Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II C 326/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Rybniku II Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Agata Pędracka

Protokolant:

Antonina Hendzel

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2018 roku w Rybniku

sprawy z powództwa C. S.

przeciwko Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G. na rzecz powódki C. S. kwotę 1.493,27 zł. (jeden tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt trzy 27/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G. na rzecz powódki C. S. kwotę 1.885,37 zł. (jeden tysiąc osiemset osiemdziesiąt pięć złotych 27/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

3.  zasądza od pozwanej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G. na rzecz powódki C. S. kwotę 1.704,78 zł. (jeden tysiąc siedemset cztery złotych 78/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty,

4.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.901,00 zł. (dwa tysiące dziewięćset jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za wszystkie połączone do rozpoznania sprawy.

Sygn. akt II C 326/17

UZASADNIENIE

Powódka C. S. pozwami z dnia 28 września 2016r., zarejestrowanymi pod sygnaturą akt II Nc 4845/16, II Nc 4846/16 i II Nc 4848/16 wniosła o zasądzenie od Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G. kwoty:

a)  1.493,27 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu,

b)  1.704,78 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasadzenie zwrotu kosztów procesu,

c)  1.885,37 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r. do dnia zapłaty oraz o zasadzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu podała, że strony zawarły w dniu 03.10.2013r. w R. umowę pożyczki (kredytu konsumenckiego) nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 52.000zł na okres od 03.10.2013r. do 08.09.2023r., czyli na okres niemal 10 lat (3.625 dni). Powódka dodała, iż pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 14,5% w stosunku rocznym, a ponadto jako pożyczkobiorca poniosła koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 40,00zł oraz prowizji w wysokości 1.560,00zł. Powódka wskazała, iż powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 06.03.2014r., czyli po 154 dniach obowiązywania tej umowy. Powódka podniosła, iż zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą, a zatem zdaniem powódki obniżeniu podlegają nie tylko odsetki i koszty ubezpieczeniowe, ale również wszelkie inne koszty udzielenia kredytu, w tym prowizje.

Powódka dodała, iż pozwany z pobranej z góry od powódki prowizji w kwocie 1.560,00zł powinien zwrócić powódce kwotę 1.493,27zł, skro przedmiotowa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 06.03.2014r., czyli po 154 dniach obowiązywania tej umowy. Powódka dodała, iż przy zakładanym umownym okresie kredytowania całkowita spłata pożyczki miała nastąpić w ciągu 3625 dni od dnia jej udzielenia, a została spłacona całkowicie już po upływie 154 dni, wskazana prowizja podlega zwrotowi w części odpowiadającej 95,751% ( (...) : (...) 100%), tj. w kwocie 1.493,27 zł (95,751% z kwoty 1.560 zł).

Powódka dodała, iż pismem z dnia 05.08.2016r. zażądała od pozwanego zwrotu powyższej kwoty w terminie do dnia 26.08.2016r., jednak pozwany pismem z dnia 17.08.2016r. odmówił zwrotu powyższej części prowizji, podnosząc, iż do przedmiotowej prowizji nie ma zastosowania art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim, gdyż prowizja została pobrana jednorazowo, przed uruchomieniem kredytu. Zdaniem powódki stanowisko pozwanego jest niezasadne, gdyż brak związku z okresem trwania pożyczki konsumenckiej wykazują jedynie te koszty, które nie są związane z długością trwania umowy oraz z kwotą kredytu, jak np. opłata przygotowawcza, która na ogół odzwierciedla koszty zawarcia umowy. Powódka podniosła, iż w dniu 16 maja 2016r. Rzecznik (...) i Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zaprezentowali wspólne stanowisko w sprawie interpretacji art. 49 ustawy o kredycie konsumenckim stwierdzając, iż zarówno literalna jak i celowościowa wykładnia art. 49 ust. 1 w/w ustawy prowadzą do wniosku, że w przypadku wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego następuje obniżenie wszystkich możliwych kosztów kredytu niezależnie od ich charakteru, przy czym redukcja ta ma charakter proporcjonalny w tym sensie, że odnosi się do okresu od dnia faktycznej spłaty kredytu do dnia ostatecznej spłaty określonej w umowie.

