Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 145/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2018r.

Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Agata Wilczewska – spr.

Sędziowie: SSO Robert Rafał Kwieciński

SSO Karol Skocki

Protokolant : st. sekr. sąd. Irena Bąk

przy udziale Bożeny Wojakowskiej Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Koninie

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018r.

sprawy A. W. (1), B. P. (1), M. D., Ł. S., M. R. (1), D. T. i K. P.

oskarżonych z art.59ust.1 ustawy z dnia 29.07.05r. o przeciwdziałaniu narkomanii
i innych

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora, obrońcę oskarżonego Ł. S., obrońcę oskarżonego B. P. (1), obrońcę oskarżonego A. W. (1), obrońcę oskarżonego M. R. (1) i obrońcę oskarżonego D. T.

od wyroku Sądu Rejonowego w Koninie

z dnia 5 kwietnia 2017r. sygn. akt II K 216/19

I. Zmienia zaskarżony wyrok:

- wobec oskarżonego A. W. (1) w ten sposób, że przyjmuje
w opisie czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie I myślnik 21, że oskarżony w dniu 14.10.08r. posiadał 5 gram marihuany o wartości około 150zł;

- wobec oskarżonego B. P. (1) w ten sposób, że w punkcie XXV na poczet orzeczonego środka karnego zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od 13.09.08r. do 7.10.10r. zamiast od dnia 19.08.15r;

- wobec oskarżonego Ł. S. w ten sposób, że:

⚫: uchyla orzeczenie o karze łącznej zawarte w punkcie XLII;
⚫: w opisach czynów przypisanych oskarżonemu w punkcie XXXIX przyjmuje: w myślniku 10, że oskarżony w dniu 11.05.08r. posiadał również substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 2 gramy wartości około 40zł; w myślniku 64, że oskarżony w dniu 11.10.08r. posiadał „marihuany o wadze 5 gram wartości około 150zł”, zamiast „marihuany o wadze 1 grama wartości około 30zł”, w myślniku 73, że oskarżony w dniu 24.10.08r. posiadał również substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 1 grama wartości około 20zł; oraz podwyższa orzeczoną wobec oskarżonego w tym punkcie karę pozbawienia wolności za ciąg przestępstw z art.62ust.1 cytowanej ustawy do 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
⚫: na podstawie art.85k.k. w zw. z art.86§1i2k.k. w zw. z art.4§1k.k.,
w brzmieniu obowiązującym przed 1.07.15r., łączy orzeczone wobec oskarżonego Ł. S. w punktach od XXXIX do XLI kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

- wobec oskarżonego M. R. (1) w ten sposób, że:

⚫: w opisach czynów przypisanych oskarżonemu w punkcie L przyjmuje: w myślniku 11, że czyn ten został popełniony w dniu 16.07.08r., a nie 17.07.08r.; w myślniku 16, że oskarżony w dniu 8.08.08r. posiadał 2 gramy marihuany wartości około 60zł; w myślniku 29, że oskarżony
w dniu 24.09.08r. posiadał 5 gram marihuany wartości około 150zł;
w myślniku 36, że czyn ten został popełniony w dniu 12.10.08r., a nie 12.09.08r.; a w myślniku 37 eliminuje opis tego czynu z dnia 22.09.08r., uznając oskarżonego za winnego ciągu 36 przestępstw
z art.62ust.1 cytowanej ustawy;
⚫: podwyższa orzeczoną wobec oskarżonego M. R. (1) w punkcie LIV karę łączną pozbawienia wolności do 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

- wobec oskarżonego D. T. w ten sposób, że:

⚫: w opisach czynów przypisanych oskarżonemu w punkcie LIX
w myślnikach od 1 do 8 oraz 23 eliminuje stwierdzenie, że posiadane ilości środka odurzającego w postaci marihuany stanowiły znaczne ilości i przyjmuje kwalifikację prawną tych czynów z art.62ust.1 cytowanej ustawy; przyjmując że skazanie w tym punkcie obejmuje ciąg 14 przestępstw z art.62ust.2 cytowanej ustawy; a przestępstwa przypisane w punkcie LIX w myślnikach od 1-8 oraz 23 wchodzą w ciąg przestępstw z art.62ust.1 cytowanej ustawy przypisany w punkcie LX;

⚫: w opisach czynów przypisanych oskarżonemu w punkcie LX przyjmuje: w myślniku 24, że w dniu 21.06.08r. oskarżony posiadał nie 10,5 grama marihuany wartości około 300zł, a 3 gramy marihuany wartości 90zł; w myślniku 55, że w dniu 9.08.08r. oskarżony posiadał nie około ,15 gram haszyszu wartości około 40zł, a posiadał 1,5 grama haszyszu wartości około 40zł; w myślniku 69, że wartość 1 grama haszyszu wynosiła około 30zł, a nie około 300zł;

- wobec oskarżonego K. P. w ten sposób, że uchyla orzeczoną wobec oskarżonego w punkcie LXIX karę grzywny.

II. Utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części.

III. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. M. kwotę 516,60zł (w tym VAT) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu Ł. S. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

IV. Zwalnia oskarżonych w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Karol Skocki Agata Wilczewska Robert Rafał Kwieciński

Sygn. akt: II Ka 145/18

UZASADNIENIE

Zakres uzasadnienia został ograniczony zgodnie z art. 423 § 1a k.p.k. w zw.
z art. 457 § 2 k.p.k., w związku z czym uzasadnienie sporządzone zostało w zakresie wniosków o uzasadnienie złożonych przez obrońców A. W. (1), B. P. (1) i M. R. (1).

Wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2017 r. Sąd Rejonowy w Koninie, sygn. akt II K 216/09, oskarżonego A. W. (1) uznał za winnego ciągu 28 przestępstw
z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionego w sten sposób, że:

-: w dniu 26 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł,
-: w dniu 27 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł,
-: w dniu 9 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł,
-: w dniu 18 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 gram wartości około 80 zł. ,
-: w dniu 19 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 8 gram wartości około 130 zł, 2 tabletki ekstazy wartości około 10 zł i oraz środek odurzający w postaci 2 gram haszyszu wartości około 60 zł,
-: w dniu 21 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 3 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 22 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł, 2 tabletki ekstazy wartości około 10 zł i oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 23 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 0,5 grama marihuany wartości około 20 zł,
-: w dniu 25 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 12 gram wartości około 190 zł,
-: w dniu 26 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 2 gram wartości około 50 zł,
-: w dniu 29 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję środek odurzający w postaci 0,5 grama marihuany wartości około 15 zł,
-: w dniu 30 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 9 gram wartości około 144 zł. oraz środek odurzający w postaci około 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 2 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 7 gram wartości około 120 zł,
-: w dniu 3 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł, oraz środek odurzający w postaci około1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 4 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł, oraz środek odurzający w postaci 5 gramów marihuany wartości około 150 zł,
-: w dniu 5 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 16 gramów haszyszu wartości około 150 zł,
-: w dniu 7 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5,5 gram wartości około 85 zł i 5 tabletek ekstazy wartości około 25 zł, oraz środek odurzający w postaci 2,5 gramów marihuany wartości około 50 zł. oraz 2,5 gramów haszyszu wartości około 50 zł,
-: w dniu 8 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 6 gram wartości około 95 zł, oraz środek odurzający w postaci 12 gramów marihuany wartości około 360 zł,
-: w dniu 10 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 10 gramów marihuany wartości około 300 zł,
-: w dniu 11 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 2 gram wartości około 50 zł, oraz środek odurzający w postaci 2 gramów marihuany wartości około 60 zł,
-: w dniu 14 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 15 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł,
-: w dniu 16 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 3 gram wartości około 60 zł, oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 17 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 1 grama wartości około 20 zł, oraz środek odurzający w postaci około 2 gramów marihuany wartości około 60 zł oraz około 2 gramów haszyszu wartości około 50 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008 r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008 r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008 r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,
-: w dniu 18 października 2008 r. w K. w mieszkaniu przy ul. (...)
i Wigury 7/20 wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze 1,104 grama

i za to na podstawie art. 62 ust. 1 cytowanej ustawy w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Tym samym wyrokiem Sąd oskarżonego A. W. (1) uznał za winnego ciągu 9 przestępstw art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. popełnionego w ten sposób, że:

-: w dniu 20 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 19 gram wartości około 300 zł,
-: w dniu 27 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 24 gram wartości około 380 zł, oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w okresie od sierpnia 2008 do 18 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 15 gram wartości około 200 zł,
-: w październiku 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczna ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 15 gram wartości około 200 zł,
-: w dniu 1 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci około 7,5 grama marihuany wartości około 210 zł oraz około 30 gramów haszyszu wartości około 900 zł,
-: w dniu 9 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 20 gram wartości około 320 zł, oraz środek odurzający w postaci około 10 gramów marihuany wartości około 300 zł,
-: w dniu 12 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 52 gram wartości około 830 zł, oraz środek odurzający w postaci 2 gramów marihuany wartości około 60 zł,
-: w dniu 13 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 30 gram wartości około 480 zł,
-: w dniu 18 października 2008 r. około godz. 15.30 w miejscowości G. gm. K. po uprzednim dokonaniu składki na zakup wspólnie
i w porozumieniu z S. T. (1) ps. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał znaczna ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze netto 996,075 grama wartości co najmniej 9.000 zł,

i za to na podstawie art. 62 ust. 2 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Tym samym wyrokiem Sąd oskarżonego A. W. (1) uznał za winnego przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. w popełnionego w ten sposób, że
w okresie od kwietnia do października 2008 r. w K. działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił ustalonej osobie, co najmniej trzykrotnie środka odurzającego
w postaci marihuany każdorazowo po 1 gramie wartości około 30 zł, przyjmując iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi i za to na podstawie art. 59 ust. 3 cytowanej ustawy oraz art. 33 § 1-3 k.k. wymierzył oskarżonemu kare 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 50 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego A. W. (1) uznał za winnego tego, że w dniu 18 października 2008 r. w miejscowości G., gm. K., kierował samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...), po drodze publicznej, będąc pod wpływem środka odurzającego – obecność we krwi amfetaminy w stężeniu 396 ng/ml oraz tetrahydrokanabinol ( (...)) w stężeniu 1.9 ng/ml tj. popełnienia przestępstwa art. 178a § 1 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 43 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego A. W. (1) środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Na podstawie art. 49 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem
1 stycznia 2012 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego A. W. (1) środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1.000 zł.

