Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Katarzyna Garbarczyk

Protokolant – asystent sędziego Maria Szymuś

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– ----

po rozpoznaniu w dniu 10.12.2018 r. sprawy

A. K.

urodz. (...) w P.

syna C. i Z. zd. R.

oskarżonego o to, że:

I.  W dniu 25 października 2016 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 25 października 2016 roku kredytu w wysokości 7570 złotych z (...) Bank S.A w ten sposób, że przekazał Z. D. dane kredytobiorcy na podstawie których wymieniony będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., a następnie w celu użycia na autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K., czym poświadczył nieprawdę co do sprzedaży sprzętu AGD w postaci lodówki B., piekarnika A., płyty A. i pralki B. W. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 7570 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu AGD, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K..

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zb. z art. 270 § 1kk w zw. z art. 11§2 kk

II.  W dniu 26 października 2016 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 26 października 2016 roku kredytu wysokości 2550 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że przekazał Z. D. dane kredytobiorcy na podstawie, których wymieniony będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., a następnie w celu użycia na autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K., czym poświadczył nieprawdę co do sprzedaży sprzętu RTV w postaci telewizora (...) W. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 2550 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy sprzedaży sprzętu RTV, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§2 kk

III.  W dniu 01 lutego 2017 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 01 lutego 2017 roku kredytu w wysokości 3400 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że przekazał Z. D. dane kredytobiorcy na podstawie, których wymieniony będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., a następnie w celu użycia za autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K., czym poświadczył nieprawdę co do sprzedaży sprzętu RTV w postaci komputera stacjonarnego L. W. K. w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 3400 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaż sprzętu RTV, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K..

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§2 kk

IV.  W dniu 14 marca 2017 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dokonał oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 14 marca 2017 roku kredytu w wysokości 4400 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że przekazał Z. D. dane kredytobiorcy na podstawie, których wymieniony będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy P. K., czym poświadczył nieprawdę co do sprzedaży sprzętu AGD w postaci piekarnika i płyty A. P. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 4400 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu AGD, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego w rozporządzenia mieniem w wysokości udzielonego kredytu oraz P. K..

tj. o czyn z art. 286§ 1 kk w zb. z art. 297§ 1 kk w zw. z art. 11§2 kk

oraz sprawy

Z. D.

ur. (...) w S.

syna M. i J. zd. T.

oskarżonego o to, że:

V.  W dniu 25 października 2016 roku w G. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. pomocy w dokonaniu oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 25 października 2016 roku kredytu wysokości 7570 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A. a kredytobiorcą W. K. poświadczając nieprawdę w zakresie sprzedaży sprzętu AGD w postaci lodówki B., piekarnika A., płyty A. oraz pralki B. W. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 7570 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu AGD, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K..

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2kk

VI.  W dniu 26 października 2016 roku w G. działając z góry powziętym zamiarem osiągnięcia w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. pomocy w dokonaniu oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 26 października 2016 roku kredytu wysokości 2550 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A. a kredytobiorcą W. K. poświadczając nieprawdę w zakresie sprzedaży sprzętu RTV telewizora (...) W. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 2550 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaż sprzętu RTV, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K..

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2kk

VII.  W 01 lutego 2017 roku w G. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. pomocy w dokonaniu oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 26 października 2016 roku kredytu wysokości 3400 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A. a kredytobiorcą W. K. poświadczając nieprawdę w zakresie sprzedaży sprzętu w postaci komputera stacjonarnego L. W. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 3400 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu RTV, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz W. K.

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2kk

VIII.  W 14 marca 2017 roku w G. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. pomocy w dokonaniu oszustwa polegającego na wyłudzeniu w dniu 14 marca 2017 roku kredytu w wysokości 4400 złotych z (...) Bank S.A. w ten sposób, że będąc osobą uprawnioną sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A. a kredytobiorcą P. K. poświadczając nieprawdę w zakresie sprzedaży sprzętu AGD w postaci płyty i piekarnika A. P. K., w wyniku czego udzielono kredytu w wysokości 4400 złotych, poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży sprzętu AGD, w wyniku czego doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie udzielonego kredytu oraz P. K..

