Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 czerwca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił M. K. prawa do renty na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm. ), podnosząc w uzasadnieniu, że ubezpieczony został wprawdzie uznany przez Lekarza Orzecznika za osobę całkowicie niezdolną do pracy i niezdolną do samodzielnej egzystencji, jednak niezdolność ta powstała 2 stycznia 2013r., tymczasem ubezpieczony nie legitymuje się wymaganym okresem ubezpieczenia zarówno na dzień złożenia wniosku, jak i na dzień powstania niezdolności do pracy. Jednocześnie podano, że ubezpieczony nie legitymuje się też 30 – letnim okresem składkowym.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i przyznania żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jego przyznania, w szczególności jest osobą całkowicie niezdolną do pracy i nie posiada środków do życia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki :

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl ustępu 2 - przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Natomiast zgodnie z art. 58 ust. 1 przytoczonej na wstępie ustawy - warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1) 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2) 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3) 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu - okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Przy czym w myśl ust. 4 - przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie z orzeczeniem Lekarza Orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu, ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy i samodzielnej egzystencji od 2 stycznia 2013r. Na ten dzień, jak i na dzień złożenia wniosku o rentę ubezpieczony nie posiada 25 - letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Także w 10 – leciu liczonym od dnia powstania niezdolności do pracy lub od dnia złożenia wniosku o rentę ubezpieczony nie legitymuje się co najmniej 5 letnim okresem składkowym i nieskładkowym. Ubezpieczony nie posiada też 30 - letniego okresu składkowego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja została wydana zgodnie z obowiązującymi przepisami i na podstawie z art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd odwołanie ubezpieczonego oddalił.

Jednocześnie biorąc pod uwagę trudną sytuację ubezpieczonego zarówno zdrowotną, jak i materialną oraz podtrzymywane żądanie przyznania renty Sąd potraktował je także jako wniosek, który może być ewentualnie zaspokojony w postaci przyznania przez Prezesa ZUS-u renty w drodze wyjątku i w pkt 2 wyroku wniosek ubezpieczonego o przyznanie świadczenia w drodze wyjątku przekazał organowi rentowemu celem nadania mu dalszego biegu.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz