali Pozwanego do zapłaty kwoty 194 400 zł z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości (wezwanie k. 12).

J. M. zmarł w dniu 14 stycznia 2015 r. Na podstawie testamentu spadek po nim nabyła w całości powódka D. M. (akt poświadczenia dziedziczenia k. 234).

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2016 r. wydanym w sprawie II Ca 1468/15, Sąd Okręgowy w S. II Wydział Cywilny Odwoławczy stwierdził, że (...) S.A. z siedzibą w K. nabyły z dniem 30 kwietnia 2004 r., poprzez zasiedzenie, służebność gruntową odpowiadającą treści służebności przesyłu, obciążającą nieruchomość stanowiącą działki (...), położone w P., dla których Sąd Rejonowy Szczecin Prawobrzeże i Zachód w S. prowadzi księgę wieczystą nr (...), a będące własnością D. M. i J. M., polegającą na eksploatacji, dokonywaniu kontroli, przeglądów, konserwacji modernizacji i remontów, usuwaniu awarii, wymianie urządzeń infrastruktury elektroenergetycznej, dokonywaniu przesyłu energii elektrycznej oraz na prawie wstępu na obciążony grunt w celu wykonywania przedmiotowych prac, na której posadowione są urządzenia infrastruktury energetycznej w postaci napowietrznej linii elektroenergetycznej 220 kV relacji K. – G., w zakresie opisanym w opinii biegłego P. I., stanowiącej integralną część postanowienia (postanowienie k. 251, k. 257 -271, opinia k. 275-279).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o znajdujące się w aktach sprawy dokumenty, których prawdziwości strony nie podważały w toku postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powódka dochodziła wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez Pozwanego z nieruchomości, począwszy od 2002 r. Pozwany wnosił o oddalenie powództwa, powołując na zasiedzenie służebność gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu i ten zarzut skutkował oddaleniem powództwa.

Zgodnie z treścią art. 305 ¹ kc, nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, ,,który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). W świetle art. 292 kpc służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio. W niniejszej sprawie Pozwany zasiedział służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu z dniem 30 kwietnia 2004 r. Wobec powyższego brak było podstaw do uwzględniania roszczenia Powódki za okres przypadający po tej dacie. Zasiedzenie służebności spowodowało wygaśnięcie wszelkich roszczeń Powódki w rozumieniu art. 224 i nast. k.c.

Brak jest również podstaw do uwzględnienia powództwa za okres poprzedzający zasiedzenie, tj. przed 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2016 r. wydaną w sprawie III CZP 77/16, właścicielowi nieruchomości obciążonej wskutek zasiedzenia służebnością przesyłu nie przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości za okres poprzedzający zasiedzenie. Sąd podziela wywody poczynione przez Sąd Najwyższy w przywołanym orzeczeniu, które znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie, a które muszą skutkować oddaleniem powództwa również w tej części.

Z tych też względów orzeczono jak w pkt. 1 wyroku.

O kosztach w pkt. 2 orzeczono w oparciu o art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając nimi w całości Powódkę jako przygrywającą.