Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Niedzielski

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska, Renata Snopek

przy udziale Prokuratora: Jacka Kujawskiego

po rozpoznaniu na rozprawach w dniach: 3 i 17 listopada, 4 i 8 grudnia 2017 r., 22 stycznia, 14 lutego, 21 marca, 25 kwietnia, 18 maja, 27 czerwca, 14 września oraz 15 i 31 października 2018 r.

sprawy K. G. (1) ur. (...) w Z. s. A. i A. z d. M.,

oskarżonego o to, że:

w nocy z 04/05 września 2012 roku w Z. działając nieumyślnie sprowadził zdarzenie mające postać pożaru zagrażające życiu i zdrowiu ludzi oraz mieniu w wielkich rozmiarach, w ten sposób, że będąc (...) firmy (...) Sp. z o.o. z/s w Z., posiadając wiedzę dotyczącą gromadzenia i składowania odpadów w tym możliwości samonagrzewania
i samozapłonu odpadów niebezpiecznych składowanych na terenie hali produkcyjnej mieszczącej się przy ul. (...) w Z. pow. (...) użytkowanej przez ww. (...) mimo ciążącego na nim obowiązku nie przekazał niezbędnej wiedzy w tym zakresie dotyczącej ilości, rodzaju i czasu przechowywania odpadów osobie sporządzającej (...) dla firmy (...), co nie zostało uwzględnione w przedmiotowej instrukcji, doprowadzając do składowania na terenie hali produkcyjnej odpadów w tym odpadów niebezpiecznych zawartych w załącznikach 2, 3 i 4 ustawy „o odpadach” (Dz. U. 2001.62.628) m. in. takich jak formaldehyd i ftalan, na których składowanie firma (...) Sp. z o.o. nie posiadała stosownych zezwoleń w nieprzeznaczonych do tego celu pomieszczeniach m. in. szatni pracowniczej w ilości i w sposób zagrażający życiu i zdrowiu ludzi, w następstwie czego w nocy z 04/05 września 2012 roku na terenie ww. obiektu doszło do pożaru, który zagrażał życiu i zdrowiu ludzi oraz mieniu w wielkich rozmiarach i spowodował szkodę w mieniu (...) Sp. z o.o. reprezentowanej przez (...) A. Z. (1), a także ubezpieczyciela (...) SA z/s w W. w wysokości 5.444.969,29 złotych netto przy faktycznej kwocie wypłaconego odszkodowania w wysokości 334.909,10 złotych netto,

tj. o czyn z art. 183 § 1 kk w zw. z art. 163 § 1 pkt 1 kk i § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  uznaje K. G. (1) za winnego tego, że w dniu 4 września 2012 r. w Z. (woj. (...), pow. (...)), zarządzając jako (...) (...) Sp. z o.o. z/s w Z. działalnością wymienionej spółki, do której prowadzenia wykorzystywana była wynajmowana od (...) Sp. z o.o. w Ł. część hali produkcyjno-magazynowej mieszczącej się przy ul. (...) w Z. (o powierzchni co najmniej 3456 m ^{( 2)}) zataił przed osobą sporządzającą w lipcu 2012 roku (...), że w procesie technologicznym mogą być wykorzystywane materiały stwarzające zagrożenie wybuchem lub ciecze niebezpieczne pożarowo, a następnie doprowadził do niszczenia wyrobów tytoniowych, alkoholowych, papierniczych, spożywczych (słodzików, octu, glukozy) i chemicznych (podchlorynu sodu) na terenie ww. hali poprzez ich zmielenie w urządzeniach rozdrabniających oraz wsączenie wymienionych substancji ciekłych na rozdrobnioną masę odpadów, które przetwarzano w zakładzie w wyniku czego sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia w postaci pożaru zagrażającego mieniu w wielkich rozmiarach tj. czynu wyczerpującego znamiona art. 164 § 1 kk w zw. z art. 163 § 1 pkt 1 kk oraz art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 164 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk i art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza K. G. (1) na okres 4 (czterech) lat próby oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego;

3.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza K. G. (1) grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 70 (siedemdziesiąt) złotych;

4.  na podstawie art. 41 § 2 kk orzeka K. G. (1) zakaz prowadzenia działalności polegającej na utylizacji lub zbieraniu odpadów niebezpiecznych, innych niż niebezpieczne lub prowadzeniu odzysku odpadów innych niż niebezpieczne na okres 3 (trzech) lat;

5.  na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić W. P. dowód rzeczowy w postaci książki służby szczegółowo opisany w wykazie dowodów rzeczowych z k. 3066 pod poz. 1 zarejestrowany za nr Drz (...);

6.  na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić J. K. (1) dowody rzeczowe w postaci płyt DVD szczegółowo opisane w wykazie dowodów rzeczowych z k. 3066 pod poz. 2-8 zarejestrowane za nr Drz od (...) do (...) po uprzednim przegraniu na płyty DVD nagrań, które załączyć do akt sprawy;

7.  na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazuje zwrócić A. G. (1) dowód rzeczowy w postaci rejestratora szczegółowo opisany w wykazie dowodów rzeczowych z k. 3066 pod poz. 9 zarejestrowany za nr Drz (...) po uprzednim przegraniu na płytę DVD nagrań z 5 września 2012 r., które załączyć do akt sprawy;

8.  pobiera od K. G. (1) kwotę 1.000 (jednego tysiąca) złotych opłaty i zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 32.530,65 zł (trzydziestu dwóch tysięcy pięciuset trzydziestu złotych i sześćdziesięciu pięciu groszy) tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.

Sygn. akt II K 351/17

UZASADNIENIE

K. G. (1) od 17 sierpnia 2005 r. jest (...) samoistnym (...) Sp. z o. o. z siedzibą w Z. oraz zajmował się sprawami wymienionej spółki, której głównymi udziałowcami są jego syn P. G. (1) oraz córka A. G. (1).

/zeznania A. G. k. 1226, 2364-2365 i 3217-3218, zeznania P. G. k. 183-185 i 3215-3217, odpis pełny z Rejestru (...) k. 3021-3028/

Na podstawie umowy z 15 kwietnia 2010 r. (...) Sp. z o. o. wynajęła na cele produkcyjno-magazynowe od (...) Sp. z o. o. z siedzibą w Ł. halę o łącznej powierzchni 3456 m ², która wchodziła w skład większego obiektu przemysłowego położonego w Z. przy ul. (...). W ramach wymienionej umowy najemca we własnym zakresie zobowiązał się do wykorzystywania wynajętej nieruchomości w sposób nie zagrażający obiektowi i innym użytkownikom zgodnie z obowiązującymi przepisami właściwymi dla prowadzonej działalności, a w szczególności o ochronie środowiska naturalnego, przeciwpożarowej i BHP.

