Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy w Grajewie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Frączek

Protokolant: Piotr Gosiewski

w obecności Prokuratora Justyny Łukaszewicz

po rozpoznaniu dnia 22.02.2019 roku na rozprawie

sprawy

R. P. (1)

urodz. (...) w E.

syna A. i Z. z d. B.

oskarżonego o to, że:

W okresie od sierpnia 2016 roku do sierpnia 2018 r. w G. woj. (...) uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego z mocy prawomocnego wyroku sygn. akt I C (...) z dnia 9 sierpnia 2016 r. przez Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny na rzecz małoletnich córek N. P. oraz A. P. (1), a łączna wysokości powstałych w skutek tego zaległości, stanowi równowartość przekraczającą 3 świadczenia okresowe,

tj. o czyn z art. 209 § 1 kk

1.  Oskarżonego R. P. (1) uznaje za winnego tego, że: w okresie od września 2016 roku do sierpnia 2018 roku w G. woj. (...) uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego z mocy prawomocnego wyroku sygn. akt I C (...) z dnia 9 sierpnia 2016 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Suwałkach I Wydział Cywilny na rzecz małoletnich córek N. P. oraz A. P. (1), a łączna wysokości powstałych w skutek tego zaległości, stanowi równowartość przekraczającą 3 świadczenia okresowe tj. za winnego popełnienia czynu z art. 209 § 1 kk i za to na podstawie art. 209 § 1 kk skazuje go na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 /dwóch/ lat próby.

3.  Na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonywania w okresie próby ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletnich córek N. P. i A. P. (1).

4.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty sądowej kwotę 120,- /stu dwudziestu/ złotych i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie w wysokości 70,- /siedemdziesięciu/ złotych.

Sygn. akt II K 329/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego w sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 09.08.2016 roku wydanym w sprawie I C (...) rozwiązano przez rozwód małżeństwo A. P. (2) i R. P. (1). Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi N. P. i A. P. (1) powierzono obojgu rodzicom, a miejsce pobytu małoletnich ustalono przy matce, jak również rozstrzygnięto o sposobie kontaktowania się R. P. (1) z dziećmi. Kosztami utrzymania i wychowania małoletnich dzieci obciążono oboje rodziców i zasądzono od R. P. (1) na rzecz każdej z córek kwoty po 400,- złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego kolejnego miesiąca, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki małoletnich, która została zobowiązana do ponoszenia pozostałych kosztów utrzymania i wychowania dzieci.

Po orzeczeniu rozwodu w dniu 09.08.2016 roku, R. P. (1) nie dokonał wpłaty alimentów we wrześniu 2016 roku i w grudniu 2016 roku, uiścił alimenty w wys. po 800 zł w październiku i listopadzie 2016 roku. W styczniu 2017 roku uiścił tylko 500 zł. W dniu 27.01.2017 roku A. P. (2) złożyła u komornika sądowego działającego przy Sądzie Rejonowym w (...) wniosek o egzekucję alimentów. Na dzień 27.01.2017 roku zaległość alimentacyjna R. (...) P. wynosiła 1241,05 zł. W trakcie egzekucji komorniczej zostały wyegzekwowane następujące kwoty: w lutym 2017 roku łącznie 800 zł, w marcu 2017 roku - łącznie 543,71 zł, w kwietniu 2017 roku - łącznie 2853,73 złotych, w maju 2017 roku – 949,10 złotych, w czerwcu 2017 roku – 829,02 złotych, w lipcu 2017 roku - 1069,60 złotych, w sierpniu 2017 roku – łącznie 1843 złote, we wrześniu 2017 roku – 921,50 złotych, w październiku 2017 roku – 923 złote, w grudniu 2017 roku – 920 złotych, w styczniu 2018 roku – 922,77 złotych, w marcu 2018 roku – 724 złote. Po marcu 2018 roku komornikowi sądowemu nie udało się dokonać kolejnych zajęć na rzecz alimentów należnych małoletnim N. i A. P. (1).