W podobny sposób wysokość roszczenia powódka wyliczyła dla umowy pożyczki z dnia 08.10.2012r. o nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 29.100 zł na okres od 08.10.2012r. do 08.08.2017r., czyli na okres niemal 5 lat (1.733 dni). Powódka dodała, iż pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 22,0% w stosunku rocznym, a ponadto jako pożyczkobiorca poniosła koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 20,00zł oraz prowizji w wysokości2.037,00zł. Powódka wskazała, iż powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 13.02.2013r., czyli po 129 dniach obowiązywania tej umowy. Dodała, iż przy zakładanym umownym okresie kredytowania całkowita spłata pożyczki miała nastąpić w ciągu 1733 dni od dnia jej udzielenia, a została spłacona całkowicie już po upływie 129 dni, wskazana prowizja podlega zwrotowi w części odpowiadającej 92,556% ( (...) : (...) 100%), tj. w kwocie 1.885,37 zł (92,556% z kwoty 2.037 zł).

Według wyżej wskazanej zasady powódka wyliczyła roszczenie pozwu dla umowy pożyczki z dnia 24.06.2013r. o nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 44.000 zł na okres od 24 .06.2013r. do 08.06.2023r., czyli na okres niemal 10 lat (3.634 dni). Powódka dodała, iż pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 16,75% w stosunku rocznym, a ponadto jako pożyczkobiorca poniosła koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 40,00zł oraz prowizji w wysokości 1.760,00zł. Powódka wskazała, iż powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 15.10.2013r., czyli po 114 dniach obowiązywania tej umowy. Dodała, iż przy zakładanym umownym okresie kredytowania całkowita spłata pożyczki miała nastąpić w ciągu 3.634 dni od dnia jej udzielenia, a została spłacona całkowicie już po upływie 114 dni, wskazana prowizja podlega zwrotowi w części odpowiadającej 96,863% (3520 : (...) 100%), tj. w kwocie 1.704,78 zł (96,863% z kwoty 1.760 zł).

Zarządzeniem z dnia 11.10.2016r. na podstawie art. 497[1] § 3 kpc sprawy o sygnaturze akt II Nc 4846/16 i II Nc 4848/16 zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą II Nc 4845/16.

Sąd Rejonowy w Rybniku w osobie referendarza sądowego uznając, że zachodzą przesłanki do wydania nakazu zapłaty w dniu 11 października 2016r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od niniejszego nakazu pozwana Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. w dniu 27 grudnia 2016r. wniosła sprzeciw.

