Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jaśle I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Wanat

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Wojtunik

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 roku w Jaśle

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w R.

przeciwko Gminie J.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.zasądza od powoda (...) S.A. z siedzibą w R. na rzecz pozwanego Gminy J. kwotę 270 zł (dwieście siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 138/18 upr.

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Jaśle z 6 marca 2019 r.

Powód (...) S.A. z siedzibą w R. domagał się zasądzenia od pozwanej Gminy J. kwoty 621,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych, a nadto zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając wskazał, że na dochodzone roszczenie składają się kwoty wynagrodzenia miesięcznego należnego powodowi za świadczenie usług telekomunikacyjnych, potwierdzone wystawionymi fakturami Vat. Pozwana nie regulowała swoich zobowiązań wobec powoda, pomimo kierowanych do niej wezwań o zapłatę, doprowadzając do powstania zadłużenia.

Powyższe roszczenie powoda zostało uwzględnione nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z 21.11.2017 r. sygn. akt (...)

W sprzeciwie od tego orzeczenia pozwana domagała się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.

Zarzuciła bezzasadność żądania powoda, wskazując, że umowa między stronami została skutecznie rozwiązana, a w związku z tym nie było podstaw do żądania zapłaty za usługi, wskazane w fakturach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Strony łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), zawarta w Osobnicy w 10.05.2010 r. Umowę sygnowali Dyrektor Zespołu Szkół w Osobnicy L. D. (abonent) i C. G. (przedstawiciel dostawcy usługi, wówczas (...) Sp. z o.o. w R.).

Do zawarcia umowy doszło w wyniku złożenia pisemnego zamówienia, złożonego przez dyrektora szkoły, w którym wskazuje się jako numery abonenckie objęte zamówieniem: nr główny (...) oraz dwa numery boczne (...) i (...). W egzemplarzu umowy przeznaczonym dla abonenta (por. k. 37) za przedmiot umowy wskazano wyłącznie nr główny - (...), bez jakichkolwiek nr (...). Z kolei egzemplarz umowy przedstawiony w poczet materiału dowodowego przez pozwanego (w formie kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie pełnomocnika będącego radcą prawnym - k. 17), wskazuje dodatkowo zapis dwóch numerów (...) tj. (...) i (...).

Umowa została zawarta na okres 15 miesięcy, liczonych od daty aktywacji. Umowa przewidywała świadczenie usług telekomunikacyjnych w oparciu
o rodzaj łącza: (...), nr (...). Zgodnie z § 13 umowy, umowa zawarta na czas określony ulegała przekształceniu w umowę na czas nieokreślony w przypadku upływu okresu na jaki została zawarta i braku oświadczenia abonenta o jej nieprzedłużaniu na kolejny okres. W takim trybie doszło między stronami do przekształcenia umowy w umowę zawartą na czas nieokreślony.

Kolejno, postanowienia umowy uległy modyfikacji na mocy aneksu nr (...), w którym strony postanowiły o obniżeniu kosztów połączeń dla nr (...). W aneksie przewidziano czas obowiązywania umowy na okres od 01.10.2012 r. do 30.09.2014 r. (dowód: umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), - k. 37, aneks nr (...) – k. 38).

Wnioskiem z 29.07.2016 r. Dyrektor Zespołu Szkół w Osobnicy A. W. zwrócił się do operatora (...) S.A. o przeniesienie nr (...) z sieci (...) Sp. z o. o. do (...) S.A. Wniosek został zarejestrowany przez nowego operatora w tym samym dniu. Przeniesienie numeru z (...) sp. z o. o. do spółki (...) odbyło się na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 16 grudnia 2010 r.
w systemie (...). Zgodne z tym systemem oświadczenie woli Zespołu Szkół w Osobnicy było równoznaczne z rozwiązaniem umowy z poprzednim operatorem. To oświadczenie woli zostało przesłane drogą elektroniczną. Dotyczyło ono pojedynczego numeru - (...). W efekcie, z dniem 30.09.2016 r. nr (...) został przeniesiony do (...) S.A., które rozpoczęło świadczenie usług na rzecz Zespołu Szkół.

Po przeniesieniu numeru Szkoła korzystała w dalszym ciągu
z przydzielonego nr (...). Szkoła nie korzystała przy tym równolegle
z żadnych innych numerów pobocznych, w szczególności nr (...) i nr (...). Nie były one znane nawet pracownikom szkoły (dowód: wniosek
o przeniesienie numeru – k. 39, zeznania świadka W. W. – k. 84 - 85, zeznania świadka A. S. – k. 51v, wydruk z systemu (...) k. 40, umowa o świadczenie publicznie dostępnych usług telefonicznych
z przeniesieniem przydzielonego numeru nr (...) z 03.08.2016 r. – k. 41-42, informacja (...) S.A. z 12.01.2018 r. w sprawie przeniesienia numeru telefonicznego – k. 43).

