Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2019 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Nowak

Protokolant: st. sekr. sąd. Jolanta Żak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 08 października 2018 r. i 25 lutego 2019 r.

sprawy:

1/ T. R./R. / ur. (...) w B. s. J. i B. z d. K.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 3 maja 2015 roku w B. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 1400 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy R..pl na fikcyjne dane Ł. W. zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 1400 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działał na szkodę firmy (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z/s W., która to odkupiła wierzytelność

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

II.  w dniu 23 maja 2015 roku w B. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 300 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy V..pl na fikcyjne dane M. K. (1) zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 300 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działał na szkodę firmy (...) SA z/s W., która to odkupiła wierzytelność

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

III.  w dniu 23 maja 2015 roku w B. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 600 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy sms365.pl na fikcyjne dane M. K. (1) zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 600 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działał na szkodę firmy (...) sp. z o.o. z/s W.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

IV.  w dniu 17.04.2015 roku w B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. P., działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 700 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy szybkagotówka.pl na dane J. P. zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 700 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działał na szkodę firmy (...) z/s W.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

2/ J. P. /P. / ur. (...) w B. c. A. i B. z d. T.

oskarżonej o to, że :

V.  w dniu 17.04.2015 roku w B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z T. R., działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 700 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy szybkagotówka.pl na swoje dane osobowe zawarła umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymała pieniądze w kwocie 700 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadziła pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działała na szkodę firmy (...) z/s W.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

1.  oskarżonego T. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punktach I, II, III i IV aktu oskarżenia, wyczerpujących dyspozycję art. 286 § 1 kk każdy i za to na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 (dziesięć) złotych każda;

2.  oskarżoną J. P. uznaję za winną popełnienia zarzucanego jej czynu wyczerpującego dyspozycję art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza jej karę 8(osiem) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych grzywny w rozmiarze 10 (dziesięć) złotych każda;

3.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt. 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej J. P. na okres próby 2 (dwóch) lat, zobowiązując ją jednocześnie do informowania Sądu o przebiegu okresu próby na piśmie w odstępach co 3 (trzy) miesiące;

4.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego T. R. tytułem obowiązku naprawienia szkody kwotę:

- 1400 (tysiąc czterysta) złotych na rzecz R. (...) W.,

- 300 (trzysta) złotych na rzecz (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W.,

- 600 (sześćset) złotych na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.;

5.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza solidarnie od oskarżonych T. R. i J. P. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 700 (siedemset) złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem;

6.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata M. J. kwotę 723,24(siedemset dwadzieścia trzy 24/100) złotych tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną oskarżonemu T. R. z urzędu;

7.  zwalnia oskarżonego T. R. z obowiązku zwrotu kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

8.  zasądza od oskarżonej J. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem poniesionych w sprawie wydatków sądowych związanych z jej udziałem.

Sygn. akt II K 530/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. R. pozostawał w związku z J. P.. W 2015 roku, kiedy oskarżony opuścił zakład karny, J. P. urodziła jego dziecko i potrzebował w związku z tym pieniędzy. T. R. postanowił, że wróci do wyłudzania kredytów i pożyczek na fałszywe dane osobowe. Zaciągał on zobowiązania nie mając zamiaru spłaty. Oskarżony tworzył tzw. „klony” i przez witrynę(...)dobierał numery PESEL do określonych osób, a następnie poprzez dokonywanie przelewów bankowych otwierał kolejne rachunki bankowe. Za pomocą programu tworzył dowód osobisty przypadkowej osoby. Następnie zaciągał pożyczkę i przeznaczał ją na codzienne potrzeby. J. P. zaś udostępniła mu swoje konto bankowe założone w Banku (...).

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537.

W dniu 3 maja 2015 roku T. R. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 1400 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy R..pl na fikcyjne dane Ł. W. zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 1400 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki. Wierzytelność w okresie późniejszym stała się przynależna firmie (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z/s W., która ją odkupiła.

Ł. W. nie zna oskarżonego i nigdy nie udostępniał mu swoich danych osobowych.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537, zeznania świadka Ł. W. k. 519, dane z (...) k. 217 – 234.

W dniu 23 maja 2015 roku doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 300 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy V..pl na fikcyjne dane M. K. (1) zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 300 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki.

Wierzytelność w okresie późniejszym stała się przynależna firmie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W., która ją odkupiła.