/kserokopia umowy najmu z 15.04.2010 r. k. 31-33, zeznania A. Z. k. 11-12, 2194-2195, 2198-2199, 2287-2288 i 3148-3154, zeznania J. K. k. 28-30 i 3154-3155/

Decyzją (...) (...) z 9 listopada 2010 r. nr (...) po rozpoznaniu wniosku z 6 września 2010 r. udzielono (...) Sp. z o. o. pozwolenia na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne uwzgledniającego wymagania przewidziane dla zezwolenia na zbieranie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne i prowadzenie odzysku odpadów innych niż niebezpieczne. W decyzji określono, że eksploatacja instalacji do produkcji m. in. paliwa alternatywnego prowadzona będzie przez (...) Sp. z o. o. na terenie wynajmowanej części hali położonej w Z. przy ul. (...) (na działce ewidencyjnej o nr (...) w obrębie geodezyjny(...) Z. (...)).

/zeznania E. K. k. 509-510, 2847-2848 i 3210-3212, kserokopia ww. decyzji k. 967-976 (68-77; 907-916), dokumentacja związana z ubieganiem się o wydanie ww. decyzji k. 977-1080/

W dniu 1 lutego 2011 r. zawarta została kolejna umowa najmu, na podstawie której (...) Sp. z o. o. wynajęła od (...) Sp. z o. o. znajdujący się na terenie obiektu przemysłowego położonego w Z. przy ul. (...) plac składowy o powierzchni ok. 2.600 m ² (dawny plac węglowy).

/kserokopia umowy najmu z 15.04.2010 r. k. 31-33, zeznania A. Z. k. 11-12, 2194-2195, 2198-2199, 2287-2288 i 3148-3154, zeznania J. K. k. 28-30 i 3154-3155/

W dniu 18 kwietnia 2012 r. na terenie użytkowanej przez (...) Sp. z o. o. części hali położonej w Z. przy ul. (...) przedstawiciele (...) w B. przeprowadzili czynności kontrolno-rozpoznawcze w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Wówczas na terenie wynajmowanej hali znajdowało się ok. 600 ton odpadów do przetworzenia i ok. 75 ton gotowego produktu. K. G. (1) oświadczył zaś, że w hali może być magazynowane nawet do 1000 ton odpadów.

/kserokopia protokołu ustaleń z czynności kontrolno-rozpoznawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej k. 145-148, zeznania W. M. k. 2344-2345 i 3236-3238, zeznania C. K. k. 2346-2347 i 3234-3235/

W okresie od 18 kwietnia do 28 maja 2012 r. w związku z pisemną interwencją (...) w Ł. przeprowadził kontrolę, w wyniku której stwierdził między innymi nieprawidłowość polegającą na tym, że odpady w postaci tworzyw sztucznych z produkcji tapicerki samochodowej, dywaników i wykładzin oraz zużytych opon magazynowane były w sposób naruszający warunki decyzji pozwolenia na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne. Znajdowały się one bowiem na placu składowym (dawnym placu węglowym), a nie tak jak określono w decyzji na hali.

/kserokopia protokołu ww. kontroli wraz załącznikami k. 519-601 (k. 907-922), zeznania S. C. k. 905-906 i 3212-3214/

Decyzją Komendanta (...) w B. z 30 kwietnia 2012 r. nr (...) – (...) (...) nakazano (...) Sp. z o. o. z siedzibą w Z. opracowanie dla wykorzystywanej części hali położonej w Z. przy ul. (...) (...) zakreślając termin realizacji na 31 maja 2012 r.

/kserokopia ww. decyzji k. 143-144, zeznania S. K. k. 2856-2857 i 3235-3236/

W dniu 16 maja 2012 r. pomiędzy (...) w Ł. (Zleceniodawcą), a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Z. reprezentowaną przez K. G. (1) (Wykonawcą) zawarta została umowa nr (...), której przedmiotem było odpadowe i bezodpadowe niszczenie towarów wspólnotowych i niewspólnotowych, w stosunku do których orzeczony został przepadek na rzecz Skarbu Państwa w postaci między innymi: wyrobów tytoniowych, alkoholowych, papierniczych, spożywczych i chemicznych. Zleceniodawca wymagał, aby niszczenie dostarczanych towarów odbywało się w sposób zapewniający całkowitą i nieodwracalną utratę ich wartości użytkowej. Wykonawca natomiast zobowiązywał się do niszczenia wyrobów tytoniowych, papierniczych i spożywczych poprzez zmielenie w urządzeniach rozdrabniających i przekazanie do całkowitego spalenia pozostałości powstałych po rozdrobnieniu. Ponadto Zleceniodawca wymagał, aby wyroby alkoholowe i chemiczne niszczone były poprzez wsączenie do masy odpadowej, a następnie poddane procesowi spalenia.

/kserokopia ww. umowy k. 633-638, zeznania A. B. k. 621-622 i 3203-3204/

W związku z tym, że (...) Sp. z o. o. zalegała wobec (...) Sp. z o. o. z zapłatą należności wynikających ze stosunku najmu, strony w dniu 5 czerwca 2012 r. zawarły porozumienie w celu uzgodnienia warunków spłaty zadłużenia oświadczając przy tym zgodnie, iż na wymieniony dzień wynosiło ono 172.769,57 zł.

/kserokopia ww. porozumienia k. 41, zeznania A. Z. k. 11-12, 2194-2195, 2198-2199, 2287-2288 i 3148-3154, zeznania J. K. k. 28-30 i 3154-3155/

W lipcu 2012 r. M. J. (1) na zlecenie K. G. (1) opracował (...) dla zakładu (...) Sp. z o. o. w Z. przy ul. (...). (...) dotyczących procesu technologicznego oraz ilości i rodzaju składowanych materiałów udzielał M. J. (1) oskarżony K. G. (1). Ogólna masa materiałów palnych przechowywanych w obiekcie miała wynosić niecałe 230 ton (227200 kg). W oparciu o uzyskane dane opracowujący instrukcję obliczył średnią gęstość obciążenia ogniowego dla całej hali oraz zakwalifikował budynek do klasy C odporności pożarowej. W trakcie sporządzania (...) K. G. (1), pomimo zwracania mu na to uwagi przez M. J. (1), zataił przed nim, że w procesie technologicznym mogą być wykorzystywane materiały stwarzające zagrożenie wybuchem lub ciecze niebezpieczne pożarowo. Wymienione informacje posiadały natomiast istotne znaczenie dla należytego opracowania instrukcji, gdyż prowadziłyby do rozbudowania wymaganych sposobów zabezpieczeń przed pożarem i wiązały się z przeprowadzeniem dodatkowych analiz. Poza tym, skutkowałoby to inną – surowszą – klasyfikacją pożarową budynku (A) i wiązałoby się z dużymi nakładami finansowymi, które należałoby ponieść w tym celu, aby wprowadzić niezbędne wówczas rozwiązania. M. J. (1) w odpowiedzi na zapytanie w tym zakresie ze strony oskarżonego szacował wstępnie, iż powyższe wymagałoby nakładów przekraczających kwotę 100.000 zł.

