Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w G. - Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: sekr. sąd. Anna Kulczyk

w obecności oskarżyciela ----

po rozpoznaniu w dniach 19.12.2018, 29.01.2019r. sprawy:

M. N. (1) – syna W. i H. zd. Żelazko, urodz. (...) w G., (...)-(...) G., PESEL: (...), przeb. w Zakładzie Karnym (...) w G.

obwinionego o to, że:

1. w dniu 28 lutego 2018 r. ok. godz. 10:28 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw,

2. w dniu 10 marca 2018 r. ok. godz. 20:20 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw,

3. w dniu 25 kwietnia 2018 roku około godz. 6.30 w G. na ul. (...)
w G. w sklepie (...) dokonał kradzieży dwóch zestawów kawy rozpuszczalnej (...) o łącznej wartości 37,98 zł na szkodę (...) Sp. z o. o. Sklep 211 w G.,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw

4. w dniu 02 maja 2018 r. ok. godz. 16:26 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży kapsułek do prania (...) o wartości 60 zł na szkodę wymienionego sklepu,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kw

orzeka:

I.  Uznaje obwinionego M. N. (1) za winnego popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, to jest wykroczeń z art. 119 § 1 kk i za to, na tej podstawie i przy zastosowaniu art. 9 § 2 kw, wymierza mu karę 30 (trzydziestu) dni aresztu.

II.  Na podstawie art. 119 § 4 kw zobowiązuje obwinionego do zapłaty równowartości ukradzionego mienia w kwotach:

a)  157,94 zł (sto pięćdziesiąt siedem złotych 94/100) na rzecz (...) Sp. Z o.o. z siedziba w K.,

b)  60 zł (sześćdziesiąt złotych) na rzecz (...) S.A. w K..

III.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata Ł. K. kwotę 216 zł (dwieście szesnaście złotych) plus VAT – tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej obwinionemu z urzędu.

IV.  Zwalnia obwinionego od opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

(...)

UZASADNIENIE

M. N. (1) wielokrotnie dopuszczał się kradzieży na szkodę marketów działających na terenie G.. Obsłudze sklepów, jak i pracownikom ochrony jego osoba była dobrze znana i rozpoznawalna. Za popełnione wykroczenia był też wielokrotnie ukarany.

/dowód: wyjaśnienia M. N. (1) – k.92v

Wpisy w ERSoW w sprawie (...) – k.20-26,

Wpisy w ERSoW w sprawie (...) – k.16-18,

Wpisy w ERSoW w sprawie (...) – k.17-19,

Wpisy w ERSoW w sprawie (...) - k.12-14

Dane o karalności – k.95-96

Zeznania T. B. – k.109v

Zeznania T. J. – k.109v-110

Zeznania D. P. – k.110

Zeznania R. K. – k.110v/

Analogicznych kradzieży dopuścił się: w dniu 28 lutego 2018 r. ok. godz. 10:28 w G. na ulicy (...) w sklepie (...). Dokonał wówczas kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu, tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw. Nadto w dniu 10 marca 2018 r. ok. godz. 20:20 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu, tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw, a także w dniu 25 kwietnia 2018 roku około godz. 6.30 w G. na ul. (...) w G. w sklepie (...) dokonał kradzieży dwóch zestawów kawy rozpuszczalnej (...) o łącznej wartości 37,98 zł na szkodę (...) Sp. z o. o., czyli wykroczenia z art. 119 § 1 kw oraz w dniu 2 maja 2018 r. ok. godz. 16:26 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży kapsułek do prania (...) o wartości 60 zł na szkodę (...) S.A. w K., tj. wykroczenia z art. 119 § 1 kw.

Fakty zabrania towarów z półek sklepowych i wyniesienia ich ze sklepów poza linię kas zostały udokumentowane na nagraniach z monitoringów sklepowych i wraz z wydrukami zdjęć zawarte w aktach poszczególnych spraw. Pracownicy ochrony sklepów nie mieli żadnych wątpliwości co do tożsamości osoby oskarżonego we wszystkich czterech przypadkach kradzieży. Obwiniony działał według stałego schematu: wchodził do wnętrza sklepu, zabierał upatrzony towar, a następnie wybiegał bramką wejściową.

