Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 874/18

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Tomasz Pawlik

SR (del.) Danuta Wocław - Klyta

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2018 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w K.

przeciwko Ł. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie zawarte w punkcie drugim wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt I C 1765/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Danuta Wocław – Klyta SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik

Sygn. akt III Cz 874/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach w punkcie 2 wyroku wydanego w dniu
27 02 2018r. przyznał ustanowionemu dla pozwanego kuratorowi wynagrodzenie w kwocie 4 428 zł obejmujące podatek VAT w wysokości 828zł, uznając, że przy usta-leniu jego wysokości zastosowanie ma regulacja § 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 11 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (DZ.U. 2013 poz. 1476) zgodnie z którym wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie.

Orzeczenie zaskarżył kurator dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, która wnosiła o jego zmianę i przyznanie jej wynagrodzenia w kwocie 4 800zł powiększonej o podatek VAT.

Zarzuciła, że przy ustalaniu wysokości należnego jej wynagrodzenia nie ma zastosowania regulacja prawna przyjęta przez Sąd Rejonowy, lecz regulacja § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 01 2016r. do dnia 26 10 2016r.).

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w dniu 28 02 2018r. tj. w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 11 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kura-torów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. 2013r. poz. 1476).

Regulacja § 1 ust. 1 rozporządzenia wysokość tego wynagrodzenia uzależniała od wysokości stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty

za czynności adwokackie, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny, przepisami określającymi opłaty za czynności radców prawnych.

Jakkolwiek w chwili wydania zaskarżonego orzeczenia obowiązywało rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 10 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015r. poz. 1800) w brzmieniu nadanym mu nowelą z dnia 3 10 2016r. (Dz.U. 2016r. poz. 1668) - przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sprawy przewidywało ono stawkę minimalną za czynności adwokackie w uwzględnionej przez Sąd Rejonowy w wysokości 3.600zł (§ 2 pkt 5) - to zgodnie regulacją jej § 2 do spraw wszczętych przed dniem wejścia jej w życie zastosowanie miały przepisy dotychczasowe, które jak słusznie podnosi zażalenie przewidywały tę stawkę

w wysokości 4.800zł (§ 2 pkt 5).

W świetle przywołanej na wstępie regulacji stawka ta wyznaczała jednak tylko maksymalną wysokość wynagrodzenia kuratora, które zgodnie z regulacją art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych powinno uwzględniać: rodzaj sprawy, stopień jej zawiłości i nakład pracy kuratora.

Niniejsza sprawa nie jest sprawą skomplikowaną.

Udział kuratora w jej rozpoznaniu ograniczył się do sporządzenia odpowiedzi na pozew oraz uczestniczenia w jednym posiedzeniu rozprawy, na którym przeprowadzono tylko dowody z dokumentów, wobec czego jego nakład pracy toku jej rozpoznania przez Sąd Rejonowy nie był duży.

Przyznane mu przez Sąd pierwszej instancji wynagrodzenie nie jest zatem oczywiście nieodpowiednie do jego nakładu pracy, spełnia wskazane kryteria

oraz zostało przez Sąd pierwszej instancji prawidłowo podwyższone o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie ze stawką tego podatku obowiązująca w dniu orzekania (§ 3 rozporządzenia).

Dlatego pomimo częściowo odmiennego uzasadnienia znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postanowieniu, przez co zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c. i jako takie z mocy zawartej w nim regulacji podlegało ono oddaleniu.

Reasumując zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i dlatego zażalenie kuratora jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.
w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.

SSR (del.) Danuta Wocław – Klyta SSO Leszek Dąbek SSO Tomasz Pawlik

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13