Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: Katarzyna Pletkus

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2018 r. w Warszawie

sprawy Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o odpowiedzialność członka zarządu spółki za zobowiązania z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne

z udziałem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

na skutek odwołania Z. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 31 grudnia 2014 r., znak: (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od Z. Ś. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział
w W. kwotę 3600,00 zł (trzy tysiące sześćset i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Z. Ś. w dniu 6 lutego 2015 r. wniosła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji z dnia 31 grudnia 2014 r., nr: (...) stwierdzającej jej solidarną odpowiedzialność za zobowiązania (...) Sp. z o.o. Odwołująca wskazała, że w niniejszej sprawie istnieją podstawy do wyłączenia jej odpowiedzialności solidarnej, gdyż niezgłoszenie przez nią wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło bez jej winy. W związku z tym ubezpieczona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez ustalenie, że nie odpowiada solidarnie z (...) Sp. z o.o. za zobowiązania z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy
i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od lutego 2009 r. do maja 2009 r. oraz o zasądzenie od organu rentowego na jej rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko ubezpieczona wskazała, że wobec przebywania w zaawansowanej i zagrożonej ciąży,
nie miała realnej możliwości zapoznania się z sytuacją finansową Spółki w okresie, kiedy pełniła funkcję Prezesa Zarządu. Zdaniem odwołującej, wskutek podstępnego działania klientki zakładu kosmetycznego, która wyzyskała jej zaufanie i ciężką sytuację zdrowotną, doszło do nabycia przez Z. Ś. udziałów w Spółce i objęcia przez nią funkcji Prezesa Zarządu ( k. 2-6 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 2 marca 2015 r. wniósł o jego oddalenie, zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz z ostrożności procesowej
o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu finansów celem ustalenia kondycji finansowej Spółki oraz daty wystąpienia przesłanek do ogłoszenia jej upadłości. Organ rentowy wskazał, że okoliczność przebywania w okresie pełnienia funkcji członka zarządu Spółki na zwolnieniu lekarskim przez odwołującą pozostaje bez wpływu na zakres odpowiedzialności odwołującej za jej zaległości z tytułu należności składkowych. W ocenie Oddziału przepis art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej odwołuje się do przesłanki ‘’pełnienia obowiązków członka zarządu’’ rozumianej jedynie formalnie poprzez posiadanie formalnych uprawnień członka zarządu za konkretny okres, niezależnie od tego, czy obciążony odpowiedzialnością zajmował się interesami spółkami oraz, czy w ogóle posiadał taką możliwość. Organ rentowy podkreślił również, że każdy członek zarządu obowiązany jest kontrolować sytuację Spółki przynajmniej z taką uwagą, która pozwala na zorientowanie się, że jest ona niewypłacalna i należy wystąpić z wnioskiem o ogłoszenie jej upadłości
( k. 23-24 a. s.).

Sąd postanowieniem z dnia 22 lipca 2015 r. na podstawie art. 477 ¹¹ k.p.c. wezwał (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego ( k. 86 a. s.).

Sąd postanowieniem z dnia 12 stycznia 2016 r. dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ginekologii i położnictwa celem ustalenia, czy odwołująca mogła pełnić obowiązki zarządcze w zainteresowanej Spółce w okresie od dnia 19 lutego 2009 r. do dnia 26 czerwca 2009 r. ( k. 189 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W. w dniu 25 sierpnia 2014 r. zawiadomił odwołującą o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia osób odpowiedzialnych za zobowiązania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz przeniesienia odpowiedzialności za zadłużenie na osoby trzecie – prezesa zarządu zgodnie
z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz art. 31 i art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( akta ZUS).

Zgodnie z odpisem pełnym Krajowego Rejestru Sądowego, (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w W. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu
13 marca 2007 r. ( k. 173-176 a. s.).

Zgodnie z kartą wizyty ambulatoryjnej z dnia 8 października 2008 r., odwołująca otrzymała zwolnienie lekarskie z powodu ciąży od dnia 7 października 2008 r., które trwało do momentu urodzenia dziecka. Następnie ubezpieczona korzystała z urlopu macierzyńskiego ( k. 11-18 a. s.).

