Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 07 lutego 2017 r. (data prezentaty) powód A. K. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o obniżenie alimentów ustalonych od niego na rzecz małoletniego syna B. K., urodzonego (...) i na rzecz małoletniej córki K. K. (1), urodzonej (...) zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W., V Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 22 grudnia 2014 r. w sprawie V RC 356/14 z kwoty 800 zł miesięcznie na rzecz małoletniego B. K. do kwoty 400 zł oraz z kwoty 700 zł na rzecz małoletniej K. K. (1) do kwoty 400 zł miesięcznie płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu (pozew k. 3-7).

W odpowiedzi na pozew z dnia 17 marca 2017 roku (data prezentaty) przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych A. K. (2) wniosła o oddalenie powództwa w całości (odpowiedź na pozew k. 52-54).

Pozwem z dnia 10 kwietnia 2017 r. (data prezentaty) przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od powoda A. K. (1) na rzecz małoletniego B. K. z kwoty 800 zł do kwoty 1500 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej K. K. (1) z kwoty 700 zł do kwoty 1500 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-tyego każdego miesiąca do rąk matki małoletnich A. K. (2) wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu (sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt V RC 245/17). Jednocześnie matka małoletnich pozwanych wniosła o połączenie niniejszej sprawy ze sprawą zarejestrowaną pod sygnatura akt V RC 73/17 (pozew k. 143-147).

Postanowieniem z dnia 19 maja 2017 r. tut. Sąd połączył sprawę sygn. akt V RC 245/17 ze sprawą sygn. akt V RC 73/17 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i postanowił prowadzić obie sprawy pod sygn. akt V RC 73/17 (postanowienie k. 216).

Pismem z dnia 09 listopada 2017 r. (data prezentaty) powód A. K. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika podtrzymał w całości żądanie zawarte w treści pozwu z dnia 07.02.2017 r. oraz wniósł o oddalanie powództwa o podwyższenie alimentów (pismo k. 296-300).

Pismem z dnia 08 lutego 2018 r. (data prezentaty) przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych, podtrzymała w całości żądanie o podwyższenie alimentów, wnosząc jednocześnie o oddalanie powództwa o obniżenie alimentów (pismo k. 364-366v).

Na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska. Nadto pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (protokół k. 412-413, 423-424).

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni pozwany B. K. ur. (...) oraz małoletnia pozwana K. K. (1) ur. (...) (odpis skrócony aktu urodzenia k. 15,16) pochodzą ze związku małżeńskiego A. K. (1) i A. K. (2).

W trakcie trwania postępowania rozwodowego przed Sądem Okręgowym w Warszawie, VI Wydział Cywilny w dniu 20.03.2013r. małżonkowie zawarli porozumienie w zakresie kontaktów A. K. (1) z małoletnimi, wychowania, edukacji, leczenia oraz obowiązku alimentacyjnemu i opieki nad małoletnimi. W zakresie obowiązku alimentacyjnego udział ojca małoletnich został ustalony przez strony w wysokości 500 zł miesięcznie na każdego z małoletnich, płatnych do rąk matki do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami do dnia w przypadku uchybienia terminowi płatności (porozumienie k. 405-410).

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W. z dnia 22 grudnia 2014 r. Sąd podwyższył alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie, VI Wydział Cywilny z dnia 20 marca 2013 r. w sprawie o sygn. akt VI C 1111/12 z kwoty 500 zł na rzecz małoletniego B. K. do kwoty 800 zł miesięcznie i z kwoty 500 zł na rzecz małoletniej K. K. (1) do kwoty 700 zł miesięcznie (akta tut. Sadu sygn. V RC 356/14).