W dniu 16.04.2018 roku A. P. (2) zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych i świadczeń z funduszu alimentacyjnego na małoletnie N. i A. P. (1). Do wniosku załączyła zaświadczenie od komornika działającego przy Sądzie Rejonowym w (...) wskazujące na to, że egzekucja komornicza prowadzona w sprawie R. P. (1) okazała się bezskuteczna, zaś należności wierzyciela alimentacyjnego na dzień 26.03.2018 roku kształtowały się na poziomie 1605,92 zł. Decyzją z dnia 26.04.2018 roku wydaną w sprawie MOPS.(...) przyznano N. i A. P. (1) na rzecz każdej z nich świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego w wysokości po 400 zł za okres od dnia 01.04.2018 roku do dnia 30.09.2018 roku. Tego samego dnia przyznano obydwu dziewczynkom zasiłki rodzinne i dodatki do zasiłków rodzinnych.

R. P. (1) zamieszkuje we wsi G.. Jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 47,2762 ha (przeliczeniowych 29,7926 ha).

R. P. (1) w okresie od 2014 roku do 2017 roku otrzymał dopłaty w następującej wysokości: w roku 2014 – łącznie 41.144,28 złotych, w roku 2015 – łącznie 54.401,07 złotych, w roku 2016 – łącznie 55.504,98 złotych, w roku 2017 – łącznie 45.157,04 złotych. Złożył także wniosek o przyznanie dopłat za 2018 rok.

R. P. (1) podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu i jest obwiązany do opłacania składek, jednakże konto R. P. (1) wykazuje zadłużenie. R. P. (1) nie korzystał nigdy z pomocy Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w K..

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie następujących dowodów: częściowo na podstawie wyjaśnień oskarżonego k. 48, zeznań świadka A. P. (2) k. 82 odw, zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz dokumentów załączonych k. 2-6, informacji o tym, że oskarżony nie korzystał z pomocy (...) w K. k. 9, informacji od komornika działającego przy Sądzie Rejonowym w Ełku k. 17-20, wniosku o ściganie z załącznikami k. 23-32, informacji z (...) k. 33, informacji z KRUS k. 34, poświadczenia zameldowania k. 53, informacji o stanie majątkowym k. 54, zestawienia wpłat k. 80.

R. P. (1) będąc prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy nie stawił się w tut. Sądzie.

Wobec tego, na podstawie art. 389 § 1 kpk Sąd ujawnił wyjaśnienia oskarżonego z postępowania przygotowawczego k. 48. Słuchany jako podejrzany R. P. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Twierdził, że po rozwodzie z żoną, ta uniemożliwia mu kontakty z córkami. Wyjaśnił, że regularnie łożył na dzieci do marca 2018 roku, w maju 2018 roku jego sytuacja uległa pogorszeniu. Stracił część dochodów, a pieniądze, które miał musiał przeznaczyć na kredyty. Jest zadłużony w bankach na 1,3 miliona złotych. Jest rolnikiem i jego sytuacja finansowa zależy od pogody i plonów. Obecnie również zaczął spłacać zadłużenie. Jak twierdził, zadłużenie opiewa na kwotę ok. 3000 zł. Do protokołu załączył dowód uiszczenia kwoty 1100 złotych (por. także treść kopii dowodu wpłaty k. 51).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego przyznającego się do winy zasługują częściowo na obdarzenie ich wiarą. W ocenie Sądu oczywiste jest, że oskarżony uchylał się od realizacji obowiązku alimentacyjnego oraz, że łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, zaś okres niealimentacji jest znacznie dłuższy niż przyznaje to oskarżony.

Jak wynika z materiału dowodowego w sprawie, w dniu 08.06.2018 roku Prokuratura Rejonowa w (...) została zawiadomiona o tym, że R. P. (1) uchyla się od realizowania obowiązku alimentacyjnego. Z zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa wynika, że w dniu 16.04.2018 roku do MOPS w G. wpłynął wniosek A. P. (2) o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych i świadczeń z funduszu alimentacyjnego na małoletnie N. i A. P. (1). Do zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa załączono kopię wyroku rozwodowego wydanego w sprawie Sądu Okręgowego w Suwałkach IC (...), z którego wynika wysokość zobowiązania alimentacyjnego obciążającego oskarżonego. Załączono także zaświadczenie od komornika działającego przy Sądzie Rejonowym w (...) wskazujące na to, że egzekucja komornicza prowadzona w sprawie R. P. (1) okazała się bezskuteczna, zaś należności wierzyciela alimentacyjnego na dzień 26.03.2018 roku kształtowały się na poziomie 1605,92 zł. Decyzją z dnia 26.04.2018 roku wydaną w sprawie MOPS.(...) przyznano N. i A. P. (1) na rzecz każdej z nich świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego w wysokości po 400 zł miesięcznie za okres od dnia 01.04.2018 roku do dnia 30.09.2018 roku (k. 5). Tego samego dnia przyznano obydwu dziewczynkom zasiłki rodzinne i dodatki do zasiłków rodzinnych (k. 6).