Na podstawie art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd połączył orzeczone powyżej wobec A. W. (1) kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu A. W. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 18 października 2008 r. godz. 15.30 do dnia 1 czerwca 2009 r.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego A. W. (1) uniewinnił od zarzutów popełnienia dwóch przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w pkt. 2 i 4 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy A. W. (1) uniewinnił od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii opisanego wyżej w pkt. 13 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego A. W. (1) uniewinnił od zarzutów popełnienia trzech przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych wyżej w pkt. 47, 49 i 80 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego A. W. (1) uniewinnia od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanego wyżej w pkt 85 aktu oskarżenia.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek korzyści majątkowej
w kwocie 90 zł, na rzecz Skarbu Państwa, którą oskarżony A. W. (1) osiągnął z popełnienia przestępstwa.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego A. W. (1) na rzecz stowarzyszenia (...) ul. (...), (...)-(...) W. 500 zł tytułem nawiązki.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego ciągu dwóch przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionych w ten sposób, że:

-: w dniu 30 kwietnia 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił S. T. (1) ps. (...) substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 1 grama i wartości około 30 zł,
-: w dniu 11 września 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 8,5 grama za kwotę co najmniej 160 złotych,

i za to na podstawie art. 59 ust. 1 cytowanej ustawy w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 33 § 1-3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Tym samym wyrokiem Sąd oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego ciągu trzech przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnionych w ten sposób, że:

-: w dniu 17 maja 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy, uczestniczył
w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci amfetaminy
o wadze 30 gram, pakowane po 20 gram i 2 razy po 5 gram, wartości co najmniej 360 zł, w ten sposób, że w/w substancję psychotropową uprzednio odpłatnie nabytą od nieustalonej osoby, odpłatnie przekazał osobie nie będącej konsumentem – S. T. (1) ps. (...) za kwotę 240 zł,
-: w dniu 19 maja 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy, uczestniczył
w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci amfetaminy
o wadze 20 gram, pakowane 2 razy po 10 gram, wartości co najmniej 400 zł,
w ten sposób, że w/w substancję psychotropową uprzednio odpłatnie nabytą od nieustalonej osoby, odpłatnie przekazał osobie nie będącej konsumentem – S. T. (1) ps. (...) za kwotę co najmniej 160 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 r. do 13 września 2008 r. K., działając
w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem, wielokrotnie wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 65 gram, jednorazowo przekazując w ilości 5 gram, 10 gram, 20 gram, 30 gram, w ten sposób, że w/w substancję psychotropową , uprzednio odpłatnie nabytą od nieustalonej osoby za łączną kwotę co najmniej 780 zł, przyjmując 12 złotych za 1 gram, przekazał nieodpłatnie, żądając zwrotu narkotyku w późniejszym czasie, osobie nie będącej konsumentem - S. T. (1) ps. (...), celem dalszej odsprzedaży

i za to na podstawie art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 33 § 1 i 3 wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Tym samym wyrokiem Sad Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego ciągu trzech przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionych w ten sposób, że:

-: w miesiącu czerwcu 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy udzielił L. C. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 0,2 grama,
-: w lipcu 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy udzielił M. C. substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 0,5 gram,
-: w dniu 12 września 2008 r. w K., udzielił M. C. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 0,2 grama

i za to na podstawie art. 58 ust. 1 cytowanej ustawy w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego ciągu 9 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionych w ten sposób, że:

-: w dniu 7 lipca 2008 r. w B. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram o wartości około 80 zł,
-: w dniu 1 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 gram o wartości około 150 zł,
-: w dniu 2 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 17 gram o wartości około 490 zł,
-: w dniu 3 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 r. do 13 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy
o wadze około 10 gram wartości około 160 zł, którą otrzymał od S. T. (1) jako zwrot w części długu pieniężnego, zaciągniętego na zakup narkotyków,
-: w okresie od kwietnia 2008 r. do 13 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy
o wadze około 10 gram wartości około 160 zł, którą otrzymał od S. T. (1) jako zwrot w części długu pieniężnego, zaciągniętego na zakup narkotyków,
-: w okresie od kwietnia 2008 r. do 13 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy
o wadze około 10 gram wartości około 160 zł, którą otrzymał od S. T. (1) jako zwrot w części długu pieniężnego, zaciągniętego na zakup narkotyków,
-: w dniu 4 września 2008 roku w K., wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o nieustalonej wadze
i wartości, którą nabył od S. T. (1) ps. (...) za pośrednictwem M. D.,
-: w dniu 9 września 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o nieustalonej wadze
i wartości

i za to na podstawie art. 62 ust. 1 cytowanej ustawy w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego ciągu 6 przestępstw z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. popełnionego w ten sposób, że:

-: w dniu 25 sierpnia 2008 r. w K., wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 10 gram wartości 160 zł, które nabył od S. T. (1) za pośrednictwem M. D.,
-: w dniu 13 września 2008 r. w L., gm. S. wbrew przepisom ustawy, posiadał znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy
o wadze 248,788 gram, wartości co najmniej 3.000 zł, którą nabył od nieustalonej osoby o ps. (...) dla S. T. (1),
-: w dniu 27 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 55 gram wartości około 880 zł,
-: w dniu 30 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze około 30 gram wartości około 900 zł,
-: w dniu 31 sierpnia 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze około 30 gram wartości około 900 zł,
-: w dniu 11 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 30 gram wartości około 480 zł.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uznał za winnego przestępstwa art. 178a § 1 k.k. popełnionego w ten sposób, że
w dniu 13 września 2008 r. w L., gm. S. kierował samochodem osobowym marki M. nr rej. (...), będąc pod wpływem środka odurzającego – obecność we krwi amfetaminy w stężeniu 244 ng/ml oraz ∆ - tetrahydrokanabinolu ( (...))
w stężeniu 4 ng/ml i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 43 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2010 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego B. P. (1) środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Na podstawie art. 49 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2012 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego B. P. (1) środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1.000 zł.

Na podstawie art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. połączył orzeczone wobec B. P. (1) kary pozbawienia wolności i grzywny i wymierzył oskarżonemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz karę łączna 150 stawek dziennych grzywny określając na podstawie art. 33 § 3 k.k. wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu B. P. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 13 września 2008 r. godz. 12.30 do dnia 3 kwietnia 2009 r.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu B. P. (1) na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 19 sierpnia 2015 r.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek korzyści majątkowej
w kwocie 1.180 zł, na rzecz Skarbu Państwa, którą oskarżony B. P. (1) osiągnął z popełnienia przestępstwa.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego B. P. (1) na rzecz stowarzyszenia (...) ul. (...), (...)-(...) W. 500 zł tytułem nawiązki.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uniewinnił od zarzutu popełnienia dwóch przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych wyżej w pkt. 12 i 18 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uniewinnił od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanego wyżej w pkt. 17 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego B. P. (1) uniewinnił od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii opisanego wyżej w pkt. 21 aktu oskarżenia.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego M. R. (1) uznał za winnego ciągu 37 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionego w sten sposób, że:

-: w dniu 1 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 3 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 8 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 23 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 27 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 6 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 30 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 8 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 14 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 12 gram wartości około 360 zł,
-: w dniu 15 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 17 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 8 grama wartości około 240 zł,
-: w dniu 18 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 20 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 4 gram wartości około 120 zł,
-: w dniu 22 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 29 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 8 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 11 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 14 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 grama wartości około 150 zł,
-: w dniu 15 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 16 grama wartości około 480 zł,
-: w dniu 16 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 19 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 4 grama wartości około 120 zł,
-: w dniu 21 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 12 grama wartości około 360 zł,
-: w dniu 24 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 grama wartości około 150 zł,
-: w dniu 30 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 31 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 3 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 12 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 14 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 24 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 3 gram wartości około 90 zł,
-: w dniu 25 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 26 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 28 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 29 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 9 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 10 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 12 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 22 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł

i za to na podstawie art. 62 ust. 1 cytowanej ustawy w zw. z art. 91 § 1 k.k.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego M. R. (1) uznał za winnego ciągu 3 przestępstw art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. popełnionego w ten sposób, że:

-: w dniu 4 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 20 gram wartości około 320 zł,
-: w dniu 10 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci około 30 gram marihuany wartości około 900 zł,
-: w dniu 22 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci około 40 gram marihuany wartości około 1.200 zł.

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego M. R. (1) uznał za winnego ciągu 3 przestępstw z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii popełnionego w ten sposób, że:

-: w dniu 5 maja 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 10 gram za kwotę 200 zł,
-: w dniu 5 maja 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 5 gram za kwotę 100 zł,
-: w dniu 4 czerwca 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze co najmniej 5 gram za kwotę co najmniej 130 zł,

Tym samym wyrokiem Sąd Rejonowy oskarżonego M. R. (1) uznał za winnego przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełnionego w ten sposób, że w dniu 3 września 2008 roku w K., wbrew przepisom ustawy, uczestniczył w obrocie znacznej ilości środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze 60 gram, łącznej wartości co najmniej 1.000 zł w ten sposób, że w/w środek odurzający, uprzednio odpłatnie nabyty od nieustalonej osoby, odpłatnie przekazał nieustalonej osobie nie będącej konsumentem w ilości 50 gram i 10 gram i za to na podstawie art. 56 ust. 3 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 grudnia 2011 r. w zw.
z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 33 § 1 i 3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Na podstawie art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Sąd połączył wyżej wobec M. R. (1) kary pozbawienia wolności i grzywny wymierzył mu karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączna 150 stawek dziennych grzywny określając na podstawie art. 33 § 3 k.k. wysokość jednej stawki na kwotę 10 zł.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu M. R. (1) na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania
i tymczasowego aresztowania od dnia 19 stycznia 2009 r. godz. 14.00 do dnia 17 lipca 2009 r.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł przepadek korzyści majątkowej
w kwocie 1.230 zł, na rzecz Skarbu Państwa, którą oskarżony M. R. (1) osiągnął
z popełnienia przestępstwa.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł od oskarżonego M. R. (1) na rzecz stowarzyszenia (...) ul. (...), (...)-(...) W. 500 zł tytułem nawiązki.

Apelacje od powyższego wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych B. P. (1), A. W. (1) i M. R. (1). Wyrok na niekorzyść tych oskarżonych zaskarżony został także przez prokuratora.

Obrońca oskarżonego B. P. (1) wyrok Sądu Rejonowego zaskarżył w części tj. co do pkt. XV-XVIII, XXII, XXIII, XXVI, XXVII oraz XIX
w zakresie uznania oskarżonego za winnego ciągu przestępstw w sposób opisany
w pkt. 7 zarzutów oraz w ten sposób, że:

-: w dniu 27 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 55 gramów o wartości około 880zł,
-: w dniu 30 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 30 gramów
o wartości około 900 zł,
-: w dniu 31 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 30 gramów
o wartości 900 zł,
-: w dniu 11 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 30 gramów o wartości 480 zł.

Wyrokowi zarzucił:

1. na podstawie art. 438 pkt. 3 k.p.k. w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść poprzez uznanie, że:

-: wyjaśnienia oskarżonego S. T. (1), L. C.
i M. D. w zakresie pomówień oskarżonego B. P. (1) zasługują na przymiot wiarygodności, podczas gdy nie zostały poparte żadnymi innymi dowodami świadczącymi o sprawstwie oskarżonego,
-: z treści rozmów telefonicznych będących dowodem w sprawie można wyciągnąć wnioski, że oskarżony B. P. (1) w okresach uznanych przez Sąd posiadał lub udzielał narkotyków innym osobom podczas, gdy
z nagranych rozmów nie wynika, aby dotyczyły one jakichkolwiek transakcji narkotykowych,
-: w treści rozmów będących dowodem w sprawie oskarżony B. P. (1) używał slangu narkotykowego na określenie rodzajów narkotyków tj. (...) lub „koleżanka” to amfetamina, „dziadek” to marihuana, podczas gdy z treści przedmiotowych rozmów nie można wysnuć za oskarżycielem publicznym i Sądem wniosków, że rozmowy te za swój przedmiot miały transakcje narkotykowe odpowiadające zarzutom,
-: w treści rozmów telefonicznych będących dowodem w sprawie oskarżony B. P. (1) używał slangu narkotykowego na określenie ilości narkotyków posługując się odnośnikami do miar tj. godziny i minuty, które
w rzeczywistości są odzwierciedleniem gramażu narkotyków, a czasami ceny, podczas gdy brak jest podstaw do przyjęcia, że przedmiotem nagranych rozmów są jakiekolwiek transakcje narkotykowe odpowiadające ilością za które został skazany B. P. (1),

2. obrazę art. 7 k.p.k. poprzez naruszenie zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy, która na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nakazywała uniewinnić oskarżonego B. P. (1) od zarzucanych mu czynów w zakresie zaskarżonym apelacją w szczególności interpretując szczegóły nagranych rozmów telefonicznych w ten sposób aby odpowiadały one postawionym oskarżonemu zarzutom i prowadziły do jego skazania; jednocześnie na podstawie tych samych dowodów Sąd podjął przekonanie, że nie można przypisać oskarżonemu sprawstwa w zakresie czynów opisanych jako zarzuty 12, 17, 18 i 21 i uniewinnił oskarżonego od ich popełnienia.

Podnosząc te zarzuty obrońca wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego w zakresie pkt. XV-XVIII,

2. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego w pkt. XIX
w zakresie uznania oskarżonego za winnego ciągu przestępstw opisanych
w pkt. 7 zarzutów w ten sposób, że:

-: w dniu 27 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 55 gramów o wartości około 880zł,
-: w dniu 30 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 30 gramów
o wartości około 900 zł,
-: w dniu 31 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 30 gramów
o wartości 900 zł,
-: w dniu 11 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 30 gramów o wartości 480 zł,

3. zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. XIX w zakresie kary poprzez orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania za czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 28 zarzutów,

4. uchylenie wyroku w pkt. XXII, XXVI, i XXVIII,

5. zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. XXIII poprzez orzeczenie kary łącznej
z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Obrońca A. W. (1) wyrok Sądu Rejonowego zaskarżył w całości. Na podstawie art. 438 pkt. 2 k.p.k. orzeczeniu zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu całkowicie dowolnej i pozbawionej krytycyzmu oceny materiału dowodowego w postaci zeznań świadka funkcjonariusza Policji specjalizującego się
w przestępstwach narkotykowych i uznaniu, że są one w pełni wiarygodne
w zakresie w jakim świadek zeznał, że używane przez oskarżonego podczas rozmów telefonicznych nazwy własne odnosiły się do konkretnych rodzajów narkotyków, w sytuacji, gdy wielorakość i różnorodność używanych przez oskarżonego nazw własnych nie pozwala na kategoryczne i jednoznaczne stwierdzenie, iż są one przypisane do konkretnych rodzajów narkotyków, co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanych przestępstw tj. ciągu 28 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz 9 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy,

2. obrazę przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu całkowicie dowolnej i pozbawionej krytycyzmu oceny materiału dowodowego w postaci zeznań świadka Z. W. i uznaniu, że są one w pełni wiarygodne w zakresie w jakim świadek zeznał, iż oskarżony w okresie od lipca do października 2008 r. trzykrotnie udzielił mu środka odurzającego
w postaci marihuany każdorazowo po 1 gramie, nie uwzględniając przy tym interesu procesowego świadka w obciążeniu A. W. (1), co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełniania zarzucanego przestępstwa z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.,

3. obrazę przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu całkowicie dowolnej i pozbawionej krytycyzmu oceny materiału dowodowego w postaci wyjaśnień oskarżonego S. T. (1) i uznaniu, iż są one
w pełni wiarygodne w zakresie a jakim oskarżony podał, że w dniu 18 października A. W. (1) próbował narkotyków w postaci Amfetaminy, poprzez wciągnięcie jej do nosa po czym prowadził samochód, nie uwzględniając przy tym interesu oskarżonego w pomówieniu A. W. (1), co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanego przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. oraz
w zakresie w jakim oskarżony podał, że przed wyjazdem do W. w dniu 18 października umówił się z oskarżonym A. W. (1), że za ten wyjazd weźmie 100 gram amfetaminy,

4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na dowolnym ustaleniu w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy
w postaci nagrań rozmów telefonicznych, że oskarżony A. W. (1):

-: w dniu 26 lipca 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł,
-: w dniu 27 lipca 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł,
-: w dniu 9 sierpnia 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł,
-: w dniu 18 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 gram wartości około 80 zł. ,
-: w dniu 19 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 8 gram wartości około 130 zł, 2 tabletki ekstazy wartości około 10 zł i oraz środek odurzający w postaci 2 gram haszyszu wartości około 60 zł,
-: w dniu 21 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 3 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 22 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 10 gram wartości około 160 zł, 2 tabletki ekstazy wartości około 10 zł i oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 23 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 0,5 grama marihuany wartości około 20 zł,
-: w dniu 25 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 12 gram wartości około 190 zł,
-: w dniu 26 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 2 gram wartości około 50 zł,
-: w dniu 29 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję środek odurzający w postaci 0,5 grama marihuany wartości około 15 zł,
-: w dniu 30 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 9 gram wartości około 144 zł. oraz środek odurzający w postaci około 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 2 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 7 gram wartości około 120 zł,
-: w dniu 3 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł, oraz środek odurzający w postaci około1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 4 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł, oraz środek odurzający w postaci 5 gramów marihuany wartości około 150 zł,
-: w dniu 5 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 16 gramów haszyszu wartości około 150 zł,
-: w dniu 7 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5,5 gram wartości około 85 zł i 5 tabletek ekstazy wartości około 25 zł, oraz środek odurzający w postaci 2,5 gramów marihuany wartości około 50 zł. oraz 2,5 gramów haszyszu wartości około 50 zł,
-: w dniu 8 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 6 gram wartości około 95 zł, oraz środek odurzający w postaci 12 gramów marihuany wartości około 360 zł,
-: w dniu 10 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci około 10 gramów marihuany wartości około 300 zł,
-: w dniu 11 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 2 gram wartości około 50 zł, oraz środek odurzający w postaci 2 gramów marihuany wartości około 60 zł,
-: w dniu 14 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 15 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 5 gram wartości około 80 zł,
-: w dniu 16 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 3 gram wartości około 60 zł, oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w dniu 17 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze około 1 grama wartości około 20 zł, oraz środek odurzający w postaci około 2 gramów marihuany wartości około 60 zł oraz około 2 gramów haszyszu wartości około 50 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,
-: w okresie od kwietnia 2008 do 18 października 2008r. w K. posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy o łącznej wadze co najmniej 10 gram wartości około 160 zł, która uzyskał od S. T. (1) ps. (...) jako zwrot długu pieniężnego udzielonego na zakup narkotyków
w wysokości każdorazowo co najmniej po 500 zł,

-: w dniu 20 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 19 gram wartości około 300 zł,
-: w dniu 27 września 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 24 gram wartości około 380 zł, oraz środek odurzający w postaci 1 grama marihuany wartości około 30 zł,
-: w okresie od sierpnia 2008 do 18 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 15 gram wartości około 200 zł,
-: w październiku 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczna ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 15 gram wartości około 200 zł,
-: w dniu 1 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci około 7,5 grama marihuany wartości około 210 zł oraz około 30 gramów haszyszu wartości około 900 zł,
-: w dniu 9 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 20 gram wartości około 320 zł, oraz środek odurzający w postaci około 10 gramów marihuany wartości około 300 zł,
-: w dniu 12 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 52 gram wartości około 830 zł, oraz środek odurzający w postaci 2 gramów marihuany wartości około 60 zł,
-: w dniu 13 października 2008r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 30 gram wartości około 480 zł,

co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanych przestępstw tj. ciągu 28 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ciągu 9 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy,

5. obrazę przepisów postępowania, która miała istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 5 § 2 k.p.k. poprzez nie uwzględnienie nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego w sytuacji, gdy było to uzasadnione
i konieczne.