Zgodnie z odpisem skróconym aktu urodzenia, odwołująca urodziła syna A. P. w dniu 12 marca 2009 r. ( akta ZUS).

Odwołująca pełniła funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. w okresie
od dnia 19 lutego 2009 r. do dnia 26 czerwca 2009 r. ( okoliczność bezsporna).

Zgodnie z protokołem nadzwyczajnego zgromadzenia odbywającego się w dniu
16 czerwca 2009 r. podjęto uchwałę numer 1/09 w sprawie zmian w składzie zarządu Spółki, zgodnie z którą odwołano z dniem 16 czerwca 2009 r. z funkcji członka zarządu, jej prezesa Z. Ś. ( akta ZUS).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. wydał zaskarżoną decyzję
z dnia 31 grudnia 2014 r., nr: (...) na podstawie art. 83 ust. 1
w związku z art. 31 i art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz art. 107 § 1 i § 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1 i art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Organ rentowy orzekł odpowiedzialność solidarną Z. Ś., członka zarządu w (...) Sp. z o.o. wraz ze Spółką z tytułu:

- składek na ubezpieczenia społeczne za okres od lutego 2009 r. do maja 2009 r. w kwocie 27182,21 złotych wraz z odsetkami liczonymi na dzień 31 grudnia 2014 r. w wysokości 17656,00 złotych oraz kosztów egzekucyjnych w kwocie 2397,60 złotych;

- składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od lutego 2009 r. do maja 2009 r. w kwocie 7153,05 złotych wraz z odsetkami liczonymi na dzień 31 grudnia 2014 r. w wysokości 4647,00 złotych oraz kosztów egzekucyjnych w kwocie 631,00 złotych;

- składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od lutego 2009 r. do maja 2009 r. w kwocie 2293,75 złotych wraz z odsetkami liczonymi
na dzień 31 grudnia 2014 r. w wysokości 1489,00 złotych oraz kosztów egzekucyjnych
w kwocie 202,30 złotych.

Organ rentowy jednocześnie zobowiązał odwołującą do uiszczenia kwotę 63651,91 złotych
w terminie 30 dni od otrzymania decyzji. W ocenie Oddziału w okresie pełnienia funkcji przez odwołującą w zarządzie powstały zaległości określone w decyzji, a w ramach pełnionej przez nią funkcji, miała obowiązek prowadzenia spraw Spółki, jak również posiadała wystarczające kompetencje do bieżącego orientowania się w stanie interesów i jej majątku. Organ rentowy wskazał, że postępowanie egzekucyjne podejmowane przez Dyrektora
(...)Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. okazało się bezskuteczne. Organ rentowy nie ustalił składników majątkowych Spółki, a w szczególności nieruchomości, ruchomości, wierzytelności i innych praw majątkowych, z których możliwe byłoby skuteczne prowadzenie postępowania egzekucyjnego w celu zaspokojenia zobowiązań wobec ZUS.

Sąd na podstawie opinii głównej i uzupełniającej biegłego sądowego ginekologa ustalił, że w oparciu o przeprowadzoną analizę dostępnej dokumentacji medycznej zawartej
w aktach sprawy, odwołująca była niezdolna do pracy w okresie od dnia 19 lutego 2009 r.
do dnia 26 czerwca 2009 r. ( k. 219-220 i 245 a. s.).

Odwołująca świadcząc usługi w gabinecie kosmetycznym poznała A. S., która zaprzyjaźniła się z nią. A. S. kilkukrotnie spotykała się z ubezpieczoną, gdzie na jednym ze spotkań poprosiła ją o pomoc związaną z (...) Sp. z o.o. Odwołująca pojawiała się wraz z A. S. u notariusza E. H.
w celu przejęcia (...) Sp. z o.o. Ubezpieczona następnie podpisała akt notarialny, zgodnie z którym przejęła interesy Spółki. Odwołująca nie wykonywała żadnych czynności
w Spółce, nie brała udziału w walnych zgromadzeniach oraz nie zaznajomiła się
z dokumentacją. Odwołująca w spornym okresie podpisała przed notariuszem pełnomocnictwa do otwierania kont bankowych, które cofnęła na drugi dzień. Ubezpieczona w czerwcu 2010 r. sprzedała udziały Spółki (...) ( zeznania świadków R. K., D. Ś., E. H. oraz odwołującej - k. 138-140, 336
i 376-377 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego w aktach sprawy, w tym aktach rentowych, zeznań świadków R. K., D. Ś., E. H. oraz odwołującej, a także na podstawie opinii głównej i uzupełniającej biegłego sądowego z zakresu ginekologii i położnictwa.