tj. o czyn z art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2kk

1.  Oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów, przy czym ich opisy uzupełnia o ustalenie, że przekazane dane kredytobiorcy były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania, stwierdza, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§2 kk i na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk zw. z art. 11§2 kk skazuje oskarżonego, zaś na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 ( jeden) roku i 8 ( osiem ) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Oskarżonego Z. D. uznaje za winnego popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów, przy czym ich opisy uzupełnia o ustalenie, że sporządzona umowa zawierała dane kredytobiorcy przekazane oskarżonemu przez A. K., przy czym dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania, w zarzucie z pkt. VII jako za datę wyłudzenia przyjmuje dzień 01 lutego 2017 roku, stwierdza, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zw. z art. 11§2 kk skazuje oskarżonego, zaś na podstawie art. 19§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 ( jeden) roku i 2 ( dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

3.  Na podstawie art. 44§2 kk orzeka przepadek poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych szczegółowo opisanych na kartach od 214 do 217.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. N. kwotę 619,92 ( sześćset dziewiętnaście 92/100) złotych tytułem ustanowionej z urzędu obrony oskarżonego A. K., w tym kwota 115,92 ( sto piętnaście dziewięćdziesiąt dwa) złotych tytułem 23% podatku VAT.

5.  Zwalnia oskarżonych od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 326/18

UZASADNIENIE

Na podstawie zebranych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. D. zatrudniony był w sklepie (...) w G., przy ul. (...). Oskarżony był osobą uprawnioną do sporządzania i podpisywania za pośrednictwem w/w sklepu w imieniu (...) Bank S.A., umów o kredyt na zakup towarów i usług.

A. K. przekazał Z. D. dane swoich braci- W. K. i P. K., prosząc, by Z. D. sporządził i zawarł za pośrednictwem sklepu, na w/w pokrzywdzonych, umowy o kredyt z (...) Bank S.A, na zakup określonego sprzętu. Z. D. przystał na tę prośbę, sporządził cztery umowy o kredyty, przy czym ani W. K., ani P. K. nie ubiegali się o te kredyty, nie byli obecni przy sporządzaniu stosownej dokumentacji przez Z. D.. Pokrzywdzeni ci nie podpisywali także żadnej dokumentacji, w tym umów kredytowych, które - z nakreślonymi już na nich podpisami- dostarczał Z. A. K..

W dniu 25 października 2016 roku w G. za pośrednictwem sklepu (...) w G. ul. (...) a (...) Bank S.A została zawarta umowa o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...), na dane kredytobiorcy W. K., które zostały przekazane przez A. K. Z. D.. Dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania. Z. D., jako osoba uprawniona, na podstawie przekazanych mu przez A. K. danych, sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., przy czym, A. K. w celu użycia na autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K.. Powyższa umowa poświadczała nieprawdę co do sprzedaży sprzętu AGD w postaci lodówki B., piekarnika A., płyty A. i pralki B. W. K., w wyniku czego bank udzielił kredytu w wysokości 7570 złotych, albowiem przedstawiciel banku został wprowadzony w błąd co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży w/w sprzętu.

W dniu 26 października 2016 roku w G. za pośrednictwem sklepu (...) w G. ul. (...) a (...) Bank S.A została zawarta umowa o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...), na dane kredytobiorcy W. K., które zostały przekazane przez A. K. Z. D.. Dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania. Z. D., jako osoba uprawniona, na podstawie przekazanych mu przez A. K. danych, sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., przy czym A. K. w celu użycia na autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K.. Umowa poświadczała nieprawdę co do sprzedaży sprzętu RTV w postaci telewizora (...) W. K., w wyniku czego bank udzielił kredytu w wysokości 2550 złotych, albowiem przedstawiciel banku został wprowadzony w błąd co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży w/w sprzętu.

