Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V K 138/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Karina Drzewiecka

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin- Niebuszewo w Szczecinie- Stanisława Felsztyńskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 19.09.2018 r., 6.11.2018 r., 5.12.2018 r., 13.12.2018

sprawy:

R. C.

syna Z. i A. z domu P.

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

10 lutego 2017 r. w S. na ul. (...), będąc uprzednio skazanym za przestępstwo podobne na podstawie wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. akt V K 534/09, po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności i przed upływem 5 lat od odbycia tej kary, wbrew przepisom ustawy posiadał przy sobie środek odurzający w postaci suszu roślinnego stanowiącego marihuanę o wadze netto 0,54 g w postaci skręta papierosowego oraz substancje psychotropową w postaci białego proszku stanowiącego amfetaminę o wadze netto 0,42 g w foliowym zawiniątku,

- tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk

I. R. C. uznaje za winnego tego, że w dniu 10 lutego 2017 r. w S., będąc uprzednio karanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 16 stycznia 2015 r., sygn.. akt IVK 774/14 obejmującym m. in. wyrok Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn.. akt VK 534/09 za przestępstwo z art.59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i wyrok Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn.. akt IVK 1148/13 za czyn z art.62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.64§1 kk, na karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 13 lutego 2009 r. do 9 grudnia 2009 r., od 26 kwietnia 2011 r. do 30 maja 2011 r. i od 24 maja 2012 r. do 22 grudnia 2015 r., wbrew przepisom ustawy posiadał przy sobie środek odurzający w postaci suszu roślinnego stanowiącego marihuanę o wadze netto 0,54 g w postaci skręta papierosowego oraz substancje psychotropową w postaci białego proszku stanowiącego amfetaminę o wadze netto 0,42 g w foliowym zawiniątku, to jest czynu z art.62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za przestępstwo to, na podstawie art.62 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

II. na podstawie art.44§2 kk i art.70 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci marihuany w ilości 0,32 grama netto wraz z opakowaniem i amfetaminy w ilości 0,29 grama netto wraz z opakowaniem

III. na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia R. C. w całości od zapłaty na rzecz

Skarbu Państwa kosztów sądowych.

VK 138/18

UZASADNIENIE

W nocy z 9 na 10 lutego 2017 r. A. L. i R. S. – funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji w S. pełnili służbę w patrolu zmotoryzowanym na terenie S.. Około godziny 2.30 wymienieni zauważyli mężczyznę, jak się później okazało R. C., który wchodził w bramę nr 11 przy ul. (...). Uwagę policjantów zwróciło nerwowe zachowanie się oskarżonego, dlatego też postanowili go skontrolować. Do kontroli doszło już w podwórzu ul. (...). R. C. w chwili, gdy podchodzili do niego funkcjonariusze trzymał w ręku „jointa” o charakterystycznym zapachu marihuany. Kiedy A. L. i R. S. zapytali oskarżonego, czy posiada przy sobie środki odurzające lub substancje psychotropowe, R. C. wyjął z kieszeni spodni paczkę papierosów, w której znajdowało się zawiniątko z zawartością białego proszku. Oskarżony powiedział wtedy, że proszek ten stanowi amfetaminę, a „joint” to marihuana i rzeczy te należą do niego, gdyż znalazł je w okolicach klubu (...).

dowód: zeznania A. L. k.13, 119

przeszukanie R. C. k.3-6

Ujawniony i zabezpieczony od oskarżonego proszek koloru białego o wadze netto 0,42 grama stanowi amfetaminę. Natomiast skręt papierosowy tzw. „joint”, który spalał R. C. stanowi ziele konopi innych niż włókniste o wadze 0,54 grama.

dowód: opinia fizykochemiczna k.49-51

Biegli nie stwierdzili u oskarżonego choroby psychicznej w sensie psychozy ani upośledzenia. R. C. był zdolny do rozumienia znaczenia swojego czynu i kierowania swoim postępowaniem. Oskarżony może brać udział w postępowaniu oraz prowadzić swoją obronę w sposób samodzielny i rozsądny.

dowód: opinia sądowo – psychiatryczna k.135-136

R. C. od dnia 10 września 2017 roku jest pozbawiony wolności i przebywa w Zakładzie Karnym w G.. Przed osadzeniem oskarżony utrzymywał się z prac dorywczych i z tego tytułu uzyskiwał dochód w wysokości około 2500 zł. w stosunku miesięcznym. W utrzymaniu pomagała mu również mama.