W trakcie sprawy sygn. akt V RC 356/14 mał. pozwani zamieszkiwali wraz z matką i jej partnerem w wynajmowanym mieszkaniu. Uczęszczali do szkoły podstawowej do klasy sportowej. Matka pozwanych zarabiała ok. 4.000 zł netto miesięcznie. Powód mieszkał wówczas i pracował w Holandii. W 2013r. zarobił około 13.000 euro brutto. Posiadał na utrzymaniu czworo dzieci /dowód: akta tut. Sądu sygn. V RC 356/14/

Od 2015 r. powód A. K. (1) nie utrzymuje kontaktów z małoletnimi pozwanymi. Nie uczestniczy w ich życiu i ważnych uroczystościach. Zalega z alimentami na rzecz małoletnich pozwanych i w związku tym przedstawicielka ustawowa małoletnich złożyła wniosek o wszczęcie egzekucji komorniczej.

Powód A. K. (1) ma 51 lat. Ma wykształcenie wyższe – licencjat z ekonomii. Pracował w zawodzie ekonomisty na terenie Polski. Ma doświadczenie z W., z branży hotelarskiej. Razem z matką małoletnich przebywał i pracował w branży przetwórstwa żywności przez 4 lata w USA. Posiada doświadczenie w branży logistycznej i w organizowaniu imprez. W okresie od 2012r. do 2017r. przebywał w Holandii. Obecnie, od 20.04.2016r. pozostaje w związku małżeńskim z I. K.. Mieszka w P. w wynajmowanym mieszkaniu o powierzchnia 49 m ² razem z obecną żoną. Opłata za mieszkanie wynosi 2200 zł miesięcznie i w całości jest pokrywana przez żonę powoda. Od 2012 r. powód A. K. (1) pracował fizycznie w Holandii. W latach 2012-2016 powód otrzymywał wynagrodzenie w wysokości ok. 1400 euro, następnie utrzymywał się z zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 1100 euro. Przez około pół roku poszukiwał pracy w Holandii, jednak bezskutecznie. Nie posiada żadnego majątku. Jest jedynie współwłaścicielem działki w miejscowości Ś.. Wartość nieruchomości to ok. 10 000- 20 000 zł. (k. 419, 77). Ma zadłużenie na koncie holenderskim w wysokości 1000 euro, na karcie kredytowej holenderskiej 1500 euro, dług w stosunku do Urzędu Skarbowego holenderskiego 1000 euro, około 2500 zł w Banku (...) oraz opóźnienia alimentacyjne na dwójkę dzieci z poprzedniego związku – (...) ur. (...) i Ł. K. ur. (...), na których alimenty wynoszą po 500 zł miesięcznie. Zaciągnął pożyczkę w wysokości 10 000 zł od rodziny. Jest dopisany do umowy żony - I. K. jako osoba towarzysząca i w związku z tym ma możliwość uczestnictwa w imprezach organizowanych przez A. (zaświadczenie k. 337, 343). Od 29.09.2017 r. do 31.12.2017r. powód był zarejestrowany w polskim Urzędzie Pracy jako bezrobotny /k. 450-451/. W okresie od 01.05.2017r. do 27.09.2017r. prowadził działalność gospodarczą i przez okres półtora miesiąca współpracował z firmą (...). W okresie od maja do lipca 2017 r. wykonywał również pracę na rzecz swojej żony, za którą otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 2700 zł miesięcznie (k. 415). W firmie (...) otrzymywał wynagrodzenie w wysokości od 2800-3000 zł brutto (k. 417). Od 01 stycznia 2018r. pracuje na pół etatu jako intendent kierowca. Z tego tytułu otrzymał wynagrodzenie w wysokości 795 zł (k. 417). Zna trzy języki: włoski, angielski i rosyjski. Był zatrudniony jako tłumacz na wyjeździe w Danii. Za tłumaczenie osiągnął dochód w wysokości 300-350 zł. Od 19 lutego 2018 r. rozpocznie pracę w firmie, która zajmuje się transportem produktów busem po całej Europie. Wynagrodzenie jakie ma otrzymać będzie oscylowało w wysokości 2100 zł brutto.