W dniu 01 lutego 2017 roku w G. za pośrednictwem sklepu (...) w G. ul. (...) a (...) Bank S.A została zawarta umowa o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...), na dane W. K., które zostały przekazane przez A. K. Z. D.. Dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania. Z. D., jako osoba uprawniona, na podstawie przekazanych mu przez A. K. danych, sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy W. K., przy czym A. K. w celu użycia na autentyczny na dokumencie umowy o kredyt dokonał podrobienia podpisu W. K.. Umowa poświadczała nieprawdę co do sprzedaży sprzętu RTV w postaci komputera stacjonarnego L. W. K., w wyniku czego bank udzielił kredytu w wysokości 3400 złotych, albowiem przedstawiciel banku został wprowadzony w błąd co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży w/w sprzętu.

W dniu 14 marca 2017 roku w G. za pośrednictwem sklepu (...) w G. ul. (...) a (...) Bank S.A została zawarta umowa o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...), na dane P. K., które zostały przekazane Z. D. przez A. K.. Dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania. Z. D., jako osoba uprawniona, na podstawie przekazanych mu przez A. K. danych, sporządził umowę o kredyt na zakup towarów i usług o numerze (...) z (...) Bank S.A., na dane kredytobiorcy P. K.. Umowa poświadczała nieprawdę co do sprzedaży sprzętu AGD w postaci piekarnika i płyty A. P. K., w wyniku czego bank udzielił kredytu w wysokości 4400 złotych, albowiem przedstawiciel banku został wprowadzony w błąd co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży w/w sprzętu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: częściowo wyjaśnień Z. D. (k. 265v: k. 182-183), A. K. (k. 265v: k. 190-191), nadto na podstawie zeznań K. D. (k.265v: k. 124-127), a także w oparciu o takie dowody jak: dokumenty k. 114-117, opinia k. 144-166.

Z. D. przyznał się do winy (wyjaśnienia k. 265v: k. 182-183). Oskarżony potwierdził, iż zakwestionowane umowy o kredyt sporządził osobiście. Informacje dotyczące określonego sprzętu, który ma zostać skredytowany, jak i dane kredytobiorców, tj. P. i W. K., potrzebne do sporządzenia umów, Z. D. posiadał od A. K.. Z wyjaśnień Z. D. wynika, iż żaden z w/w pokrzywdzonych nie był obecny przy sporządzeniu umów, nie podpisywał ich w obecności oskarżonego, a podpisane już dokumenty dostarczał mu A. K., wobec czego oskarżony nie wiedział, kto faktycznie podpisywał przedmiotowe umowy. Z. D. oświadczył, że nie uzyskał żadnych korzyści z tego tytułu, albowiem wszystkie pieniądze wpływały na rachunek bankowy sklepu, którym to rachunkiem dysponowała A. K..

A. K. (k. 265v: k. 190-191) przyznał się do własnoręcznego sfałszowania na trzech umowach o kredyt podpisu W. K., natomiast zaprzeczył, by dokonał podrobienia na umowie o kredyt podpisu P. K.. Podał, iż przekazał Z. D. numery kontaktowe do P. K. i W. K., a Z. D. dysponował danymi w/w pokrzywdzonych albowiem wcześniej zakupywali oni w sklepie sprzęt na raty.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych w części, w jakiej przyznają się oni do winy. Wyjaśnienia w tym zakresie znajdują swoje odzwierciedlenie w pozostałych zebranym w sprawie materiale dowodowym i tworzą razem z nim jasny obraz sprawy.

Z zeznań K. D. (k.265v: k. 124-127) oraz zabezpieczonych umów o kredyt (dokumenty k. 114-117), a także wyjaśnień Z. D. (k. 265v: k. 182-183) i A. K. (k. 265v: k. 190-191) bezsprzecznie wynika, iż Z. D. sporządził i zawarł za pośrednictwem sklepu (...) w G., przy ul. (...), zakwestionowane umowy o kredyt w imieniu (...) Bank S.A, na zakup określonego sprzętu, wskazując jako kredytobiorców – przy trzech umowach W. K., przy jednej- P. K.. Z wyjaśnień A. K. (k. 265v: k. 190-191) wynika, że oskarżony ten dokonał podrobienia na trzech umowach o kredyt podpisów W. K., co potwierdzają wnioski zawarte w opinii- ekspertyzie kryminalistycznej (k. 144-166). Bezspornym jest, iż W. K. i P. K. nie ubiegali się o te kredyty, nie byli obecni przy sporządzaniu stosownej dokumentacji przez Z. D., nie podpisywali przedmiotowych umów kredytowych. Z. D. wyjaśnił, iż informacje dotyczące określonego sprzętu, który ma zostać skredytowany, jak i dane kredytobiorców, tj. P. i W. K., potrzebne do sporządzenia umów, posiadał od A. K..