Sąd uznał dokumenty, w oparciu o które ustalił stan faktyczny, za wiarygodne
i rzetelne. Z rzeczowego materiału dowodowego wynikają wprost graniczne daty, w których odwołująca pełniła funkcję członka zarządu Spółki. Dowody w postaci dokumentacji medycznej wskazują również, że ubezpieczona w spornym okresie czasu uzyskiwała zwolnienia lekarskie związane z niezdolnością do wykonywania pracy zarobkowej.

Sąd przy tym pominął przy ustalaniu stanu faktycznego dowody związane ze stanem zdrowia świadka A. S., gdyż ich treść okazała się być nieprzydatna dla sprawy.

Sąd uznał również za wiarygodne zeznania ww. osób w charakterze świadków. Osoby te potwierdziły wersje wydarzeń zaprezentowaną przez ubezpieczoną, zgodnie z którą miała ona odkupić udziały spółki od A. S. na krótki okres czasu. Świadkowie wskazali również, że odwołująca nie podejmowała żadnych czynności związanych
z prowadzeniem Spółki, poza podpisanymi, a następnie cofniętymi pełnomocnictwami
do otwierania kont bankowych. W związku z tym Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków R. K., D. Ś., E. H., gdyż ich treść była logiczna, powiązana oraz wzajemnie korelowała z zeznaniami odwołującej.

Sąd pominął zeznania świadka A. S., gdyż nie pamiętała ona, w jakich okolicznościach poznała odwołującą oraz jaki charakter miały ich spotkania. Świadek również nie pamiętała okoliczności związanych z (...) Sp. z o.o. ( k. 226-227 a. s.).

Sąd uznał za wiarygodne dwie opinie biegłego sądowego ginekologa. Wnioski wyprowadzone przez biegłego były logiczne oraz zostały potwierdzone dostępną dokumentacją medyczną związaną ze stanem zdrowia odwołującej. Ponadto strony procesu nie składały uwag ani zastrzeżeń do przedmiotowej opinii.

W związku z tym Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający
do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. Ś. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. od decyzji z dnia 31 grudnia 2014 r., nr: (...) jako niezasadne podlega oddaleniu.

Przedmiot sporu w niniejszej sprawie wyznaczało rozważenie, czy prawidłowo ustalono odpowiedzialność odwołującej za zaległości składkowe (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w W. za sporny okres od lutego 2009 r. do maja 2009 r.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. 2015 r., poz. 121 z późn. zm.) do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz
na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek
za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 116 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
( Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’ za zaległości podatkowe spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

1)nie wykazał, że:

a)we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo

b)niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy;

2)nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części.

W myśl art. 116 § 2 ustawy, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu, oraz zaległości wymienione w art. 52 powstałe w czasie pełnienia obowiązków członka zarządu.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe
i naprawcze ( Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 z późn. zm.), dłużnik był obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.

W świetle powołanych przepisów Sąd zważył, że do wydania przez organ rentowy decyzji o odpowiedzialności członka zarządu niezbędne było wykazanie, że odwołująca była członkiem zarządu spółki w czasie powstania zobowiązań, które przerodziły się
w dochodzoną zaległość spółki oraz, iż egzekucja prowadzona przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Z kolei na ubezpieczonej spoczywał ciężar przedstawienia dowodów w celu wykazania okoliczności, które mogłyby stanowić o zwolnieniu go z odpowiedzialności
za długi spółki z tytułu składek. Sąd zważył, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział
w W. wykazał, co zresztą nie było kwestionowane, że odwołująca od dnia 19 lutego 2009 r. do dnia 26 czerwca 2009 r. była prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. Sąd
na podstawie dokumentacji złożonej do niniejszej sprawy doszedł do wniosku, że spółka nie opłaciła wszystkich należności z tytułu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za sporny okres, w którym to funkcję prezesa zarządu sprawowała ubezpieczona. Postępowanie egzekucyjne wobec Spółki było nieskuteczne, gdyż nie ustalono składników majątkowych, z których byłoby możliwe zaspokojenie roszczenia wobec Spółki.

Jednakże zauważyć przy tym należy, iż omawiany art. 116 § 1 ustawy nie wprowadza rozróżnienia, że przesłanka braku winy jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki odnosi się wyłącznie do braku winy umyślnej czy też braku winy nieumyślnej. Przesłanka ta odnosi się do obu wskazanych postaci winy,
w tym winy nieumyślnej. Członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności
za zaległości podatkowe spółki dopiero wówczas, gdy wykaże, iż nie przewidywał i nie mógł w żaden sposób przewidzieć, że zaistniała w danym momencie sytuacja finansowa w Spółce wymagała zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości bądź wszczęcia postępowania układowego.

Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy, ,,"właściwym czasem"
w rozumieniu art. 116 o.p. nie jest ani krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów na skutek przejściowych trudności, ani też całkowite zaprzestanie płacenia długów w następstwie wyzbycia się przez podmiot gospodarczy całego (lub prawie całego) majątku, lecz chwila kiedy wiadomo już, że dłużnik nie będzie w stanie zaspokoić wszystkich swych zobowiązań. Określenie tej chwili powinno być ujmowane elastycznie w zależności od okoliczności konkretnego wypadku, bowiem właściwy czas do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości jest przesłanką obiektywną, ustalaną w oparciu o okoliczności faktyczne każdej sprawy, dla określenia której nie ma znaczenia subiektywne przekonanie członków zarządu spółki.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 sierpnia 2011 r., sygn. akt II UK 5/11) Jak wskazuje
Sąd Najwyższy w orzecznictwie, ,,istota bezskuteczności egzekucji nie ogranicza się wyłącznie do wykazania negatywnego rezultatu zakończonego postępowania egzekucyjnego, ale polega także na wykazaniu, że stan majątkowy spółki z o.o. nie pozwala na zaspokojenie jej wierzyciela.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2011 r., sygn. akt II CSK 571/10)

Sąd zważył, że w niniejszym postępowaniu nie stanowiły sporu między stronami kwestie związane z bezskutecznością egzekucji z majątku spółki w całości, jak również,
że odwołując nie wykazała, aby we właściwym czasie zgłosiła wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęła postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości. Ubezpieczona twierdziła, że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości nastąpiło bez jej winy. W postępowaniu sądowym wskazywała ona, że z uwagi na zły stan zdrowia i zagrożoną ciążę nie mogła podejmować decyzji w imieniu Spółki oraz stała się ofiarą podstępu ze strony A. S., która
z premedytacją sprzedała jej udziały w Spółce.

