Pełny tekst orzeczenia

WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale oskarżyciela publicznego ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 27 lutego 2018r., 03 kwietnia 2018r., 17 maja 2018r. w Ś.

sprawy

G. K. (K.)

syna B. i C. z domu K.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

w dniu 7 czerwca 2017r. ok. godz. 14:16 na Autostradowej O. na wysokości zjazdu na drogę na K. prowadził pojazd ciężarowy M. nr rej. (...) wraz z naczepą (...) nr rej. (...), który przewożąc ładunek nie zabezpieczył go we właściwy sposób, co doprowadziło do upadku przewożonego ładunku na pojazd M. nr rej. (...) powodując jego uszkodzenie,

tj. o wykroczenie z art. 97 k.w.;

orzeka:

I.  uznaje obwinionego G. K. za winnego tego, że w dniu 07 czerwca 2017r., ok. godz. 14:16, na Autostradowej O. (A8), na wysokości zjazdu na drogę na K., kierując pojazdem ciężarowym M. nr rej. (...) wraz z naczepą (...) nr rej. (...), nie zabezpieczył we właściwy sposób przewożonego na naczepie ładunku, w wyniku czego doszło do spadnięcia z niej na jezdnię blachy, w którą uderzył jadący w tym samym kierunku pojazd m-ki M. nr rej. (...), czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. popełnienia wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę grzywny w wysokości 800 zł (ośmiuset złotych);

II.  na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. i § 3 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2017r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty sądowej od wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia obciąża obwinionego kosztami procesu, a w tym zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania i na podstawie art. 21 pkt. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 80 zł.

SSR Radosław Gluza

19.1.UZASADNIENIE WYROKU

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Obwiniony G. K. pracuje jako kierowca w firmie (...) sp. z o.o. w G., która zajmuje się handlem złomem.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia obwinionego G. K., nośnik z zapisem k. 26a.

W dniu 07 czerwca 2017r. obwiniony pojechał samochodem ciężarowym m-ki M. nr rej. (...) wraz z naczepą m-ki (...) nr rej. (...) do firmy (...) we W.. Na miejscu pobrał ładunek w postaci 13.950 kg złomu stalowego niewsadowego, z którym następnie udał się w drogę powrotną do siedziby firmy w G..

Dowód:

częściowo wyjaśnienia obwinionego G. K., nośnik z zapisem k. 26a,

informacja (...) sp. z o.o. wraz z załącznikami, k. 28 – 31.

Naczepa, w której G. K. przewoził złom, to tzw. „wanna”, o długości 13m i szerokości 2,5 m. Wysokość skrzyni ładunkowej wynosi 2,5 m, jest ona odkryta.

Dowód:

częściowo wyjaśnienia obwinionego G. K., nośnik z zapisem k. 26a.

Jadąc trzypasmową drogą (...), stanowiącą Autostradową O., w stronę drogi (...), obwiniony zajmował prawy pas ruchu. Przed zjazdem w kierunku osiedla (...), do zestawu G. K., zbliżył się samochód m-ki M. nr rej. (...). Pojazdem tym kierował Ł. R., wraz z nim podróżowała jego ośmiomiesięczna córka.

Dowód:

zeznania świadka Ł. R., k. 35.

Ł. R., jadąc lewym pasem jezdni, wyprzedzał inne pojazdy. W pewnym momencie z naczepy zestawu prowadzonego przez obwinionego, wypadł kawałek blachy o wymiarach około 1mx1m, który szybując nad drogą, przemieścił się na lewą stronę jezdni, w kierunku samochodu m-ki M. nr rej. (...). Element ten uderzył w locie w przód pojazdu Ł. R., powodując uszkodzenie przedniego zderzaka, pokrywy silnika, tzw. grilla i odpadnięcie tablicy rejestracyjnej.

Dowód:

zeznania świadka Ł. R., k. 35,

dokumentacja szkodowa, k. 47 – 83.

W takiej sytuacji Ł. R., zjechał niezwłocznie na pas awaryjny i zatrzymał swój pojazd. Po sprawdzeniu, że nadaje się on do dalszej jazdy, ruszył za samochodem ciężarowym obwinionego i dokonał telefonicznego zgłoszenia o zaistniałym zdarzeniu na numer alarmowy 112. Następnie zjechał w kierunku B., zaś zestaw pojazdów ze złomem pojechał dalej drogą (...) w kierunku K..

Dowód:

zeznania świadka Ł. R., k. 35,

protokół oględzin zawartości płyty i odtworzenia nagrań, k. 84 – 85.