Podnosząc ten zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia
i orzeczenie odmienne co do istoty poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu czynów tj. 27 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ciągu 9 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy, przestępstwa z art. 59 ust. 59 ust. 3 w/w ustawy oraz przestępstwa z art. 178a § 1 k.k., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca M. R. (1) wyrok Sądu Rejonowego zaskarżył w całości. Na podstawie art. 438 pkt. 2 k.p.k. orzeczeniu zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania tj. art. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu całkowicie dowolnej i pozbawionej krytycyzmu oceny materiału dowodowego w postaci zeznań świadka funkcjonariusza Policji specjalizującego się
w przestępstwach narkotykowych i uznaniu, że są one w pełni wiarygodne
w zakresie w jakim świadek zeznał, że używane przez oskarżonego podczas rozmów telefonicznych nazwy własne odnosiły się do konkretnych rodzajów narkotyków, w sytuacji, gdy wielorakość i różnorodność używanych przez oskarżonego nazw własnych nie pozwala na kategoryczne i jednoznaczne stwierdzenie, iż są one przypisane do konkretnych rodzajów narkotyków, co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanych przestępstw tj. ciągu 37 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ciągu 3 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy, ciągu 3 przestępstw z art. 59 ust. 1 w/w ustawy i przestępstwa z art. 56 ust. 3 w/w ustawy,

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na dowolnym ustaleniu w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy
w postaci nagrań rozmów telefonicznych, że oskarżony M. R. (1):

-: w dniu 1 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 3 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 8 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 23 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 27 maja 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 6 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 30 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 8 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 14 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 12 gram wartości około 360 zł,
-: w dniu 15 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 17 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 8 grama wartości około 240 zł,
-: w dniu 18 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 20 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 4 gram wartości około 120 zł,
-: w dniu 22 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 29 lipca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 gram wartości około 60 zł,
-: w dniu 8 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 11 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 14 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 grama wartości około 150 zł,
-: w dniu 15 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 16 grama wartości około 480 zł,
-: w dniu 16 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 19 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 4 grama wartości około 120 zł,
-: w dniu 21 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 12 grama wartości około 360 zł,
-: w dniu 24 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 5 grama wartości około 150 zł,
-: w dniu 30 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 31 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 3 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 12 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 10 grama wartości około 300 zł,
-: w dniu 14 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 24 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 3 gram wartości około 90 zł,
-: w dniu 25 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 26 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 28 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 29 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 9 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 10 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 2 grama wartości około 60 zł,
-: w dniu 12 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,
-: w dniu 22 września 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany o wadze około 1 grama wartości około 30 zł,

-: w dniu 4 czerwca 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze około 20 gram wartości około 320 zł,
-: w dniu 10 sierpnia 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczne ilości środków odurzających w postaci około 30 gram marihuany wartości około 900 zł,

-: w dniu 22 października 2008 r. w K. wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci około 40 gram marihuany wartości około 1.200 zł,
-: w dniu 5 maja 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 10 gram za kwotę 200 zł,
-: w dniu 5 maja 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 5 gram za kwotę 100 zł,
-: w dniu 4 czerwca 2008 r. w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił nieustalonej osobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze co najmniej 5 gram za kwotę co najmniej 130 zł,
-: w dniu 3 września 2008 roku w K., wbrew przepisom ustawy, uczestniczył w obrocie znacznej ilości środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze 60 gram, łącznej wartości co najmniej 1.000 zł w ten sposób, że w/w środek odurzający, uprzednio odpłatnie nabyty od nieustalonej osoby, odpłatnie przekazał nieustalonej osobie nie będącej konsumentem w ilości 50 gram i 10 gram,

co miało istotny wpływ na treść wyroku w zakresie przypisania oskarżonemu popełnienia zarzucanych przestępstw tj. ciągu 37 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ciągu 3 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy, ciągu 3 przestępstw z art. 59 ust. 1 w/w ustawy i przestępstwa z art. 56 ust. 3 w/w ustawy,

3. obrazę przepisów postępowania, która miała istotny wpływ na treść orzeczenia tj. art. 5 § 2 k.p.k. poprzez nie uwzględnienie nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego w sytuacji, gdy było to uzasadnione
i konieczne.

Podnosząc ten zarzut obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia
i orzeczenie odmienne co do istoty poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu czynów tj. ciągu 37 przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ciągu 3 przestępstw z art. 62 ust. 2 w/w ustawy, ciągu 3 przestępstw z art. 59 ust. 1 w/w ustawy i przestępstwa z art. 56 ust. 3 w/w ustawy, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd odwoławczy zważył co następuje:

Na wstępie należy stwierdzić, że apelacje obrońców A. W. (1), M. R. (1) i B. P. (1) nie mogły wywrzeć zamierzonego przez ich autorów skutku. Dokonane zaś zamiany w zaskarżonym wyroku odnośnie w/w oskarżonych wynikają z częściowej zasadności zarzutów apelacyjnych oskarżyciela publicznego, a częściowo oparte zostały o treść art. 440 k.p.k.

Analiza pisemnych motywów zaskarżonego wyroku sporządzonych zgodnie
z wymogami określonymi w art. 424 k.p.k. dowodzi bowiem, że postępowanie dowodowe odnośnie czynów zarzucanych oskarżonym przeprowadzone zostało
w sposób staranny i podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy. Sąd Rejonowy dokonał oceny wszystkich zgromadzonych w przedmiotowej sprawie dowodów, uzasadniając w sposób logiczny i przekonujący swoje stanowisko.

W motywach zaskarżonego wyroku wskazał, jakie fakty uznał za ustalone
i odpowiadające rzeczywistemu przebiegowi wydarzeń, na jakich w tej mierze oparł się dowodach oraz dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Ocena materiału dowodowego została dokonana przez Sąd I instancji z uwzględnieniem reguł określonych w art. 4 i 7 k.p.k., a więc nie narusza granic swobodnej oceny dowodów oraz jest zgodna z zasadami doświadczenia życiowego. Nie zawiera błędów natury faktycznej (niezgodności z treścią dowodu) lub logicznej (błędności rozumowania
i wnioskowania), wobec czego Sąd odwoławczy w pełni ją podziela. Należy podkreślić, że w myśl zasady swobodnej oceny dowodów, przyjęcie wiarygodności, czy też niewiarygodności określonych dowodów, zależy od wewnętrznego przekonania sądu, który władny jest dać wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, czy też innym dowodom pod warunkiem, że swoje stanowisko w sposób przekonujący uzasadni w konfrontacji z całokształtem zebranego w sprawie materiału dowodowego. W orzecznictwie trafnie podkreśla się, że ustalenia faktyczne nie wykraczają poza ramy swobodnej oceny dowodów, gdy poczynione zostały na podstawie dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej, czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz prowadzi do sędziowskiego przekonania, którego odzwierciedleniem powinno być uzasadnienie wyroku.

W niniejszej sprawie podstawę wyroku stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy (art. 410 k.p.k.) wszystkie istotne dowody przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonych zostały szczegółowo przeanalizowane w motywach zaskarżonego wyroku, a wymienione wyżej wymogi oraz wskazania zostały przez Sąd I instancji zachowane i dlatego też zarzuty podniesione w apelacjach obrońców nie mogły być uznane za zasadne.

Odnośnie zaś dokonanych przez Sąd odwoławczy zamian w opisach czynów przypisanych oskarżonym wskazać trzeba, iż były one przede wszystkim wynikiem pewnych omyłek Sądu Rejonowego, aniżeli błędów w ustaleniach faktycznych.
O powyższym świadczy fakt, iż zostały one dostrzeżone przez Sąd I instancji na etapie sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego wyroku. W tym względzie nie można pominąć okoliczności w postaci obszerności zgromadzonego materiału dowodowego oraz stopnia skomplikowania sprawy co niewątpliwe w istotny sposób wpływało na sposób procedowania Sąd i utrudniało ten proces.

Za całkowicie chybione należy uznać apelacje obrońców oskarżonych,
w zakresie zarzucającym Sądowi I instancji błędną, powierzchowną, ocenę materiału dowodowego niekorzystnego dla oskarżonych, w tym zwłaszcza dowodów
z materiałów kontroli operacyjnej rozmów telefonicznych przeprowadzanych przez oskarżonych, co miałoby skutkować błędnymi ustaleniami faktycznymi,
w szczególności, co do interpretacji rzeczywistego znaczenia treści przeprowadzanych pomiędzy nimi i innymi osobami rozmów telefonicznych i odtwarzania na tej podstawie zdarzeń powiązanych z tymi rozmowami.

Ponieważ zarzuty i argumenty dotyczące powyższych kwestii są wspólne dla wniesionych apelacji, a przy tym nie odnoszą się do poszczególnych rozmów lecz mają charakter generalny, możliwe jest łączne ich omówienie.

Przede wszystkim stanowczo stwierdzić należy, że analiza i ocena ujawnionego w sprawie materiału dowodowego – zwłaszcza w zakresie materiałów z kontroli operacyjnej – jest, na tle innych tego typu spraw rozpoznawanych przed Sąd Okręgowy, wyjątkowo szczegółowa, skrupulatna i precyzyjna. W ramach analizy przebiegu poszczególnych rozmów telefonicznych Sąd, stosując z dużą konsekwencją zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, wykazywał w sposób jednoznaczny i przekonujący, że (w zakresie czynów przypisanych oskarżonym
w sentencji wyroku), rozmowy te dotyczyły środków odurzających oraz substancji psychotropowych (marihuana, haszysz, amfetamina, tabletki ekstazy). Sąd I instancji badał rzeczywiste znaczenie utrwalonych w trakcie kontroli operacyjnej rozmów – analizując kolejne dialogi pomiędzy oskarżonymi oraz innymi osobami, w szerokim kontekście innych wcześniejszych i późniejszych rozmów tych samych osób, jak też innych dowodów zgromadzonych w toku postępowania.

Wszelakie pojawiające się przy tym wątpliwości, co do tego czy dana rozmowa faktycznie odnosiła się do kwestii związanych z narkotykami, Sąd Rejonowy identyfikował oraz wychwytywał z wyjątkową rzetelnością i wręcz drobiazgowością, eliminując następnie lojalnie z opisu czynów te wszystkie zachowania, co do których mogły zaistnieć okoliczności określone w art. 5 § 2 k.p.k.

Podobnie - stosując w sposób prawidłowy zasadę in dubio pro reo – Sąd Rejonowy rozstrzygał na korzyść oskarżonych wszelkie niejasności co do rodzaju
i ilości narkotyków, stanowiących przedmiot poszczególnych transakcji przypisanych oskarżonym.

Sąd Rejonowy precyzyjnie wykazał, którzy z oskarżonych, w danym momencie, byli rozmówcami i w miarę możliwości wynikających ze zgromadzonego materiału dowodowego, z kim rozmawiali. Wyczerpujący, wyjątkowo drobiazgowy
i przejrzysty wywód w tym zakresie został w szczególności przeprowadzony na stronach – odnośnie A. W. (1) 183-233, odnośnie M. R. (1) 339-364, odnośnie B. P. (1) 234-247, uzasadnienia wyroku i Sąd Okręgowy
w pełni podziela przedstawione tam wnioski, co do tożsamości rozmówców posługujących się poszczególnymi numerami telefonicznym.

Odnośnie zarzutów, że Sąd I instancji dowolnie ustalał treść rozmów oraz znaczenie słów używanych w ramach slangu narkotykowego stwierdzić należy, iż każdorazowo (w zakresie poszczególnych czynów przypisanych oskarżonym), Sąd ten logicznie wykazywał, że z przebiegu konkretnej zabezpieczonej rozmowy, wynika jednoznacznie, iż dane słowo, w danym kontekście, może oznaczać tylko środek odurzający lub substancję psychotropową – tj. określoną porcję amfetaminy, marihuany, haszyszu lub konkretną ilość sztuk tabletek ekstazy.