R. C. był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa podobne i za przestępstwa tego samego rodzaju.

dowód: dane osobopoznawcze k.187

dane o karalności k.103-105

odpis wyroku tut. Sądu sygn.akt IVK 1148/13 k.32-33

odpis wyroku łącznego tut. Sądu k.41, 64-65

odpis wyroku tut. Sądu sygn.. akt VK 534/09 k.42-45, 60-63

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie sygn. akt IVKa 989/11 k.46

odpis wyroku tut. Sądu sygn.. akt VK 1552/10 k.49, 69-70

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie sygn.. akt IVKa 1262/11 k.48

odpis wyroku tut. Sądu sygn.. akt VK 1268/06 k.68

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie sygn.. akt IIIK 383/02 k.79-81

odpis wyroku tut. Sądu sygn.. akt IVK 695/12 k.85

odpis wyroku Sądu Rejonowego Szczecin P. i Zachód w S. sygn.. akt IVK 522/12 k.87-88

odpis wyroku tut. Sądu sygn.. akt VK 88/01

R. C. przesłuchany w charakterze podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie przyznaje się dlatego, że w ogóle zdarzenia nie pamięta. Oskarżony od ponad roku był cały czas pod wpływem narkotyków. Możliwe, że w trakcie kontroli policyjnej mógł mieć przy sobie narkotyki, ale tego nie pamięta i dlatego też nie przyznaje się.

Oskarżony przesłuchany przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu podnosząc, iż zdarzenia nie pamięta i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień, a po chwili oświadczył, że będzie jednak wyjaśnienia składał i wyjaśnił, że nie potrafi się przyznać bądź nie przyznać, bo zdarzenia nie pamięta. W dacie zdarzenia oskarżony nadużywał alkoholu i zażywał duże ilości środków odurzających. W chwili kontroli przez funkcjonariuszy policji nie miał przy sobie dokumentu tożsamości, a jego danych nikt nie potwierdził. Nikt też nie przeszukał jego mieszkania.

/wyjaśnienia R. C. k.108-109, 187-188/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie może być ustalony przede wszystkim w oparciu o zeznania A. L., a także o dowody z dokumentów w postaci: przeszukania R. C., opinię fizykochemiczną, opinię sądowo – psychiatryczną, dane o karalności, odpisy wyroków. Wszystkie te dowody są zbieżne ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i tworzą logiczną całość. Na ich podstawie można odtworzyć przebieg zdarzenia.

Dowody z dokumentów zostały wytworzone przez uprawnione do tego podmioty i jako takie zasługują na przymiot wiarygodności. Również oskarżony nie podnosił okoliczności, które wskazywałyby na ich niewiarygodność.

Jeśli chodzi o opinię biegłego z zakresu badania fizykochemicznych oraz o opinię biegłych lekarzy psychiatrów, to są one pełne, jasne, nie zawierają wewnętrznych sprzeczności i jako takie zasługują w pełni na wiarygodność.

Zdaniem Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie na wiarę w pełni zasługują zeznania A. L., które są stanowcze, konsekwentne, logiczne i korespondują z pozostałym materiałem dowodowym. Policjant ten nie ma żadnego powodu do bezpodstawnego obciążania oskarżonego, zaś zdarzenie dotyczyło wykonywanych przez niego obowiązków służbowych.

Warto w tym miejscu podnieść, że to właśnie na podstawie tych zeznań i przeszukania oskarżonego można było ustalić, że R. C. w dniu 10 lutego 2017 r. posiadał przy sobie środek odurzający oraz substancję psychotropową. Takie zachowanie oskarżonego stało w sprzeczności z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i wyczerpywało znamiona przestępstwa z art.62 ust.1 tej ustawy.

Amfetamina jest substancją psychotropową należącą do grupy II-P. Posiadać ją może jedynie przedsiębiorca mający uprawnienia wydane na podstawie przepisów ustawy. To samo dotyczy marihuany. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w art. 33 i 35 określa warunki, w jakich może nastąpić, zgodne z prawem, wytwarzanie, przetwarzanie, przerabianie środków odurzających, substancji psychotropowych lub przetwarzanie słomy makowej. Ich naruszenie oznacza działanie "wbrew przepisom ustawy" .

Z tych przyczyn wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na przymiot wiarygodności. Kontrola oskarżonego przez funkcjonariuszy policji nie obligowała ich do przeprowadzenia przeszukania jego mieszkania i szukania potwierdzenia jego tożsamości u innych osób skoro wątpliwości co do tej tożsamości nie mieli.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę oskarżonego lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 kk.

Jako okoliczność obciążającą oskarżonego sąd wziął pod uwagę dotychczasową jego karalność, w tym za przestępstwa tego samego rodzaju, a w szczególności, iż zarzucanego czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa. Na wymiar kary miał wpływ również znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego.

Jako okoliczność łagodzącą sąd poczytał, iż R. C. nie utrudniał prowadzonego postępowania sądowego.

Na podstawie powyższych okoliczności sąd uznał, że kara jednego roku pozbawienia wolności będzie adekwatna do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu i spełni wymogi prewencji zarówno wobec oskarżonego jak i w odczuciu społeczeństwa. Sąd nie mógł warunkowo zawiesić wykonania tej kary pozbawienia wolności, albowiem byłoby to sprzeczne z treścią art.69§1 kk, gdyż R. C. w czasie popełnienia przestępstwa, był skazany na karę pozbawienia wolności, nadto zawieszenie orzeczonej wobec niego kary byłoby niewystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Na podstawie art.44§2 kk i art.70 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych . Natomiast mając na uwadze, że R. C. od września 2017 r. jest pozbawiony wolności i przebywa w jednostce penitencjarnej sąd zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.