W trakcie postępowania przygotowawczego zebrano informacje o oskarżonym i okazało się, że wobec R. P. (1) prowadzona była egzekucja komornicza na podstawie wniosku A. P. (2) złożonego w dniu 27.01.2017 roku. Na dzień 27.01.2017 roku zaległość alimentacyjna oskarżonego wynosiła 1241,05 zł. W trakcie egzekucji komorniczej zostały wyegzekwowane następujące kwoty: w lutym 2017 roku- łącznie 800 zł, w marcu 2017 roku - łącznie 543,71 zł, w kwietniu 2017 roku - łącznie 2853,73 złotych, w maju 2017 roku – 949,10 złotych, w czerwcu 2017 roku – 829,02 złotych, w lipcu 2017 roku - 1069,60 złotych, w sierpniu 2017 roku – łącznie 1843 złote, we wrześniu 2017 roku – 921,50 złotych, w październiku 2017 roku – 923 złote, w grudniu 2017 roku – 920 złotych, w styczniu 2018 roku – 922,77 złotych, w marcu 2018 roku – 724 złote. Po marcu 2018 roku komornikowi sądowemu nie udało się dokonać kolejnych zajęć na rzecz alimentów dla małoletnich N. i A. P. (1). Jak informował organy procesowe komornik sądowy, na dzień sporządzenia informacji (czyli dzień 25.06.2018 roku) zaległość R. P. (1) z tytułu niezapłaconych alimentów wynosiła 982,22 zł oraz kwotę 2400 zł alimentów wypłaconych przez Fundusz Alimentacyjny (por. treść informacji od komornika działającego przy Sądzie Rejonowym w (...) k. 17-20). Gminny Ośrodek Pomocy (...) w K. uznał R. P. (1) za osobę uchylającą się od zobowiązań alimentacyjnych na rzecz dzieci (por. treść wniosku o ściganie z załącznikami k. 23-32).

Okazało się, że R. P. (1) zamieszkuje we wsi G. i jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 47,2762 ha (przeliczeniowych 29,7926 ha, por. treść poświadczenia zameldowania k. 53, informacji o stanie majątkowym k. 54).

Jak wynika z informacji z (...) (k. 33), R. P. (1) otrzymał dopłaty w następującej wysokości: w roku 2014 – łącznie 41.144,28 złotych, w roku 2015 – łącznie 54.401,07 złotych, w roku 2016 – łącznie 55.504,98 złotych, w roku 2017 – łącznie 45.157,04 złotych. Złożył także wniosek o przyznanie dopłat za 2018 rok.

W związku z zaległościami alimentacyjnymi nie zatrzymano oskarżonemu prawa jazdy (por. treść informacji ze Starostwa Powiatowego w E. k. 16).

Z informacji z KRUS Oddziału w O. wynika, że R. P. (1) podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu i jest obwiązany do opłacania składek, jednakże konto R. P. (1) wykazuje zadłużenie (por. k. 34).

R. P. (1) nie korzystał nigdy z pomocy (...) w K. (por. treść informacji z (...) w K. k. 9).

Sąd w pełni dał wiarę dowodom w postaci dokumentów, które zostały w przedmiotowej sprawie zgromadzone i ujawnione w toku postępowania sądowego. Dokumenty te zostały sporządzone przez osoby uprawnione, zgodnie z przepisami, a prawdziwość zawartych w nich informacji nie budziła wątpliwości, nie była też kwestionowana przez strony w toku postępowania.