Dla dokonania prawidłowej interpretacji treści przedmiotowych rozmów oraz znaczenia używanych w ich trakcie słów, zupełnie wystarczającym było zastosowanie zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, oparte na wszechstronnej analizie całego istotnego w tym zakresie materiału dowodowego. Obok materiałów operacyjnych istotne w tym względzie okazały się również zeznania L. B., Ł. F., R. K., M. C. i wyjaśnienia S. T. (2). Pierwszy z w/w świadków tj. L. B. wskazał, iż na marihuanę mówił „trawka”, „maciejka”, na amfetaminę „białko”, „ściera”, „amfa”,
a na tabletki ekstazy „tabsy”, „grochy”, „groszki” i „guziki”. Ł. F. na marihuanę mówił „film” i „filmik”, R. K. ten sam rodzaj narkotyku nazywał „pąki”, a M. C. „buch”. Nadto S. T. (2) wskazał, że „jaranie” i „palenie” oznaczał marihuanę. (k. 1778, 1782). Sąd odwoławczy zauważa przy tym, że wiedza przywołanych świadków co do stosowanych w celu ukrycia faktycznych transakcji narkotykowych, zastępczych określeń dla marihuany, amfetaminy, haszyszu i tabletek ekstazy wynikała z ich bezpośredniego kontaktu ze środowiskiem przestępczym trudniącym się rozprowadzaniem w/w używek. Jest więc wiedzą bezpośrednią oraz wiarygodną. Świadkowie ci nie mieli żadnego interesu, by w tym zakresie składać zeznania niezgodne z prawdą relacje. Istotne dla ustalenia właściwych znaczeń nazw używanych przez oskarżonych dla określonych rodzajów narkotyków okazały się również same rozmowy oskarżonych. Przykładowo
z rozmowy przeprowadzonej przez oskarżonego A. W. (1) z nieustalonym mężczyzną (rozmowa z 06.10.2008 r. z godz. 15.39) wynika, iż nazwy (...), „pyłek”, „śnieżek”, „białe” traktowane są przez niego jako synonimy i jak prawidłowo ustalił Sąd Rejonowy odnoszą się do narkotyku w postaci amfetaminy (s. 213 uzasadnienia). Nie można także pominąć swoistego słownika sporządzonego przez funkcjonariusza Policji tj. Sekcji Kryminalnej K. w K., w którym wskazuje jakim slangiem posługują się osoby biorące udział w transakcjach narkotykowych dla określenia konkretnych używek (k. 602 i n. odnośnie A. W. (1); k. 1356
i n. odnośnie B. P. (1); k. 819 i n. odnośnie M. R. (1)). Słownik ten poprzedza analizy komunikatów ze stosowanych kontroli operacyjnych. Co istotne, Sąd nie przyjął przedmiotowego słownika za pewnik, lecz dokonał własnej oceny slangu którym posługują się oskarżeni, uwzględniając przy tym kontekst ich wypowiedzi, informacje wynikające z innych ich rozmów oraz pozostały materiał dowodowy (w tym zeznania L. B., Ł. F., R. K.). Dopiero tak dokonana analiza niniejszego zagadnienia doprowadziła Sąd do trafnego wniosku, że slangowe nazewnictwo którym posługiwali się A. W. (1), B. P. (1) i M. R. (1) jest typowe dla tego środowiska.
W konsekwencji w znacznym zakresie pokrywało się nazewnictwem wskazanym we wspomnianym słowniku. Z tego też względu nie doszło do naruszenia przez Sąd art. 8 § 1 k.p.k. Ze słownika wynika, że dla amfetaminy używane są m. in określenia: „śnieg”, „białe”, (...), (...), „prąd”, „koleżanka”, „feta”, „gips”, „białe koszule”, dla marihuany: „zielone”, „tlen”, „dziadek”, „komedie”, „filmy”, „palenie” kwiaty”, „trawa” „baku”, „krzaki”, „szu”, dla hszaszyszu: „hasz”, „czekolada”, „kostki”, „brązowe”, a dla tabletek ekstazy: „kółka”, „kołpaki”, „tablety”, „tabsy”, „tipsy”. Zwraca uwagę, że A. W. (1), B. P. (1) i M. R. (1) używali tych samych określeń. Nie tworzyli charakterystycznego i wyłącznie przez nich stosowanego nazewnictwa poprzestając na korzystaniu z powszechnie przyjętego slangu. Pamiętać należy, że używanie przez środowisko trudniące się handlem narkotykami nazewnictwa zastępczego jest powszechnie przyjęte i do rzadkości należy używanie nazw właściwych tj. „amfetamina”, „marihuana”, haszysz” i „tabletki ekstazy”. Przyczyna tego jest dość oczywista, chodzi bowiem o utrudnienie organom ścigania wykrycia ich przestępczej działalności, ewentualnie utrudnienie analizy gromadzonych dowodów. Reasumując, swoiste zabezpieczenie kryptologiczne którego używali oskarżeni podczas rozmów telefonicznych, a mające na celu ukrycie ich rzeczywistego znaczenia i przebiegu było stosunkowo niskie. Używali oni języka jednoznacznie kojarzącego się i nawiązującego do narkotyków i ich właściwości, jego kontekst jest wyraźny i stosunkowo łatwy do odczytania, a przy tym wskazuje na posiadanie i handel narkotykami.

W szczególności za przekonującą uznać należy sądową interpretację słów „dziadek”, „zielone”, „trawnik”, komedie, „filmy”, „buch”, „tlen”, „jaranie” używanych między oskarżonymi i ich rozmówcami. Analiza powyższych rozmów
w szerszym kontekście, dokonana z uwzględnieniem zasad logiki i doświadczenia życiowego, jednoznacznie wskazuje, że pod tymi pojęciami zakamuflowana była marihuana. (...), „białe”, (...), (...), (...), „prąd”, „feta”, „białe koszulki” oznaczały amfetaminę, „tabsy” tabletki ekstazy, a „kostki”, brązowe” haszysz. Trudno bowiem uznać, by oskarżeni sprzedawali osoby tj. A.
i dziadków na sztuki (nadto kontekst wypowiedzi bez żadnych wątpliwości wskazuje, że nie chodziło o osoby lecz rzeczy), tlen, prąd, filmy i komedie (żaden z rozmówców nie wskazał na konkretny tytuł filmu), jaranie (które przecież jest kojarzone
z czynnością), kostki (jakie i czego kostki?) czy też zielone, brązowe, czarne (rozmawiający nie doprecyzowywali o jakie zielone, czarne czy też brązowe rzeczy chodziło). Określenia te miały więc inne od dosłownego, a znane rozmówcom, ukryte znaczenie. Ich odszyfrowanie było tym łatwiejsze im bardziej związane było
z fizycznymi właściwościami używek. Przykładowo „buch”, „jaranie” czy „trawka”
w sposób wręcz jaskrawy i nie wymagający głębszych rozważań nawiązywały do wyglądu i sposobu używania marihuany.

Znamienne, że A. W. (1), B. P. (1) czy A. R. (2), po odczytaniu im treści komunikatów z przeprowadzonej kontroli operacyjnej, nie potrafili w żaden sposób odnieść określeń, których tak często sami używali
w rozmowach telefonicznych. Nie wiedzieli zatem o jakich (...), (...), „trawnikach”, „prądach”, „śnieżkach”, „dziadkach”, „jaraniach”, „kostkach”, „koszulkach”, „sianie” była w nich mowa.

Jest przy tym oczywistym, że im większa ilość badanych rozmów z użyciem tego typu sformułowań, tym większa jest szansa wychwycenia elementów istotnych dla interpretacji. Sąd odwoławczy zwraca zatem uwagę na dużą powtarzalność w/w określeń, a jeśli zdarzały się pewne odstępstwa, to i tak nawiązywały one w sposób jaskrawy do tych przywołanych np. „śnieżek” jest zdrobnieniem od „śnieg” zaś „szuszu” powieleniem zwrotu „szu”. Sąd Rejonowy dokonał analizy niemal każdej rozmowy utrwalonej podczas kontroli operacyjnej i istotnej dla czynionych ustaleń. Także więc z tego względu wyciągnięte wnioski okazały się tak trafne, a przy tym ich uzasadnienie nie wzbudziło żadnych zastrzeżeń Sądu odwoławczego.

Analiza rozmów oskarżonych prowadzi także do wniosku, iż musieli oni przestępczą działalność już od pewnego czasu co widać na podstawie sytuacji, gdy potencjalni zainteresowani nabyciem narkotyków informują tylko o wielkości zamówienia mówiąc np. „jeden, jeden”, „ za dwie dyszki”, „to co wczoraj”. W takich sytuacjach Sąd zmuszony był do analizy innych informacji wynikających z rozmowy czy też innych rozmów tak by ustalić, w posiadaniu jakich narkotyków, był obecnie dany oskarżony. W razie zaś wątpliwości co do rodzaju bądź ilości, okoliczność tą rozstrzygał zgodnie z art. 5 § 2 k.p.k., a więc przyjmując minimalną porcję rynkową narkotyku oraz/ lub że transakcja dotyczyła narkotyku tzw. miękkiego tj. marihuany.

Sąd Rejonowy prawidłowo odczytał również określenia używane przez oskarżonych i ich rozmówców, a mające na celu wskazanie ilości narkotyków, których sprzedażą lub nabyciem byli zainteresowani. W tej mierze w pełni aktualne pozostają uwagi poczynione we wcześniejszej części uzasadnienia a odnoszące się do slangu dotyczącego nazw narkotyków. W szczególności określenia nawiązujące do czasu np. „za 50 minut”, „czy jest tam jakieś 5 minut”, „pomotać jeszcze 5 minut dla mnie”, „godzina i 40 minut”, „umówić z A. na 10 długich minut”, „po 5 minut”, „tam byś mi z 10 minut wziął”, „za 5 minut chciałbym się z A. spotkać”, „chciałem jeszcze się zobaczyć te 15 minut”, „tam minuty bym potrzebował od ciebie”, „nie, mówię ja będę u ciebie za piętnaście minut, tylko czterdzieści minut bym potrzebował” odnosiły przede wszystkim do ilości narkotyków, choć czasami również do ich ceny. O powyższym decydował kontekst wypowiedzi rozmówców, co każdorazowo Sąd Rejonowy analizował przy przywoływaniu poszczególnych komunikatów z kontroli. Inne odczytanie powyższych twierdzeń powoduje, iż stają się one nieczytelne lub po prostu nielogiczne. Sąd odwoławczy zauważa również, że oskarżeni często zapominali używać określeń maskujących ich zamiary i używali wprost określeń dotyczących ilości czy wagi np. „calaczka”, „dwa razy po pinć”, „jednego”, „jakbym chciał z dyszkę dzisiaj”, „na pewno dwie sztuki i sztuka na pewno”, „da radę załatwić piątkę tego szu?”, „łan” (one z języka angielskiego „jeden”), „ty mi ogarnij dyszkę, ale taką uczciwą”, „nie wiem bo bym chciał, żebyś jakiegoś bucha, jakąś piątkę mi kopsnął”, „no jest zajebisty kat, no tak powiem.
A zostały trzy dyszki akurat tak, jak potrzebuję i wiesz”. Prawidłowe odczytanie tych wypowiedzi nie było więc istotnie utrudnione.