I. K. – obecna żona powoda prowadzi biznes w firmie (...), który jest biznesem rodzinnym, ale wynagrodzenie otrzymuje pierwsza osoba widniejąca na umowie i tą osobą jest żona powoda /k. 415/. Żona powoda osiągnęła w budowie biznesu w A. „poziom o wyróżnionej platynie”. Otrzymuje 12.000-14.000 zł miesięcznie brutto /k. 418/.

Poza małoletnimi pozwanymi powód ma na utrzymaniu jeszcze dwoje dzieci z poprzedniego związku, syna S. K. ur. (...) oraz córkę Ł. K. ur. (...) (odpis skrócony aktu urodzenia k. 19, 20). Powód wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa, III Wydziału Rodzinnego i Nieletnich w sprawie o sygn. akt III RC 111/11 został zobowiązany do partycypowania w kosztach utrzymania starszych dzieci w kwocie po 500 zł miesięcznie, łącznie 1000 zł. Prowadzone jest postępowanie egzekucyjne wszczęte na wniosek przedstawicielki ustawowej mał. pozwanych A. K. (2) przeciwko powodowi przez Komornika Sądowego M. P. (postanowienie k. 21-22). Zadłużenie wynosi około 20 000 zł (k. 419). Powód nie utrzymuje kontaktów z małoletnimi. Korzysta ze wsparcia i pomocy psychologicznej świadczonej przez Stowarzyszenie (...) w P. (zaświadczenie k. 340).

Powód w pozwie wskazał swoje miesięczne koszty utrzymania na kwotę ok. 1 200 euro. Na tę kwotę składają się: koszty wynajmu pokoju 200 euro, wyżywienie 200 euro, kosz obowiązkowego ubezpieczenia, spłat karty kredytowej, debetu na koncie oraz spłata zaległości kredytowych w Polsce – ok. 250 euro.

Na rozprawie wskazał, iż na koszt jego miesięcznego utrzymania składa się: czynsz 2100 zł, prąd co dwa miesiące 220 zł, telefon 70 zł, bilet miesięczny 117 zł, ubezpieczenie ok. 100 zł, polisa ubezpieczeniowa 120 zł, wyżywienie ok. 200 zł tygodniowo (wspólnie z żoną), odzież i obuwie 50 zł, (k. 418-419). Kwestionował następujące koszty utrzymania małoletnich : zakup obuwia na kwotę 200 zł, koszty dojazdu dzieci, tj. zakup paliwa na kwotę 700 zł, korepetycji B. (k. 420).

Przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwanych A. K. (2) ma 43 lata. Jest lektorem języka angielskiego. Prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie nauczania języka angielskiego. Pracuje od 08:00 do 14:00. W związku z pracą dwa razy w tygodniu wyjeżdża wieczorami. Z tego tytułu otrzymuje dochód w wysokości ok. 4000 zł brutto. Ma kredyt w wysokości 10 000 zł, z czego rata wynosi 220 zł. (k. 420). Mieszkała w W. przy ul. (...) (k. 144). Ze względu na mały metraż mieszkania i niesprzyjające warunki do nauki oraz rodzące się konflikty między małoletnimi, którzy zajmowali jeden pokój, postanowiła zmienić miejsce zamieszkania. Obecnie od początku lipca 2016 roku mieszka wraz z dziećmi i partnerem A. Z. w domu partnera przy ul. (...) w F.. W związku z przeprowadzką przedstawicielka ustawowa musiała zakupić nowe meble do pokoi dzieci, w tym szafy, biurka, półki, krzesła, dywany, lampki. Matka małoletnich ponosi większość kosztów utrzymania dzieci związanych
z zapewnieniem wypoczynku w okresie wakacji i ferii, zakupem ubrań, sprzętu sportowego czy wyprawki do szkoły . W ponoszeniu kosztów utrzymania dzieci pomagają jej rodzice oraz partner A. Z. . Otrzymywała zasiłek na dzieci z Holandii od 2015 r. do października 2016 r. kwartalnie w wysokości 1900 zł na dwoje małoletnich pozwanych. Zasiłek był przyznany od 2013 r. i łącznie otrzymała 22 000 zł. Zasiłek był wypłacany niezależnie od alimentów. Nie otrzymuje zasiłku z Holandii na dzieci z uwagi na to, iż powód już nie pracuje w Holandii, a ponadto musiała dokonać wyboru czy wybiera w Polsce świadczenie 500+. Jest współwłaścicielką z powodem działki rolnej w Ślemieniu (k. 77-78v).