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ginekologa, który stwierdził, że odwołująca
w spornym okresie czasu była niezdolna do pracy. Wniosek ten jest w całości zgodny
z zebraną w sprawie dokumentacją medyczną, ponieważ ubezpieczona korzystała ze zwolnień lekarskich. Jednakże pomimo ciąży, odwołująca dokonała w spornym okresie czasu czynności, zgodnie z którymi podpisała przed notariuszem pełnomocnictwa do otwierania kont bankowych, które następnie cofnęła następnego dnia. Zatem Sąd zważył,
że ubezpieczona miała możliwość zapoznania się z aktualną sytuacją majątkową Spółki chociażby w takim zakresie, aby podjąć odpowiednie kroki w celu zapobieżenia negatywnych następstw jej bierności charakteryzującej się brakiem podjętych przez nią czynności. Nawet przyjmując, że w istocie odwołująca nie miała możliwości zapoznania się ze sprawami Spółki z uwagi na pogarszający się jej stan zdrowia, to w ocenie Sądu podstawą odpowiedzialności
o charakterze odszkodowawczym jest sam fakt pełnienia funkcji członka zarządu. Niemożliwe jest powołanie członka zarządu bez jego wiedzy i zgody, skoro obowiązujące przepisy prawa wymagają złożenia podpisów osób upoważnionych do reprezentacji Spółki. Ponadto przesłankę pełnienia obowiązków członka zarządu rozumieć należy formalnie,
tj. jako posiadanie formalnych uprawnień członka zarządu za konkretny okres, niezależnie
od tego, czy obciążony odpowiedzialnością faktycznie zajmował się interesami spółki oraz, czy w ogóle miał taką możliwość ( por. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w P. z dnia 31 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Po 138/14). W orzecznictwie Sądów Administracyjnych, jak również Sądu Najwyższego przyjmuje się, że użyte sformułowanie ,,pełnienia’’ obowiązków członka zarządu, a nie ich ,,wykonywanie’’ oznacza, iż chodzi
o zajmowanie stanowiska od momentu powołania do dnia odwołania. Zatem faktycznie wykonywanie tych obowiązków nie ma znaczenia dla oceny pełnienia tej funkcji. Podstawą odpowiedzialności jest sam fakt bycia członkiem zarządu, a obowiązek wykonywania czynności zarządzających oznacza zwiększony jej zakres, w tym za skutki działań kierowanej osoby prawnej, a więc i skutki działań osób dopuszczonych do faktycznego nią zarządzania. ( por. w wyrokach: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. akt I FSK 2082/09, z dnia 8 sierpnia 2010 r. sygn. akt II FSK 336/09; Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1249/07, w G. z dnia 13 sierpnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 359/08, w G. z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Gl 1109/08; Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. akt II UK 174/10) Sąd zważył, że ugruntowane orzecznictwo wskazuje, iż możliwość realnego prowadzenia spraw Spółki dla oceny winy członka zarządu nie ma znaczenia. Dlatego też
Sąd uznał, że wykazanie, iż ubezpieczona w spornym okresie czasu nie podejmowała czynności oraz nie posiadała wiedzy odnoszącej się do aktualnych spraw Spółki nie może być przyczyną egzoneracyjną powodującą wyłączenie od odpowiedzialności za długi Spółki.

Drugą przyczyną mogą według odwołującej uwolnić ją od odpowiedzialności za długi Spółki w spornym okresie czasu było przejęcie spraw Spółki, które było spowodowane podstępem świadka A. S.. Ubezpieczona utrzymywała, że stała się ofiarą, gdyż A. S. w złych intencjach z pełną premedytacją ustanowiła ją prezesem zarządu Spółki. Sąd jednak zważył, że tłumaczenie odwołującej nie ma żadnego znaczenia dla wydanego rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Ubezpieczona jako osoba dorosła
i samodzielna w swoim postępowaniu powinna działać z dostatecznym rozeznaniem
i kierować się zdrowym rozsądkiem. Sąd ustalił, że odwołująca świadomie bez zastosowania żadnych środków przymusu przejęła Spółkę, a złożone przez nią oświadczenie woli nie było obarczone wadą. Ubezpieczona, przed nabyciem Spółki, powinna była poczynić starania
o wgląd w dokumentację obrazującą kondycję finansową osoby prawnej. Ówczesny stan zdrowia odwołującej nie uzasadniał jej nieostrożnego działania, gdyż w spornym okresie czasu potrafiła podpisać dodatkowe pełnomocnictwa przed notariuszem. W razie wątpliwości, ubezpieczona mogła skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej, skoro zawodowo
nie trudniła się obsługą spółek. Ubezpieczona powinna złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki, a nie czyniąc tego, stała się osobą odpowiedzialnością za jej długi powstałe w spornym okresie czasu.

Sąd reasumując zważył, że niedopuszczalnym w obowiązującym systemie prawnym, jest, aby osoba przyjmująca na siebie odpowiedzialność za sprawy Spółki, następnie uchylała się od negatywnych następstw spowodowanych jej niewłaściwym działaniem lub zaniechaniem. Konsekwencją takiego działania byłoby przejęcie rozliczania kosztów
na społeczeństwo i środki publiczne. W tym zakresie organ rentowy poniósłby niewątpliwie straty. Tego typu formuła uderzałaby w podstawy funkcjonowania środków publicznych,
co w ocenie Sądu jest nie do zaakceptowania.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając odwołującej na rzecz organu rentowego kwotę 3600,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Zasądzona kwota ma zastosowanie w dyspozycji § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. z 2013 r., poz. 490 z późn. zm.) obowiązującego na dzień złożenia odwołania.

Zarządzenie: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi odwołującej.

MK