Obrońca oskarżonego A. W. (2) wskazał również, że Sąd niezasadnie oparł czynione ustalenia faktyczne w oparciu o relacje Z. W. oraz S. T. (1).

Rację ma obrońca, że dowody z przesłuchań w/w osób są tzw. dowodami
z pomówienia. Tak bowiem określa się wyjaśnienia oskarżonego (ale też świadka, który w innej sprawie przedmiotowo oraz podmiotowo związanej z tą rozpoznawaną występuje lub występował w roli oskarżonego), opisujące rolę i udział w zarzucanym mu przestępstwie także innej osoby lub osób. Należy w tej kwestii poczynić kilka uwag, które w znacznym zakresie będą miały zastosowanie także odnośnie zarzutów apelacyjnych podnoszonych przez obrońcę B. P. (2).

Problematyka pomówienia znajduje bogate odbicie w orzecznictwie sądów. Sąd Najwyższy wyraził pogląd zgodnie z którym pomówienie jest jednym z rodzajów wyjaśnień osoby zainteresowanej w wyniku procesu. Istnieją dwa rodzaje pomówienia. Do pierwszego z nich należą te pomówienia, w których współoskarżony, zapierając się własnej winy, pomawia inną osobę, przeważnie współoskarżonego,
o popełnienie danego czynu i w ten sposób dąży do ekskulpowania własnej osoby. Do drugiego należy pomówienie, które umownie można określić jako pomówienie złożone, mianowicie zachodzi ono, gdy oskarżony przyznaje się do winy twierdząc jednocześnie, że także inna osoba (z reguły współoskarżony) brała udział
w przestępstwie, które jest przedmiotem osądu w danej sprawie (wyr. z 06.02.1970 r. IV KR 249/69, LEX 18066). Dyrektywą naczelną w obu wyżej wskazanych wypadkach jest zasada swobodnej oceny dowodów, poparta regułami celowościowymi, nakazującymi zachowanie szczególnej ostrożności i skrupulatności w ich ocenie. Podkreślić należy, że ustawa nie precyzuje ilości dowodów w oparciu
o które może zostać przypisana wina, nie dzieli też dowodów na ,,lepsze” i ,,gorsze” – inaczej - ,,silniejsze” i ,,słabsze”. Odtwarzając zdarzenie stanowiące przedmiot postępowania, Sąd musi dysponować dowodami w dostatecznym stopniu przekonującymi. Jeśli takowe są, przypisanie winy i sprawstwa może nastąpić nawet na podstawie wyjaśnień osoby współpodejrzanej.

Pamiętać bowiem należy, że pomówienie, czyli obciążanie w złożonych wyjaśnieniach innej osoby odpowiedzialnością za przestępstwo jest w ujęciu prawa karnego procesowego dowodem podlegającym swobodnej ocenie na równi z innymi dowodami (art. 7 k.p.k.). O wartości dowodowej zeznań lub wyjaśnień nie decyduje także to, w jakim stadium postępowania zostały one złożone, lecz ich treść
w konfrontacji z innymi dowodami (por. wyr. S.A. w Białymstoku z 21.02.2013 r., II AKa 18/13, LEX 1294721). Nie jest też tak, by w ostateczności, z powodu obiektywnej niemożności zweryfikowania pomówienia innymi dowodami, należałoby pomawiającego zdyskwalifikować jako źródło dowodowe, a jego wyjaśnienia jako środek dowodowy (por. post. SN z 04.04.2013 r., II KK 67/13, LEX 1317923). Procedura karna nie wyłącza możliwości oparcia ustaleń faktycznych tylko na jednym dowodzie, byleby ocena tego dowodu była rzeczowa oraz logiczna i nie wkraczała
w sferę dowolności (por. wyr. S.A. w Łodzi z 25.04.2013 r., II AKa 41/13, LEX 1324701).

W podsumowaniu przedstawionych rozważań wskazać więc należy, iż
w świetle utrwalonego orzecznictwa dowód z pomówienia może być dowodem winy, o ile jest logiczny, stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków, nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, wyrażającym się
w przerzucaniu winy na inną osobę czy umniejszaniu swojego stopnia zawinienia. Tym bardziej nie można dyskredytować dowodu z pomówień na tej tylko podstawie, że pomawiający mógł mieć interes w składaniu takich wyjaśnień, chcąc zminimalizować karę za własne czyny, w sytuacji, gdy pomówienie nie było wynikiem chęci fałszywego obciążenia, bądź przerzucenia odpowiedzialności za własne czyny na inne osoby. Nie można bowiem pomawiającemu odmówić prawa do przyznania się do winy i złożenia szczerych oraz pełnych wyjaśnień w nadziei, że okoliczność ta wpłynie łagodząco na wymiar orzekanej kary.

Wracając do relacji Z. W. wskazać trzeba, że o fakcie trzykrotnego nabycia po 1 gramie marihuany przez w/w od A. W. (1) wyjaśnił on jeszcze w toku postępowania przygotowawczego podczas przesłuchania
w charakterze podejrzanego (k. 3870-3871). Nie można przy tym zgodzić się,
z twierdzeniem obrońcy iż w ten sposób dążył od do własnej ekskulpacji. Przeciwnie, składając wyjaśnienia tej treści obciążał także własną osobę, czego konsekwencją były postawione mu zarzuty. Na wiarygodność jego relacji wskazuje również okoliczność, iż miał on wiedzę o fakcie posiadania przez A. W. (1) amfetaminy, przy czym często miała być ona złej jakości. Z tego też powodu Z. W. nie brał od oskarżonego tego narkotyku. Wskazać więc należy, że z materiałów kontroli operacyjnej istotnie wynika, iż oskarżony posiadał amfetaminę, a dzwoniące do niego osoby czasami skarżyły się na jej gorszą jakość używając stwierdzeń „ta feta śmierdziała” (nagranie z godz. 21.28 z 20.09.2008 r.). Z resztą z rozmowy A. W. (1) z S. T. (1) z dnia 13 października 2008 r. (godz. 16.48) wynika, że oskarżony dokonywał mieszania amfetaminy z innymi składnikami, tak by uzyskać jej większą ilość co oczywiście obniżało jednocześnie jej jakość.

Odnośnie zaś wyjaśnień S. T. (1) to wskazać trzeba, iż
w zakresie w jakim Sąd Rejonowy dał im wiarę, a jednocześnie dotyczącym A. W. (1), znajdują one pełne potwierdzenie badaniach krwi pobranych od oskarżonego (w próbce stwierdzono obecność amfetaminy z stężeniu ustalonym przez Sąd; k. 47) oraz w materiałach z kontroli operacyjnej. W szczególności chodzi to
o nagrania z dni: 19 września 2008 r. (rozmowy z godz. 15.56 i 20.09), 4 października 2008 r. (rozmowa z godz. 12.10), 12 października 2008 r. (rozmowy z godz. 11.31, 12.01, 14.47), 13 października 2008 r. (14.13). Nie można także zapominać
o wyjaśnieniach oskarżonej M. D., także w części w jakiej Sąd dał im wiarę. Wynika z nich przede wszystkim, że w proceder handlu narkotykami została wprowadzona przez jej brata S. T. (1). Gdy nie było go w domu to ona przekazywała wskazanym przez niego osobom narkotyki. Z tego też względu miała kontakt również z A. W. (1). Jej relacje co do przekazywania mu narkotyków znajdują pełne potwierdzenie w materiałach z kontroli operacyjnej (rozmowy z 08.10.2008 r. z godz. 14.57, z 09.10.2008 r. z godz. 18.21, z 10.10.2008 r. z godz. 15.43). Kwestiom tym wiele uwagi poświęcił Sąd Rejonowy na stronach 204-205 i 215-218 uzasadnienia. Wzajemne zestawienie relacji S. T. (1), M. D. z informacjami płynącymi z materiałami kontroli operacyjnej dają szczegółowy obraz przestępczej działalności oskarżonego A. W. (1). Dowody te korespondują ze sobą i wzajemnie się uzupełniają, a w konsekwencji zasadnie Sąd Rejonowy oparł o nie czynione ustalenia.

Reasumując, Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do kwestionowania relacji S. T. (1) oraz Z. W. w części, jakiej Sąd I instancji uznał w/w dowody za wiarygodne. Jednocześnie z uwagi na oględny charakter postawionego przez obrońcę zarzutu, który nie poddał analizie relacji przywołanych osób, brak jest konieczności przywoływania w tym miejscu w szerszym zakresie rozważań Sądu Rejonowego. Wystarczające zatem będzie wskazanie, że Sąd odwoławczy w pełni podziela argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku i uznaje ją za trafną.

Polemiczny charakter ma także zarzut obrońcy B. P. (1), wskazującego, iż Sąd niezasadnie ustalenia faktyczne oparł o twierdzenia S. T. (1), M. D. oraz L. C.. Także ten skarżący nie zdecydował się na szczegółową analizę w/w dowodów. Poprzestał wyłącznie na twierdzeniu, że skoro są to dowody z pomówienia, to nie można dawać im wiary. Obrońca nie dostrzega jednak, że ich twierdzenia znajdują oparcie w innych dowodach, zwłaszcza w materiałach z kontroli operacyjnej i tak wyjaśnienia S. T. (1) korespondują choćby z rozmowami z 30 kwietnia 2008 r. (godz. 17.48) oraz z 17 maja 2008 r. (godz. 20.56) oraz z 4 września 2008 r. Nie było także podstaw do odmowy wiarygodności wyjaśnieniom M. D. opisującej jej kontakty z B. P. (1), a mające związek z handlem narkotykami. Także tym razem, podobnie jak to miało miejsce odnośnie A. W. (1), związane to było z prośbami jej brata S. T. (2) odnoszącymi się do przekazywania narkotyków wskazywanym przez niego osobom. Sytuacja taka dotyczyła także B. P. (1) na co pośrednio wskazują komunikaty z rozmów z dnia 4 września 2008 r. kiedy to S. T. (1) odesłał oskarżonego zainteresowanego nabyciem amfetaminy do swojej siostry. Nie jest jasne jaką korzyść miała natomiast odnieść L. C. z pomówienia oskarżonego. Opisując
w spontaniczny i wiarygodny sposób łączące ją relacje z B. P. (1), opisała przecież także okoliczności, które były obciążające dla niej samej
i potwierdzały zasadność postawionych jej zarzutów (k. 2075-2077). Nie pozostawała ona w żadnym konflikcie z oskarżonym i nie miała żadnych powodów, by składać wyjaśnienia niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. Relacje L. C.
w sposób całościowy opisują przebieg jej znajomości z B. P. (1) oraz wyjaśniają okoliczności w jakich otrzymała od niego określone narkotyki,
w jakiej ilości i z jakich powodów zdecydowała się z oskarżonym udać do T.. Nie można także pominąć faktu, iż co do zdarzeń z dnia 13 października 2008 r. znajdują one potwierdzenie w wyjaśnieniach samego B. P. (1), który przyznał, że w tym dniu kierował pod wpływem narkotyku i że to on przewoził
w kieszeni kamizelki nabytą w T. amfetaminę.