/kserokopia ww. (...) k. 80-142, zeznania M. J. k. 773-774, 2029-2030, 2181-2184 i 3227-3232/

W dniu 30 sierpnia 2012 r. do (...) Z. wpłynęła petycja, pod którą podpisała się grupa ponad 170 mieszkańców Z.. Mieszkańcy zwracali w niej uwagę na to, że od kilku miesięcy borykają się z uciążliwymi dla nich warunkami życia w związku z prowadzonym w dawnych Z. Zakładach (...) położonych przy ul. (...) procesem technologicznym, w ramach którego wykorzystywane są odpady i który generuje fetor, hałas oraz plagi owadów i gryzoni.

/kserokopia ww. petycji k. 1108-1109 wraz z listą podpisów k. 1110-1120/

W związku z powyższą petycją, w dniu 31 sierpnia 2012 r. (...) Z. wystąpiła z prośbą o podjęcie odpowiednich działań do (...) Ochrony (...) w Ł., (...) w B., (...) w B. i (...) w B..

/kserokopia ww. wystąpienia k. 1107, zeznania U. Ś. k. 3430-3431, zeznania G. L. k. 3431-3432/

W hali zajmowanej przez (...) Sp. z o. o. było dużo odpadów (sięgały one na wysokość kilku metrów – prawie pod dach), a ich obecność generowała fetor oraz stwarzała uciążliwość dla otoczenia.

/zeznania A. Z. k. 11-12, 2194-2195, 2198-2199, 2287-2288 i 3148-3154, zeznania J. K. k. 28-30 i 3154-3155, zeznania M. W. k. 2148-2149 i 3189-3190, zeznania T. B. k. 49-50, 923-924 i 3257-3258, zeznania Ł. K. k. 191-192, 954, 2145-2146 i 3155-3156/

W dniu 4 września 2012 r. w zakładzie (...) Sp. z o. o. w Z. przy ul. (...) pod kierownictwem Z. P. (1) pracowało ośmiu pracowników. W związku z awarią urządzeń rozdrabniających zakład funkcjonował na jednej zmianie. P. P., J. K. (3), K. K. (1), J. K. (4) oraz A. K. (1), którzy przebywali w pracy w godzinach 6-16, wykonywali prace naprawcze jednego z młynów ( (...)) oraz ładowarki. Pozostali natomiast pracownicy w osobach K. K. (2), S. K. (2) i P. M. (1), którzy byli w pracy w godzinach 6-18, brali udział w procesie likwidacji materiałów przywiezionych z (...).

/zeznania Z. P. k. 170-171, 3535 i 3549-3568, lista pracowników k. 172, zeznania K. K. k. 368-369 i 3177-3179, zeznania S. K. k. 370-371 i 3179-3180, zeznania P. M. k. 372-373 i 3427-3429, zeznania K. K. k. 384-385 i 3181-3183, zeznania P. P. k. 386-387 i 3183, zeznania J. K. k. 388-389 i 3184, zeznania J. K. k. 390-391 i 3184-3186, zeznania A. K. k. 418-419 i 3240/

W dniu 4 września 2012 r. do utylizacji (...) w Ł. przeznaczyła: (...) paczek papierosów, (...) sztuk papierosów, (...) kg tytoniu, (...) kg alkoholu, (...) kg butli filtracyjnych,(...) kg wyrobów papierniczych (etykiet), (...) kg wyrobów spożywczych (słodzików, octu i glukozy) oraz (...) kg wyrobów chemicznych (podchlorynu sodu).

/zeznania A. B. k. 621-622 i 3203-3204; kserokopia dokumentacji dot. niszczenia wyrobów z (...) w Ł. k. 645-726/

Proces likwidacji materiałów przywiezionych z (...) w Ł. prowadzony był w asyście sześciu wydelegowanych do tej czynności pracowników (...) od godziny 10:40 do godz. 16:30. Przebiegał on w ten sposób, że w pierwszej kolejności przystąpiono do rozdrobnienia partii papierosów w młynie mielenia wstępnego, gdyż tylko ten był sprawny. Z uwagi na niezadawalający efekt wymienionej czynności powtórzono ją kilkukrotnie, jednakże nie osiągnięto wymaganego rezultatu. W związku z tym, na zmielone częściowo wyroby tytoniowe wylano część wyrobów alkoholowych (na hali produkcyjnej w okolicy urządzenia rozdrabniającego). Następnie zaś, załadowano je do dwóch plastikowych pojemników i zabezpieczono do czasu usunięcia awarii pozostałych młynów zamykając je na klucz w magazynie. Pozostałe natomiast wyroby alkoholowe oraz chemiczne (podchloryn sodu) i spożywcze (ocet) - w innej części hali niż ta, w której znajdowała się linia produkcyjna (za pionową ścianą) - wsączono w rozdrobnioną masę odpadów. Plastikowe zaś opakowania po nich oraz wyroby papiernicze i pozostałe spożywcze (słodziki i glukozę) zmielono w urządzeniach rozdrabniających oraz przemieszczono na hałdę innych odpadów w okolicy linii produkcyjnej.

/zeznania K. K. k. 368-369 i 3177-3179, zeznania S. K. k. 370-371 i 3179-3180, zeznania P. M. k. 372-373 i 3427-3429, zeznania Z. C. k. 792-793 i 3205-3206, zeznania K. P. k. 790-791 i 3204-3205, zeznania P. G. k. 803-804 i 3207-3209, zeznania W. S. k. 930-931 i 3206-3207, zeznania D. M. k. 809-810 i 3209, A. L. k. 809-810 w zw. z k. 3240, opis czynności k. 643-644, załączniki do protokołu zniszczenia k. 645-647 i 715-717, schemat hali – rzut kop. k. 3146, nagranie z kamery nr(...) zatrzymanego 07.09.2012 r. od (...) Sp. z o. o. – dowód rzeczowy Drz (...) załącznik do sprawy /

K. G. (1) zajmował się prowadzeniem zakładu (...) Sp. z o. o. w Z. przy ul. (...) oraz był na jego terenie jak przywieziono do likwidacji materiały z (...) w Ł. i rozpoczynał się proces ich utylizacji. Następnie wyjechał w interesach, wrócił po godzinie 15 i przebywał w zakładzie do godziny 19. W prowadzeniu zakładu pomagał oskarżonemu syn P. G. (1), który nocował na jego terenie.

