Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2014r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 31 stycznia 2013r. i 21 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżone decyzje i ustala prawo J. K. do emerytury od 05 stycznia 2013r.

Sygn. akt: IV U 276/13

UZASADNIENIE

Decyzjami z 31 stycznia 2013r. i 21 lutego 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w warunkach szczególnych wynosi 12 lat, 4 miesiące i 17 dni i obejmuje okres zatrudnienia od 13 maja 1981r. do 28 lipca 1991r. i od 1 września 1992r. do 17 sierpnia 1995r. w Przedsiębiorstwie (...) SA w L.. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono natomiast okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W., gdyż przedłożone świadectwo nie spełnia wymogów formalnych ,tj. nie określa zajmowanego stanowiska zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., a poza tym wskazane stanowisko „monter-spawacz” uzasadnia stwierdzenie, że na żadnym z tych stanowisk praca nie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołania od powyższych decyzji złożył J. K. wnosząc o ich zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że w Przedsiębiorstwie (...) w W. wykonywał taką sama pracę jak u kolejnego pracodawcy ,tj. w Przedsiębiorstwie (...) w L.. Dlatego ten okres pracy powinien być doliczony do stażu pracy w szczególnych warunkach (odwołanie k.2-3).

Postanowieniem z 17 stycznia 2014r. Sąd połączył rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy z odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do emerytury z 31 stycznia 2013r. zarejestrowanej pod sygnaturą akt IV U 277/13 z rozpoznaniem i rozstrzygnięciem sprawy z odwołania ubezpieczonego od kolejnej decyzji organu rentowego w sprawie o emeryturę z 21 lutego 2013r. zarejestrowanej pod sygnaturą akt IV U 276/13 i prowadzić je pod sygnaturą akt IV U 276/13 (postanowienie k.16-16v).

Organ rentowy wnosił o oddalenie obu odwołań powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonych decyzjach (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 i protokół rozprawy z 17 stycznia 2014r. 16v – minuta 3 nagrania).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. K. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. Uprzednio - w dniu 3 stycznia 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 3 stycznia 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 29 lat, 2 miesiące i 19 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 28 lat, 4 miesiące i 22 dni, a okresy nieskładkowe 9 miesięcy i 27 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 12 lat, 4 miesiące i 17 dni z tytułu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) SA w L. (świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) SA w L. k.12 akt emerytalnych). Do stażu pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie zaliczył okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 1 grudnia 1974r. do 12 maja 1981r. z uwagi na braki formalne przedłożonego świadectwa (świadectwo z 18 października 1999r. wystawione przez Przedsiębiorstwo (...) w W. k.5 akt emerytalnych).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 31 stycznia 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 31 stycznia 2013r. k.15 akt emerytalnych). Następnie, na wniosek ubezpieczonego z 12 lutego 2013r. organ rentowy ponownie rozpoznał jego wniosek o ustalenie prawa do emerytury i decyzją z 21 lutego 2013r. ponownie odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (wniosek ubezpieczonego z 12 lutego 2013r. i decyzja z 21 lutego 2013r. k.16 i 18 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w W. w okresie od 1 września 1969r. do 12 maja 1981r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 12 maja 1981r. k.4 akt rentowych ubezpieczonego).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego z okresu zatrudnienia w w/w Przedsiębiorstwie, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku montera wewnętrznych instalacji budowlanych (umowa o pracę z 19 sierpnia 1969r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Ubezpieczony był wówczas uczniem. W dniu 1 lipca 1971r. ubezpieczony zawarł umowę o pracę w celu odbycia wstępnego stażu pracy (umowa z 1 lipca 1971r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Na mocy zaświadczenia kwalifikacyjnego nr 177 z 1 września 1972r. ubezpieczony od 1 września 1972r. zakwalifikowany został do wyższej stawki osobistego zaszeregowania na stanowisku montera instalacji sanitarnych (zaświadczenie kwalifikacyjne nr 177 z 1 września 1972r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). W styczniu 1977r. i kwietniu 1978r. przełożony wnioskował o przeprowadzenie egzaminu kwalifikacyjnego ubezpieczonego w celu podwyższenia stawki osobistego zaszeregowania ubezpieczonego. We wnioskach wskazywano, że ubezpieczony pracuje na stanowisku montera-spawacza przy montażu instalacji sanitarnych (wnioski o przeprowadzenie egzaminu kwalifikacyjnego z 10 stycznia 1977r. i 20 kwietnia 1978r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Ubezpieczony przechodził pomyślnie egzaminy kwalifikacyjne i uzyskiwał wnioskowane podwyższenie stawek zaszeregowania (zaświadczenia kwalifikacyjne z 29 marca 1977r. i 6 września 1978r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). W okresie od 11 września 1978r. do 31 grudnia 1979r. ubezpieczony został delegowany przez pracodawcę do pracy na budowie realizowanej przez w/w Przedsiębiorstwo na terenie byłej Czechosłowacji. Pracował tam na stanowisku montera-spawacza przy analogicznej pracy jak w kraju ,tj. przy montażu instalacji sanitarnych za pomocą spawania (umowa z 9 września 1978r. o pracę na budowie w Czechosłowacji i aneksy nr 1 i 2 do tej umowy - w aktach osobowych ubezpieczonego). Po powrocie z pracy za granicą ubezpieczony kontynuował zatrudnienie w powyższym Przedsiębiorstwie na dotychczasowych zasadach aż do rozwiązania umowy o pracę z dniem 12 maja 1981r.

Przedsiębiorstwo (...) w W. zajmowało się montażem instalacji sanitarnych – rurociągów, ciepłociągów. Przez cały okres zatrudnienia w tym Przedsiębiorstwie ubezpieczony wykonywał prace spawalnicze przy montażu instalacji ,tj. spawał stalowe rury do instalacji, węzły centralne. Było to spawanie gazowe i elektryczne. Oprócz spawania wykonywał również wycinanie specjalnym palnikiem segmentów „kolan”, które następnie spawał. Ubezpieczony jako spawacz posiadał pomocnika, który wykonywał prace przygotowawcze do spawania (zeznania świadków: J. W. k.17- minuty od 14 do 19 nagrania, J. M. k.17-17v – minuty od 19 do 24 nagrania, zeznania ubezpieczonego k.17v – minuty od 25 do 27 nagrania i k.16v – minuty od 4 do 10 nagrania).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. K. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach Przedsiębiorstwie (...) w L., pracę w szczególnych warunkach wykonywał również na rzecz Przedsiębiorstwa (...) w W.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w w/w Przedsiębiorstwie - przy przyjęciu jako daty początkowej tego zatrudnienia daty 1 lipca 1971r., kiedy ubezpieczony po pierwszym okresie zatrudnienia jako osoba młodociana zawarł już jako pełnoletni umowę o pracę trwającą do 12 maja 1981r. - a zatem przez blisko 10 lat ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach ,tj. wykonując prace spawalnicze przy montażu instalacji sanitarnych. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w warunkach szczególnych o czym stanowi wykaz A dział XIV poz.12 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. O tym, że ubezpieczony wykonywał prace polegające na spawaniu świadczą nie tylko dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, z których wynika, że był ubezpieczony był spawaczem, ale również rzeczowe i spójne zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w powyższym Przedsiębiorstwie ,tj. J. W. i J. M. oraz zeznania samego ubezpieczonego. Wynika z nich, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował przy spawaniu rurociągów wykonywanych ze stalowych rur oraz innych urządzeń sanitarnych np. węzłów centralnych. Reasumując, po doliczeniu do niekwestionowanego przez organ rentowy okresu zatrudnienia ubezpieczonego w szczególnych warunkach w wymiarze 12 lat, 4 miesiące i 17 dni, okresu zatrudnienia w takich warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w W., Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczony do dnia 1 stycznia 1999r. spełnił przesłankę co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołania ubezpieczonego zasługują na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżone decyzje i ustalił, że J. K. przysługuje prawo do emerytury od(...)., kiedy ubezpieczony ukończył 60-ty rok życia.