Wbrew twierdzeniom obrońcy nie wskazuje na obrazę art. 7 k.p.k. okoliczność, że na podstawie kontroli operacyjnej i utrwalonych w jej toku rozmów telefonicznych oskarżony B. P. (1) został uniewinniony od zarzutów z pkt. 12, 17, 18
i 21 aktu oskarżenia, zaś w pozostałym zakresie został uznany za winnego zarzucanych mu czynów. Powyższe dowodzi przede wszystkim bardzo wnikliwej oceny dowodów przeprowadzonej przez Sąd Rejonowy. W przypadku zarzutów z pkt. 12, 17 i 18 z przeprowadzonych rozmów nie wynikało w sposób nie budzący wątpliwości, iż oskarżony w danym momencie znajdował się w posiadaniu określonego narkotyku. Miał go bowiem dopiero nabyć, a brak jest dowodu iż rzeczywiście zdarzenie miało to miejsce (rozmowa z godz. 23.27 z 31.08.2008 r., rozmowa z godz. 18.48, 21.34 i 21.46 z 03.09.2008 r.). Odnośnie zaś zarzutu z pkt. 22 aktu oskarżenia rozmowa oskarżonego z nieustalonym mężczyzną nie wskazała jednoznacznie, że doszło do spotkania w/w z oskarżonym i przekazania mu 20 gramów amfetaminy za łączną kwotę 320 zł (rozmowa z 20.14 i 21.43 z 11.09.2008 r.). W tej sytuacji Sąd rozstrzygną powyższą wątpliwość na korzyść oskarżonego
i zmodyfikował opis czynu z pkt. 22 aktu oskarżenia w ten sposób, że B. P. (1) posiadał w/w narkotyk.

Zachodziła jednak konieczność zmiany zaskarżonego wyroku wobec oskarżonego A. W. (1) w te sposób, że w opisie czynu przypisanego w/w oskarżonemu w pkt. I myślnik 21 i przyjęcie, że w dniu 14 października 2008 r. oskarżony posiadał 5 gramów marihuany o wartości około 150 zł. Sąd Rejonowy sam dostrzegł powyższe uchybie czemu dał wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku (s. 227). Za powyższą zmianą przemawia treść komunikatów z kontroli operacyjnej
z dnia 14 października 2008 r. z godz. 19.21, 20.33 i 21.47. Z pierwszej z w/w rozmów oskarżonego z nieustalonym mężczyzną wynika, że A. W. (1)
w momencie kontaktu nie znajdował się w posiadaniu marihuany, lecz dopiero zamierzał po nią jechać. Co prawda deklarował chęć nabycia narkotyku w ilości 20 gramów jednak zgromadzony materiał dowodowy nie daje potwierdzenia, iż istotnie nabył go w takiej ilości. W kolejnych dwóch rozmowach z nieustaloną kobietą oskarżony wskazał natomiast, że chciał przygotować dla niej 5 gramów marihuany, ale prawie już ich nie miał („ogólnie ja wziąłem pinć, ale już mi się praktycznie rozeszło, nie”). Wówczas kobieta poprosiła więc o przywiezienie „chociaż worka”, a oskarżony się na to zgodził. Słusznie zatem Sąd Rejonowy ustalił w uzasadnieniu, rozstrzygając przy tym wszelkie wątpliwości na korzyść oskarżonego, iż posiadał on w tym dniu 5 gram marihuany. Dokonana zmiana w opisie czynu możliwa była ze względu na dostrzeżenie powyższego uchybienia przez prokuratora, który zaskarżając wyrok na niekorzyść A. W. (1) sformułował w powyższym zakresie odpowiedni zarzut (pkt. 1 apelacji w zakresie dotyczącym A. W.).

Nadto zachodziła konieczność zmiany wyroku wobec oskarżonego B. P. (1) w ten sposób, że w pkt. XXV na poczet orzeczonego środka karnego Sad zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od 13 września 2009 r. do 7 października 2010 r. Powyższe wynika z faktu, iż po prawo jazdy w/w oskarżonemu zostało zatrzymane przez funkcjonariuszy Policji już podczas kontroli drogowej która miała miejsce w dniu 13 września 2008 r. (k. 1305). Prokurator Prokuratury Rejonowej
w K. postanowieniem z dnia 22 października 2008 r. orzekł o zatrzymaniu B. P. (1) prawa jazdy kat. (...) o nr (...) wydane przez Prezydenta Miasta K. (k. 1315-1315v). Następnie postanowieniem z dnia 29 września 2010 r. Sąd Rejonowy w Koninie, sygn. akt II K 216/09, uwzględnił wniosek obrońcy B. P. (1) i zwrócił oskarżonemu prawa jazdy zatrzymane na mocy w/w postanowienia Prokuratora z dnia 22 października 2010 r. (k. 5090-5091) Postanowienie Sądu nie zostało zaskarżone i uprawomocniło się z dniem 7 października 2008 r.

Sąd Rejonowy nie ustrzegł się błędów także przy opisach czynów przypisanych oskarżonemu M. R. (1). Po pierwsze w pkt. L w myślniku 11 Sąd odwoławczy przyjął, iż czy ten został popełniony w dniu 16 lipca 2008 r. a nie 17 lipca 2008 r. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy wskazał, że jedynie poprzez omyłkę pisarską błędnie wskazał dzień 17 lipca 2008 r. jako ten w którym oskarżony posiadał 8 gramów marihuany. Powyższe znajduje potwierdzenie
w zgromadzonym materiale dowodowym, a w szczególności komunikatach z dnia 16 lipca 2008 r. z godz. 16.24 i 19.03. W przypadku obu rozmów dzwoniącym byli nieustaleni mężczyźni, przy czy pierwszy zainteresowany był nabyciem 3 gramów marihuany, a drugi 5 gramów. Z uwagi, iż materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie czy do transakcji istotnie doszło, zasadnie Sąd Rejonowy przypisał oskarżonemu jedynie posiadanie łącznie 8 gramów marihuany. Jednocześnie brak jest komunikatów z kontroli operacyjnej odnoszącej się do dnia 17 lipca 2008 r.

Po drugie w pkt. L myślnik 16 Sąd odwoławczy przyjął, że oskarżony M. R. (1) w dniu 8 sierpnia 2008 r. posiadał 2 gramy marihuany o wartości około 60 zł nie zaś 1 gram jak to wynika z opisu czynu przyjętego przez Sąd Rejonowy. Powyższe wynika z treści komunikatu kontroli operacyjnej z dnia 8 sierpnia 2008 r. Oskarżony rozmawiając z nieustalonym mężczyzną dopytując „jedną płytę, dwie, trzy, cztery?” usłyszał w odpowiedzi „nie dwie chyba”. Także odnośnie tego czynu nie ustalono czy do transakcji istotnie doszło. Należało zatem przypisać oskarżonemu jedynie posiadanie 2 gramów marihuany. Dokonana zmiana w opisie czynu możliwa była ze względu na dostrzeżenie powyższego uchybienia przez prokuratora, który zaskarżając wyrok na niekorzyść M. R. (1) sformułował w powyższym zakresie odpowiedni zarzut (pkt. 2 apelacji w zakresie dotyczącym M. R.).

Po trzecie w pkt. L myślnik 29 Sąd odwoławczy przyjął, że oskarżony M. R. (1) w dniu 24 września 2008 r. posiadał łącznie 5 gramy marihuany o wartości około 150 zł, nie zaś 4 gram jak to wynika z opisu czynu przyjętego przez Sąd Rejonowy. W tym względzie należy odwołać się do treści komunikatów z dnia 24 września 2008 r. godz. 18.19, 18.33 i 18.44. Pierwsze dwie rozmowy oskarżony prowadził z tym samym nieustalonym mężczyzną przy czym M. R. (1) miał uszykować dla w/w „3 płytki” czyli 3 gramy marihuany. Inny mężczyzna (także nieustalony) zadzwonił o godz. 18.44. Po zapytaniu oskarżonego ile potrzebuje, mężczyzna odpowiedział że dwa. Z uwagi na brak informacji jakiego narkotyku dotyczyła rozmowa Sąd zasadnie rozstrzygając tą okoliczność na korzyść oskarżonego przyjął, iż dotyczyła ona marihuany tj. narkotyku miękkiego. Materiał dowodowy nie pozwolił na ustalenie czy do transakcji istotnie doszło. Należało zatem przypisać oskarżonemu jedynie posiadanie łącznie 5 gramów marihuany. Dokonana zmiana
w opisie czynu możliwa była ze względu na dostrzeżenie powyższego uchybienia przez prokuratora, który zaskarżając wyrok na niekorzyść M. R. (1) sformułował w powyższym zakresie odpowiedni zarzut (pkt. 3 apelacji w zakresie dotyczącym M. R.).

Po czwarte, w pkt. L myślnik 36 Sąd odwoławczy przyjął, iż czy ten został popełniony przez M. R. (1) w dniu 12 października 2008 r., a nie 12 września 2008 r. Odnośnie tej omyłki, analogicznie jak przy pierwszej dotyczącej w/w oskarżonego, doszło do omyłkowego wskazania niewłaściwej daty. W tym względzie należy zauważyć, że czyn ten wiąże się z komunikatem z kontroli operacyjnej z dnia 12 października 2008 r. (rozmowa z godz. 20.24 dotycząca zakupu „calaka” czyli 1 grama narkotyku) , a zatem uchybienie to należy uznać za oczywistą omyłkę Sądu.