Powód (...) S.A. z siedzibą w R. uznawał, że w wyniku dokonanego przeniesienia numeru do nowego operatora, umowa z pozwaną została rozwiązana jedynie w zakresie nr głównego, natomiast nadal trwa
w odniesieniu do nr pobocznych (...). W związku z tym, kolejno w dniach: 04.11.2016 r.; 04.12.2016 r.; 05.01.2017 r., 06.02.2017 r.;05.03.2017 r.
i 07.04.2017 r. wystawił pozwanej faktury za abonament i połączenia. Są to faktury na kwoty 105,73 zł, 106,36 zł, 119,31 zł, 97,63 zł, 96,26 zł i 95,94 zł.

W pismach z 12.01.2017 r.; z 10.03.2017 r. oraz z 19.06.2017 r. wzywał pozwaną (Zespół Szkół w Osobnicy) do zapłaty należności ze wskazanych faktur. Pismo z 10.03.2017 r. stanowi jednocześnie o rozwiązaniu umowy z pozwaną
w trybie natychmiastowym, ze wskazaniem, że umowa dotyczy nr (...) (dowód: ww. faktur Vat – k. 20 - 25, kserokopie ww. pism powoda adresowanych do Zespołu Szkół w Osobnicy – k. 26 - 28).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów prywatnych oraz ich kserokopii poświadczonych przez pełnomocników, a nadto na podstawie zeznań świadków. Materiał dowodowy
w tej postaci Sąd uznał za wiarygodny i odpowiadający rzeczywistemu stanowi rzeczy, przy czym ocena ta nie dotyczy przedstawionej przez powoda potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii umowy o nr (...) - k. 17. Odpis egzemplarza umowy przedłożony przez powoda odbiega bowiem treścią od oryginału egzemplarza pozwanej (k. 37)
w ten sposób, że dopisane są w nim dwa numery (...) (boczne) jako stanowiące przedmiot umowy. Powód wezwany o wyjaśnienie rozbieżności zachodzących
w treści obu umów, wskazał, że zostały one wpisane do umowy na podstawie złożonego zamówienia, nie wyjaśnił jednak przyczyny dla której zapisu tych numerów nie umieszczono w egzemplarzu umowy dla abonenta (por. pismo procesowe powoda z 16.02.2018 r. /prawdopodobnie błędna data/ – k. 55).
W tych okolicznościach za miarodajną dla ustalenia treści zobowiązania między stronami Sąd przyjął treść umowy objętą oryginałem egzemplarza dla abonenta (k. 37), mając na względzie, że pozostałe wiarygodne dowody, w tym zeznania świadków, potwierdzają, że wolą pozwanej, dokonującej przeniesienia numeru telefonicznego było definitywne zakończenie umowy z powodem, a nie przekształcenie numerów pobocznych w numer główny i kontynuowanie umowy na takich samych warunkach – jak sugeruje strona powodowa (por. pismo procesowe powoda z 16.02.2018 r. – k. 47v.).

Sąd zważył, co następuje.

Roszczenie powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie strona powodowa domagała się od pozwanej zapłaty należności z tytułu zawartej przez strony umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na którą składała się kwota należnego abonamentu oraz opłaty za połączenia w okresie od listopada 2016 r. do marca 2017 r.

Pozwana nie kwestionowała faktu, iż doszło do zawarcia między stronami wskazanej wyżej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (art. 56 Prawa telekomunikacyjnego). Zarzuciła jednak, że umowa ta uległa rozwiązaniu w trybie art. 71 ustawy Prawo telekomunikacyjne tj. w drodze przeniesienia numeru do nowego operatora, a nadto, że pozwana nigdy nie korzystała z usług strony powodowej w zakresie numerów (...) (bocznych), wskazanych
w zamówieniu (...) (k. 19).

Odnosząc się do kwestii spornych, wskazać należy, że zgromadzony materiał dowodowy prowadzi do wniosku, że stronie powodowej istotnie nie należy się wynagrodzenie za usługi dotyczącego nr (...) za okres objęty przedstawionymi fakturami (k. 20 - 25). Nie ulega bowiem wątpliwości, że zamiarem pozwanej było przeniesienie do sieci (...) S.A. przydzielonego nr głównego (...), bez zamiaru kontynuowania umowy w jakimkolwiek zakresie z powodem. Taki zamiar potwierdza nie tylko treść wniosku
o przeniesienie numeru (k. 39) i spójne zeznania świadków, ale również zasady logicznego rozumowania i doświadczenie życiowe. Należy bowiem mieć na uwadze fakt, że w umowie przeznaczonej dla abonenta powód nie wskazał jako przedmiotu umowy żadnych numerów bocznych, obok numeru głównego,
a dodatkowo – jak wynika z zeznań świadka W. W. – żadne inne numery obok numeru (...) nie funkcjonowały w Szkole, tj. nie były znane jako numery telefonu Szkoły. Co prawda numery (...) zostały wymienione
w pisemnym zamówieniu złożonym przez dyrektora, ale dla oceny treści zobowiązania umownego wiążąca jest treść umowy, a nie zamówienia (k. 19).