W roku 2014 otrzymała dochód w wysokości 29 579,19 zł (k. 60-62), w 2015 r. 22 534,78 zł (k. 63-68), w 2016 r. 10 885,19 zł (k. 69-74), a w 2017r. w wysokości 21.818,34 zł (k. 428-433).

Małoletni S. K. ma 12 lat. Mieszka wraz z młodszą siostrą, matką i jej partnerem. Od 01 września 2016 r. uczęszcza do szkoły Podstawowej w Ł.. Zgodnie z wymaganiami szkoły uczniowie muszą posiadać mundurki, których koszt wynosi 240 zł rocznie. Szkoła małoletniego jest oddalona od miejsca zamieszkania o 5 km, w związku z czym małoletni dojeżdża do szkoły gimbusem bądź jest odwożony samochodem (około 3 razy w tygodniu). Małoletni osiąga słabe wyniki z matematyki, w związku z czym korzysta z prywatnych korepetycji. Małoletni jest ogólnie zdrowy, jednakże raz w miesiącu korzysta z prywatnej wizyty ortodontycznej .

Na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. A. K. (2) wskazała, że średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniego pozwanego B. K. wynosi ok. 1200 zł, na co składają się: zajęcia karate 100 zł, korepetycje z matematyki (50 zł za jedną lekcje – w miesiącu są 4) 200 zł, wyżywienie 600 zł, zakup odzieży i obuwia 200 zł, środki higieny/czystości 80 zł, okulary 400 zł rocznie, dojazd do ortodonty 10 zł, basen 30 zł, dojazd na karate 10 zł, składka szkolna 15 zł, rozrywka 40 zł, wyprawka do szkoły 800 zł, zielona szkoła 450 zł, wyjścia 100 zł, obóz karate 1650 zł na 10 dni, materac 1000 zł, ferie na nartach 400 zł (k. 420-421).

Małoletnia K. K. (1) ma 10 lat. Mieszka wraz ze starszym bratem, matką i jej partnerem. Od 01 września 2016 r. uczęszcza do Szkoły Podstawowej w Ł.. Zgodnie z wymaganiami szkoły uczniowie muszą posiadać mundurki, których koszt to 240 zł rocznie. Szkoła małoletniej jest oddalona od miejsca zamieszkania o 5 km, w związku z czym małoletnia dojeżdża do szkoły gimbusem bądź jest odwożona samochodem (około 3 razy w tygodniu). Małoletnia jest ogólnie zdrowa, jednakże w przesileniach pogodowych ma katar, co powoduje zakup leków i wizyt u lekarza. Raz w miesiącu korzysta z prywatnej wizyty ortodontycznej .

Na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. A. K. (2) wskazała, że średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniej K. K. (1) wynosi ok. 1400 zł, na co składają się: wyżywienie 600 zł, obiad w szkole 9 zł, odzież i obuwie 300 zł, środki higieny/czystości 50-60 zł, koszt przejazdu do ortodonty 20 zł, leki 50 zł, składka klasowa 15 zł, wyjścia 40 zł, wyprawka szkolna 1000 zł, dodatkowe ćwiczenia 35 zł, zielona szkoła 380 zł ( w tym roku koszt 600 zł), zajęcia zumby 90 zł, rozrywka 100 zł, obóz 1400 zł, (k. 421-422).

