Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 r. w Kaliszu

odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 16 kwietnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o ustalenie daty przyznania świadczenia

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 16 kwietnia 2013 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu M. M.rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy za okres od dnia 7 grudnia 2012 r. do dnia 28 lutego 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.04.2013 r., znak (...), organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., odmówił odwołującemu M. M. przyznania wyrównania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy za okres od dnia 07.12.2012 r. do dnia 28.02.2013 r. wobec braku wniosku o takie świadczenie w tym okresie. Od powyższej decyzji odwołanie złożył M. M., domagając się jej zmiany i przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy za okres od 07.12.2012 r. do 28.02.2013 r. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Odwołujący M. M.w lutym 2012 r. złożył wniosek o świadczenie rehabilitacyjne. Wniosek ten potwierdzony został przez pracodawcę odwołującego – T. E.. (...) Sp. z o.o.we W.. Decyzją z dnia 15.03.2012 r. odwołującemu przyznano prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 12.01.2012 r. do dnia 09.07.2012 r. W czerwcu 2012 r. złożony został kolejny wniosek o świadczenie rehabilitacyjne dla odwołującego. Powyższy wniosek sporządzony jest przez odwołującego. Do wniosku dołączono informacje firmy (...)Sp. z. o. o we W.o zmianach organizacyjnych u pracodawcy odwołującego – przejęcie pracowników w trybie art. 23 ¹ KP. W orzeczeniu z dnia 03.07.2012 r. lekarz orzecznik stwierdził prawo odwołującego do świadczenia rehabilitacyjnego na dalszy okres 2 miesięcy. Odbiór powyższego orzeczenia odwołujący potwierdził w dniu 03.07.2012 r. Decyzją z dnia 23.07.2012 r. odwołującemu przyznano świadczenie rehabilitacyjne na okres od dnia 10.07.2012 r. do dnia 07.09.2012 r. W dniu 13.08.2012 r. złożony został kolejny wniosek o świadczenie rehabilitacyjne dla odwołującego. W orzeczeniu Lekarza Orzecznika ZUS stwierdzono prawo odwołującego do świadczenia rehabilitacyjnego na okres dalszych 3 miesięcy Decyzją z dnia 06.09.2012 r. odwołującemu przyznano prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres od dnia 08.09.2012 r. do dnia 06.12.2012 r. Łącznie więc odwołujący pobierał świadczenie rehabilitacyjne przez okres od 10.01.2012 r. do 06.12.2012 r., czyli 11 miesięcy. W listopadzie 2012 r. został złożony wniosek o dalsze świadczenie z ubezpieczenia społecznego dla odwołującego. Na dzień 28.11.2012 r. wyznaczono termin badania odwołującego. Na powyższe badanie odwołujący nie stawił się wobec pobytu w szpitalu. Poinformował o tym w piśmie z dnia 26.11.2012 r. Kolejny termin badania wyznaczono na dzień 12.12.2012 r. Lekarz Orzecznik w orzeczeniu z dnia 12.12.2012 r. wskazał na potrzebę przyznania świadczenia rehabilitacyjnego na okres 7 miesięcy. Lekarz Orzecznik wskazał tak, mimo tego iż odwołujący już wykorzystał 11 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego (we wniosku o wydanie orzeczenia nie wykazano prawidłowego okresu pobierania przez odwołującego świadczenia rehabilitacyjnego podobnie jak w poprzednim wniosku). Z przyczyn powyższych został w dniu 19.12.2012 r. zgłoszony zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika. W dniu 09.01.2013 r. Komisja Lekarska ZUS ustaliła niezdolność odwołującego do pracy od daty wyczerpania poprzednich świadczeń czyli od 07.12.2012 r. na okres do dnia 31.12.2012 r. W dniu 10.01.2013 r. skierowano do odwołującego pismo, iż wydane zostało orzeczenie Komisji Lekarskiej i sprawę przekazano do wydania decyzji. W dniu 31.01.2013 r. wydana została decyzja o odmowie przyznania odwołującemu świadczenia rehabilitacyjnego od dnia 07.12.2012 r. W decyzji wskazano, iż odwołujący został uznany za częściowo niezdolnego do pracy od dnia 07.12.2012 r. i, że odwołujący winien zgłosić się do najbliższej jednostki ZUS celem złożenia odpowiednich dokumentów. Powyższą decyzję wysłano odwołującemu w dniu 01.02.2013 r. Odwołujący otrzymał decyzję w lutym. Żona odwołującego zwracała się do organu rentowego o informacje o toku sprawy. Otrzymywała zapewnienia iż sprawa jest w toku, dokumenty są w komisji lekarskiej w P., a świadczenie będzie wyrównane. Po otrzymaniu decyzji, iż świadczenie nie może być przyznane na dalszy okres żona odwołującego zgłosiła się do organu rentowego. Nie przyjęto od niej wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy, gdyż nie posiadała dokumentów Rp 7 i ostatniego świadectwa pracy. Dokumenty te uzyskano dopiero w marcu 2013 r. Formalny wniosek o rentę odwołujący złożył w dniu 19.03.2013 r. Z dniem 07.12.2012 r. pracodawca rozwiązał z odwołującym stosunek pracy.

W myśl art. 129 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DZ. U. Nr. 153 z 2009 r. poz. 1227) świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, przy czym, w razie zgłoszenia wniosku o rentę rodzinną w miesiącu przypadającym bezpośrednio po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć ubezpieczonego – rentę rodzinna wypłaca się od dnia śmierci. Zgodnie z art. 133 cyt. ustawy w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lud do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż od miesiąca w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu. Świadczenia wypłaca się za okres lat 3 poprzedzających bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono ponowny wniosek, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub organu odwoławczego.

W niniejszej sprawie odwołujący wykazał, iż opóźnienie w wypłacie świadczenia nastąpiło wskutek błędu organu rentowego. Błędne informacje we wnioskach o wydanie orzeczeń przez lekarza orzecznika, doprowadziły do błędu co do orzeczenia o świadczeniu, ponad ustawowe granice. Wymagało to wdrożenia całego trybu do obalenia błędnego orzeczenia. Upływający czas działał na niekorzyść odwołującego, który od 07.12.2012 r. nie uzyskiwał żadnych świadczeń, nie pozostawał już także w zatrudnieniu i nie był zdolny do pracy. Organ rentowy powinien przyznać świadczenie, do jakiego odwołujący spełniał warunki, będąc niezdolnym do pracy. Przyjąć należy, iż odwołujący już w listopadzie 2012 r. ubiegał się o świadczenie rentowe. Niewłaściwe nazwanie świadczenia, zakłócenie trybu przyznawania świadczenia na skutek błędów organu rentowego, skutkować powinno przyznaniem odwołującemu świadczenia rentowego, do którego spełniał warunki, od dnia 07.12.2012 r.

Stąd odwołanie jako zasadne podlegało uwzględnieniu w myśl art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.