Z punktu widzenia abonenta należy uznać za usprawiedliwione przekonanie, że skoro w treści wręczonej mu umowy nie ma mowy
o jakichkolwiek dodatkowych nr telefonu, to jego zobowiązanie nie rozciąga się na żadne dodatkowe usługi, nie wymienione w umowie. Tym bardziej, dysponując egzemplarzem umowy mającym za przedmiot jedynie nr (...), nie ma podstaw, aby z czynnością przeniesienia tego nr (głównego i zarazem jedynego, jaki widnieje w umowie) przypisywać pozwanej wolę kontynuowania umowy z dotychczasowym operatorem (powodem) w ten sposób, że spełniać będzie swoje zobowiązanie pieniężne w dotychczasowej wysokości, przy jednoczesnym przekształceniu nr (...) w nr główny.

Nie byłoby logicznym, ani racjonalnym – w ocenie Sądu – przenoszenie nr telefonu do innego operatora, gdyby zakres obciążenia abonenta opłatami (przy niezmienionym zakresie usług) miał wzrosnąć, a taka sytuacja niewątpliwie miałaby miejsce gdyby uznać, że szkoła była związana równolegle dwiema umowami na tę sama usługę połączeń z różnymi operatorami.

Należy pamiętać, że zgodnie z treścią art. 79 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, przedszkola, szkoły i placówki publiczne zakładane i prowadzone przez ministrów i jednostki samorządu terytorialnego są jednostkami budżetowymi. Gospodarka finansowa prowadzona przez szkoły i placówki charakteryzuje się tym, że jednostka budżetowa pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu organu prowadzącego, a uzyskane dochody odprowadza do tego budżetu. Natomiast dyrektor szkoły lub placówki dysponuje środkami określonymi
w planie finansowym szkoły i ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowe wykorzystanie. Mając na uwadze ten status jednostki, za chybione należy uznać twierdzenia powoda, że wraz z przeniesieniem nr do (...) S.A. doszło do przekształcenia treści dotychczasowej umowy z powodem, w ten sposób, że jeden z nr (...) stał się nr głównym i doszło do kontynuacji zobowiązania abonamentowego pozwanej. Twierdzenia te stoją w opozycji do stanowiska pozwanej, które w toku procesu nie zostało skutecznie podważone, mimo że ciężar dowodu tej spornej okoliczności spoczywał na stronie powodowej (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.).

Rozstrzygając o żądaniu powoda, należy końcowo przytoczyć regulacje rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie warunków korzystania z uprawnień w publicznych sieciach telefonicznych (obowiązującego w dacie rozwiązania umowy z powodem), które przewidują, że abonent będący stroną umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do stacjonarnej lub ruchomej publicznej sieci telefonicznej, w celu realizacji uprawnienia, o którym mowa w art. 71 ust. 1 ustawy, występuje z wnioskiem
w formie pisemnej do nowego dostawcy usług o przeniesienie przydzielonego numeru do tego dostawcy. Do wniosku, abonent dołącza oświadczenie, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia, oraz może dołączyć pełnomocnictwo do przeprowadzenia czynności związanych z przeniesieniem numeru,
w szczególności do wypowiedzenia w imieniu abonenta umowy
z dotychczasowym dostawcą, udzielone nowemu dostawcy w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Przepisy te przewidują, że przeniesienie numeru następuje z dniem rozwiązania umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych z dotychczasowym dostawcą. W dniu przeniesienia numeru nowy dostawca informuje abonenta o rozpoczęciu świadczenia usług
w sposób wskazany we wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz niezwłocznie przesyła pisemne potwierdzenie przeniesienia numeru. Z kolei, wymiana informacji pomiędzy dostawcami usług w zakresie obsługi wniosków
o przeniesienie numeru odbywa się drogą elektroniczną za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 78 ust. 4 ustawy (art. 71 ust. 2 a ustawy Pr. telek.).

Z ustaleń poczynionych w sprawie jednoznacznie wynika, że procedura przeniesienia przydzielonego pozwanej numeru telefonicznego przebiegła zgodnie z ww. przepisami, z zachowaniem wymaganego okresu wypowiedzenia, a przeniesienie uskuteczniło się z dniem 30.09.2016 r. Tym samym umowa o nr (...) zawarta z powodem przestała obowiązywać, a powód nie był uprawniony do dalszego naliczania opłat za usługi.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 56 w zw. z art. 71 ustawy z 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1954
z późn. zm.) w zw. z art. 6 k.c. orzeczono jak w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 98
§ 1 i 3 k.p.c. Na zasądzoną w pkt II wyroku kwotę składa się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w stawce minimalnej, przewidzianej § 2 pkt. 2 Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.