Analizując wyjaśnienia A. K. stwierdzić należy, że zakwestionował on jedynie to, że miał podrobić podpis P. K., natomiast de facto przyznał się do udziału w całym przedmiotowym procederze, wyraził skruchę za to, co zrobił.

Zdaniem Sądu wyjaśnienia Z. D. co do okoliczności, w jakich doszło do popełnienia przedmiotowych przestępstw - zasługują na wiarę.

W ocenie Sądu brak jest podstaw, by podważać wyjaśnienia Z. D., z których wynika, że do popełnienia przedmiotowych czynów doszło z inicjatywy A. K.. Z. D. miał pomóc A. K. w ten sposób, że miał sporządzić za pośrednictwem sklepu, w jakim był zatrudniony, na P. K. i W. K., którzy są braćmi A. K.- umowy o kredyt na zakup przez w/w określonego sprzętu. Z. D. przyznał, iż żaden z pokrzywdzonych – a co jest przecież bezsporne- nie był obecny przy sporządzeniu umów, nie podpisywał ich w obecności oskarżonego, a podpisane już dokumenty dostarczał Z. D. A. K., wobec czego oskarżony nie wiedział, kto faktycznie podpisywał te dokumenty. Powyższe okoliczności korespondują z wyjaśnieniami A. K., w których przyznał się do podrobienia podpisów W. K.. Wynika z tego, iż to A. K. „kontaktował się” z kredytobiorcami, skoro dostarczał już podpisane rzekomo przez nich umowy, a więc, to i on musiał przekazywać Z. D. informacje na temat tego, jaki konkretnie sprzęt chcą kredytobiorcy zakupić oraz kto konkretnie ubiega się o kredyt. Już z powyższego wynika, że to A. K. miał interes w tym, by doszło do zawarcia przedmiotowych umów, a w okolicznościach przedmiotowej sprawy mogło to nastąpić z pomocą Z. D., który zatrudniony był w sklepie (...) w G., przy ul. (...) i był osobą uprawnioną do sporządzania i podpisywania za pośrednictwem w/w sklepu w imieniu (...) Bank S.A., umów o kredyt na zakup towarów i usług.

Okolicznością bezsporną jest, że określone dane kredytobiorców, które zostały przez Z. D. wpisane w umowach były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania. Udzielone kredyty nie były do końca spłacone (zeznania K. D. k.265v: k. 124-127).

Bez znaczenia dla prawno - karnej oceny zachowania Z. D. pozostaje fakt, czy uzyskał on jakieś korzyści z tytułu swojego udziału w niniejszym procederze. Zgodnie z art. 115§4 kk korzyścią majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego. W świetle okoliczności sprawy nie budzi wątpliwości – mając już na uwadze choćby wyjaśnienia Z. D.- że korzyść majątkową z popełnionych przestępstw uzyskał A. K..

Zważywszy na dokonaną wyżej analizę dowodów nie budzi wątpliwości, że Z. D., jako osoba uprawniona, za pośrednictwem sklepu (...) w G. ul. (...) a, na podstawie przekazanych mu przez A. K. danych kredytobiorców P. i W. K., a które to dane były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania - sporządził w sumie cztery umowy o kredyt na zakup towarów i usług w imieniu (...) Bank S.A.. Dokumenty poświadczały nieprawdę co do osób ubiegających się o kredyt, jak i sprzedaży pokrzywdzonym określonego sprzętu, który miał być przez bank skredytowany. W wyniku tych działań bank udzielał kredytów, albowiem przedstawiciel banku był wprowadzony w błąd co do osoby kredytobiorcy i sprzedaży w/w sprzętu. W przypadku umów zawartych na nazwisko W. K., A. K. w celu użycia na autentyczny na dokumentach umów o kredyt dokonał podrobienia podpisów tego pokrzywdzonego. Nie budzi wątpliwości, że działanie oskarżonych miało na celu osiągniecie korzyści majątkowej - wyłudzenie kredytów, doprowadzało do niekorzystnego rozporządzania przez bank mieniem w postaci udzielonych kredytów.