/zeznania A. G. k. 1226, 2364-2365 i 3217-3218, wyjaśnienia K. G. k. 3447, zeznania P. G. k. 183-185 i 3215-3217/

W dniu 4 września 2012 r. W. M. (2) sprawdził, że stosownie do Decyzji (...) w B. z 30 kwietnia 2012 r. nr (...) opracowano (...) dla zakładu (...) Sp. z o. o. prowadzonego w Z. przy ul. (...). Sprawdzenie to polegało na tym, że K. G. (1) po uprzednim umówieniu się stawił się w (...) w B. i okazał wymienioną(...)

/kserokopia ww. protokołu ustaleń z czynności kontrolno-rozpoznawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej k. 2285-2286, zeznania W. M. k. 2344-2345 i 3236-3238/

Po zakończeniu pracy przez pracowników P. G. (1) około godziny 18 pogasił światło, pozamykał bramy wjazdowe i drzwi wejściowe do hali.

/zeznania P. G. k. 183-185 i 3215-3217/

Podczas obchodu terenu w godzinach ok. 20:00 i ok. 22:25 dozorca W. P. nie zauważył żadnych oznak pożaru.

/zeznania W. P. k. 5-7 (886-887) w zw. z k. 3190, protokół oględzin książki służby i jej kserokopie k. 392-407/

Podobnie nic niepokojącego nie dostrzegł przejeżdżający trzykrotnie na rowerze w pobliżu części hali wynajmowanej przez (...) Sp. z o. o. ok. godz. 22:30 – 23.00 G. W. (1) (pracownik (...) Sp. z o. o.).

/zeznania G. W. k. 54- 55 i 3170-3172/

Zaglądający również przez drzwi do jednego z wynajmowanych pomieszczeń o godz. 23:25 P. G. (1) nie zauważył żadnych symptomów pożaru.

/zeznania P. G. k. 183-185 i 3215-3217, nagranie z kamery nr (...) zatrzymanego 07.09.2012 r. od (...) Sp. z o. o. – dowód rzeczowy Drz (...) załącznik do sprawy /

W nocy z 4 na 5 września 2012 r. na pryzmie rozdrobnionych odpadów znajdującej się w okolicy linii produkcyjnej o godzinie 23:59 w miejscu wsunięcia w nią pozostawionej łyżki załadunkowej ładowarki pojawia się ogień, który stopniowo rozprzestrzenia się i obejmuje swoim zakresem coraz to większą powierzchnię hałdy.

/nagranie z kamery nr (...) zatrzymanego 07.09.2012 r. od (...) Sp. z o. o. – dowód rzeczowy Drz (...) załącznik do sprawy/

W tym czasie w sąsiadującej części hali, którą wynajmuje (...) Sp. z o. o. pracę świadczyło trzech pracowników. Jeden z nich – D. G. (1) – zauważył kilka minut po północy wdzierający się pod dachem do wnętrza dym. Okazało się, że przedostaje się on od strony hali wykorzystywanej przez (...) skąd dobiegały także odgłosy trzasków. Nie udało się jednak tam dojść bliżej z uwagi na duże zadymienie. Następnie pod dachem zaczęły być widoczne płomienie. W związku z tym D. G. (1) pobiegł zaalarmować dozorcę, a pozostali starali się gasić spadające z poddasza na podłoże elementy podręcznym sprzętem gaśniczym. Płomieni jednak przybywało, więc mężczyźni powyłączali maszyny i ewakuowali się na zewnątrz, a następnie starali ratować mienie swojej firmy.

/zeznania D. G. k. 61-62 i 3175-3176, zeznania D. C. k. 52-53 i 3169-3170, zeznania M. T. k. 58-59 i 3174-3175, zeznania R. O. k. 56-57, 953 i 3173-3174, zeznania M. W. k. 2148-2149 i 3189-3190/

Pierwsze zgłoszenie o palącej się hali straż pożarna otrzymała od mieszkańca Z. 5 września 2012 r. o godz. 00:15. Akcja gaśnicza trwała do 8 września 2012 r. do godz. 14:30, a w jej trakcie zadysponowano ponad 50 pojazdami gaśniczymi (średnimi i ciężkimi). Zdarzenie zakwalifikowano jako bardzo duży pożar.

/informacja straży pożarnej ze zdarzenia k. 758-759, karta zdarzenia k. 760, analiza zdarzenia (...) (...) w B. k. 762-772 /

Pożar objął i całkowicie strawił część hali - segment na odcinku ok. 54 metrów.

/protokoły oględzin miejsc k. 197-228, odpisy protokołów oględzin miejsc k. 888-897, szkic k. 729, dokumentacja fotograficzna oględzin płyty CD i wydruki k. 441-508 /

W dniu pożaru na hali produkcyjnej znajdowało się od ok. 400 do ok. 500 ton odpadów.

/zeznania A. G. k. 1226, 2364-2365 i 3217-3218/

W czasie oględzin w jednym z pomieszczeń ujawniono zbiornik o pojemności 1.000 litrów, na którym umieszczona była naklejka z napisem „formaldehyd”, a także zamknięty metalowy pojemnik z naklejką z symbolem „ (...)” (ftalan).

/protokół oględzin miejsca z 08.09.2012 r. k. 208-210, odpis protokołu oględzin miejsca z 08.09.2012 r. k. 892, dokumentacja fotograficzna oględzin płyty CD i wydruki k. 441-508 /

Wymienione przed chwilą powyżej pojemniki nie znajdowały się w pomieszczeniu szatni.

/zeznania K. K. k. 368-369 i 3177-3179, zeznania S. K. k. 370-371 i 3179-3180, zeznania K. K. k. 384-385 i 3181-3183, zeznania J. K. k. 388-389 i 3184/

Pożar powstał w wyniku samozapalenia się odpadów zgromadzonych w pryzmie usypanej w tej części hali, w której znajdowała się linia technologiczna do rozdrabniania odpadów.

Nie jest możliwe jednoznaczne ustalenie, co było czynnikiem inicjującym zapalenie się i jaki był dokładnie mechanizm powstania pożaru.

Można jedynie stwierdzić, że jego źródłem był przebieg procesu samonagrzewania się pryzmy rozdrobnionych odpadów, ale nie da się z całą pewnością określić, czy było to samonagrzewanie chemiczne, czy też biologiczne, czy też pozostawiona w pryzmie odpadów łyżka ładowarki (nagrzana lub zanieczyszczona likwidowanymi w tym dniu materiałami z (...) w Ł.).

