Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Cz 1/19

POSTANOWIENIE

Dnia 10.01.2019r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Halina Garus

Sędziowie: SSO Jolanta Janas

SSO Karol Kołodziejczyk (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10.01.2019r.

sprawy z wniosku M. M.

z udziałem B. W.

o ustalenie miejsca zamieszkania małoletniej M. W. i ustalenie kontaktów B. W. z małoletnią M. W.

na skutek zażalenia wnioskodawczyni M. M.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 3 grudnia 2018r.

sygn. akt V Nsm 1717/18

postanawia: odrzucić zażalenie.

Sygn. akt VI Cz 1/19

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni M. M. złożyła zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 3 grudnia 2018 r. w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia.

Sąd Okręgowy stwierdził, że wskazane postanowienie Sądu Rejonowego, wydane na posiedzeniu niejawnym, zostało podpisane przez sędziego tylko pod uzasadnieniem, natomiast jego sentencja nie została odrębnie podpisana.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego, oznacza to, że postanowienie z dnia 3 grudnia 2018 r. nie istnieje w znaczeniu procesowym. W postanowieniu SN z dnia 21 stycznia 2003 r., III CZP 84/02 (OSNC 2003, nr 10, poz. 140 z glosą S. Dalki, PES 2004, nr 1–2, s. 98) oraz postanowieniu SN z dnia 7 lutego 2003 r., III CZP 94/02 (IC 2003, nr 10, s. 42), przyjęto, że postanowienie o charakterze formalnym, podlegające zaskarżeniu, wydane na posiedzeniu niejawnym – skonstruowane w ten sposób, że jego sentencja wraz z uzasadnieniem stanowi jeden dokument – nie istnieje w znaczeniu procesowym w sytuacji, w której skład sądu podpisał tylko uzasadnienie, natomiast nie podpisał sentencji.

Podzielając stanowisko Sądu Najwyższego oraz argumenty przedstawione w powyższych orzeczeniach, Sąd Okręgowy uznał, że zażalenie wnioskodawczyni jest niedopuszczalne, jako wniesione od nieistniejącego orzeczenia.

W związku z powyższym, zażalenie podlega odrzuceniu na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 par.2 k.p.c.