Zeznania (k. 265v) M. T. k. 120, G. G. k. 130, T. T. (2) k. 132 – nic nie wniosły do przedmiotowej sprawy.

Przy wymiarze kar Sąd kierował się jej ogólnymi dyrektywami, zawartymi w art. 53§1 i 2 kk, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynów, winy sprawców, sposób popełnienia przestępstw, motywy i pobudki jakimi kierowali się oskarżeni.

Oskarżeni wszystkich zarzuconych każdemu z nich przestępstw dopuścili się z winy umyślnej. A. K. z pełną premedytacją i świadomością dokonał wyłudzenia przedmiotowych kredytów, natomiast Z. D. udzielił mu tym pomocy, łamiąc podstawowe zasady określające warunki zawarcia takich umów, a co wynika z zeznań K. D.. Nie bez znaczenia dla wymiaru kar pozostaje rozmiar wyrządzonych szkód, ilość naruszonych przez oskarżonych przepisów prawa.

Uznając A. K. za winnego popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów, Sąd ich opisy uzupełnił o ustalenie, że przekazane dane kredytobiorcy były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania, stwierdził, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11§2 kk i na podstawie art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk zw. z art. 11§2 kk skazał oskarżonego, zaś na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu karę 1 ( jeden) roku i 8 ( osiem ) miesięcy pozbawienia wolności.

W tym miejscu podnieść należy, że Sąd omyłkowo z opisu zarzutów postawionych A. K. ( pkt. od I do IV) nie wyeliminował stwierdzenia, że oskarżony ten miał działać „ wspólnie i w porozumieniu z inną osobą”. Jak zostało bowiem ustalone, zachowanie Z. D. polegało na udzieleniu pomocy A. K. w dokonaniu oszustw, a nie na działaniu wspólnie i w porozumieniu z tym oskarżonym.

Uznając oskarżonego Z. D. za winnego popełnienia wszystkich zarzuconych mu czynów, Sąd ich opisy uzupełnił o ustalenie, że sporządzona umowa zawierała dane kredytobiorcy przekazane oskarżonemu przez A. K., przy czym dane te były jednym z warunków uzyskania kredytu, mających istotne znaczenie dla jego uzyskania, w zarzucie z pkt. VII jako za datę wyłudzenia przyjął dzień 01 lutego 2017 roku, nadto stwierdził, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 18§3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 §1 kk w zw. z art. 11§2 kk skazał oskarżonego, zaś na podstawie art. 19§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu karę 1 ( jeden) roku i 2 ( dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

Jako okoliczności łagodzące przy wymiarze kar Sąd uwzględnił przyznanie się de fatco sprawców do winy. Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest ilość przestępstw jakich dopuścili się oskarżeni oraz fakt, że nie były to jedyne czyny, za jakie zostali dotąd skazani (karty karne k. 243- 245, k. 262- 263). Powyższe wskazuje, że oskarżeni, a zwłaszcza mając na uwadze dotychczasową karalność A. K.- nie są sprawcami „przypadkowym”, którzy „nieświadomie” wkroczyli na drogę przestępstwa. W ocenie Sądu, w tym stanie rzeczy, orzeczenie wobec oskarżonych bezwzględnych kary pozbawienia wolności, we wskazanych wyżej rozmiarach, jest adekwatne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów, spełni cele w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej.

W oparciu o postanowienia art. 44§2 kk Sąd orzekł przepadek poprzez pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych szczegółowo opisanych na kartach od 214 do 217, albowiem służyły one do popełnienia przestępstw.

Zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. N. kwotę 619,92 ( sześćset dziewiętnaście 92/100) złotych tytułem ustanowionej z urzędu obrony oskarżonego A. K., w tym kwota 115,92 ( sto piętnaście dziewięćdziesiąt dwa) złotych tytułem 23% podatku VAT, Sąd kierował się postanowieniami Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Zwalniając oskarżonych od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych, Sąd miał na uwadze art. 624§1 kpk.