Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt K 453/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2018 r. Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w S. w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Karina Drzewiecka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin - Niebuszewo w S. Moniki Barbaszyńskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu: 6.11.2018 r., 9.01.2019 r.

sprawy:

P. G.

syna J. i A. z domu N.

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

W dniu 08 marca 2018r. około godz. 16:05 w S., będąc uprzednio skazanym prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego P. i Z. w S., sygn. akt IVK 114/12 za przestępstwo z art. 178§I. w zw. z art.177§lkk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności którą odbywał w okresie od dnia 26.03.2013r. do dnia 26.01.2014r., a nadto orzekającym wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za przestępstwo podobne, znajdując się w stanie nietrzeźwości przy stwierdzonej zawartości l,09mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził ulicą (...) samochód osobowy m-ki O. (...) o nr rej. (...)

to jest o przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk w zw. art. 64 § 1 kk

I.  P. G. uznaje za winnego tego, że w dniu 8 marca 2018 r. w S., będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego S. P. i Z. w S. z dnia 18.07.2012 r., sygn. akt IVK 114/12, za przestępstwo z art.l77§l kk w zw. z art. 178§1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju w ruchu lądowym na okres 3 lat, którą odbywał w okresie od 26.03.2013 r. do 26.01.2014 r., znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem marki O. (...) o nr rej. (...) to jest czynu z art.l78a§4 kk w zw. z art.64§l kk i za przestępstwo to, na podstawie art.l78a§4 kk wymierza oskarżonemu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności.

II.  na podstawie art.63§l kk na poczet orzeczonej kary zalicza oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 8.03.2018 r., godz. 16.08. do 9.03.2018 r., godz. 15.25

III.  na podstawie art.43a§2 kk orzeka wobec P. G. świadczenie pieniężne w wysokości 10000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej

IV.  na podstawie art.42§3 kk, orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio

V.  na podstawie art.63§4 kk na poczet orzeczonego środka zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 8 marca 2018 r.

VI.  na podstawie art.627 kpk i art.4 ust.l ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 300 (trzysta) złotych opłaty.

Sygn. akt VK 453/18

UZASADNIENIE

w ograniczonym zakresie (art. 424 § 3 k.p.k.)

Sprawstwo P. G. w zakresie czynu polegających na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu i w warunkach powrotu do przestępstwa, jak i okoliczności jego popełnienia nie są sporne. Oskarżony przyznał się do winy, a przyznanie to potwierdzone zostało innymi dowodami w sprawie.

Swoim zachowaniem P. G. wyczerpał znamiona przestępstwa, o którym mowa w art.178a§4 k.k. w zw. z art.64§1 k.k. Czyn, którego się dopuścił jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy. Co więcej, stopień społecznej szkodliwości tego przestępstwa jest znaczny.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art. 53 k.k.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności łagodzące, jak i obciążające oskarżonego.

Do tych pierwszych zaliczył fakt, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu występku i nie utrudniał prowadzonego przeciwko niemu postępowania. Nie uszło też uwadze Sądu, że P. G. wyjaśnił, że żałuje tego, co się stało i jest mu wstyd.

Za okoliczność obciążającą Sąd poczytał, że oskarżony kierował pojazdem w godzinach szczytu komunikacyjnego (godz.16.05) i poruszał się ulicą (...), na której natężenie ruchu komunikacyjnego w tym czasie było duże. Badanie wykazało, że był on w stanie nietrzeźwości 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, co odpowiada około 2,30 promila, a więc stan jego nietrzeźwości był znaczny. To wszystko spowodowało, że oskarżony brał udział w kolizji drogowej, w której kierowany przez niego samochód marki O. (...) o nr rej. (...) uderzył w prawidłowo zaparkowany samochód marki F. (...). Zatem kierując pojazdem w stanie nietrzeźwości oskarżony narażał nie tylko swoje zdrowie i życie, ale też zdrowie i życie innych uczestników ruchu.

W szczególności za okoliczność wpływającą bardzo znacznie na zaostrzenie kary sąd uznał dotychczasową karalność oskarżonego. Wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w S. z dnia 6.03.2012 r., sygn.. akt VK 1207/11 P. G. został uznanym za winnego czynu z art.173§2 kk, a więc przestępstwa nieumyślnego sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającej życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach (k.69), za które sąd wymierzył mu wówczas karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego S. P. i Z. w S. z dnia 18.07.2012 r., sygn.. akt IVK 114/12, za przestępstwo z art.177§1 kk w zw. z art.178§1 kk, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności i zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju w ruchu lądowym na okres 3 lat (k.72-73). Oskarżony karę pozbawienia wolności odbywał w okresie od 26.03.2013 r. do 26.01.2014 r. i to częściowo w systemie dozoru elektronicznego.

Te wszystkie okoliczności przemawiały za koniecznością wymierzenia P. G. kary bezwzględnego pozbawienia wolności i wyeliminowania oskarżonego, jako kierowcy wszelkich pojazdów mechanicznych, z ruchu drogowego dożywotnio. W ocenie sądu wymierzenie wobec P. G. kary mieszanej, o którą wnosił obrońca tak samo, jak wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, o którą wnosił prokurator, byłoby niewystarczające dla osiągnięcia celów wychowawczych wobec oskarżonego, ani też kara tak ukształtowana nie stanowiłaby wystarczającej represji dla oskarżonego. Już dwukrotnie P. G. korzystał z dawanych mu przez sądy możliwości wdrożenia się do przestrzegania zasad ruchu drogowego, norm współżycia społecznego oraz obowiązujących przepisów prawa. Raz, gdy Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie wymierzył oskarżonemu karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, a drugi raz, gdy Sąd Okręgowy w S. zezwolił oskarżonemu na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego. Oskarżony z szans tych jednak nie skorzystał. Dlatego też sąd orzekając w niniejszej sprawie doszedł do przekonania, że karą adekwatną będzie kara 1 roku bezwzględnego pozbawienia.

Na podstawie art.63§1 kk na poczet orzeczonej kary sąd zaliczył oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 8.03.2018 r., godz.16.08 do 9.03.2018 r., godz.15.25

Po myśli art.43a§2 kk sąd był zobligowany do orzeczenia wobec P. G. świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, którego wysokość określił na kwotę 10000 zł.

Na podstawie art.63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 8 marca 2018 r.

Sąd zasądził też od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę dochodząc do przekonania, że będzie on w stanie je ponieść, a koszty te zostały przez niego samego wywołane niniejszą sprawą.

Szczecin 17 stycznia 2019 r.