/dowód: Zeznania T. B. – k.109v

Zeznania T. J. – k.109v-110

Zeznania D. P. – k.110

Zeznania R. K. – k.110v

Zdjęcia zapisów monitoringu sklepowego wraz z płytami - k. 11, 12-13 akt (...), k. 13, 11-12 akt (...), k. 20 akt (...), K. 14, 11-13 akt (...);

Protokół ujęcia osoby – k.8 akt (...)

Informacje o rozpoznaniu sprawcy – k. odpowiednio 8-13, 9-13, 8, 9 połączonych akt

Zdjęcia sygnalityczne obwinionego – k.18-19 akt (...)/

We wszystkich czterech przypadkach została też dokonana wycena towaru zabranego przez obwinionego przez personel sklepów.

/ dowód: informacje o wycenie towaru – k.10 akt (...), k. 10 akt (...), k. 8 akt (...), k. 10 akt (...)/

Wobec zaistnienia wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego, M. N. (1) został poddany jednorazowemu badaniu sadowo-psychiatrycznemu. Biegły lekarz psychiatra nie rozpoznała u opiniowanego choroby psychicznej. Wystąpiła jednak o przeprowadzenie badan psychologicznych obwinionego, celem wykluczenia występowania innych zakłóceń psychicznych oraz pełnej oceny zdolności do samodzielnej obrony.

/d: opinia sądowo- psychiatryczna – k.59/

Biegła psycholog powołana w związku z wnioskiem lekarza psychiatry, po przeprowadzonym badaniu M. N., wydała opinię, w której nie stwierdziła u niego istotnych zaburzeń w funkcjonowaniu procesów poznawczych. Według biegłej, obwiniony na miarę swoich możliwości prawidłowo postrzega normy społeczno-prawne, chociaż wykazuje słaby wgląd w mechanizmy własnego funkcjonowania.

/d: opinia sądowo- psychologiczna – k.69-71/

Po zapoznaniu się z treścią przedmiotowej opinii psychologa, biegła psychiatra wydała opinię uzupełniającą, stwierdzając brak okoliczności w rozumieniu treści art. 31§1 lub § 2 kk.

/d: uzupełniająca opinia sądowo- psychiatryczna – k.103/

M. N. był wcześniej karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu oraz za wykroczenia z art. 119§1 kw.

/d: dane o karalności – k.95-96/

Obwiniony M. N. (1) oświadczył, że „nie wie czy to wszystko popełnił, ponieważ był wielokrotnie karany za takie rzeczy”. Po okazaniu mu wydruków zdjęć z monitoringów sklepowych wyjaśnił, że nie rozpoznaje siebie na zdjęciach i nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów. Podał natomiast, że w tych sklepach bywał.

/d: wyjaśnienia M. N. (1) – k.92v akt/

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie, obwiniony ponownie zażądał by okazano mu zdjęcia i oświadczył, że przyznaje się do kradzieży w sklepie (...) w dniu 25 kwietnia 2018r., stwierdzając, że rozpoznaje siebie na załączonym zdjęciu. Co do pozostałych czynów podtrzymał swoje pierwotne stanowisko.

/d: wyjaśnienia M. N. (1) – k.110,110v akt/

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego odnośnie czynu popełnionego w dniu 25.04.2018r., co do którego popełnienia się przyznał. Odmówił natomiast wiarygodności jego pozostałym twierdzeniom, że nie dopuścił się pozostałych trzech zarzuconych mu kradzieży. Zdaniem Sądu, wyjaśnienia, w których M. N. nie przyznał się stanowią przyjętą linię obrony. Obwiniony dopiero w sytuacji ewidentnej, kiedy okazywane mu kolorowe zdjęcie w detalach przedstawiało jego postać wynoszącą ze sklepu produkty, oświadczył, że do tego czynu się przyznaje.

Natomiast, Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego co do pozostałych zarzucanych mu wykroczeń. W założeniu M. N., zmierzają one bowiem do uniknięcia odpowiedzialności obwinionego, jednakże w nieudolny sposób.