Obwiniony G. K. ma 32 lata, jest kawalerem, pracuje jako kierowca w firmie (...) sp. z o.o. ,uzyskując wynagrodzenie w wysokości 3.000 zł miesięcznie. Nie był karany sądownie za przestępstwa.

Dowód:

wyjaśnienia obwinionego G. K., nośnik z zapisem k. 26a.

G. K. w toku całego postępowania nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że w dniu zdarzenia jechał „załadowany” złomem, dodając że przewozi ciężkie kawałki metalu, gdzie najlżejsze ważą 200 kg. Obwiniony podał, że z uwagi na powyższe parametry ładunku i wymiary naczepy nie ma możliwości aby coś zostało z niej wywiane i spadło na samochód pokrzywdzonego. G. K. wykluczył aby na naczepę mógł być załadowany mniejszy element złomu. Wyjaśnił, że nie musiał stosować siatki zabezpieczającej, bo nie przewoził ładunku sypkiego.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie, sąd oparł się na wiarygodnych zeznaniach świadka Ł. R. i korespondujących z nimi dowodami w postaci dokumentacji szkodowej jego pojazdu oraz protokołu oględzin zawartości płyty i odtworzenia nagrań. Sąd uznał, iż relacja świadka znajdująca oparcie we wskazanych dowodach o charakterze materialnym, pozostaje zgodna z rzeczywistością. Ł. R. opisał szczegółowo przebieg zdarzenia z dnia 07 czerwca 2017r., nie mając żadnych wątpliwości co do tego, że metalowa blacha, która uderzyła w przód jego pojazdu spadła z naczepy wchodzącej w skład zestawu prowadzonego przez G. K.. Świadek bezpośrednio po zdarzeniu dogonił samochód ciężarowy obwinionego i podał dyspozytorowi telefonu alarmowego, numer rejestracyjny jego naczepy. Zdaniem sądu brak jest podstaw do uznania, że Ł. R. podał nieprawdę odnośnie przyczyny uszkodzenia jego samochodu, tak będąc dwukrotnie przesłuchanym w sprawie, jak i dokonując telefonicznego zgłoszenia. Bezpośrednia ocena zeznań świadka na rozprawie nie nasuwała wątpliwości co do jego wiarygodności.

Zajmując powyższe stanowisko, sąd pominął wyjaśnienia obwinionego G. K., w takim zakresie w jakim nie dawały się one pogodzić z relacją świadka Ł. R.. Twierdzenie obwinionego, iż brak było możliwości aby wśród przewożonego złomu znajdował się element, który mógł wypaść z jego naczepy pozostaje w sprzeczności z zeznaniami wskazanego świadka i uszkodzeniami jakie powstały w jego pojeździe.

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, sąd stwierdził sprawstwo i winę G. K. w zakresie zarzucanego mu wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. Ustalone okoliczności sprawy wskazują na to, że obwiniony nie dokonał prawidłowego zabezpieczenia przewożonego ładunku. Powyższe wynika wprost z faktu spadnięcia z naczepy metalowej blachy, z którą zderzył się pojazd M., kierowany przez Ł. R.. Zdaniem sądu obwiniony jako uczestnik ruchu, mimo wynikającej z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym, powinności zachowania ostrożności, nie uczynił temu zadość. Nie upewnił się bowiem, czy wśród załadowanego mu metalowego złomu nie znajdują się elementy którą mogą wypaść podczas jazdy, jak choćby feralna blacha, która uderzyła w samochód pokrzywdzonego. Tym samym nie zabezpieczył on tego ładunku w sposób, który pozwoliłby na jego bezpieczne przewiezienie do miejsca docelowego. Uchybienie, którego dopuścił się G. K. jako kierujący, doprowadziło do zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Okoliczności w jakich doszło do wypadnięcia przewożonego elementu, tj. na drodze szybkiego ruchu, powodują, że był ono poważne i mogło doprowadził do o wiele groźniejszych konsekwencji, niż te które w rzeczywistości zaistniały.

Sąd wymierzając G. K. karę za popełnione wykroczenie, miał na względzie dyrektywy określone w art. 33 § 1 i 2 k.w. Sąd uwzględnił znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego, na którą wpływa opisane powyżej zagrożenie, jakie spowodował. Sąd uznał, iż w karą adekwatną do zaistniałego wykroczenia jest grzywna w wysokości 800 zł i karę tę wymierzył obwinionemu.

Orzekając o kosztach procesu sąd obciążył nimi w całości G. K. a w tym zasądził niego na rzecz Skarbu Państwa zryczałtowane wydatki postępowania w kwocie 100 zł i wymierzył mu opłatę w wysokości przewidzianej ustawą

SSR Radosław Gluza