Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Cz 32/19

POSTANOWIENIE

Dnia 25 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VIII Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSO Małgorzata Kończal

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w B.

przeciwko T. C.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie zawarte w pkt IV

wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu

z dnia 14 listopada 2018 r.

sygn. akt I C 1527/18

w przedmiocie kosztów postępowania

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 14 listopada 2018 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.572,35 zł wraz z należnymi odsetkami od szczegółowo wskazanych kwot i dat, umorzył postępowanie w pozostałym zakresie, zasądzone świadczenie rozłożył na raty oraz na podstawie art. 102 k.p.c. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.958,50 zł tytułem zwroty połowy kosztów procesu.

Uzasadniając zastosowanie art. 102 k.p.c. Sąd Rejonowy wskazał na okoliczności związane z przebiegiem procesu oraz pozaprocesowe. W szczególności zwrócił uwagę na to, że pozwany początkowo wywiązywał się ze swoich zobowiązań wobec powoda, a trudności pojawiły się na skutek zmniejszenia wysokości jego dochodów i kilkumiesięcznego przebywania bez pracy. Nie zaprzestał jednak spłacania długu, a po otrzymaniu wypowiedzenia wpłacił całą zaległą kwotę. Ponadto w żaden sposób nie utrudniał prowadzenia postępowania.

Zażalenie na powyższe postanowienie w przedmiocie kosztów procesu złożył powód, zarzucając mu naruszenie przepisów postepowania, które miało wpływ na treść orzeczenia, a w szczególności art. 98 § 1 k.p.c., art. 19 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz § 3 w zw. z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, polegające na ustaleniu kosztów procesu na kwotę 1.958,50 zł, w sytuacji, gdy koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony przez stronę powodową wyniosły 4.271 zł, w tym kwotę 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego.

Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez nakazanie stronie pozwanej zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty 4.271 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwoty 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa, a ponadto o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Zwrotem kosztów procesu rządzi zasada odpowiedzialności za jego wynik, zgodnie z którą strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (art. 98 k.p.c.). Wyjątek od powyższej zasady stanowi natomiast art. 102 k.p.c., który pozwala zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami, gdy zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem, unormowanie to ma charakter wyjątkowy, a jego zastosowanie ogranicza się do szczególnych, wyjątkowych sytuacji. Stosowanie art. 102 k.p.c. opiera się na dyskrecjonalnej władzy sędziego i zasadniczo uwzględnia poczucie sprawiedliwości i zasady słuszności. Z tego względu, kontrola instancyjna zastosowania komentowanego przepisu z reguły wtedy może prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia o kosztach procesu, gdy dokonana przez sąd I instancji ocena okaże się oczywiście dowolna.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda połowę kosztów procesu, na podstawie art. 102 k.p.c. Wskazał przy tym na szereg przesłanek stojących u podstaw takiego rozstrzygnięcia. Szczegółowo przedstawił argumenty uzasadniające zaskarżone postanowienie – powołał się na przebieg postępowania, okoliczności faktyczne sprawy, postawę pozwanego. Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena nie budzi wątpliwości, w szczególności brak jest podstaw dla przyjęcia, że jest ona oczywiście dowolna, wewnętrznie sprzeczna, czy nielogiczna, a tylko tego rodzaju wniosek mógłby prowadzić do podważenia zaskarżonego postanowienia.

Podkreślenia wymaga, że zażalenie nie zawiera jakichkolwiek zarzutów dotyczących zastosowania przez Sąd Rejonowy art. 102 k.p.c. Skarżący w żaden sposób nie odniósł się do argumentacji tego Sądu. Analiza treści zażalenia wskazuje na to, że powód nie zapoznał się z motywami zaskarżonego postanowienia, bowiem podnoszone przez niego twierdzenia, w żaden sposób nie korespondują z uzasadnieniem Sądu Rejonowego. Mając to na względzie, rozpoznawane zażalenie tym bardziej uznać należało za bezzasadne, podnoszone w nim zarzuty są bowiem w istocie bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie w całości.