W uzasadnieniu podniosła, iż nie kwestionuje stanu faktycznego przedstawionego przez powódkę w zakresie wypłaconej kwoty oraz poniesionych przez powódkę kosztów związanych z zawarciem przedmiotowej umowy i wcześniejszej jej spłaty. Pozwana wskazała, iż kwestionuje prezentowaną przez powódkę interpretację treści art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim, w tym także stanowisko wyrażone przez Rzecznika (...) i Prezesa UOKiK w przywołanym przez powódkę piśmie z dnia 16 maja 2016r. Pozwana wskazała, iż jej zdaniem przedstawione przez Rzecznika (...) i Prezesa UOKiK stanowisko w zakresie interpretacji art. 49 u.k.k. może świadczyć o uzurpowaniu sobie przez te organy wykonawcze kompetencji do dokonywania wiążącej interpretacji przepisów prawa zarezerwowanej wyłącznie dla sądów. Pozwana wskazała, iż koszty ponoszone przez kredytobiorcę na rzecz kredytodawcy tytułem jednorazowych czynności bądź usług związanych z udzielenie kredytu , których wysokość nie jest uzależniona od okresu obowiązywania umowy, nie dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, a zatem nie podlegają rekalkulacji w sytuacji wcześniejszej całkowitej spłaty kredytu. Pozwana dodała, iż w przypadku spłaty pożyczki/kredytu przed terminem, kredytobiorca jest uprawniony do uzyskania obniżki całkowitego kosztu kredytu, na którą składają się odsetki i koszty przypadające na pozostały okres obowiązywania umowy (np. koszt zabezpieczenia lub ubezpieczenia kredytu). Pozwana wskazała, iż za przyjęciem powyższej interpretacji przemawia także art. 16 ust. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającej dyrektywę 87/102/WE. Pozwana nadto podniosła, iż art. 5 pkt 6 u.k.k. definiuje całkowity koszt kredytu w sposób najogólniejszy, na potrzeby obliczania rzeczywistej stopy oprocentowania i ustalenia całkowitej kwoty do zapłaty. Natomiast art. 49 ust. 1 u.k.k. reguluje sytuacją wcześniejszej spłaty i z tego punktu widzenia dokonuje rozkładu ryzyka finansowego między konsumenta i kredytodawcę przez redukcję kosztów dotyczących pozostałego okresu umownego. Zdaniem pozwanej oznacza to a contr ario, że koszty niedotyczące pozostałego okresu kredytowania nie są w ogóle przedmiotem redukcji na podstawie art. 49 u.k.k. Pozwana dodała, że prowizja nie podlega redukcji ponieważ jest pobierana za czynności związane z przygotowaniem, zawarciem i uruchomieniem pożyczki/kredytu- stanowi ona wynagrodzenie instytucji finansowej za czynności w całości zrealizowane wraz z chwila uruchomienia pożyczki/kredytu zgodnie z umową, stąd prowizja nie dotyczy okres po uruchomieniu pożyczki/kredytu. Pozwana dodała, że banki maja swobodę co do wyznaczania wysokości opłat i prowizji za świadczone usługi w umowach zawieranych z klientami lub należycie inkorporowanych wzorcach umowy, zaś wysokość pobieranych opłat i prowizji zasadniczo nie musi wykazywać związku z ponoszonymi przez bank kosztami. Pozwana wskazała, iż prowizja za udzielenie pożyczki zawiera element marży kredytodawcy, zaś wysokość marży zależy przede wszystkim od oceny ryzyka kredytowego dokonywanego przez kredytodawcę. Prowizja za udzielenie kredytu może także pokrywać koszt usług i czynności świadczonych w związku z zawieraniem umowy o kredyt konsumencki, w tym wykonanie wszystkich czynności zmierzających do wypłaty kredytu. Pozwana nadto wskazała, iż do dnia wydania stanowiska przez Rzecznika (...) i Prezesa UOKiK, interpretacja art. 49 u.k.k. nie budziła większych wątpliwości, a zdecydowana większość doktryny była zgoda, że obowiązek obniżenia całkowitego kosztu kredytu odnosi się wyłącznie do kosztów rozłożonych w czasie.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka , na rozprawie w dniu 16 stycznia 2018r. wskazała, iż argumentacja pozwanej nie jest trafna. Powódka dodała, iż nie sposób zgodzić się z interpretacją jakoby koszty kredytu można było podzielić na dwa rodzaje kosztów, tj. koszty, których wysokość została rozłożona w czasie, zależne od czasu obowiązywania umowy, jak np. odsetki lub koszty ubezpieczeniowe oraz koszty, których wysokość jest stała, nierozłożona w czasie – niezależna od długości obowiązywania umowy. Taki podział kosztów nie znajduje odzwierciedlenia w ustawie skoro art. 49 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o k.k. mówi o całkowitym koszcie kredytu, a więc o wszelkich kosztach, które konsument jest obowiązany ponieść w związku z umową o kredyt. Zdaniem powódki taka interpretacja umożliwiałaby łatwe obchodzenie art. 49 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o k.k. albowiem zamiast pobierania odsetek, kredytobiorcy mogliby konstruować umowy kredytowe w taki sposób, że tylko w niewielkim stopniu lub w ogóle nie pobieraliby odsetek czy też prowizji z tytułu udzielonego kredytu, natomiast wynagrodzenie to ukryte by było pod tzw. opłatami przygotowawczymi, administracyjnymi i w ten sposób dochodziłoby do obejścia i naruszenia ratio legis art. 49 w zw. z art. 5 pkt 6 u o k.k. Powódka podniosła, iż gdyby obowiązek zwrotu w razie wcześniejszej spłaty kredytu konsumenckiego miał dotyczyć wyłącznie odsetek oraz kosztów ubezpieczenia odnoszących się do skróconego okresu kredytowania, to art. 49 u o k.k. byłby zbędny, gdyż z ogólnych zasad wynika, że bank nie może pobierać odsetek za okres przypadający po spłacie kredytu, zaś ewentualnie pobrane z góry odsetki kredytowe podlegają zwrotowi za okres przypadający po spłacie kredytu, przy czym z mocy art. 385 ze Zn. 3 pkt 12 kc przeciwne zastrzeżenie umowne jako abuzywne byłoby niedopuszczalne. Powódka podniosła, iż prowizja z tytułu udzielenie kredytu nie świadczy o braku związku z okresem trwania umowy, już chociażby z tego względu, że także odsetki są naliczane z tytułu udzielenia kredytu. Powódka dodawała, iż odmowa zwrotu części prowizji w związku przedterminową całkowitą spłatą pożyczek jest oczywiście bezzasadna również w związku z faktem sfinansowania tej przedterminowej spłaty nowa umową pożyczki.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka C. S. zawarła z pozwaną Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. w G. trzy umowy pożyczki (kredytu konsumenckiego) :

a)  umowę pożyczki z dnia 3 .10.2013r., nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 52.000 zł na okres od 03.10.2013r. do 08.09.2023r., czyli na okres niemal 10 lat (3.625 dni) , pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 14,5% w stosunku rocznym, a ponadto pożyczkobiorca poniósł koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 40,00zł oraz prowizji w wysokości 1.560,00zł. Powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 06.03.2014r., czyli po 154 dniach obowiązywania tej umowy.

