Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 920/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Leń

Protokolant Rozalia Kłos

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. w Kaliszu

odwołania D. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 13 maja 2013 r. Nr (...)

w sprawie D. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., z dnia 13 maja 2013 r. znak (...) w ten sposób, iż należność odwołującej z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od marca 2011 r. do września 2011 r. nie obejmuje odsetek w kwocie 30.00 złotych.

2.  W pozostałym zakresie odwołanie oddala.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13.05.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., określił wysokość zadłużenia D. S. z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne należnych za okres od 3/2011 do 09/2011 na kwotę 159,87 zł. oraz odsetek wyliczonych na dzień wydania decyzji w kwocie 30,00 zł.

Z decyzją powyższą nie zgodziła się D. S., a czemu dała wyraz w treści odwołania z dnia 11.06.2013 r. Wskazała w nim w szczególności, że jeszcze w roku 2011 została powiadomiona przez ZUS o wszczęciu postępowania o zaległości składkowe na ubezpieczenie zdrowotne za ten sam okres czasu. Zakończyło się ono wydaniem decyzji z dnia 05.12.2011 r. o umorzeniu postępowania jako bezprzedmiotowego, skoro w dniu 28.11. 1011 r. dokonała stosownych wpłat obejmujących sporny okres czasu. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił i zważył co następuje:

W dniu 18.11.2011 r. została D. S. zawiadomiona przez organ rentowy o wszczęciu postępowania wyjaśniającego w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, wskazując, że dotyczy to okresu od 08/2011 do 09/2011. Do zawiadomienia dołączył ZUS szczegółowe zestawienie różnic. W dniu 28.11.2011 r. dokonała D. S. wpłat objętych zawiadomieniem kwot, co skutkowało wydaniem przez organ rentowy decyzji z dnia 05.12.2011 r. o umorzeniu postępowania, jako bezprzedmiotowego.

W dalszym okresie czasu ustalił organ rentowy, że D. S. w dniu 24.01.2004 r. wyrejestrowała działalność gospodarczą z ubezpieczeń społecznych, od dnia 21.12.2003 r. Za miesiąc grudzień roku 2003 nie złożyła jednak deklaracji rozliczeniowej. Spowodowało to konieczność zaliczenie na poczet tej zaległości wpłat dokonywanych w terminie dalszym, po ponownym zarejestrowaniu działalności. Szczegółowe ich zestawienie zawiera przesłany odwołującej załącznik zatytułowany „pokrycie należności dla płatnika”.

Wezwana o ustosunkowanie się do zawartych tam treści, w piśmie z dnia 12.11.2013 r. podała D. S., że bardzo by chciała to uczynić, jednakże zastosowane tam znaki, skróty i oznaczenia, dla niej niezrozumiałe, uniemożliwiają jej merytoryczną ocenę. Podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Okoliczności w jakich powstało zadłużenie D. S. przywołała przed Sądem świadek K. K.. To ją na wezwanie Sądu wskazał organ rentowy, jako kompetentną do udzielenia wyjaśnień na okoliczności nurtujące zainteresowaną. D. S. nie wzięła udziału w jej przesłuchaniu, prawidłowo wezwana na termin rozprawy.

W tak ustalonym stanie faktycznym sprawy zauważa Sąd w pierwszej kolejności, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych pochopnie wydał decyzję z dnia 05.12.2011 r., w której uznał, że z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne nie widnieje po stronie D. S. nieuregulowana należność. Jak się bowiem okazało w dalszym toku badania stanu jej konta, należność tak istnieje, a dotyczy miesiąca grudnia roku 2003.

Odwołująca, zgodnie z zasadą wynikającą z treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. zobowiązana była wykazać, że należność objęta treścią zaskarżonej decyzji nie istnieje. Jak wynika z jej odwołania, nie miała wiedzy na temat okoliczności powstania zadłużenia na jej koncie, a nie biorąc udziału w zainicjowanym przez Sąd postępowaniu dowodowym, pozbawiła się możliwości jej pozyskania. Tym samym przyjął Sąd za wykazane, że zaległość taka istnieje i powstała w schemacie opisanym przez organ rentowy i przesłuchanego świadka K. K..

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 6 ust.1 pkt. 5 ustawy z dnia 13.10.1998 r. „o systemie ubezpieczeń społecznych” (Dz. U. z roku 2009, Nr 205, poz. 1585 ze zm.) obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą. Stosownie zaś do art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. c aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 27.08.204 r. „o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych” (Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027, ze zm.) osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu. Obowiązek obliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonych, rozliczania oraz opłacania należnych składek na ubezpieczenie społeczne za każdy miesiąc kalendarzowy określa szczegółowo przepis art. 46 ust. 1 „ustawy systemowej”. Z kolei w myśl art. 47 ust. 1 pkt. 1 tejże, płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc – nie później niż do dnia 10 następnego miesiąca – dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie.

Szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach rozliczanie składek oraz kolejność zaliczania wpłat składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz inne fundusze określa Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.04.2008 r. „w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych” (Dz. U. z 2008 r., Nr 78, poz. 465).

Skoro odwołująca za miesiąc grudzień 2003 r. nie złożyła deklaracji rozliczeniowej, to organ rentowy zasadnie dokonał z urzędu przypisu składek za ten miesiąc z kwot uiszczanych w terminie późniejszym. W konsekwencji takiego rozliczenia, na koncie odwołującej powstały zaległości w kwotach wskazanych z doręczonym wnioskodawczyni rozliczeniu.

Twierdzenia odwołującej jakoby objęta treścią zaskarżonej decyzji należność nie istnieją, w świetle przywołanych wyżej okoliczności uznał Sąd za dowolne, niczym nie udokumentowane.

Odwołanie D. S. w części omówionej należało zatem oddalić, o czym orzeczono na podstawie przepisu art. 477 14 § 1 k.p.c.

Nie podziela zaś Sąd stanowisku organu rentowego, że odwołująca jest zobowiązana do zapłaty odsetek od nieuiszczonych składek. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 „ ustawy systemowej „od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29.08.1997 r.” ordynacja podatkowa. Prokonstytucyjna wykładnia powyższej regulacji, w okolicznościach ujawnionych w sprawie niniejszej, z powołaniem się na art. 7 i art. 8 Konstytucji RP, nakazuje sądowi stwierdzić, że nie jest właściwe naliczanie odsetek za zwłokę, jeżeli płatnik przez długi czas nie zdawał sobie sprawy z faktu, że obciążają go nieopłacone należności z tytułu składek, a brak tej wiedzy wynikał pośrednio z niewłaściwego działania organu rentowego. Posiadał ZUS od roku 2004 wiedzę, że zainteresowana nie złożyła deklaracji rozliczeniowej za grudzień roku poprzedniego, nie uiściła należnej za ten miesiąc składki. Tymczasem jeszcze w roku 2011 zapewnił ją, że w zakresie prawidłowości opłacania przez nią składek na ubezpieczenie zdrowotne, nie dostrzega żadnych nieprawidłowości.

Mają to na uwadze Sąd zwolnił D. S. od „odpowiedzialności odsetkowej”, o czym orzeczono na zasadzie art. 477 14 § 2 k.p.c.