Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2019 roku

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, w V Wydziale Karnym:

w składzie:

Przewodniczący: Joanna Kasicka

Protokolant: Karina Drzewiecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18.02.2019 roku

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Szczecin – Niebuszewo w Szczecinie Kazimierza Prawuckiego

sprawy

M. K. (1)

córki S. i B. z domu W.

urodzonej (...) w S.

oskarżonej o to, że:

w dniu 9 lipca 2018 r. w S. przy ul. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej po uprzednim wybiciu szyby w drzwiach wejściowych usiłowała dokonać kradzieży do kantoru (...), lecz zamierzonego celu nie osiągnęła ze względu na brak wewnątrz wartościowych przedmiotów oraz fakt zatrzymania na gorącym uczynku przez funkcjonariuszy Policji, czym działała na szkodę M. K. (2),

- tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk.

I.  M. K. (1) uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za przestępstwo to, na podstawie art.14§1 kk w związku z art. 279§1 kk wymierza oskarżonej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

II.  na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary zalicza oskarżonej okres jej rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 9.07.2018 r. godz. 4:10 do 9.07.2018 r. godz. 21:20

III.  na podstawie art. 627 kpk i art.2 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty.

VK 972/18

UZASADNIENIE

M. K. (2) prowadzi działalność gospodarczą i jest właścicielem dwóch kantorów wymiany walut w S. usytuowanych przy ul. (...) i przy ul. (...). Od około dwóch tygodni tj. od około przełomu czerwca i lipca 2018 r. kantor przy ul. (...) był zamknięty, gdyż był tam przeprowadzany remont. Na ten czas wszystkie wartościowe rzeczy z tego lokalu zostały przeniesione do lokalu przy ul. (...). Wejście do kantoru było zabezpieczone poprzez zamknięcie drzwi wejściowych na klucz.

Około godziny 4.00 w dniu 9 lipca 2018 r. K. K. usłyszała odgłos tłuczonego szkła. Kiedy wyjrzała przez okno swojego mieszania, zobaczyła kobietę, która kucała przy drzwiach pobliskiego kantoru (...) przy ul. (...). Kobieta ta wyjmowała resztki szkła z ramy drzwi wejściowych do kantora. O powyższym K. K. telefonicznie zawiadomiła policję i cały czas obserwowała kantor. Widziała, jak nieznajoma po wyjęci szkła weszła do wnętrza lokalu.

W nocy z 8 na 9 lipca 2018 r. M. S., M. D. i B. D. – funkcjonariusze Komendy Miejskiej Policji w S. pełnili służbę na terenie miasta. W trakcie służby, w dniu 9 lipca 2018 r. wymienieni otrzymali polecenie od operatora 997 udania się na ul. (...), gdzie miało dojść do włamania do kantoru. Kiedy policjanci przybyli we wskazane miejsce, zauważyli wybitą szybę w drzwiach wejściowych do kantoru (...) i słyszeli z jego wnętrza hałas. Dlatego też kilkukrotnie krzyknęli do środka (...). Po chwili z pomieszczenia wyszła kobieta. W wyniku sprawdzenia jej dokumentów ustalono, że jest to M. K. (1). Jeszcze na miejscu zdarzenia oskarżona oświadczyła policjantom, że chciała wynieść z kantora znajdujący się w nim karton wraz z zawartością.

dowód: zeznania M. K. (2) k.22-23

zeznania K. K. k.36-37

zeznania M. S. k.14

oględziny miejsca zdarzenia k.6-7

materiał poglądowy k.9-12

oględziny wnętrza kantoru k.25-26

W chwili zatrzymania M. K. (1) była w stanie nietrzeźwości 0,78 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

dowód: zatrzymanie M. K. (1) k.2

badanie stanu trzeźwości M. K. (1) k.5

M. K. (1) aktualnie jest bezrobotna, opiekuje się chorym dzieckiem w wieku 2 lat i pozostaje na utrzymaniu matki.

Oskarżona w przeszłości była już karana sądownie i to za przestępstwa przeciwko mieniu. Wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z 14.04.2014 r., sygn.. akt IVK 98/14 za przestępstwo z art.288§1 kk na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności. W dniu 2.03.2015 r. wyrokiem tego sądu, sygn.. akt IVK 787/14 za przestępstwo z art.227 kk w zb. z art.13§1 kk w zw. z art.280§1 kk na karę 11 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, a także wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z 7.08.2015 r., sygn.. akt IVK 91/15, za czyn z art.278§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby.

dowód: dane osobopoznawcze k.78

dane o karalności k.50-52

M. K. (1) przesłuchana w charakterze podejrzanej w postępowaniu przygotowawczym przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i wyjaśniła, że w nocy z 8 na 9 lipca 2018 r. spożywała alkohol wraz ze znajomymi nad O. i w okolicach dworca PKP. Następnie oskarżona pojechała taksówką na ul. (...), gdzie została zatrzymana przez funkcjonariuszy policji. Samego włamania do kantora nie pamięta z powodu działania spożytego alkoholu. W trakcie kolejnego przesłuchania w/w podtrzymała swoje oświadczenie w zakresie przyznania się do winy i dodała, że żałuje tego, co zrobiła. M. K. (1) uzgodniła wówczas warunki jej skazania w trybie art.335 kpk.