Zachodziła także konieczność zmiany zaskarżonego wyroku odnośnie M. R. (1) w pkt. L myślnik 37 poprzez wyeliminowanie czynu z dnia 22 września 2008 r. Po pierwsze wskazać należy, że czyn ten Sąd Rejonowy utożsamiał z zachowaniem oskarżonego z dnia 22 października 2008 r. (rozmowa z godz. 18.53 dotycząca zakupu 1 grama marihuany) nie zaś 22 września 2008 r. W tym samym dniu tj. 22 października 2008 r. o godz. 22.47 inny nieustalony mężczyzna w rozmowie
z oskarżonym zainteresowany był zakupem 40 gramów narkotyku (z uwagi na brak informacji jakiego rodzaju, Sąd rozstrzygając tą okoliczność na korzyść oskarżonego, przyjął iż chodziło o marihuanę). Nie wiadomo, czy do spotkania istotnie doszło. W tej sytuacji Sąd Rejonowy ustalił, iż w dniu 22 października 2008 r. M. R. (1) posiadał znaczną ilość środków odurzających w postaci około 40 gramów marihuany
o wartości około 1.200 zł. Czyn ten został jednak przypisany oskarżonemu w pkt. LI myślnik 3 i zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca o przeciwdziałaniu narkomanii. W tej sytuacji zachodziła konieczność opisanej powyżej zmiany w pkt. L myślnik 37. Dalszą konsekwencją było zaś przyjcie przez Sąd w pkt. L oskarżonego M. R. (1) za winnego ciągu 36 przestępstw z art. 62 ust. 1 w/w ustawy.

Nie mają racji autorzy apelacji podnosząc zarzut obrazy art. 5 § 2 k.p.k.
W pierwszej kolejności należy podkreślić, iż nie można stawiać w sposób uzasadniony zarzutu naruszenia zasady in dubio pro reo powołując się na wątpliwości samej "strony" co do treści ustaleń faktycznych, wymowy dowodów, czy też sposobu interpretacji przepisów prawa. Dla oceny, czy nie został naruszony zakaz z art. 5 § 2 k.p.k. nie są bowiem miarodajne tego rodzaju wątpliwości zgłaszane przez stronę, ale tylko to, czy sąd orzekający w sprawie rzeczywiście powziął wątpliwości w tym zakresie i wobec braku możliwości ich usunięcia rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego. A zatem w sytuacji, gdy konkretne ustalenie faktyczne zależne jest od dania wiary tej lub innej grupie dowodów, nie można mówić o naruszeniu zasady in dubio pro reo. Ewentualne zastrzeżenia, co do oceny wiarygodności konkretnego dowodu lub grupy dowodów rozstrzygane mogą być tylko na płaszczyźnie dochowania przez sąd granic sędziowskiej swobody ocen z art. 7 k.p.k.

Kierunek apelacji oraz podniesione zarzuty przez obrońcę B. P. (1) oraz prokuratora powodowały konieczność kontroli zaskarżonego orzeczenia co do kary.

W pierwszej kolejności podnieść należy, że zgodnie z treścią art. 53 § 1 i 2 k.k. Sąd wymierzając karę, czyni to według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę. Winien jednak brać pod uwagę szereg ogólnych oraz szczególnych dyrektyw, do których należą m.in. stopień winy, społecznej szkodliwości czynu, cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Na wymiar kary winny mieć również wpływ motywacja i sposób zachowania się sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa oraz zachowanie się po jego popełnieniu.

Zarzut rażącej niewspółmierności może okazać tylko wówczas zasadny, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na jej wymiar, można było przyjąć, że zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez Sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw wymiaru kary oraz zasad ukształtowanych przez orzecznictwo sądów. Nie chodzi przy tym o każdą ewentualną różnicę co do jej wymiaru, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby – również w potocznym znaczeniu tego słowa – rażąco niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować (wyr. SN z 02.02.1995 r., II KRN 198/94, OSNPP 6/1995, poz. 18).

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy nie dopatrzył się, by w niniejszej sprawie zachodziła podstawa do zmiany wyroku, przewidziana w art. 438 pkt 4 k.p.k. odnośnie którejkolwiek z kar jednostkowych orzeczonych wobec A. W. (1), B. P. (3) i M. R. (1). Sąd I instancji wymierzając wobec nich kary jednostkowe pozbawienia wolności i grzywny, uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami i wskazaniami, co do ich wymiaru bacząc, aby granice swobodnego uznania sędziowskiego nie zostały przekroczone, czego dowodem jest treść pisemnych motywów wyroku (s. 434 i n. uzasadnienia wyroku). W szczególności Sąd Rejonowy wskazał okoliczności, które kształtowały ich rozmiar. Orzeczone wobec oskarżonych kary są karami odpowiednimi, współmiernymi, przekładającymi się właściwie na okoliczności sprawy, uwzględniającymi sylwetki oskarżonych, przystającymi do stopnia społecznej szkodliwości ich czynów i do stopnia winy. Zbędne jest przy tym powielanie argumentów szczegółowo opisanych przez Sąd I instancji na s. 434 i następnych tym bardziej, że nie kwestionowali ich także obrońcy we wniesionych środkach odwoławczych.

Analiza zaskarżonego wyroku wskazuje, że Sąd Rejonowy ustalając wymiar kary łącznej pozbawienia wolności wobec A. W. (1) oraz B. P. (1) wziął pod uwagę ilość i rodzaj przestępstw, których kara te dotyczą, związek podmiotowo-przedmiotowy oraz zachowanie się oskarżonych po popełnieniu przestępstw. Zgodnie bowiem z poglądami doktryny i judykatury (prezentowanymi przede wszystkim w okresie do dnia 1 lipca 2015 r. kiedy to art. 85 k.k. i n. otrzymał nowe brzmienie nadane mu ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2015 r., poz. 396), na wymiar kary łącznej nie miały decydującego wpływu ani stopień zawinienia z jego funkcją limitującą, ani stopień społecznej szkodliwości poszczególnych przestępstw, ponieważ te okoliczności sąd brał już pod uwagę wymierzając kary jednostkowe. W tej sytuacji wysokość kary łącznej ograniczona granicami określonymi w art. 86 k.k. uzależniona jest przede wszystkim od bliskości podmiotowej i przedmiotowej popełnionych przestępstw, w mniejszym zaś od pobudek i sposobu działania sprawcy, a nadto jego właściwości i warunków osobistych, sposobu życia przed wkroczeniem na drogę przestępczą i późniejszego jego zachowania się. Nie można jednak pominąć okoliczności, jak wielki stopień społecznej szkodliwości charakteryzuje wszystkie czyny objęte karą łączną. Innymi słowy jedną z podstaw wymiaru kary łącznej jest także globalna ocena stopnia społecznej szkodliwości wszystkich przestępstw, za które wymierzono kary jednostkowe. Reasumując, ze względu na dość ścisły związek podmiotowo-przedmiotowy przestępstw A. W. (1) oraz B. P. (1), uwzględniając przy tym swoistą sumę społecznej szkodliwości wynikającą z ich czynów, zasadnie Sąd Rejonowy oparł wymierzane wobec nich kary na zasadzie asperacji, aczkolwiek zbliżonej do zasady absorpcji. Orzeczone wobec nich kary łączne po 2 lata pozbawienia wolności (pkt. VII i XXIII wyroku) nie są ani nadmiernie surowe, ani też łagodne.

Natomiast w wypadku oskarżonego M. R. (1) wyrok jest dotknięty względną przyczyną odwoławczą, o której mowa w art. 438 pkt. 4 k.p.k. Orzeczona wobec w/w kara łączna 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności jawi się bowiem jako rażąco niewspółmierna w rozumieniu art. 438 pkt 4 k.p.k. i wymaga zaostrzenia, choć Sąd Okręgowy nie podzielił w całości żądania apelacji prokuratora w tym zakresie. Rację ma – co do zasady – prokurator, iż Sąd Rejonowy, choć dostrzegł całość okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w przedmiotowym zakresie to jednak nie nadał im prawidłowej wagi. W szczególności niedostatecznie zważył łączny stopień społecznej szkodliwości, który charakteryzuje wszystkie przypisane oskarżonemu przestępstwa. Sąd Okręgowy podwyższył zatem orzeczoną wobec M. R. (1) karę łączną orzeczoną w pkt. LIV wyroku do 2 lat pozbawienia wolności. Jest ona adekwatna w stosunku do tego, co rzeczywiście uczynił oskarżony
i powinna osiągnąć pożądane cele zapobiegawcze i wychowawcze oraz w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wychodzi także naprzeciw potrzebie wewnętrznej sprawiedliwości wyroku (w szczególności w odniesieniu do kar łącznych orzeczonych wobec A. W. (1) i B. P. (1), zbliżonej ilości oraz tożsamości czynów zabronionych przez tych oskarżonych). Jednocześnie nie razi niewspółmiernością, którą dotknięta byłaby kara zaproponowana przez oskarżyciela publicznego, jako ewidentnie przekraczająca próg możliwego jej zaostrzenia.

Sąd Rejonowy zasadnie nie znalazł podstaw od warunkowego zawieszenia wykonania kar jednostkowych pozbawienia wolności czy też kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonych wobec B. P. (1).

Przepis art. 69 § 1 i 2 k.k. ustanawia, zgodnie z jego treścią, prawo sądu do oceny sytuacji, w której wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności należałoby warunkowo zawiesić. Ta instytucja oddziaływania probacyjnego nie może być zastosowana wtedy, gdy charakter sprawy, okoliczności towarzyszące popełnieniu przestępstwa, jego społeczna szkodliwość, cechy sprawcy czy wreszcie wzgląd na społeczne oddziaływanie kary, przeciwko temu przemawiają. Analiza okoliczności ustalonych w przedmiotowej sprawie musi prowadzić do wniosku, iż brak jest racjonalnych przesłanek, a wymaganych w/w przepisami (w brzemieniu do 1 lipca 2015 r.), aby z takiej formy złagodzenia odpowiedzialności karnej mógł skorzystać oskarżony B. P. (1). Już tylko fakt, iż został on uznany za winnego popełnienia łącznie 24 przestępstw powoduje, że orzeczenie wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie spełniłoby jej celów. Nie można także pominąć skazania za ciąg 3 przestępstw z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (dotyczących narkotyku twardego jakim jest amfetamina) tj. za poważne przestępstwo stypizowane w w/w ustawie.

Mając na względzie wszystkie przedstawione powyżej okoliczności, Sąd odwoławczy – nie znajdując uchybień określonych w art. 439 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność dalszej zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia – na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. a także art. 440 k.p.k., orzekł jak w wyroku.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) Sąd odwoławczy zwolnił oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od opłaty za to postępowanie, albowiem ich uiszczenie z uwagi na ich aktualną sytuację materialną
i osobistą, wynikającą także w zapadłego wyroku, byłoby dla nich zbyt uciążliwe.

Karol Skocki Agata Wilczewska Robert Rafał Kwieciński

II Ka 145/18

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE