Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Sylwia Kamińska

Protokolant: p.o. sekr. sąd. Klaudia Szczepkowska

w obecności oskarżyciela Prok. Rej w Nidzicy – Krzysztofa Batyckiego

po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2019 r. sprawy:

1.  K. K. (1), syna T. i I. z d. Ł., urodz. (...) w miejscowości W.,

oskarżonego to że:

w dniu 11 września 2018 r. i w dniu 26 września 2018 r. w miejscowości J. gm. N., woj. (...)- (...) wspólnie i w porozumieniu z D. N. (1) w krótkich odstępcach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w ten sam sposób, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia uprzednio złowionej ryby na rzecz Gospodarstwa (...) tj. Lin, Sielawa, Okoń, Szczupak, Płoć, Leszcz i Sieja w ilości 38.5 kg o łącznej wartości 545.00 zł, czym działali na szkodę Gospodarstwa (...) w (...) Sp. Z O.O. S. (...) (...)-(...) O.

tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 §2 kk

2.  D. N. (1), syna J. i D. z d. B., urodz. (...) w N.,

oskarżonego to że:

w dniu 11 września 2018 r. i w dniu 26 września 2018 r. w miejscowości J. gm. N., woj. (...)- (...) wspólnie i w porozumieniu z K. K. (1) w krótkich odstępcach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w ten sam sposób, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia uprzednio złowionej ryby na rzecz Gospodarstwa (...) tj. Lin, Sielawa, okoń, Szczupak, Płoć, Leszcz i Sieja w ilości 38.5 kg o łącznej wartości 545.00 zł, czym działali na szkodę Gospodarstwa (...) w (...) Sp. Z O.O. S. (...), (...)-(...) O.

tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 12 §2 kk

3.  P. Z. (1), syna J. i Z. z d. B., urodz. (...) w S. G.

oskarżonego to że:

w dniu 11 września 2018 r. i w dniu 26 września 2018 r. w miejscowości J. gm. N., woj. (...)- (...) w krótkich odstępcach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w ten sam sposób, nabył od K. K. (1) i D. N. (1) uprzednio złowioną rybę na rzecz G. Rybackiego S. tj. Lin, Sielawa, Okoń, Szczupak, Płoć, Leszcz i Sieja w ilości 38.5 kg o łącznej wartości 545.00 zł, wiedząc o tym, że ryby pochodzą z przestępstwa na szkodę Gospodarstwa (...) w (...) Sp. Z O.O. S. (...), (...)-(...) O.

tj. o czyn z art. 291§1 kk w zw. z art. 12 §2 kk

orzeka:

I.  na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do oskarżonych K. K. (1) i D. N. (1) o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku,

II.  na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do oskarżonego P. Z. (1) o czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 § 2 kk warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku,

III.  na podstawie art. 67 § 3 kk zobowiązuje każdego z oskarżonych do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w 1/3 części każdy z nich poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Gospodarstwa (...) w (...) Sp. z o.o. (...), (...)-(...) O. kwoty 181,67 zł (sto osiemdziesiąt jeden złotych sześćdziesiąt siedem groszy);

IV.  Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r., Nr 49, po. 223 ze zm. w zw. z art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

Nidzica 25.02.2019r.

Sygn. akt II K 397/18

UZASADNIENIE

K. K. (1) i D. N. (1) zatrudnieni byli w Gospodarstwie (...) jak rybacy.

(dowód: bezsporne)

Prezesem w/w gospodarstwa jest M. T. (1), do którego obowiązków należy m.in. kontrola punktów połowów ryb, rybaków oraz pilnowanie dyscypliny pracy.

Gospodarstwo (...) w S. posiada magazyn rybny w miejscowości J., magazyn sieciowy, szopę do remontu sprzętu rybackiego oraz lodownie. Pomieszczenie te są usytuowane na działce, dzierżawionej przez Gospodarstwo (...) od Krajowego Ośrodka (...) w O.. Działka ta sąsiaduje z działką P. Z. (1) i w całości jest ogrodzona ogrodzeniem. P. Z. (1) ma zatem swobodny dostęp do magazynów gospodarstwa.

(dowód: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożone przez M. T. k: 22-23v)

W dniu 26.09.2018r. Prezes M. T. (1) otrzymał telefoniczną informację od anonimowej osoby, że nieznani mężczyzny przywieźli ciągnikiem rolniczym do magazynu, mieszczącego się w miejscowości (...) - ryby i część z nich przenieśli do szopy. W związku z pozyskaną informacją, prezes udał się pod ww adres, gdzie na miejscu był już obecny jego syn, zawiadomiony wcześniej przez ojca o konieczności sprawdzenia pozyskanych informacji. Na miejscu M. T. (1) udał się bezpośrednio do P. Z. (1), którego poprosił o otworzenie pomieszczenia gospodarczego, gdzie ujawnił wannę z rybami. Prezes zabrał wówczas znajdujące się tam ryby i przeniósł je do magazynu rybnego celem zważania. Po dokonaniu ważenia stwierdzono, że w wannie znajdowały się ryby: L. (...) w ilości 3 kg, Sielawa – 1 kg, Okoń S – 7 kg, Szczupak S – 6 kg, Płoć (...) – 1 kg, Okoń (...) – 0,5 kg. Łącznie ujawniono ryby w ilości 18,5 kg o szacunkowej wartości 345 zł

(dowód: zeznania świadka M. T. (1) k: 6-7v; protokół połowu ryb i raków k: 8-11; nagranie India 26.09.2018r. k: 17, protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną k: 24-38)

Okazało się, że osobami, które dostarczyły ryby do pomieszczeń gospodarczych, zajmowanych przez P. Z. (1), byli zatrudnieni w gospodarstwie (...) i D. N. (1). W dniu zdarzenia tj. 26.09.2018r. łowili oni ryby na jeziorze G.. Po odłowie ryby zostały przez nich przetransportowane do magazynu ryb w J.. Tam zostały zważone i przekazane na podstawie protokołu odłowu 3/101 do przetwórni ryb w S.. Prezes Przedsiębiorstwa (...) miał już wcześniej podejrzenia wobec tych rybaków, że nielegalnie sprzedają część złowionych ryb. Z tego powodu poprosił znajomego, aby w dniu 26.09.2018r. z ukrycia nagrywał czynność zdawania przez nich ryb w magazynie. Okazało się, co potwierdziło nagranie, że po zdaniu ryb do magazynu i odesłaniu pojazdu służbowego do Przedsiębiorstwa w S., dalej przebywali oni w magazynie. Część ryb (poza tym które zdali oparciu o protokół) , przekazali P. Z. (1). Przekazanie to polegało na tym, że oskarżeni, te ryby umieszczone w wannie przenieśli z pojazdu służbowego do pomieszczenia gospodarczego, należącego do P. Z. (1), a ten pomieszczenie to zamknął na kłódkę. Po uzyskaniu takich informacji M. T. (1) udał się na miejsce zdarzenia i telefonicznie powiadomił swojego syna P. T., aby również udał się do tego miejsca celem przeprowadzenia kontroli.

(dowód: zeznania M. T. (1) k: 12-13v; zeznania świadka P. T. k: 49-50)

Na miejsce zdarzenia jako pierwszy dotarł P. T., któremu P. Z. (1) odmówił otworzenia pomieszczenia gospodarczego celem stwierdzenia, co znajduje się wewnątrz. Dopiero na prośbę M. T. (1), P. Z. (1) otworzył pomieszczenie gospodarcze i wówczas okazało się, że faktycznie ukryte tam były ryby. Po ujawnieniu i zważeniu skradzionych ryb, M. T. (1) zawiadomił o zdarzeniu Komendanta Państwowej Straży Rybackiej, któremu przekazał informację, że dysponuje nagraniem z ujawnionej kradzieży. Komendant Straży Rybackiej powiadomił z kolei Komendę Powiatową Policji w N.. W związku z powyższym na miejscu niezwłocznie pojawiła się również policja.

(dowód: płyta z nagraniem z dnia 26.09.2018r. k: 17)

M. T. (1) kolejnego dnia tj. 27.09.2018r. wezwał na rozmowę K. K. (1) i D. N. (1) celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Rybacy nie przyznali się do winy. W kolejnych dniach odbyła się w Gospodarstwie (...) inwentaryzacja, która potwierdziła ujawnioną kradzież.

K. K. (1) i D. N. (1) zostali dyscyplinarnie zwolnieni z pracy.

(dowód: bezsporne)

W dniu 02.10.2018r. Prezes Gospodarstwa (...) powziął informację o podobnym procederze z udziałem tych samych pracowników, który miał miejsce w dniu 11 września 2018r. i ujawniony został również na podstawie nagrania. W tym dniu tj.11.09. po odłowie ryb na jeziorze D., rybacy część ryb przenieśli do magazynu w J. w celu ich zważania i dalszego zagospodarowania w przetwórni ryb w S. i były to ryby: szczupak S 7 kg, sieja D 6 kg, sielawa D 1 kg, leszcz D 3 kg, leszcz S 3 kg, płoć s 9 kg o łącznej wadze 29 kg. Druga część ryb z tego połowu umieszczona została przez rybaków w wannie i przekazana następnie dla P. Z. (1), który ukrył je w pomieszczeniu gospodarczym. Na podstawie ujawnionego nagrania, M. T. (1) ocenił, że w dniu 11 września 2018r. skradzione zostały ryby o szacunkowej wadze ok. 20 kg.

(dowód: zeznania M. T. k: 14-15; płyta z nagraniem z dnia 11.09.2018r. k: 16)

Oskarżeni K. K. (1) i D. N. (1) w toku postępowania przygotowawczego początkowo nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, odmawiając składania wyjaśnień. Przesłuchiwani kolejno w dniu 06.12.2018r. przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, wyjaśniając, że za pierwszym razem skradzioną rybę sprzedali P. Z. (1) za kwotę 50 zł, a za drugim razem za kwotę 120 zł. Sprzedanej ryby, jak podali w dniu 11.09.2018r. było ok. 15 kg, zaś w dniu 26.09.2018r. 18,5 kg. Oboje żałowali swojego zachowania i dokonanej kradzieży.

(dowód: wyjaśnienia K. K. k: 54-55, 66-67; wyjaśnienia D. N. k: 58-59, 68-69v)

Oskarżony P. Z. (1) przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego w całości przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśniając, że dwukrotnie dokonał zakupu ryb od K. K. i D. N. w dniach 11.09 i 26.09., ale nie w takich ilościach, jak wynikało to z przedstawionego zarzutu. Przyznał, że raz mogło to być ok. 5-6 kg, a za drugim razem ok. 17 kg. Przyznał, że we wrześniu 2018r. zwrócił się do rybaków z prośbą, czy jest możliwość zakupienia od nich ryb, a oni powiedzieli, że nie ma z tym problemu. Ustalili, że po dokonanym połowie, zobaczą jaki rodzaj ryb będą mieli. Tak też się stało, za pierwszym razem P. Z. (1) zapłacił im 50 zł, za dostarczone ryby, a za drugim 120 zł. Przekazanie ryb odbywało się w taki sam sposób, tj. rybacy spływali z jeziora, część ryb przekazywali do magazynu przedsiębiorstwa rybackiego, a część przynosili do niego do garażu. P. Z. (1) ryby kupował na własny użytek.

(dowód: wyjaśnienia P. Z. (1) k: 63-64v)

W toku postępowania sądowego oskarżeni przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, wyrazili żal z powodu popełnienia zarzucanych im przestępstw i złożyli wnioski o warunkowe umorzenie postępowania na okres 1 roku.

(dowód: bezsporne)

Oskarżeni nie byli dotychczas karani sądownie.

(dowód: karty karne k: 70, 71, 111)

Sąd zważył, co następuje:

Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni dopuścili się przypisanych im czynów, a ich wina umyślna jest bezsporna.

Sprawcy wyjaśnili bowiem, jak doszło do kradzieży przez nich ryb i nabycia jej przez P. Z.. Zatem okoliczności popełnienia czynu są oczywiste i nie budzą wątpliwości. Tym bardziej, że dowód w postaci nagrania na płycie DVD ewidentnie potwierdza zachowanie oskarżonych w dniu 11.09 i 26.09., obrazując ich przestępcze zachowania. Z uwagi na brak jakichkolwiek podstaw do poddania w wątpliwość autentyczności ujawnionych nagrań, Sąd uznał je za dowody wiarygodne.

W świetle tak zgromadzonego materiału dowodowego, zarówno przyznanie się oskarżonych do winy, jak i okoliczności popełnienia zarzucanych im czynów nie budzą wątpliwości. W związku z powyższym, Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonych, w których przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów za całkowicie wiarygodne i znajdujące potwierdzenie w pozostałych dowodach ujawnionych w toku postępowania sądowego.