Ilość zgromadzonych w hali odpadów na potrzeby produkcji paliwa alternatywnego nie miała wpływu na wybuch pożaru, a jedynie na jego przebieg, gdyż z tego powodu występowały trudności z jego opanowaniem.

Pożar stwarzał zagrożenie dla trzech pracowników firmy (...) Sp. z o.o. oraz zagrożenie dla mienia w wielkich rozmiarach.

/pisemna opinia biegłego S. S. k. 820-825, pisemne opinie biegłych ze (...) w W. k. 1246-1261 i 2099-2104, pisemna opinia S. K. k. 2929 – 2951, ustna uzupełniająca opinia biegłego S. S. k. 2137-2139, ustna opinia uzupełniająca biegłej B. O. ze (...) w W. (...)- (...), ustna opinia uzupełniająca biegłego S. K. k. 3258-3266, ustne opinie uzupełniające biegłego S. S., biegłych ze (...) w W. oraz biegłego S. K. k. 3333-3342, 3496-3498 i 3584-3593/

Sposób prowadzenia w dniu 4 września 2012 r. likwidacji materiałów przywiezionych z magazynów (...) w Ł. stwarzał bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru zagrażającego mieniu wielkich rozmiarów oraz był sprzeczny z zasadami bezpieczeństwa przeciwpożarowego.

Wsączanie w rozdrobniony tytoń, papier, słodziki, glukozę i inne odpady cieczy w postaci alkoholu, octu i podchlorynu sodu mogło doprowadzić do stworzenia autoignitora – mieszaniny ulegającej samozapłonowi.

/pisemna opinia biegłego S. S. k. 820-825, pisemna opinia S. K. k. 2929 – 2951, ustna uzupełniająca opinia biegłego S. S. k. 2137-2139, ustna opinia uzupełniająca biegłego S. K. k. 3258-3266, ustne opinie uzupełniające biegłego S. S., biegłego S. K. k. 3333-3342, 3496-3498 i 3584-3593/

Przechowywanie w zamkniętym i wietrzonym pomieszczeniu substancji chemicznych w postaci formaldehydu i ftalanu butylu było dopuszczalnym sposobem ich magazynowania i jako takie stwarzało niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi.

/ustna opinia uzupełniająca biegłego S. K. k. 3258-3266/

W związku ze zniszczeniem przez pożar części wynajmowanej hali Decyzją (...) (...) z 17 grudnia 2012 r. nr (...) stwierdzono wygaśnięcie Decyzji (...) (...) z 9 listopada 2010 r. nr (...) o udzieleniu (...) Sp. z o. o. pozwolenia na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne uwzgledniającego wymagania przewidziane dla zezwolenia na zbieranie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne i prowadzenie odzysku odpadów innych niż niebezpieczne, gdyż stała się bezprzedmiotowa.

/zeznania E. K. k. 509-510, 2847-2848 i 3210-3212 kserokopia ww. decyzji k. 1186-1187, dokumentacja związana z wydaniem ww. decyzji k. 1180-1215/

K. G. (1) ma (...) lat. Posiada wykształcenie (...) Z zawodu jest (...) Pozostaje zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o. w charakterze (...) z uposażeniem miesięcznym w kwocie 3.000 zł netto. Jest żonaty. Ma dwoje dorosłych dzieci. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Jest zdrowy. Był karany za czyny z art. 286 § 1 kk, art. 270 § 1 kk i art. 296 § 1-3 kk.

/oświadczenie oskarżonego k. 3147, karta karna k. 3437-3448, odpis wyroku SR w (...) z dn. 1.03.2005 r. sygn. akt (...) k. 3391, odpis wyroku SR w (...) z dn. 26.06.2009 r. sygn. akt (...) k. 3394-3402, odpis wyroku SO w (...) z dn. 30.04.2010 r. sygn. akt (...) k. 3403-3404, odpis wyroku SR w (...) z dn. 30.04.2002 r. sygn. akt(...) k. 3408-3409, odpis wyroku SO w (...) z dn. 19.12.2002 r. sygn. akt (...) k. 3410, kserokopia obliczenia kary i zawiadomienie o zwolnieniu k. 3411-3412 /

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Początkowo odmawiał składania wyjaśnień, a dopiero w późniejszym etapie udzielał procesowych wypowiedzi. Twierdził, że zakład (...) Sp. z o.o. magazynował i utylizował odpady zgodnie z udzielonym pozwoleniem. Nie składował materiałów niebezpiecznych. Co najwyżej je magazynował, ale do tego był uprawniony. W miejscu, w którym wybuchł pożar nie utylizowano towarów z (...), zaś złożony tam materiał nie był składowany na tyle długo, aby doszło do samonagrzewania. Odpady bowiem zostały tam usypane zaledwie kilka godzin przed wybuchem pożaru. W związku z tym, zdaniem oskarżonego przedmiotowy żywioł miał charakter czysto losowy. K. G. (1) przyznawał, że zlecił opracowanie M. J. (1) instrukcji bezpieczeństwa, ale z należytą starannością oraz dokładnością udzielał mu wszystkich niezbędnych do jej opracowania informacji. Poza tym wymieniony specjalista mógł prowadzić samodzielnie obserwacje, gdyż kilkakrotnie przebywał na terenie funkcjonującego zakładu. Z drugiej jednak strony sam K. G. (1) potwierdził to, że nie przekazał M. J. (1) informacji o tym, że na terenie zakładu będzie przeprowadzany proces likwidacji materiałów z (...) takich jak alkohol, czy tytoń. (k. 2972, 2982-2983, 2989, 3148, 3230, 3444-3449)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W świetle przeprowadzonych dowodów nie ulegało wątpliwości, że w nocy z 4 na 5 września 2012 r. miał miejsce bardzo duży pożar. Żywioł strawił segment ogromnej hali produkcyjnej dawnych Z. Zakładów (...), który był wynajmowany przez (...) Sp. z o.o. od (...) Sp. z o.o. na potrzeby zakładu zajmującego się przetwarzaniem odpadów. Z uwagi na skalę zniszczeń oraz przebieg akcji ratowniczo-gaśniczej, która trwała kilka dni oraz wymagała przesypywania pogorzeliska i dogaszania tlących się jeszcze przez jakiś czas pozostałości, powstały zasadnicze trudności w ustaleniu przyczyny wybuchu pożaru. Jedynym w zasadzie dowodem, który wskazał na miejsce wybuchu pożaru było nagranie z monitoringu, które jak się okazało dopiero w czasie rozprawy objęło nie tylko czas do godz. 23:59:59 w dniu 4 września 2012 r., ale i także kilka minut po północy. Wynika z niego, iż pożar wybuchł na usypanej kilka godzin wcześniej pryzmie w okolicach linii produkcyjnej i stopniowo obejmował coraz to większą powierzchnię jej zbocza. Wcześniej natomiast na nagraniach widać dymienie z pryzmy i ruchy powietrza, które wskazują, iż toczył się w niej proces samonagrzewania. Żadna jednak z wydanych w sprawie opinii nie była w stanie jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie jaka była przyczyna zaistnienia owego procesu samonagrzewania. Nagranie z monitoringu nie jest bowiem na tyle wyraźne, aby na jego podstawie wskazać rodzaj materiału złożonego w miejscu, gdzie wybuchł pożar. Czas jego składowania w tym miejscu nie był długi, gdyż zapis obrazu z kamery z wcześniejszych godzin pokazuje, że posadzka w tym miejscu była pusta. Ponadto zaś, miejsce to nie było tym miejscem, gdzie w rozdrobnione odpady wsączano likwidowane tego dnia materiały z (...) w Ł. w postaci m. in. alkoholu, octu i podchlorynu sodu. W tych okolicznościach wszyscy występujący w niniejszej sprawie biegli zgodnie stwierdzili, że nie jest możliwe jednoznaczne określenie genezy procesu samonagrzewania. W związku z tym, zdaniem Sądu nie było możliwe przypisanie K. G. (1) czynu w postaci nieumyślnego spowodowania pożaru. W świetle bowiem wymienionych okoliczności i niemożności wskazania jednoznacznie jego przyczyny nie da się ułożyć adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zachowaniami oskarżonego, a spowodowaniem pożaru. Zgromadzony jednak w sprawie materiał dowodowy pozwalał na przypisanie K. G. (1) czynu polegającego na sprowadzeniu bezpośredniego niebezpieczeństwa zdarzenia w postaci pożaru zagrażającego mieniu w wielkich rozmiarach, w związku z prowadzeniem na terenie zarządzanego zakładu, procesu likwidacji materiałów z (...) w Ł., wśród których występowały m. in. ciecze niebezpieczne pożarowo, a o którym nie poinformowano osoby sporządzającej wcześniej (...).