Matka pozwanych nie wliczyła w w/w koszty utrzymania dzieci kosztów utrzymania mieszkania, które przypadają na każdego z mał. pozwanych /k. 421/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności w oparciu o dowód z przesłuchania w charakterze stron przedstawicielki ustawowej A. K. (2) (k. 420-423), A. K. (1) (k. 417-420), świadków: I. K. (k. 132- 133, 413-416), A. Z. (k. 133- 134, 306-308), A. K. (3) (k. 416-417), akt sprawy o sygn. V RC 245/17, dowodów z dokumentów oraz dowodu z nagrania odtworzonego na rozprawie w dniu 14.02.2018r.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków z wyjątkiem zeznań I. K. w zakresie jej dochodów gdyż świadek zeznała, iż zarabia 4000 zł miesięcznie /k. 133/, natomiast mąż świadka – powód A. K. (1) zeznał, iż świadek otrzymuje 12.000-14.000 zł miesięcznie brutto /k. 418/. Dowody z dokumentów ani dowód z nagrania nie były kwestionowane pod względem ich prawdziwości i wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro, rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Jak stanowi natomiast treść art. 135 § 1 i 2 kro, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zmiana obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z art. 138 kro, możliwa jest w razie zmiany stosunków tzn. wtedy, gdy zmianie ulegają uzasadnione potrzeby uprawnionego albo możliwości zarobkowe zobowiązanego. Zmiana taka musi jednak być istotna.

Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny powoda na rzecz małoletniego pozwanego B. K. w wysokości 800 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniej pozwanej K. K. (1) w wysokości 700 zł miesięcznie został ustalony wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w W. z dnia 22.12.2014r. - od dnia 14 maja 2014r., sygn. akt V RC 365/14. W ocenie Sądu od tego czasu nie nastąpiła żadna istotna zmiana, w rozumieniu art. 138 krio, uzasadniająca obniżenie lub podwyższenie tego obowiązku alimentacyjnego.

Warto wskazać, iż od daty ostatniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego minęły ponad 3 lata. Przedstawicielka ustawowa wskazała, iż od tego czasu doszło do zmiany sytuacji życiowej rodziny, bowiem na początku lipca 2016 roku przeprowadziła się ona wraz z dziećmi z W. do F. oraz zamieszkała w domu swojego partnera. Jak twierdzi matka dzieci dom ten został zakupiony właśnie ze względu na dobro małoletnich, celem zapewnienia im odpowiednich warunków do nauki i rozwoju. W wyniku przeprowadzki istniała także konieczność zmiany szkoły małoletnich.

Zdaniem Sądu zmiana miejsca zamieszkania małoletnich oraz zmiana ich placówki szkolnej nie wiązała się z istotną zmianą usprawiedliwionych potrzeb dzieci. Małoletni nadal uczęszczają do publicznej szkoły podstawowej, mają podobne potrzeby w zakresie wyżywienia, ubrania, higieny, szkoły czy wypoczynku. Odnosząc się do kosztów wyposażenia pokoi dzieci w nowym domu Sąd uznaje, iż są to koszty jednorazowe, bowiem wymiana mebli następuje w określonych odstępach czasu, a zatem nie mają wpływu na wzrost stałych kosztów utrzymania małoletnich. Sąd uznał, że nie doszło do istotnej zmiany po stronie małoletnich pozwanych, uzasadniającej podwyższenie alimentów na ich rzecz.

Zdaniem Sądu obecne koszty utrzymania małoletnich od orzeczenia ostatniego obowiązku alimentacyjnego nie zwiększyły się. W dalszym ciągu są to następujące wydatki: wydatki szkolne, w tym obiady w szkole, składka na radę rodziców, pozostałe wyżywienie –obuwie, odzież, zajęcia dodatkowe (karate, zajęcia taneczne, korepetycje z matematyki), leki - rozrywka, wypoczynek. Wydatki te są wydatkami, jakie istniały w czasie orzekania dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego. Wskazać w tym miejscu należy, iż matka dzieci nie wykazała istotnej zmiany kosztów ich utrzymania pozwanych. Sąd opierał się ustalając przedmiotowe koszty, na zasadach doświadczenia życiowego zeznań stron oraz obecnego partnera matki dzieci. Koszty utrzymania mał. pozwanych z uwzględnieniem kosztów partycypowania w kosztach utrzymania mieszkania, które zajmują z matką i jej partnerem nie przekraczają kwot po 1500 zł miesięcznie. Należy mieć jednak na uwadze, iż powód oprócz mał. pozwanych posiada na utrzymaniu jeszcze dwoje pełnoletnich studiujących dzieci i również partycypuje w ich kosztach utrzymania.