W postępowaniu sądowym oskarżona nadesłała oświadczenie o cofnięciu zgody na wydanie wyroku skazującego w tym trybie.

Na rozprawie głównej M. K. (1) wyjaśniła, że nie kwestionuje swojej winy ani tego, że jest sprawcą zarzucanego jej czynu. Natomiast rozmawiała z adwokatem, który poinformował ją o szansie uzyskania wyroku skazującego z warunkowym zawieszeniem wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

/wyjaśnienia M. K. (1) k.44-45, 55-57/

Stan faktyczny w niniejszej sprawie sąd ustalił w oparciu o zeznania M. S., zeznania M. K. (2), K. K., częściowo w oparciu o wyjaśnienia oskarżonej, o czym niżej, a także w oparciu o dowody z dokumentów tj. oględziny miejsca zdarzenia, materiał poglądowy, oględziny wnętrza kantoru, zatrzymanie M. K., badanie stanu jej trzeźwości, dane osobopoznawcze, dane o karalności.

Dowody z dokumentów zasługują na przymiot wiarygodności, albowiem zostały wytworzone przez uprawnione do tego podmioty i nie ujawniły się okoliczności podważające ich wiarygodność. Na istnienie takich okoliczności nie wskazywała również sama oskarżona.

Zdaniem Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie na wiarę w pełni zasługują zeznania M. S., które są stanowcze, konsekwentne i logiczne. Warto podkreślić, że policjant ten nie ma żadnego powodu do bezpodstawnego obciążania oskarżonej, zaś zdarzenie dotyczyło wykonywanych przez niego obowiązków służbowych. Podkreślenia wymaga również okoliczność, że M. S. podjął wobec oskarżonej interwencję w związku z informacją o włamaniu do kantora a przekazaną mu przez operatora 997. Funkcjonariusz policji, z racji wykonywanego zawodu, był zobowiązany do podjęcia takiej interwencji i upoważniony do tego, aby wylegitymować oskarżoną.

Sąd dał wiarę również zeznaniom M. K. (2) i K. K., albowiem są one stanowcze, logiczne, konsekwentne a co najważniejsze korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami M. S.. Co istotne żadna z tych osób nie ma żadnych powodów do tego, by swoimi zeznaniami bezpodstawnie obciążać oskarżoną.

W zasadzie nie sposób odnieść się do wyjaśnień oskarżonej, które są ubogie w swej treści. Zasługują one jednak na przymiot wiarygodności co do tego, że w chwili przestępstwa M. K. (1) była w stanie nietrzeźwości, gdyż znalazło to potwierdzenie w badaniu stanu trzeźwości oskarżonej.

Sąd podzielił stanowisko prokuratora wyrażone w akcie oskarżenia co do kwalifikacji prawnej czynu i co do jego opisu.

Sąd nie dostrzegł okoliczności wyłączających winę M. K. (1) lub bezprawność jej czynu, a karę kształtował na zasadach określonych w art.53 kk.

Kształtując wymiar kary sąd uznał, iż orzeczenie kary 1 roku pozbawienia wolności będzie adekwatne do stopnia zawinienia, społecznej szkodliwości czynu jak również, że wymierzona kara spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej.

Jako okoliczności łagodzące sąd wziął pod uwagę, że przypisane oskarżonej przestępstwo stanowiło usiłowanie, nie zaś dokonanie kradzieży z włamaniem oraz fakt, że oskarżona nie utrudniała prowadzonego przeciwko niej postępowania. Stąd też kara oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia (przestępstwo to jest bowiem zagrożone karą od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności). Kształtując wysokość kary pozbawienia wolności sąd miał na uwadze również okoliczność, iż ma ona stanowić dla oskarżonej natychmiast odczuwalną dolegliwość.

Natomiast jako okoliczność obciążającą sąd miał na uwadze, że oskarżona była już trzykrotnie karana sądownie i to trzykrotnie za przestępstwa przeciwko mieniu. Dwukrotnie na kary pozbawienia wolności i dwukrotnie sąd zawieszał wobec M. K. (1) wykonanie kary pozbawienia wolności. W tej sytuacji, z woli ustawodawcy, po myśli art.69§1 kk, nie jest możliwe ponowne zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Na poczet orzeczonej kary, po myśli art.63§1 kk, sąd zaliczył oskarżonej okres jej rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie.

Sąd zasądził też od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę dochodząc do przekonania, że będzie ona w stanie je ponieść, a koszty te zostały przez nią samą wywołane niniejszą sprawą.