Mając na uwadze wyżej omówiony stan faktyczny, Sąd doszedł do wniosku, iż oskarżeni K. K. i D. N. swoim zachowaniem, polegającym na tym, że w dniu 11 września 2018 r. i w dniu 26 września 2018 r. w miejscowości J. gm. N., woj. (...)- (...) wspólnie i w porozumieniu w krótkich odstępcach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w ten sam sposób, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia uprzednio złowionej ryby na rzecz Gospodarstwa (...) tj. L., Sielawa, okoń, Szczupak, Płoć, Leszcz i Sieja w ilości 38.5 kg o łącznej wartości 545.00 zł, czym działali na szkodę Gospodarstwa (...) w (...) Sp. Z O.O. S. (...), (...)-(...) O., wyczerpali znamiona występku, określonego w art. 278§1 kk w zw. z art. 12 §2 kk.

Przestępstwa opisanego w art. 278 § 1 kk można dopuścić się jedynie umyślnie. Dla przyjęcia odpowiedzialności karnej niezbędne jest zatem obejmowanie świadomością przez sprawcę realizacji wszystkich znamion. Z wyjaśnień oskarżonych K. K. i D. N. bezspornie wynika, że, mieli oni pełną świadomość, że przywłaszczają ryby, które nie stanowiły ich własności.

Oskarżony P. Z. (1) natomiast od samego początku konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu tj. tego, że w dniu 11 września 2018 r. i w dniu 26 września 2018 r. w miejscowości J. gm. N., woj. (...)- (...) w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności i w ten sam sposób, nabył od K. K. (1) i D. N. (1) uprzednio złowioną rybę na rzecz Gospodarstwa (...) tj. Lin, Sielawa, Okoń, Szczupak, Płoć, Leszcz i Sieja w ilości 38.5 kg o łącznej wartości 545.00 zł, wiedząc o tym, że ryby pochodzą z przestępstwa na szkodę Gospodarstwa (...) w (...) Sp. Z O.O. S. (...), (...)-(...) O.. W związku z powyższym wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. art. 291§1 kk w zw. z art. 12 §2 kk.

Słusznie przyjęto zatem kwalifikację, iż oskarżeni K. K. i D. N. wyczerpali znamiona zarzucanego im czynu zabronionego z art. 278 § 1 kk, zaś P. Z. (1) z art. 291 §1kk. Przyjęcie art. 12§2 kk jest uzasadnione tym, że sprawcy dopuścili się tych czynów w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu takiej samej sposobności i w ten sam sposób, oraz w obu przypadkach wartość skradzionych ryb łącznie wynosiła 545 zł, (w dniu 26.09.2018r. wartość skradzionych ryb wynosiła 345 zł). W kwalifikacji prawnej czynu ciągłego, w skład którego wchodzi zachowanie lub zachowania wyczerpujące znamiona wykroczenia, nie może być zastosowany przepis określający wykroczenie. Zachowania takie tracą bowiem przymiot wykroczeń, a poza tym art. 10 kw i art. 11 § 2 i 3 kk wykluczają kumulatywny zbieg przepisów typizujących przestępstwo i wykroczenie (zob. wyr. SN z 17.10.2013 r., IV KK 147/13.

Wobec powyższych okoliczności, Sąd uwzględnił wniosek sprawców, złożony na rozprawie i warunkowo umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonych na okres 1 roku tytułem próby.

W tym miejscu podkreślić należy, że podstawową przesłanką zastosowania warunkowego umorzenia postępowania jest stwierdzenie, że wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Oznacza to przede wszystkim, że sąd, rozważając stosowanie tego środka, musi najpierw ustalić wszystkie przesłanki odpowiedzialności karnej (zob. post. SN z 27.11.2003 r., I KK 301/03, OSNKW 2004, Nr 1, poz. 9). Słusznie zatem Sąd Najwyższy wskazał, że "warunkowe umorzenie postępowania jest immanentnie związane ze stwierdzeniem winy. Jest oczywiste, że dokonanie oceny, czy wina jest znaczna, czy też nie jest znaczna, wymaga pierwotnego uznania, że sprawca czynu zabronionego w ogóle ponosi winę" (wyr. SN z 9.1.2002 r., III KKN 303/00, Prok. i Pr. 2003, Nr 2, poz. 3). Podobnie kwestia ta kształtuje się przy ustalaniu przesłanki braku znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu. Warunkowe umorzenie postępowania stosuje się bowiem do czynów zabronionych, które można rozpatrywać jako przestępstwo, tj. o społecznej szkodliwości większej niż znikoma.

