Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR del. Elżbieta Wojtczuk

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z wniosku I. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 lutego 2013 r. Nr (...)

p o s t a n a w i a :

I.  uchylić zaskarżoną decyzję i przekazać sprawę Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. celem ponownego rozpoznania;

II.  umorzyć postępowanie.

Sygn. akt: IV U 498/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 lutego 2013 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił I. P. prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ rentowy wskazał, że w dniu 27 listopada 2012 r. I. P. złożyła wniosek o rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 13.02.2013 r. stwierdziła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Wskazano, iż uznano za udowodniony okres ubezpieczenia w łącznej ilości 25 lat, 4 miesiące i 15 dni, w tym 19 lat i 11 dni okresów składkowych oraz 6 lat, 4 miesiące i 4 dni okresów nieskładkowych. W 10-leciu przed dniem złożenia wniosku tj. 27.11.2002 r. do 26.11.2012 r. przyjęto za udowodniony okres ubezpieczenia w ilości 9 lat, 2 miesiące, 9 dni, w tym 7 lat, 9 miesięcy i 17 dni okresów składkowych i 1 rok, 5 miesięcy, 2 dni okresów nieskładkowych. Organ rentowy odmówił przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy z uwagi na to, iż nie został spełniony warunek określony w art. 57 ust. 1 pkt 3 wskazanej wyżej ustawy, a mianowicie przesłanka niezdolności do pracy (k.17 akt organu rentowego).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła I. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołania wskazała m.in., że z powodu licznych schorzeń straciła pracę w Szpitalu (...) w M., rozpoznano u niej: nadciśnienie tętnicze, zaćmę obuoczną, zwyrodnienia kręgosłupa w odcinku lędźwiowym i szyjnym, chorobę zwyrodnieniową wielostawową. Wskazane schorzenia uniemożliwiają ubezpieczonej ponowne podjęcie pracy zawodowej i mają charakter postępujący (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawczyni I. P. w dniu 27 listopada 2012 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.1-2 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawczynię na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 20 grudnia 2012 r. ustalił, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 20.12.2012 r. k.9 akt organu rentowego).

Dnia 7 stycznia 2013 r. I. P. wniosła sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 20.12.2012 r. do Komisji Lekarskiej ZUS (sprzeciw k. 12 akt rentowych).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawczyni skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 13 lutego 2013 r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS nr (...) z 13.02.2013r. k. 16 akt organu rentowego). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 28 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 28 lutego 2013 r. k.17 akt organu rentowego).

Zespół biegłych sądowych lekarzy: neurologa, okulisty, kariologa w opinii sporządzonej na zlecenie sądu na podstawie dokumentacji medycznej zawartej w aktach i zbadaniu opiniowanej rozpoznał u I. P. nadciśnienie tętnicze II WHO, zaćmę początkową obu oczu, krótkowzroczność obu oczu, zespół bólowo – korzeniowy kręgosłupa szyjnego i krzyżowo – lędźwiowego na podłożu zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych w remisji objawów korzeniowych i stwierdził, że przedmiotowy stan zdrowia nie powoduje niezdolności do pracy (opinia k. 11-12).

Na rozprawie 12 lutego 2014 r. wnioskodawczyni I. P. złożyła nową dokumentację lekarską z poradni laryngologicznej z listopada 2013 r., wynik badania ENG z 19.12.2013 r., wynik badania ABR z 19.12.2013 r. stwierdzający obustronnie dyskretne uszkodzenie narządu słuchu na poziomie ślimaka, dokumentację medyczną z wizyt u lekarza reumatologa w związku z bólem, obrzękami stawów i ograniczeniem ruchomości małych stawów rąk, które dotychczas nie były brane pod uwagę przy ustaleniu niezdolności do pracy wnioskodawczyni I. P. i stwierdzone zostały po wydaniu przez organ rentowy zaskarżonej decyzji (złożona nowa dokumentacja medyczna przez wnioskodawczynię k. 22).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 4 kpc w sprawie o świadczenie z ubezpieczenia społecznego, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenie Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie od decyzji opiera się wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia, Sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, które powstały po dniu złożenia odwołania od tej decyzji. W tym przypadku Sąd uchyla decyzję, przekazuje sprawę do rozpoznania organowi rentowemu i umarza postępowanie.

Na rozprawie dnia 12 lutego 2014 r. ubezpieczona złożyła nową dokumentację lekarską z poradni laryngologicznej w związku ze stwierdzonym uszkodzeniem narządu słuchu na poziomie ślimaka oraz dokumentację z wizyt u lekarza reumatologa, gdzie w badaniu RTG dłoni stwierdzono: torbielki w obrębie kości palców, zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze w stawach śródręczno-nadgarstkowych kciuków, cechy zaniku okołostawowego. Przedmiotowa dokumentacja stanowi nowe okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności ubezpieczonej do pracy, które powstały po wydaniu zaskarżonej decyzji przez organ rentowy i po złożeniu odwołania od tej decyzji (w zakresie uszkodzenia narządu słuchu).

W art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. jest mowa o "nowych okolicznościach", które, choć powstałe po wniesieniu odwołania, mają znaczenie dla oceny stanu zdrowia do dnia decyzji. Dla przykładu, "nowe okoliczności" to schorzenia istniejące przed wydaniem decyzji, lecz wykazane przez ubezpieczonego dopiero po wniesieniu odwołania do sądu albo ujawnione na podstawie badań lekarskich w trakcie postępowania sądowego i których nie oceniał ani lekarz orzecznik, ani komisja lekarska organu rentowego. Z art. 477 ⁹ § 21 k.p.c. i art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. wynikają obowiązki odpowiednio organu rentowego i sądu w razie pojawienia się "nowych okoliczności" dotyczących stanu zdrowia ubezpieczonego istniejącego przed wydaniem decyzji. W sytuacji, gdy tak rozumiane "nowości" ujawnione w odwołaniu dotyczą stanu zdrowia ubezpieczonego istniejącego przed wydaniem decyzji, to organ rentowy musi ją uchylić, przeprowadzić ponowną procedurę orzeczniczą i wydać nową decyzję. Jeśli ich ujawnienie nastąpi na etapie sądowego postępowania odwoławczego, obowiązek ten przechodzi na sąd pierwszej instancji (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 22 sierpnia 2012 r. , III AUz 80/12 LEX nr 1216395, wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 12 czerwca 2013 r. , III AUa 242/13, Lex nr 1342365).

Mając powyższe na uwadze zasadnym było uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy do rozpoznania organowi rentowemu i umorzenie postępowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 4 kpc orzekł jak w postanowieniu.