Sąd, oceniając kwestię sprawstwa i winy oparł się nie tylko na twierdzeniach obwinionego, ale w głównej mierze na pozostałych zgromadzonych w sprawie dowodach. W szczególności za jasne i logiczne uznał zeznania świadków przesłuchanych w sprawie, tj. pracowników ochrony poszczególnych sklepów, którzy nie mieli wątpliwości co do osoby obwinionego jako sprawcy wykroczeń, o czym w przekonujący sposób podali przed Sądem. Ich treść uzupełniają i potwierdzają załączone do sprawy dokumenty w postaci zdjęcia sygnalitycznego obwinionego, a także zdjęć z kamer sklepowych i płyt z zapisem monitoringu ze zdarzeń. Porównanie zdjęcia sygnalitycznego z wizerunkami utrwalonymi na wydrukach z monitoringów skutkuje uznaniem, że jest to jedna i ta sama osoba.

Zdaniem Sądu, nie ma także wątpliwości co do ustalonych wartości ukradzionych przez M. N. rzeczy i przeprowadzonej ich wyceny.

Również za jasne i zupełne należało uznać opinie biegłych: psychiatry i psychologa co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego, jako do dokumentów sporządzonych przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowym powstałych na podstawie wywiadu od opiniowanego i jego indywidualnego badania.

Powyższe ustalenia prowadzą, zdaniem Sądu, do jednoznacznego wniosku o uznaniu M. N. za sprawcę wszystkich zarzucanych mu wykroczeń, tj. tego, że: 1. w dniu 28 lutego 2018 r. ok. godz. 10:28 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu, 2. w dniu 10 marca 2018 r. ok. godz. 20:20 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży dwóch opakowań proszku do prania o łącznej wartości 59,98 zł na szkodę wymienionego sklepu, 3. w dniu 25 kwietnia 2018 roku około godz. 6.30 w G. na ul. (...) w G. w sklepie (...) dokonał kradzieży dwóch zestawów kawy rozpuszczalnej (...) o łącznej wartości 37,98 zł na szkodę (...) Sp. z o. o. Sklep 211 w G. i 4. w dniu 02 maja 2018 r. ok. godz. 16:26 w G. na ulicy (...) w sklepie (...), dokonał kradzieży kapsułek do prania (...) o wartości 60 zł na szkodę wymienionego sklepu, tj. czynów z art. 119§1 kw.

Wina obwinionego co do zarzucanych mu czynów, w ustalonym stanie faktycznym nie budzi żadnych wątpliwości. W tej sytuacji, Sąd, na podstawie art. 119§1 kw i przy zastosowaniu art. 9 § 2 kw, wymierzył M. N. karę 30 dni aresztu.

Do okoliczności obciążających przy jej wymierzaniu Sąd zaliczył karalność obwinionego za czyn z art. 288§1 kk oraz za wykroczenia (tylko za czyny z art. 119§1 kw). Obwiniony, w ocenie Sądu, z drobnych kradzieży sklepowych uczynił sobie stałe źródło dochodu, zamiast - będąc zdrową, młodą osobą - zająć się uczciwą pracą.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności łagodzących przy wymiarze kary obwinionemu. Zdaniem Sadu, jego postawa zasługuje na wyjątkowe potępienie, które znalazło swe odzwierciedlenie w maksymalnym wymiarze kary za tego rodzaju czyn, tj. 30 dniach aresztu.

Wobec powstałych szkód, Sąd zasadził dla pokrzywdzonych określone kwoty na podstawie art. 119 § 4 kw, zobowiązując obwinionego do zapłaty równowartości ukradzionego mienia: na rzecz (...) Sp. Z o.o. z siedziba w K. -157,94 zł oraz 60 zł na rzecz (...) S.A. w K..

O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 121 kpw w zw. z art. 624 §1 kpk, zwalniając obwinionego od ich ponoszenia z uwagi na jego pobyt w zakładzie karnym i brak dochodów.

O kosztach obrony udzielonej obwinionemu z urzędu orzeczono na zasadzie §2, 3 i 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016r. poz. 1714).