Powyższe dowody – zdaniem Sądu – przeczą twierdzeniom oskarżonego o tym, że zaległość alimentacyjna jest skutkiem niekorzystnej sytuacji rynkowej oraz, ze powstała w okresie po maju 2018 roku. Z w/wym dokumentów wynika, że już w styczniu 2017 roku A. P. (2) złożyła wniosek o egzekucję alimentów od byłego męża, po czym alimenty były egzekwowane przez komornika sądowego i działo się tak do marca 2018 roku, kiedy mała miejsce ostatnie skuteczne zajecie należności. Po marcu 2018 roku alimenty na rzecz małoletnich N. i A. P. (1) były już wypłacane zastępczo przez Fundusz Alimentacyjny. Podstawą do przyznania świadczenia z Funduszu było zaświadczenie od komornika potwierdzającego, że zaległość alimentacyjna przekracza 3-miesieczne świadczenie.

Jak wynika z zeznań A. P. (2), od momentu orzeczenia rozwodu były mąż łożył na utrzymanie dzieci nieregularnie oraz zdarzało się, że nie płacił alimentów w pełnej wysokości. W styczniu 2017 roku świadek zadecydowała o złożeniu wniosku do komornika sądowego o wszczęcie egzekucji komorniczej. Od lutego 2017 roku trwała egzekucja komornicza z tym, że wpłaty nie były regularne. Następnie, na przełomie marca i kwietnia 2018 roku A. P. (2) złożyła wniosek o wypłacanie alimentów zastępczo przez Fundusz Alimentacyjny. Od kwietnia 2018 roku alimenty wypłacane są w ten sposób. Jak wskazała A. P. (2), nigdy nie utrudniała byłemu mężowi w kontaktowaniu się z córkami. W jej ocenie, sytuacja byłego męża nie jest zła skoro R. P. (2) wyremontował dom, kupował auta, a także, jak wynika z informacji z jego profilu na F., bierze udział w imprezach, bywał z dziećmi siostry w Mc’D.. A. P. (2) złożyła wykaz wpłat, jakie dokonał na rzecz dzieci jej były mąż oraz o wpłatach uzyskiwanych na skutek działania komornika i wypłat z Funduszu Alimentacyjnego. Z tego zestawienia wynika, że w dniu 21.05.2016 roku A. P. (2) odeszła od męża, w dniu 09.08.2016 roku odbyła się rozprawa w sprawie o rozwód. Po orzeczeniu rozwodu w dniu 09.08.2016 roku oskarżony nie dokonał wpłaty alimentów we wrześniu 2016 roku i w grudniu 2016 roku, wpłacił alimenty w wys. po 800 zł w październiku i listopadzie 2016 roku. W styczniu 2017 roku uiścił tylko 500 zł, po czym alimenty były egzekwowane poprzez komornika. Egzekucja komornicza była częściowo skuteczna i wpłaty były dokonywane do marca 2018 roku, zaś po kwietniu 2018 roku alimenty są wypłacane zastępczo przez Fundusz Alimentacyjny.

W ocenie Sądu zeznania świadka A. P. (2) należało obdarzyć wiarą. Świadek bardzo skrupulatnie przygotowała się do złożenia zeznań. Przygotowała zestawienie wskazujące, w jakiej wysokości oraz w jakich terminach uzyskiwała alimenty należne córkom, ze wskazaniem czy uiszczał je sam oskarżony czy też były wynikiem egzekucji komorniczej, czy też są wypłacane zastępczo przez Fundusz Alimentacyjny (por. treść zestawienia z k. 80). W ocenie Sądu nie ma podstawy, aby podejrzewać, że świadek swoimi zeznaniami chce zaszkodzić oskarżonemu. Znamienne jest, że to nie ona złożyła zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa a zrobił to organ zastępczo wypłacający alimenty.

Sąd stoi na stanowisku, że sytuacja majątkowa oskarżonego nie jest zła na tyle, że nie mógł i może on regulować alimentów w pełnej wysokości. Należności alimentacyjne na obydwie córki kształtują się na poziomie 9600 zł rocznie (800 złotych x 12 miesięcy). Oznacza to, że należności alimentacyjne są znacznie mniejsze niż na przykład kwoty uzyskiwane przez oskarżonego z tytułu dopłat dla rolników. Oskarżony jest osobą majętną, jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 47,2762 ha (przeliczeniowych 29,7926 ha). Fakt, że oskarżony nie reguluje alimentów, podobnie jak to że nie uiszcza świadczeń wynikających z ubezpieczenia społecznego rolników wynika – jak wynika z jego wyjaśnień – z innych zobowiązań, które reguluje. Jak wskazywał oskarżony, jest on zadłużony na kwotę 1.300.000 zł z tytułu pobranych kredytów. Sąd nie kwestionuje, że tak jest, jednakże okoliczność powyższa nie wpływa na odmienną ocenę zachowania oskarżonego.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd uznał, że oskarżony dopuścił się czynu polegającego na tym, że w okresie od września 2016 roku do sierpnia 2018 roku w G. woj. (...) uchylał się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletnich córek N. P. oraz A. P. (1), wynikającego z prawomocnego wyroku z dnia 9 sierpnia 2016 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny w sprawie sygn. akt I C (...), a łączna wysokości powstałych w skutek tego zaległości, stanowi równowartość przekraczającą 3 świadczenia okresowe. Od dnia 31.05.2017 r. art. 209 § 1 kk stanowi, że podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Do ustalenia popełnienia czynu wystarczające jest ustalenie, że sprawca uchyla się od ciążącego obowiązku, a wysokość zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zdaniem Sądu, oskarżony swoim działaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 209 § 1 kk. Uporczywie uchylał się od obowiązku łożenia na utrzymanie dzieci, albowiem pomimo posiadanych obiektywnych możliwości (posiadany majątek w postaci gospodarstwa rolnego, uzyskiwanie dochodów z produkcji rolnej oraz z tytułu dopłat dla rolników) R. P. (1) w przypisanym mu okresie nie partycypował systematycznie oraz w pełnej wysokości w kosztach utrzymania córek, w zakresie pozwalającym na zaspokojenie ich usprawiedliwionych potrzeb życiowych określonych co do wysokości w wyroku sądu orzekającego o rozwodzie. O jego negatywnym nastawieniu do tego obowiązku świadczy i to, że po złożeniu przez A. P. (2) wniosku o egzekucję komorniczą, komornik działający przy sądzie Rejonowym w (...) był w stanie egzekwować należności alimentacyjne, czasami w kwocie znacznie wyższej niż po 800 zł co miesiąc. Nie zmienia stanowiska Sądu to, że na oskarżonym ciążą inne zobowiązania. Nie zwalnia go z odpowiedzialności karnej, gdyż oznacza tylko tyle, że R. P. (2) woli regulować inne zobowiązania niż należności na rzecz córek. Okoliczność, że oskarżony uważał, że matka dzieci utrudniała mu widzenia z dziećmi nie miała żadnego znaczenia dla sprawy.

Wobec powyższego, uznając, iż oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanego mu czynu, Sąd wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara jest odpowiednia i stosownie do treści art. 53 § 1 kk jej rozmiar nie przekracza stopnia winy oskarżonego i uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu oraz pozwoli na osiągnięcie celów zapobiegawczych i wychowawczych w odniesieniu do oskarżonego, jak również spełnieni potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zauważyć należy, że przestępstwo, którego dopuścił się oskarżony zostało popełnione na szkodę osób najbliższych, wymagających jego pomocy w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych. Okolicznością obciążającą jest długotrwałość przestępczego działania która obejmuje okres prawie dwóch lat. Okolicznością łagodzącą jest tylko przyznanie się do winy oraz dotychczasowa niekaralność sądowa oskarżonego (por. treść karty karnej k. 56) oraz brak o nim złej opinii w miejscu zamieszkania (por. treść informacji o podejrzanym k. 55).

Mając na uwadze powyższe okoliczności, a przede wszystkim cel sankcji karnej, jakim jest doprowadzenie do sytuacji, w której oskarżony będzie regularnie i terminowo uiszczał zobowiązania alimentacyjne, zasadne jest zastosowanie wobec R. P. (2) dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności, ustalając okres próby na 2 lata. Zarazem na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletnich córek.

O kosztach sądowych i o opłacie sądowej orzeczono na podstawie art. 627 kpk oraz na podstawie art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych i z tego tytułu zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 złotych tytułem opłaty sądowej i obciążono go pozostałymi kosztami sądowymi w sprawie w kwocie 70,- złotych.

Nie będą omawiane jako niemające znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego, kwalifikacji prawnej czynu oraz wymiaru kary dla oskarżonego dowody w postaci: informacji z PUP w E. k. 8, informacji Naczelnika US w E. k. 10, zaświadczenia z centralnej bazy danych systemu informatycznego prokuratury k. 57-58, postanowienia zmieniającego wyrok Sądu w zakresie opieki nad dziećmi k. 81.