Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1539/13

POSTANOWIENIE

Dnia 12 grudnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Bednarek - Moraś

Sędziowie:

SO Iwona Siuta (spr.)

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 12 grudnia 2013 roku w S.

sprawy z powództwa C. T.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. i J. B.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim

z dnia 8 marca 2013 roku, sygn. akt I C 566/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

II Cz 1539/13

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 08 marca 2013 r. Przewodniczący dokonał zwrotu pozwu, wskazując w uzasadnieniu, iż mimo wezwania do uiszczenia opłaty sądowej od pozwu nie została ona przez powoda opłacona.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył powód, wnosząc o jego uchylenie i przyjecie pozwu. W uzasadnieniu środka zaskarżenia wywiódł, iż nie potrafi wskazać z jakich przyczyn przesyłka nie została prze niego odebrana, być może została przez niego przeoczona lub czasowo nie przebywał w miejscu zamieszkania. Awizowanie przesyłki nie świadczy o jej istnieniu, lecz o fakcie przetrzymywania w placówce poczty.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie okazało sie niezasadne.

Przepis art. 130 § 1 kpc stanowi, iż jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie

W przedmiotowej sprawie niespornym jest, iż zarządzeniem z dnia 6 września 2012 r. zobowiązano powoda do uiszczenia opłaty od pozwu w wysokości 53 zł w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu pozwu. Odpis powyższego zarządzenia, jak zaznaczył Przewodniczący, powód otrzymał - w trybie art. 139 § 1 k.p.c. w dniu 25 września 2012 r.

W tym miejscu Sąd Okręgowy wskazuje, iż nie znalazł podstaw do kwestionowania prawidłowości w awizowaniu przesyłki, albowiem nie zostały naruszone przepisy zawarte w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z dnia 14 października 2010 r.) w tym w szczególności § 9 tegoż rozporządzenia.

Zgodnie z § 6 ust. 2,w przypadkach określonych w art. 139 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego zawiadomienie dla adresata o pozostawieniu przesyłki sporządza doręczający, wskazując w nim placówkę pocztową operatora lub urząd gminy, z którego przesyłkę należy odebrać w ciągu siedmiu dni, licząc od dnia następnego po dniu pozostawienia zawiadomienia;. Jeśli w zakreślonym terminie 7 dni (liczonych zgodnie z art. 165 § 1 kpc w zw. z art. 112 kc w zw. z art. 115 kc) adresat przesyłki nie zgłosi się po odbiór przesyłki do właściwej pocztowej placówki, wówczas placówka pocztowa sporządza, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, powtórne zawiadomienie o możliwości jej odbioru w terminie kolejnych siedmiu dni, licząc od dnia następnego po dniu sporządzenia zawiadomienia, które listonosz doręcza adresatowi. Dokonanie powtórnego zawiadomienia zaznacza się na przesyłce adnotacją „awizowano powtórnie dnia” na adresowej stronie niedoręczonej przesyłki i podpisem (vide art. 8 ust. 2 pkt 1).

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, iż z odpowiedzi na pismo reklamacyjne z dnia 01 marca 2013 r. wynika pomiędzy poszczególnymi doręczeniami minęło 7 dni, zaś zwrot do urzędu nadawczego dokonał kontroler M. P..

Ponadto powód nie naprowadził żadnych dowodów, które uprawdopodobniłyby jego twierdzenia, jakoby przesyłki nie odebrał przez przeoczenie, bądź aby czasowo nie przebył pod adresem zamieszkania.

W tej sytuacji należało przyjąć więc, iż faktycznie przesyłka ta została doręczona powodowi w dniu 25 września 2012r. Oznacza to, iż powód winien był do dnia 02 października 2012 r. uczynić zadość zarządzeniu. Z notatki urzędowej znajdującej się w aktach sprawy wynika, że opłata nie została uiszczona.

Mając zatem na względzie merytoryczną poprawność zaskarżonego zarządzenia, jak i jego zgodność z normami procedury cywilnej, należało na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie powoda oddalić.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13