K. G. (1) jako (...) (...) Sp. z o.o. zajmował się prowadzeniem zakładu przy ul. (...) w Z. i zawarł umowę z (...) w Ł. na niszczenie wyrobów tytoniowych, alkoholowych, papierniczych, spożywczych i chemicznych. Następnie, w związku z kontrolą ze straży pożarnej został zobowiązany do sporządzenia (...), której opracowanie polecił M. J. (1). Pomimo jednak tego, że był o to dopytywany zataił przed nim, iż w procesie technologicznym mogą być wykorzystywane materiały stwarzające zagrożenie wybuchem lub ciecze niebezpieczne pożarowo. Ponadto, zmniejszył również rzeczywistą ilość magazynowanych na hali odpadów. Doprowadziło to do tego, że zaniżono obciążanie ogniowe budynku hali i „naciągnięto” klasę jego odporności pożarowej tak, aby nie trzeba było ponosić dużych nakładów na jego zabezpieczenie. Tym samym, przewidziane w instrukcji bezpieczeństwa sposoby jego zabezpieczenia przed pożarem nie odpowiadały ryzyku tego zdarzenia występującemu w rzeczywistości. W związku z tym, oskarżony swoim zachowaniem doprowadził do tego, że w momencie, kiedy na terenie zakładu prowadzono likwidację materiałów z (...) w Ł. w taki sposób, że w rozdrobnione odpady wsączano duże ilości alkoholu, octu i podchlorynu sodu powstało bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru, który zagrażał mieniu wielkich rozmiarów.

W ocenie Sądu na wiarę zasługiwały zeznania M. J. (1). Utrzymywał on, iż opracowując (...) bazował na informacjach otrzymanych przez oskarżonego. Wśród nich nie było zaś mowy o tak dużych ilościach magazynowanych odpadów, jakie znajdowały się w hali podczas pożaru, jak również o występowaniu wśród nich cieczy niebezpiecznych pożarowo. Wynika to także z treści samej (...), w której wprost wskazano, że K. G. (1) oświadczył, że w budynku „nie będą występować żadne materiały, które stwarzałyby zagrożenie wybuchem” (por. k. 91). Zresztą nawet sam oskarżony przyznał, iż nie przekazał informacji odnośnie likwidowania alkoholu i tytoniu na terenie zakładu (k. 3230). Ponadto, zdaniem Sądu zatajenie powyższego i zaniżenie ilości przetrzymywanych na hali odpadów nie było dziełem przypadku, a świadomego działania K. G. (1). W sytuacji bowiem gdyby oskarżony podał M. J. (1) rzeczywiste ilości odpadów - tak jak miało to miejsce podczas kontroli ze straży pożarnej w kwietniu 2012 r. (do ok. 1000 ton) lub tak jak to określała A. G. (1) po pożarze (400-500 ton), albo poinformował o likwidacji wyrobów alkoholowych lub chemicznych - musiałby ponieść znaczne nakłady finansowe. Budynek zostałby przecież wówczas zakwalifikowany do innej klasy odporności pożarowej i musiałby spełniać surowsze kryteria zabezpieczeń przeciwpożarowych. W tamtym natomiast czasie kondycja kierowanego przez oskarżonego zakładu nie była najlepsza, gdyż (...) zalegała wynajmującej spółce ponad 170.000 zł. W związku z tym, uznać należało, iż w kwestiach zakresu informacji przekazanych przez K. G. (1) na potrzeby opracowania (...), na prawdzie polegały zeznania M. J. (1), a wyjaśnienia oskarżonego, który utrzymywał, iż udzielił mu rzetelnie wszystkich potrzebnych do tego wiadomości stanowią przyjętą przez oskarżonego linię obrony i należy odmówić im wiarygodności.

Zdaniem Sądu na wiarę zasługiwały niemalże w całości zeznania wszystkich pozostałych przesłuchanych w sprawie osób, gdyż brak wystarczających podstaw do tego, aby odmawiać im wiarygodności.

Depozycje A. G. (1) i P. G. (1) odnośnie roli jaką odgrywał w prowadzeniu zakładu (...) w Z. oskarżony K. G. (1) korespondowały z informacjami płynącymi z zeznań innych świadków oraz treścią wielu dokumentów pod którymi podpisywał się sam oskarżony.

Relacje osób pracujących 4 września 2012 r. w zakładzie (...) lub przeprowadzających likwidację materiałów z (...) (Z. P. (1), K. K. (2), S. K. (2), P. M. (1), K. K. (1), P. P., J. K. (3), J. K. (4), A. K. (1), i P. G. (1)) były zasadniczo zgodne z tym, co podawali asystujący przy tej czynności funkcjonariusze (...) (Z. C. (2), K. P. (2), P. G. (4), W. S., D. M. (2) i A. L. (2)) oraz pokrywały się ze sporządzonymi przez nich na te okoliczności protokołami, urzędowymi notatkami i nagraniami monitoringu. Dlatego też, w zakresie sposobu postępowania z towarami przywiezionymi z (...) przyznano zeznaniom wymienionych osób funktor prawdziwości. W tym zakresie odmienne były jedynie zeznania Z. P. (1), który utrzymywał w pewnej części swoich wypowiedzi, że alkohol, ocet i podchloryn sodu były wylewane w mieszankę pyłów krzemianowych. Z racji jednak tego, że była to całkowicie odosobniona relacja należało odmówić jej wiarygodności w tym względzie. Podobnie postąpiono z wyjaśnieniami oskarżonego, który pod koniec przewodu sądowego wyjaśnił jakoby na nierozdrobnione należycie wyroby tytoniowe w okolicy młyna wylano mydło. W tej części wypowiedź K. G. (1) kompletnie kłóci się z tym, co podawali przesłuchani na tę okoliczność inni świadkowie i dlatego nie zasługiwała ona na walor prawdziwości.

Najmniejszych wątpliwości odnośnie swojej wiarygodności nie wzbudzały zeznania tej grupy świadków, którzy posiadali wiedzę na temat zaobserwowania oznak pożaru. Relacje W. P., D. C. (2), G. W. (1), R. O. (2), M. T. (2) i D. G. (1) były spójne, logiczne oraz nie zawierały sprzeczności. Dlatego też stanowiły one podstawę do ustaleń w niniejszej sprawie.

Zeznania A. Z. (1), J. K. (1), T. B. (2), M. W. (2), Ł. K. (2), U. Ś. (2) i G. L. uznać należało za wiarygodne w tym zakresie jaki miał znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Przez to jednak, że nie byli oni bezpośrednimi świadkami okoliczności, w których wybuchł pożar miały one charakter pomocniczy. W zasadzie przecież dotyczyły one ogólnej wiedzy na temat sposobu funkcjonowania zakładu (...) przed tym wydarzeniem, uciążliwości dla otoczenia, które stwarzał swoją działalnością oraz podejmowanych w związku z tym działań. Niemniej jednak w wymienionym zakresie nie budziły one wątpliwości odnośnie prawdziwości formułowanych wypowiedzi. W przypadku zaś zeznań przedstawicieli (...) Sp. z o.o. - w kwestiach wzajemnej współpracy z (...) Sp. z o.o. miały zaś one dodatkowe pokrycie w przedłożonych do akt dokumentach i dlatego też nie sposób było je kwestionować.

Kolejną grupę świadków stanowiły osoby, które przesłuchane zostały na okoliczność ilości i rodzaju materiałów z (...) przeznaczonych do likwidacji, przeprowadzanych kontroli oraz wydawanych decyzji. W związku z tym, że ich depozycje w pełni korespondowały z załączonymi także na te fakty dokumentami, Sąd przypisał walor wiarygodności zeznaniom A. B. (2), E. K. (2), S. C. (2), W. M. (2), C. K. (2) i S. K. (5).

Sąd pominął natomiast zeznania A. P., D. Z., A. M., A. N., M. B., Ł. M., K. K. (5), R. Z. i K. G. (3), gdyż nie miały one istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia o przedmiocie niniejszego postępowania.

Przyznana została moc dowodowa opiniom biegłych sporządzonych w sprawie, gdyż są zupełne, wnikliwe, zrozumiałe, logiczne oraz wyczerpujące. Z uwagi na ujawnienie nowych okoliczności podczas rozprawy – nagrań monitoringu – biegli zostali wezwani i wysłuchani ustnie pod kątem tego, co było widoczne na zabezpieczonym zapisie obrazu. Ostatecznie doszli oni do zgodnych wniosków i w sposób wyczerpujący wyjaśnili dlaczego nie można być bardziej kategorycznym w formułowanych przez nich wnioskach na temat przyczyn powstania pożaru.

Bardzo istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy miał zabezpieczony od (...) rejestrator. Zdaniem Sądu odtwarzane wielokrotnie na rozprawie zapisy obrazu nie budziły żadnych wątpliwości i dlatego stanowiły podstawę ustaleń.

W pozostałym zakresie dokonując ustaleń faktycznych Sąd opierał się na dokumentach powoływanych przy poszczególnych ustaleniach. Wymienione dowody nieosobowe sporządzone zostały przez uprawnione podmioty, posiadały znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz nie były przy tym kwestionowane przez strony. Stąd też, Sąd przyznał im moc dowodową.

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego
i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne, Sąd uznał K. G. (1) za winnego tego, że w dniu 4 września 2012 r. w Z. (woj. (...), pow. (...)), zarządzając jako (...) (...) Sp. z o.o. z/s w Z. działalnością wymienionej spółki, do której prowadzenia wykorzystywana była wynajmowana od (...) Sp. z o.o. w Ł. część hali produkcyjno-magazynowej mieszczącej się przy ul. (...) w Z. (o powierzchni co najmniej 3456 m ^{( 2)}) zataił przed osobą sporządzającą w lipcu 2012 roku (...), że w procesie technologicznym mogą być wykorzystywane materiały stwarzające zagrożenie wybuchem lub ciecze niebezpieczne pożarowo, a następnie doprowadził do niszczenia wyrobów tytoniowych, alkoholowych, papierniczych, spożywczych (słodzików, octu, glukozy) i chemicznych (podchlorynu sodu) na terenie ww. hali poprzez ich zmielenie w urządzeniach rozdrabniających oraz wsączenie wymienionych substancji ciekłych na rozdrobnioną masę odpadów, które przetwarzano w zakładzie w wyniku czego sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia w postaci pożaru zagrażającego mieniu w wielkich rozmiarach.

Zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona art. 164 § 1 kk w zw. z art. 163 § 1 pkt 1 kk oraz art. 4 § 1 kk, albowiem wylewanie w hali na rozdrobnione odpady dużych ilości alkoholu, octu, podchlorynu sodu stwarzało bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia w postaci pożaru zagrażającego mieniu w wielkich rozmiarach.

Sąd wyeliminował z przypisanego czynu te elementy jego opisu, które nawiązywały do zaproponowanej w akcie oskarżenia kwalifikacji z art. 183 § 1 kk. W świetle bowiem wyników przewodu sądowego substancje takie jak formaldehyd i ftalan nie były przechowywane w pomieszczeniu szatni pracowniczej, a stosownie do ustnej opinii uzupełniającej samo ich magazynowanie w jednym z pomieszczeń nie zagrażało życiu lub zdrowiu ludzi. Ponadto zaś, w realiach niniejszej sprawy nie było warunków do tego, aby przypisać oskarżonemu czynność w postaci składowania odpadów niebezpiecznych, gdyż były one co najwyżej magazynowane. Na gruncie natomiast ustawy o odpadach składowanie odpadów jest traktowane jako forma postępowania z nimi, zaliczana do unieszkodliwiania, która wchodzi w rachubę jako ostateczność, gdy unieszkodliwienie w inny sposób nie było możliwe. Zdefiniowane to zostało w odniesieniu do odpadów promieniotwórczych w art. 3 pkt 44 prawa atomowego jako złożenie ich w składowisku bez zamiaru ponownego wydobycia i tak właśnie należy rozumieć tę czynność na gruncie art. 183 § 1 kk. Tym samym nie obejmuje ona magazynowania odpadów, które różni się od składowania tymczasowością. Dlatego też, nie było warunków do pociągania oskarżonego do odpowiedzialności w oparciu o art. 183 § 1 kk.

Ponadto z opisu czynu wyeliminowano także sformułowania odnoście tego, jakoby niebezpieczeństwo pożaru miało zagrażać wielu osobom, gdyż w świetle poczynionych ustaleń, a także opinii biegłych zdarzenie to zagrażało jedynie trzem pracownikom sąsiedniej firmy ( (...) Sp. z o. o.).

W opisie przypisanego czynu nie ujęto także kwestii dotyczącej zaniżenia ilości składowanych odpadów podczas opracowywania (...). Zgodnie bowiem z opiniami biegłych ilość składowanych odpadów nie miała wpływu na wybuch pożaru, a więc i tym samym nie pozostawała także w związku przyczynowym ze sprowadzeniem bezpośredniego niebezpieczeństwa tego zdarzenia. Poza tym, ilość odpadów magazynowanych w hali nie była istotna z punktu widzenia stosowania się do decyzji (...) (...) z 9 listopada 2010 r. nr (...) o udzieleniu (...) Sp. z o. o. pozwolenia na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne, w tym sensie, że wagę przywiązywano do tego, aby odpady znajdowały się na terenie hali, a nie do tego, w jakiej ilości one tam występowały (por. zeznania S. C. (2) k. 905-906 i 3212-3214 oraz E. K. (2) k. 509-510, 2847-2848 i 3210-3212).

Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym K. G. (1) mógł zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto, przypisany oskarżonemu czyn był bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze oskarżonemu kary Sąd na jego niekorzyść wziął pod uwagę uprzednią karalność.

W ocenie Sądu wymierzona K. G. (1) na podstawie art. 164 § 1 kk kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz społecznej szkodliwości jego czynu, a także pozwala osiągnąć cele wychowawcze wobec oskarżonego i czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Oskarżony bowiem istotnie sprzeniewierzył się obowiązkowi zabezpieczenia wynajmowanej i wykorzystywanej części hali przed zagrożeniem pożarowym. W czasie bowiem sporządzania instrumentu, który miał zapobiegać niebezpieczeństwu pożaru zataił istotne dla (...) fakty, a następnie dopuścił do tego, aby w hali, w której znajdowały się duże ilości odpadów wylewać takiego rodzaju ciecze – alkohol, ocet, podchloryn sodu, które wchodząc w reakcję z innymi znajdującymi się tam materiałami mogą samoczynnie wywołać pożar. Tym samym oskarżony w wysokim stopniu sprzeniewierzył się obowiązującemu prawu i bardzo istotnie naruszył dobro chronione prawem w postaci bezpieczeństwa powszechnego.

Oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu 4 września 2012 r., a zatem przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 poz. 396). Po zmianach wprowadzonych przez ww. ustawę warunkowemu zawieszeniu podlega tylko kara pozbawienia wolności w rozmiarze nieprzekraczającym roku. Natomiast do 30 czerwca 2015 r. Sąd mógł warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lat. W związku z tym, zgodnie z treścią art. 4 § 1 kk Sąd stosował ustawę obowiązującą w czasie popełnienia czynu.

Sąd postawił wobec K. G. (1) pozytywną prognozę kryminologiczną i na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk oraz art. 73 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 4 lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego. Pomimo bowiem tego, że oskarżony był już wcześniej karany, to od czasu popełnienia tych wcześniejszych przestępstw do chwili czynu przypisanego w niniejszej sprawie minął już okres ponad 10 lat. Dlatego też, zdaniem Sądu będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa.

Mając jednakże na względzie urealnienie aktualnie odczuwanej dolegliwości karnej za przypisane oskarżonemu przestępstwo, Sąd na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył mu grzywnę w wysokości 100 stawek dziennych. Ustalając zaś wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 70 zł Sąd wziął pod uwagę to, iż oskarżony z racji swojego wykształcenia i doświadczenia zawodowego posiada istotne możliwości zarobkowe.

W oparciu o art. 41 § 2 kk wobec K. G. (1) orzeczono zakaz prowadzenia działalności polegającej na utylizacji lub zbieraniu odpadów niebezpiecznych, innych niż niebezpieczne lub prowadzeniu odzysku odpadów innych niż niebezpieczne na okres 3 lat. Oskarżony bowiem swoim świadomym postępowaniem przy sporządzaniu (...) dobitnie wykazał, że dalsze prowadzenie przez niego tego typu działalności zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

O dowodach rzeczowych Sąd orzekł na podstawie art. 230 § 2 kpk i z racji tego, że stały się już one zbędne dla postępowania karnego nakazał ich zwrot tym osobom, od których zostały zatrzymane.

Z uwagi na to, że oskarżonemu przypisano jedynie czyn polegający na spowodowaniu bezpośredniego niebezpieczeństwa spowodowania pożaru, brak było podstaw do orzekania obowiązku naprawienia szkody na rzecz oskarżyciela posiłkowego, gdyż tego rodzaju zachowanie nie wyrządziło szkody w mieniu (...) Sp. z o.o.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.000 zł tytułem opłaty (por. art. 2 ust. 1 pkt 4 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz kwotę 32.530,65 zł (trzydziestu dwóch tysięcy pięciuset trzydziestu złotych i sześćdziesięciu pięciu groszy) tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków, na którą to sumę złożyło się: 29.218,63 zł wydatków ze śledztwa (k. 3045), 118,69 zł tytułem należności świadków (k. 3194 i 3246), 3173,33 zł tytułem kosztów opinii uzupełniających na etapie sądowym (k. 3353 i 3600) oraz 20 zł tytułem zryczałtowanych kosztów doręczeń w postępowaniu sądowym.