b)  umowę pożyczki z dnia 8.10.2012r. , nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 29.100 zł na okres od 08.10.2012r. do 08.08.2017r., czyli na okres niemal 5 lat (1.733 dni), pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 22,0% w stosunku rocznym, a ponadto pożyczkobiorca poniosła koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 20,00zł oraz prowizji w wysokości 2.037,00zł. Powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 13.02.2013r., czyli po 129 dniach.

c)  umowę pożyczki z dnia 24.06.2013r. o nr (...) na mocy której pozwany pożyczył powódce kwotę 44.000 zł na okres od 24 .06.2013r. do 08.06.2023r., czyli na okres niemal 10 lat (3.634 dni), pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej ustalonej przez Zarząd pozwanej Kasy, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 16,75% w stosunku rocznym, a ponadto pożyczkobiorca poniosła koszty związane z zawarciem umowy w postaci opłaty przygotowawczej w wysokości 40,00zł oraz prowizji w wysokości 1.760,00zł. Powyższa pożyczka została w całości spłacona przed terminem określonym w umowie, a mianowicie w dniu 15.10.2013r., czyli po 114 dniach obowiązywania tej umowy.

dowód: umowa pożyczki z dnia 03.10.2013r. –k. 8-13 z akt IINc 4845/16

umowa pożyczki z dnia 24.06.2013r. w aktach IINc 4846/16

umową pożyczki z dnia 08.10.2012r.z w aktach IINc 4848/16

W dniu 06. 03.2014r., tj. po 154 dniach, powódka dokonała całości spłaty pożyczki nr (...) z dnia 3 października 2013r.

W dniu 15. 10.2013r., tj. po 114 dniach, powódka dokonała całości spłaty pożyczki nr (...) z dnia 24 czerwca 2013r.

W dniu 13. 02.2013r., tj. po 129 dniach, powódka dokonała całości spłaty pożyczki nr (...) z dnia 8 października 2012r.

dowód: dane dotyczące rachunków kredytowych rachunek (...) –k. 14-15 akt II Nc 4845/16

dane dotyczące rachunków kredytowych rachunek (...) w aktach II Nc 4846/16

dane dotyczące rachunków kredytowych rachunek (...) w aktach II Nc 4848/16

Pismem z dnia 05 sierpnia 2016r. pełnomocnik powódki wezwał pozwanego do zwrotu kwot;

a)  1.493,27 zł stanowiącej część prowizji pobranej w wysokości 1.560,00zł za udzielenie pożyczki w wysokości 52.000zł na okres od 03.10.2013r. do 08.09.2023r.

b)  1.704,78 zł stanowiącej część prowizji pobranej w wysokości 1.760,00zł za udzielenie pożyczki w wysokości 44.000zł na okres od 24.06.2013r. do 08.06.2023r.

c)  1.885,37 zł stanowiącej część prowizji pobranej w wysokości 2.037,00zł za udzielenie pożyczki w wysokości 29.100zł na okres od 08.10.2012r. do 08.08.2017r.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2016r. pozwana poinformowała powódkę, iż koszty ponoszone przez kredytobiorcę na rzecz kredytodawcy tytułem jednorazowych czynności bądź usług związanych z udzieleniem kredytu, których wysokość nie jest uzależniona od okresu obowiązywania umowy, nie dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, a zatem nie podlegają rekalkulacji w sytuacji wcześniejszej spłaty kredytu.

dowód: pismo pełnomocnika powódki z dnia 05.08.2016r. wraz z dowodem

doręczenia –k. 16-17

pismo pozwanego z dnia 17.08.2016r. –k. 18-20, analogiczne w aktach II Nc 4848/16 i aktach IINc 4846/16,

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów , których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie, a rozstrzygnięcie sprawy sprowadzało się do ustalenia interpretacji art. 49 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim.

Poza sporem pozostawała okoliczność, iż powódka zawarła w dniu 03.10.2013r. umowę pożyczki nr (...), w dniu 08.10.2012r. o nr (...) i w dniu 24.06.2013r. o nr (...) oraz okoliczność, iż powódka dokonała wcześniejszej spłaty wszystkich pożyczek.

Spornym w sprawie było czy w związku z wcześniejszą spłatą pożyczki pozwana zobowiązana była do zwrotu części prowizji.

Stosownie do art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim konsument ma prawo w każdym czasie do spłaty całości lub części kredytu przed terminem określonym w umowie. Zgodnie zaś z art. 49 w przypadku spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą.

Zgodnie z art. 5 pkt. 6 cyt. ustawy całkowity koszt kredytu to wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności:

a)  odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz

b)  koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne

do uzyskania kredytu- z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta.

Przepisy art. 49 cyt. ustawy stanowią efekt procesu implementacji postanowienia art. 16 ust. 1 dyrektywy 2008/4/WE, zgodnie z którym „konsument ma prawo w każdym czasie spłacić w całości lub w części swoje zobowiązanie wynikające z umowy o kredyt. W takich przypadkach jest on uprawniony do uzyskania obniżki całkowitego kosztu kredytu, na którą składają się odsetki i koszty przypadające na pozostały okres obowiązywania umowy”.

Jak wynika z brzmienia tego przepisu obniżka obejmuje wyłącznie koszty kredytu dotyczące okresu, o który skrócono czas obowiązywania umowy, chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą. Ponadto jak wynika z tego przepisu redukcja dotyczy „całkowitego kosztu kredytu”, a więc wszelkich kosztów, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności: odsetek, opłat, prowizji, podatków i marż, jeżeli są znane kredytodawcy oraz kosztów usług dodatkowych, w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu. Katalog kosztów składających się na całkowity koszt kredytu, sformułowany w art. 5 pkt 6 tej ustawy, ma charakter otwarty, o czym decyduje użyty w treści tego przepisu zwrot „w szczególności”.

W ocenie Sądu nie zasługuje na uwzględnienie stanowisko pozwanego, który twierdzi, iż koszty uiszczone przez kredytobiorcę jednorazowo i w chwili uruchomienia zobowiązania, tj. prowizja i opłata przygotowawcza, nie podlegają rekalkulacji w momencie wcześniejszej spłaty zobowiązania oraz teza pozwanego, iż w ramach kosztów wchodzących w skład całkowitych kosztów kredytu wchodzą koszty podlegające redukcji w przypadku spłaty kredytu przed terminem jako zależnych od okresu kredytowania i kosztów, co do których nie ma w takiej sytuacji obowiązku obniżenia. Po pierwsze wskazać należy, iż w art. 49 u o k.k. mowa jest o całkowitym koszcie kredytu ( nie wyłączono więc z zakresu tego przepisu prowizji). Po drugie z przepisu tego wynika, że koszt kredytu polega obniżeniu nawet o te koszty kredytu, które konsument poniósł przed tą spłatą. Niewątpliwie w ocenie Sądu użyty w tym przepisie zwrot „ chociażby konsument poniósł je przed tą spłatą” można odnieść bezpośrednio do kosztów prowizji. Zdaniem Sądu rację ma również powódka wskazując, iż interpretacja art. 49 ust. 1 u o k.k. dokonana przez pozwaną powodowałaby, iż zamiast pobierania odsetek, kredytobiorcy mogliby konstruować umowy kredytowe w taki sposób, że tylko w niewielkim stopniu lub w ogóle nie pobieraliby odsetek , natomiast wynagrodzenie to ukryte by było pod tzw. opłatami przygotowawczymi.

W ocenie Sądu powódka prawidłowo wyliczyła kwoty prowizji będące przedmiotem roszczenia ,w stosunku do każdej z przedstawionych w niniejszej sprawie, umów.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził na rzecz powódki :

a)  kwotę 1.493,27 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r., tj. od dnia następnego po dniu wezwania do zapłaty, z tytułu umowy nr (...)

b)  kwotę 1.704,78 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r., tj. od dnia następnego po dniu wezwania do zapłaty, z tytułu umowy nr (...)

c)  kwotę 1.885,37 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 sierpnia 2016r., tj. od dnia następnego po dniu wezwania do zapłaty, z tytułu umowy nr (...).

O kosztach procesu Sąd orzekł po myśli art. 98 k.p.c. Na koszty poniesione przez powódkę złożyły się, w połączonych do wspólnego rozpoznania sprawach , wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w wysokości 1.200,00 zł lub 360,00 zł ( w zależności od wartości przedmiotu sporu) , opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł x3 oraz opłata od pozwu w wysokości 90,00zł. W sumie Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.901,00 zł .

R., dn. 26 lutego 2018 roku