W ocenie Sądu po stronie powoda nie zaszła od czasu ustalenia dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego, istotna zmiana uzasadniająca obniżenie alimentów. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż powód nadal posiada, oprócz małoletnich pozwanych jeszcze dwoje dzieci na swoim utrzymaniu. Taka sama sytuacja istniała również w czasie ustalania alimentów sprawie sygn. akt V RC 356/14. Zauważyć bowiem trzeba, że powód w trakcie ustalania poprzedniego obowiązku alimentacyjnego był już obciążony obowiązkiem alimentacyjnym wobec S. i Ł. rodz. K..

Możliwości zarobkowe i majątkowe powoda są na zbliżonym poziomie jak w czasie ustalania alimentów sprawie sygn. akt V RC 356/14. Podkreślić bowiem trzeba, że powód ma bogate doświadczenie – był zatrudniony w branży hotelarskiej we W., w przetwórstwie żywności przez okres ok. 4 lat. Posiada także doświadczenie w branży logistycznej. Włada trzema językami obcymi – angielskim, włoskim i rosyjskim. Zauważyć należy również, że powód obecnie mieszka z żoną, która ponosi wszelkie koszty związane z utrzymaniem mieszkania. Podróżuje razem z żoną, towarzyszy jej w spotkaniach, seminariach związanych z biznesem żony w firmie (...). Jak wynika z zeznań świadka I. K. jest to biznes rodzinny, powód 3 razy zastępował żonę na spotkaniu biznesowym firmy (...), prowadził 40-minutowe lekcje o zasadach biznesu A. /k. 133/. Również z nagrania odtworzonego na rozprawie w dniu 14.02.2018r. wynika, iż świadek I. K. „buduje ten biznes ze swoim mężem A.” /k. 364, 423/. Również świadek A. K. (3) zeznała, iż powód w rozmowie telefonicznej ze świadkiem potwierdził, iż „wraz z żoną buduje biznes w A.” /k. 416/.

Powód nie przedstawił także żadnych dowodów potwierdzających, że aktywnie szukał pracy. Nie udowodnił on także, iż jego stan zdrowia i wiek ograniczają jego możliwości zarobkowe. Sąd dysponuje w tym zakresie jedynie jego zeznaniami. W ocenie Sądu powód nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych. Osoba posługująca się trzema językami obcymi i mająca tak bogate doświadczenie nie powinna mieć problemu ze znalezieniem odpowiedniego zatrudnienia z wynagrodzeniem ok. 5.000 zł miesięcznie. Należy przy tym podkreślić, iż żona powoda, która współpracuje z powodem w budowaniu biznesu w A. miesięcznie otrzymuje 12.000-14.000 zł brutto /k. 418/.

Istotną okolicznością w niniejszej sprawie jest również to, iż powód nie utrzymuje kontaktu z dziećmi i poza alimentami w inny sposób nie partycypuje w ich kosztach utrzymania jak również nie uczestniczy w wychowaniu. Jego udział w utrzymaniu i wychowaniu mał. pozwanych ogranicza się jedynie do płacenia alimentów.

Podsumowując powyższe rozważania, w ocenie Sądu, od daty poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego nie zaszła istotna zmiana, która uzasadniałaby obniżenie lub podwyższenie obowiązku alimentacyjnego powoda, stąd na mocy art. 133 § 1 krio, art. 135 § 1 i 2 krio w zw. z ar. 138 krio orzeczono jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc.