Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V W 4245/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – SSR Anna Ziembińska

P. P.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 16.10.2018 r. i 201.12.2018 r. sprawy

R. R. , s. R. i M. z domu S., ur. (...) w W.

obwinionego o to, że:

I - W dniu 07 kwietnia 2017 r. o godzinie 04:45 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

II - W dniu 07 kwietnia 2017 r. o godzinie 07:27 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

III - W dniu 10 kwietnia 2017 r. o godzinie 05:46 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

IV - W dniu 10 kwietnia 2017 r. o godzinie 08:43 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

V - W dniu 11 kwietnia 2017 r. o godzinie 10:21 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

VI - W dniu 13 kwietnia 2017 r. o godzinie 09:43 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

VII - W dniu 19 kwietnia 2017 r. o godzinie 06:16 w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku "strefa ruchu" kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, tj. o czyn z art. 90 KW w związku z art. 49 ust. 1 pkt. 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

1.  obwinionego R. R. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów,

2.  koszty postępowania przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt VW 4245/17

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie i ujawnionego podczas rozprawy materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W ramach zlecenia otrzymanego od Przedsiębiorstwa (...) SA, firma (...) w W., w dniach od 4 do 21 kwietnia 2017 roku przeprowadziła czynności mające na celu ustalenie osób, których zachowanie mogło wskazywać, że wykonują one nielegalnie kursy pasażerskie na terenie Dworca (...) W.. W wyniku tych czynności został sporządzony raport, przesłany następnie na policję z wnioskiem o wyciagnięcie konsekwencji wobec osób naruszających prawo.

R. R. parkował swoim samochodem marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w dniach 7 kwietnia 2017 r. o godzinie 4:45 i 7:27, 10 kwietnia 2017 r. o godzinie 5:46 i 8:43, 11 kwietnia 2017 r. o godzinie 10:21, 13 kwietnia 2017 r. o godzinie 9:43 i 19 kwietnia 2017 r. o godzinie 6:16 - na placu przed Dworcem (...) W..

R. R. parkując swoim samochodem na terenie Dworca (...) W. nie naruszył przepisu ustawy Prawo o ruchu drogowym zakazującym parkowanie pojazdem w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania.

/pismo k. 2, raport k. 3-42, mapa k. 43, raporty k. 45-52, notatki k. 53-57, wyjaśnienia R. R. k. 63-64, 92, opinia k. 95-108/

R. R. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W świetle dokonanych w sprawie ustaleń wyjaśnienia obwinionego należy uznać za wiarygodne. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków K. M. i J. K. (1) w zakresie w jakim zeznali oni, że obwiniony wielokrotnie na terenie dworca parkował w miejscu niedozwolonym w obrębie skrzyżowania, nagminnie lekceważąc przy tym przepisy ruchu drogowego. Twierdzenie to pozostaje w sprzeczności z wydaną w sprawie opinią biegłego i obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Dokonując ustaleń w sprawie Sąd oparł się na opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego J. K. (2). Wydana przez biegłego opinia jest jasna, zupełna, nie zawiera sprzeczności i nie była kwestionowana przez strony postępowania. Może być zatem źródłem wiadomości specjalnych potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

R. R. zarzucono popełnienie siedmiu czynów, które miały polegać na tym, że w okresie od 7 do 19 kwietnia 2017 r. w W. przy Alejach (...) na terenie Dworca (...) W. na obszarze obowiązywania znaku „strefa ruchu” kierując pojazdem osobowym marki C. (...) o nr rej. (...) zaparkował pojazd w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania, to jest o czyny z art. 90 kw w związku z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym zabrania się zatrzymania pojazdu na przejeździe kolejowym, na przejeździe tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu lub skrzyżowania. Z kolei stosownie do art. 2 pkt 10 powołanej wyżej ustawy skrzyżowanie to przecięcie się w jednym poziomie dróg mających jezdnię, ich połączenie lub rozwidlenie, łącznie z powierzchniami utworzonymi przez takie przecięcia, połączenia lub rozwidlenia; określenie to nie dotyczy przecięcia, połączenia lub rozwidlenia drogi twardej z drogą gruntową lub stanowiącą dojazd do obiektu znajdującego się przy drodze lub z drogą wewnętrzną.

(...) ruchu to z kolei obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi (art. 2 pkt 16a prd). Wreszcie drogami wewnętrznymi są drogi, drogi rowerowe, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg (art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych).

W sprawie bezspornie ustalono, że miejsca parkowania samochodu C. znajdowały się w strefie ruchu, na drodze wewnętrznej. Pozostawały one w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania. Droga wewnętrzna, zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 10 ustawy Prawo o ruchu drogowym, nie tworzy z drogą publiczną skrzyżowania. Dlatego nie można uznać, by sposób parkowania samochodu C. we wskazanych we wniosku o ukaranie dniach i godzinach naruszał zakaz zatrzymywania się w odległości mniejszej niż 10 metrów od skrzyżowania sformułowany w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Na marginesie podnieść jedynie należy, że - jak wskazał biegły - obwiniony parkując w sposób udokumentowany zapisem wideo, naruszał inne normy ustawy Prawa o ruchu drogowym tj. art. 5 ust. 1 i art. 46 ust. 1. Zachowania te nie były jednak objęte wnioskiem o ukaranie zatem nie stanowiły przedmiotu rozważań Sądu.

Z uwagi zatem na to, że R. R. swoim zachowaniem nie naruszył dyspozycji przepisów, których naruszenie mu zarzucono, Sąd uniewinnił obwinionego od popełnienia zarzuconych mu czynów.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 119 § 2 pkt 1 k.p.w.