M. K. (2) nie zna oskarżonego i nigdy nie udostępniał mu swoich danych osobowych.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537, zeznania świadka M. K. (1) k. 444, dane z V..pl k. 46 - 47, dane z (...) SA k. 65.

W dniu 23 maja 2015 roku doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 600 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy sms365.pl na fikcyjne dane M. K. (1) zawarł umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymał pieniądze w kwocie 600 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadził pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działał na szkodę firmy (...) sp. z o.o. z/s W..

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537, zeznania świadka M. K. (1) k. 444.

W dniu 17 kwietnia 2015 roku T. R. i J. P. doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem firmę (...) sp. z o. o. z/s W. na kwotę 700 zł., w ten sposób, że poprzez internetowy serwis pożyczkowy szybkagotówka.pl na dane J. P. zawarli umowę pożyczki gotówkowej nr (...), a następnie otrzymali pieniądze w kwocie 700 zł na rachunek bankowy o nr (...), przez co wprowadzili pożyczkodawcę w błąd co do zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym działali na szkodę firmy (...) z/s W..

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537, dane uzyskane z Banku (...) k. 30 - 40, dane z S. G. k. 114 – 129.

J. P. nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Wykazuje inne zakłócenie czynności psychicznych pod postacią uzależnienia mieszanego (politoksykomania) – aktualnie w remisji. W chwili popełnienia zarzucanego jej czynu miała prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

dowód: opinia psychiatryczna k. 303 – 305.

T. R. nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Jest uzależniony od substancji psychoaktywnych (typ mieszany). Wykazuje on cechy osobowości nieprawidłowej. W chwili popełnienia czynów zabronionych miał prawidłowo zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swym postępowaniem.

dowód: opinia psychiatryczna k. 351 – 353.

J. P. ma 23 lata. Posiada wykształcenie gimnazjalne. Zatrudniona jest na stanowisku kasjera w firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Z tego tytułu osiąga wynagrodzenie miesięczne w kwocie 1500 zł netto. Ma na utrzymaniu jedno dziecko w wieku 3 lat. Była uprzednio karana za czyny z art. 222 § 1 kk i innych.

dowód: oświadczenie oskarżonej k. 442, karta karna k. 275 - 276, 311 – 312.

T. R. jest wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu.

dowód: karta karna k. 272 - 274, 313 – 317.

J. P. nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, że z T. R. ma dziecko. Mieszkali razem. Założyła konto w banku, ponieważ miała otrzymać na nie „becikowe”. Konto było w Banku (...). Nie używała go. Dokumenty leżały w biurku. Po rozstaniu z T. R. wyprowadziła się od jego rodziców, a on poszedł do więzienia. Na adres jej rodziców przyszła jakaś informacja, że ma zaległości na tym koncie. Pani w banku poradziła jej, żeby zamknęła to konto. Potem podjęła pracę, wynajęła mieszkanie i chciała na raty wziąć meble, ale okazało się, że jest zadłużona. Oskarżona wyjaśniła, że jak T. R. był na warunkowym, to ją nękał. Poza tym ona jest uzależniona od narkotyków. Myślał, że T. R. ma firmę. Nie interesowało ją co on robi, bo cały czas była pod wpływem środków odurzających. Oskarżony mówił jej, że wychodzi do pracy, a zabierał komputer i wychodził z domu. W postępowaniu przygotowawczym oskarżona wyjaśniła zaś, że konto założyła, aby otrzymać na nie świadczenie „becikowe”, ale odebrała je w kasie MOPSu, więc konto nie była jej potrzebne i oddała je do dyspozycji T. R., bo on wtedy nie mógł mieć konta na siebie, ponieważ miał egzekucje komornicze. Razem korzystali z pieniędzy znajdujących się na rachunku bankowym przez nią założonym. Potem dowiedziała się, że wyłudza on pożyczki i kredyty. Kilkakrotnie widziała, jak oskarżony jest zalogowany do bankowości elektronicznej na dane obcych osób.

dowód: wyjaśnienia oskarżonej J. P. k. 239 – 240, 442 – 443.

T. R. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że po opuszczeniu zakładu karnego potrzebował pieniędzy, ponieważ urodziło mu się dziecko. Razem z J. P. wyłudzali te kredyty, ale umówili się, że gdyby coś się wydarzyło i sprawa by się wydała, to on weźmie wszystko na siebie, żeby dziecko nie zostało bez rodziców, jak oboje musieliby zostać aresztowani. W pożyczkach do P. pomagał oskarżonej potwierdzić zatrudnienie. Pożyczki były spłacane przez zaciąganie kolejnych pożyczek. Tą w S. G. J. P. już sama załatwiła. Kiedy ją wzięła T. R. trafił do więzienia. J. P. wtedy przejęła obowiązek kupowania kart SIM.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. R. k. 24-26, 287 - 288, 536 – 537.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd opierał się na materiale dowodowym w postaci dokumentów przekazanych przez (...), K., V..pl, S. G., Bank (...). Sąd uznał te dowody za w pełni wiarygodne z uwagi na to, że nie były kwestionowane przez strony oraz znalazły swoje pełne potwierdzenie w zeznaniach świadków w osobach M. K. (1), Ł. W..

Co prawda M. K. (1) znał J. P., ale Ł. W. nie wiedział kim są oskarżeni. Świadkowie ci potwierdzili, iż nie zaciągali kredytów, ani pożyczek w wymienionych bankach oraz podali numery posiadanych przez siebie kont bankowych oraz numery telefonów, które nie odpowiadały tym wskazanym w zarzutach.

Ponadto T. R. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył wyjaśnienia, które są potwierdzeniem zgromadzonej w sprawie dokumentacji i sposobu w jaki działał zaciągając te zobowiązania. Wskazywał, że nie zamierzał ich nigdy uregulować. Traktował popełnianie oszustw jako sposób na życie. Ja wskazywał razem z J. P. nie przepracowali uczciwie ani jednego dnia. Żyli z tego co udało się im wyłudzić.

Oskarżona J. P. natomiast nie wyjaśniała zgodnie z prawdą co do tego, że nie ma nic wspólnego z zarzucanym jej czynem. Wskazywała jedynie, że T. R. chce ją w ten sposób pogrążyć z uwagi na to, iż rozstali się i ona utrudnia mu kontakt z córką. Jej wyjaśnienia stanowią linię obrony. Stara się postawić T. R. w złym świetle i jedynie jego obciążyć odpowiedzialnością. Tymczasem nawet gdyby przyjąć, że nie zaciągnęła pożyczki wspólnie z T. R., to przecież udostępniła mu konto. Tak więc, przynajmniej godziła się na to, że jej konto zostanie wykorzystane do popełnienia przestępstwa, gdyż wiedziała jaką przeszłość kryminalną posiada oskarżony.

Okoliczność zaś używania w tym okresie narkotyków nie wyłącza jej odpowiedzialności, bowiem biegli uznali, że mogła ona rozpoznać znaczenie swoich czynów i pokierować swoim postępowaniem. Poza tym używała również z karty płatniczej wydanej do tego konta, a tym samym korzystała ze znajdujących się na koncie środków pochodzących z wyłudzeń.

Moc dowodową Sąd przypisał opiniom psychiatrycznym dotyczącym oskarżonych, albowiem były one jasne, pełne i sporządzone zgodnie z wymaganiami kodeksu postępowania karnego.

Za rzetelne sąd uznał dokumenty w postaci kart karnych oraz odpisów wyroków. Zostały one bowiem sporządzone przez uprawnione organy zgodnie z przepisami prawa, a ich autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał T. R. oraz J. P. za winnych popełnienia zarzucanych im czynów wyczerpujących dyspozycję art. 286 § 1 kk.

W przypadku przestępstwa oszustwa określonego w art. 286 § 1 kk wymaganym jest, aby sprawca w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego zachowania.

Błędem jest niezgodność między obiektywną rzeczywistością a jej odbiciem w świadomości człowieka. W przypadku osoby prawnej dla oceny, czy została ona wprowadzona w błąd lub czy wykorzystano jej błędne przeświadczenie o rzeczywistości, decydujące znaczenie ma stan świadomości osób wchodzących w skład organu tej osoby lub działających z ich umocowania.

Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby, przy czym przed podjęciem działania przez sprawcę pokrzywdzony nie ma błędnego wyobrażenia o rzeczywistości. Innymi słowy, w sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie.

W rezultacie wprowadzenia w błąd pokrzywdzony ma rozporządzić mieniem, a więc pomiędzy zachowaniem sprawcy, polegającym na wprowadzeniu w błąd i niekorzystnym rozporządzeniem mieniem, zachodzić musi związek przyczynowy.

T. R. jak i J. P. popełnili zarzucane im czyny, bowiem zaciągając zobowiązania wprowadzali w błąd pożyczkodawców co do zamiaru ich spłaty. Dodatkowo T. R. w tym celu podszywał się pod inne osoby.

Przypisane oskarżonym czyny miały charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym T. R. oraz J. P. mogli zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby ich winę. Ponadto, zachowania oskarżonych były bezprawne, a stopień ich społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

Przy wymiarze kary T. R. Sąd wziął pod uwagę na jego korzyść przyznanie się do winy. Na niekorzyść T. R. i J. P. Sąd przypisał im uprzednią karalność. (w przypadku T. R. wielokrotną karalność za czyn z art. 286 § 1 kk) Oskarżeni z przestępstwa uczynili sobie sposób na życie, w szczególności T. R.. J. P. natomiast godziła się na to, a ostatecznie w przypadku kredytu zaciągniętego w firmie (...) sama uczestniczyła w procederze.

Przy wymiarze kary w stosunku do oskarżonego T. R. Sąd zastosował instytucję ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk. Oskarżony bowiem w krótkich odstępach czasu, działając w podobny sposób dopuścił się czterech przestępstw wyczerpujących dyspozycję art. 286 § 1 kk. W przekonaniu Sądu wymierzona T. R. na podstawie art. 286 § 1 kk i art. art. 33 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk kara 1 roku pozbawienia wolności oraz grzywna w wymiarze 100 stawek dziennych odpowiadają przede wszystkim stopniowi jego winy oraz społecznej szkodliwości jego czynów. Podkreślić, bowiem trzeba, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem kierunkowym (w celu osiągnięcia korzyści). Wykorzystywał dane postronnych osób by zdobywać pieniądze na utrzymanie.

J. P. Sąd wymierzył na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 33 §2 kk karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 60 stawek dziennych, uznając iż powyższa kara stanowi zdecydowaną i adekwatną reakcję na popełniony przez nią czyn.

Ustalając wysokość jednej stawki dziennej zarówno w stosunku do T. R. jak i J. P. Sąd ustalił ją na kwotę 10 zł. Oskarżony jest bezrobotny, natomiast oskarżona uzyskuje stosunkowo niewysokie wynagrodzenie.

Wobec J. P. Sąd postawił pozytywną prognozę kryminologiczną i na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk i art. 72 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił jej na okres 2 lat próby zobowiązując ją jednocześnie do informowania Sądu o przebiegu okresu próby na piśmie co 3 miesiące. Sąd uznał, iż powyższe będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec oskarżonej i zapobiegnie jej powrotowi do przestępstwa. Obecnie bowiem J. P. prowadzi w miarę ustabilizowany tryb życia, podjęła zatrudnienie i powstrzymuje się od używania środków odurzających.

Z uwagi na to, że w dalszym ciągu nie zostały uregulowane zobowiązania wobec instytucji w których zaciągnięte zostały pożyczki, Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk zasądził od oskarżonego T. R. tytułem obowiązku naprawienia szkody kwotę:

- 1400 złotych na rzecz R. (...) W.,

- 300 złotych na rzecz (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W.,

- 600 złotych na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Natomiast na podstawie ww. przepisu tytułem obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem Sąd zasądził solidarnie od oskarżonych T. R. i J. P. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 700 złotych.

O kosztach obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu, Sąd orzekł na podstawie § 2 oraz § 4 ust. 1, § 17 ust. 2 pkt 3 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2015 r. Nr 1801 ze zm.) i zasądził od Skarbu Państwa kwotę 723,24 złotych na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata M. J. obrońcy z urzędu oskarżonego T. R., uwzględniając zawiłość oraz rodzaj sprawy, a także wkład pracy obrońcy.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 616 § 2 pkt 1 i 2 kpk, art. 618 § 1 kpk oraz art. 633 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3, a także 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) i zasądził od oskarżonej J. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 440 złotych tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków związanych z jej udziałem w sprawie.

W oparciu natomiast o dyspozycję art. 624 § 1 kk Sąd zwolnił oskarżonego T. R. z obowiązku zwrotu kosztów sądowych, które to przejął na rachunek Skarbu Państwa uznając, iż w obecnej sytuacji stanowią one dla niego zbyt duże obciążenie. Oskarżony bowiem obecnie przebywa w zakładzie karnym i nie pracuje.