Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Michał Wiekiera

Protokolant: starszy protokolant Magdalena Lewandowska-Born

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2019 r. w Rybniku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. S.

przeciwko M. W.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 783/18

UZASADNIENIE

Powód A. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Centrum Usług (...) w C. wniósł w dniu 9 paxdziernika 2017pozew przeciwko M. W. o zapłatę 1200,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie począwszy od dnia 02 października 2014 r. jako termin wymagalności pierwszej raty do dnia 11 czerwca 2015 roku, jako termin wymagalności ostatniej raty. Wniósł także o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 17 września 2014 roku powód zawarł z pozwanym umowę uczestnictwa w kursie językowym. Zgodnie z umową pozwany zobowiązał się do wpłaty 120 zł wpisowego przed rozpoczęciem kursu w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy oraz kwotę 1080,00 zł tytułem czesnego w 9 miesięcznych ratach po 120 zł, każdej płatnej do dnia 10 każdego miesiąca. Pozwany nie uiścił opłaty oraz czesnego.

Pozwany prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się na posiedzeniu, nie złożył odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 września 2014 roku powód (prowadzący działalność gospodarczą w zakresie nauki) zawarł z pozwanym (konsumentem) umowę o świadczenie usług edukacyjnych, polegających na uczestnictwie w kursie językowym S. W.. Jako płatnik został wskazany pozwany, który zobowiązał się do opłacania kursu językowego. W skład roszczenia głównego wchodzą następujące kwoty:

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 02 października 2014 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 października 2014 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 listopada 2014 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 grudnia 2014 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 stycznia 2015 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 lutego 2015 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 marca 2015 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 kwietnia 2015 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 maja 2015 roku,

- 120 zł, wymagalność roszczenia od dnia 11 czerwca 2015 roku.

(okoliczność bezsporna – ponadto umowa k. 5, wezwanie k. 6)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż dochodzone pozwem roszczenie uległo przedawnieniu. Bezspornym było, iż pozwany zawarł umowę o świadczenie usług edukacyjnych z powodem, zawodowo trudniącym się tego rodzaju czynnościami (art. art. 750 k.c w zw. z art. 734 k.c.). Zatem mając na uwadze bezsporną datę wymagalności oraz chwilę wniesienia pozwu, należało uznać, że roszczenie uległo przedawnieniu w całości.

Zgodnie z art. 751 § 2 k.c., z upływem dwóch lat przedawniają się roszczenia z tytułu utrzymania, pielęgnowania, wychowania lub nauki, jeżeli przysługują osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami albo osobom utrzymującym zakłady na ten cel przeznaczone. Natomiast art. 750 k.c. w zw. z art. 751 k.c. są przepisami szczególnymi wobec art. 118 k.c., tzn., że roszczenia w nich przewidziane przedawniają się z upływem dwóch lat także, gdy dotyczą świadczeń okresowych (wyrok SN z 16.02.2005 r. IV CK 526/04). Jednocześnie każde roszczenie o świadczenie okresowe bez względu na swoje inne cechy, przedawnia się z upływem terminu właściwego dla roszczeń o świadczenia okresowe, zaś szczególny termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe musi wynikać z przepisu dotyczącego takich roszczeń, tj. z przepisu, którego treść wskazuje na to, iż przewidziany w nim termin dotyczy roszczeń o świadczenia okresowe (wyrok SA w Katowicach z dnia 14.04.2011 r., V ACa 130/11).

W myśl art. 117 § 2 ¹ k.c. po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi, tym samym Sąd bierze powyższą okoliczność pod uwagę z urzędu. Równocześnie strona powodowa nie wykazała jakichkolwiek okoliczności wskazanych w art. 117 ¹ k.c., który byłyby podstawą nieuwzględnienia przedawnienia ze względów słuszności, a w szczególności wpływ zachowania zobowiązanego na opóźnienie uprawnionego w dochodzeniu roszczenia. Także pozostałe przesłanki nie uzasadniały pominięcia przedawnienia.

Zgodnie z § 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1104) o zmianie ustawy – Kodeks cywilny i niektórych innych ustaw do roszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i w tym dniu jeszcze nieprzedawnionych stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Roszczenia przedawnione przysługujące przeciwko konsumentowi, co do których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie podniesiono zarzutu przedawnienia, podlegają z tym dniem skutkom przedawnienia określonym w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Tym samym ustawodawca przewidział wejście w życie nowych przepisów i wprost nakazał ich stosowanie, tym samym nie stanowi to wyjątkowej okoliczności w rozumieniu art. 117 ¹ k.c.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c.

Sędzia