Orzeczenie o warunkowym umorzeniu postępowania oznacza obalenie domniemania niewinności oskarżonego, a tym samym zawiera stwierdzenie jego winy, a więc uznanie, że dopuścił się on przestępstwa, które mu zarzucono i za które ponosi konsekwencje, wynikające z konieczności wypełnienia nałożonych na niego obowiązków, co w tej sprawie jest oczywiste. Wyrok orzekający o warunkowym umorzeniu postępowania karnego opiera się więc na ustaleniu winy sprawcy czynu zabronionego i rozstrzygnięciu jej stopnia, stanowi zatem skazanie sprawcy, oczywiście, ze względu na charakter środka probacyjnego, na czas pomyślnego upływu okresu próby. Po upływie tego okresu i kolejnych 6 miesięcy od jego zakończenia umorzenie postępowania ma charakter bezwarunkowy i bezwzględny, ze skutkiem prawnym przewidzianym dla wyroku wydanego w tej sprawie (art. 68 § 4 KK).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Sądu w świetle zgromadzonego materiału dowodowego okoliczności popełnienia czynów przez K. K., D. N. i P. Z. nie budziły wątpliwości, natomiast wina i społeczna szkodliwość czynu nie były znaczne z uwagi na niewielką wartość tego mienia, prymitywny sposób działania sprawców i odzyskanie części skradzionego mienia.

Wszyscy oskarżeni przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, wyrazili żal i skruchę w związku ze swoim zachowaniem i zobowiązali się pokryć w całości, szkodę jaką poniosło Przedsiębiorstwo (...) w S.. Poza tym, żaden ze sprawców dotychczas nie był karany sądownie.

Podejmując powyższe rozstrzygnięcie, Sąd wziął pod uwagę kilka istotnych okoliczności. Przede wszystkim należało uwzględnić postawę sprawców, którzy przyznali do popełnienia przestępstwa, że jest im wstyd i wyrazili skruchę z powodu tego, co się wydarzyło. Na znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu wpływa również fakt, że oskarżeni K. K. i D. N. ponieśli już poważne konsekwencje w związku z przedmiotowym zdarzeniem, albowiem zostali dyscyplinarnie zwolnieni z pracy.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Sąd przychylił się do wniosku oskarżonych, uznając, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania oskarżeni będą przestrzegać porządku prawnego, w szczególności nie popełnią ponownie przestępstw. Wniosek taki wynika chociażby z faktu, że dotychczas nie byli oni karani sądownie i posiadają pozytywną opinię środowiskową. W ocenie Sądu ustalenie okresu próby w wymiarze 1 roku będzie wystarczające dla zweryfikowania pozytywnej prognozy kryminologicznej co do oskarżonych. Za przyjęciem prognozy, że oskarżeni bez wymierzania kary będzie przestrzegał porządku prawnego, przemawiać będą zwłaszcza takie okoliczności, jak nieprzebywanie w otoczeniu zdemoralizowanym lub w atmosferze sprzyjającym przestępstwu oraz nienaganny do czasu popełnienia czynu sposób życia. Oceniając postawę sprawców, Sąd zwrócił uwagę zwłaszcza na ich stosunek do popełnionego czynu i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa (…). Istotne znaczenie przy stosowaniu instytucji warunkowego umorzenia postępowania powinna mieć skrucha sprawcy okazana w toku postępowania, zwłaszcza jeżeli przybrała ona czynną postać naprawienia przez sprawcę szkody wyrządzonej przestępstwem" (uchw. SN z 29.1.1971 r., VI KZP 26/69, OSNKW 1971, Nr 3, poz. 33). W związku z powyższym Sąd orzekł jak w pkt I i II wyroku.

Na podstawie art. 67 § 3 kk, Sąd zobowiązał każdego z oskarżonych do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w 1/3 części każdy z nich poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 181,67 zł (pkt III wyroku).

Mając na uwadze sytuację materialną sprawców, którzy aktualnie nie pracują, K. K. nie osiąga żadnego dochodu, a dwaj pozostali otrzymują tylko niewielką rentę, Sąd zwolnił ich od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych (pkt IV wyroku.)

Z..:
1. O.. (...) M. T.

Nidzica 12.03.2019r.