Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Trzeja-Wagner

Protokolant Marzena Mocek

przy udziale Marka Kasieczko Prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G. za Prokuraturę Rejonową w N. oraz nadkomisarza J. J. pełnomocnika (...)Urzędu Celno-Skarbowego w G. Delegatura w Z.

po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 r.

sprawy G. B. ur. (...) w P.,

syna H. i E.

oskarżonego z art. 107§1 kks

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 21 maja 2018 r. sygnatura akt III K 487/17

na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk i art. 113 § 1 kks

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt: VI Ka 774/18

UZASADNIENIE

Od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 21 maja 2018 r. sygn. akt III K 487/17 apelację złożył oskarżyciel publiczny. Zaskarżając orzeczenie w całości na niekorzyść oskarżonego zarzucił:

- obrazę przepisów prawa materialnego, art. 107 k.k.s. oraz art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. O grach hazardowych, wyrażający się w dowolnym przyjęciu, iż G. B. swoim zachowaniem nie wypełnił znamion typu czynu zabronionego prowadzenia wbrew przepisom ustawy i bez zezwolenia gier hazardowych, podczas gdy z art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 ustawy O grach hazardowych wynika, iż są one uzupełnieniem normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 k.k.s., a okoliczności faktyczne sprawy przeciwko G. B. pozwalają na ustalenie, że przepis ten ma zastosowanie i został naruszony zachowaniem oskarżonego G. B., zarzuconym mu w akcie oskarżenia.

Stawiając powyższy zarzut oskarżyciel publiczny, wniósł o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Konsekwencją wniesienia apelacji i podnoszonego zarzutu obrazy prawa materialnego, jest uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Zasadniczym powodem wydania w niniejszej sprawie orzeczenia uwalniającego oskarżonego od odpowiedzialności karnej był wyrażony przez Sąd I instancji pogląd, jakoby analiza regulacji ustawy o grach hazardowych oraz treści art. 107 § 1 k.k.s. prowadziła do wniosku, iż art. 6 ust. 1 u.g.h. nie znalazł zastosowania jako uzupełnienie normy blankietowej zawartej w art. 107 § 1 k.k.s. Z kolei art. 107 § 1 k.k.s. zakresem penalizacji nie obejmuje zachowań polegających na prowadzeniu działalności hazardowej wbrew przepisom ustawy. Zachowania oskarżonego objęte opisem zarzucanego mu czynu nie sposób uznać zdaniem Sądu Rejonowego za prowadzenie gier hazardowych – naruszających dodatkowo przepisy ustawy bądź warunki koncesji lub zezwolenia.

Sąd odwoławczy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę nie podziela stanowiska wyrażonego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Ustalenia poczynione przez sąd meriti w niniejszej sprawie nie pozostawiają wątpliwości, że oskarżony G. B. prowadził w określonym w zarzucie miejscu i czasie na automatach gry mające charakter losowy. W treści zarzutu opisano, iż działalność taka prowadzona była wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych, naruszając art. 6 ust. 1 u.g.h. Kwestię ograniczenia urządzania gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry w pokera, gier w kości oraz gier na automatach wyłącznie do kasyn reguluje bowiem art. 14 ust. 1 u.g.h. Gdyby więc w zarzucie aktu oskarżenia ograniczono przypisany oskarżonemu czyn do wypełnienia normy blankietowej art.107 § 1 k.k.s. wyłącznie dyspozycją art. 14 ust. 1 u.g.h., to nie ulega wątpliwości, że miałoby znaczenie czy określony lokal faktycznie jest kasynem, zgodnie z jego definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. 1 u.g.h. Sens przepisu art. 6 ust. 1 u.g.h. sprowadza się natomiast do tego, że działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości i gier na automatach może być prowadzona po uzyskaniu koncesji na prowadzenie kasyna gry. Nie ma w związku z tym znaczenia, jaka liczba automatów w konkretnym ośrodku została umieszczona, jeżeli bez wskazanej wyżej koncesji tego rodzaju działalności w odniesieniu do wymienionych wyżej gier hazardowych prowadzić - zgodnie z art. 6 ust. 1 u.g.h - w ogóle nie można. Kontekst językowy tego przepisu jest więc oczywisty i bez wątpienia pozostaje w zgodzie z regułami wykładni funkcjonalnej, przede wszystkim ratio legis całej ustawy o grach hazardowych.

Reasumując, sformułowany w apelacji zarzut naruszenia prawa materialnego, a to art. 6 ust. 1 u.g.h., i w rezultacie również art. 107 § 1 k.k.s., jest zasadny. Art. 107 § 1 k.k.s. ma charakter normy blankietowej, a jej uzupełnienie stanowią przepisy ustawy o grach hazardowych w tym cytowany art. 6 ust. 1 u.g.h.

W art. 437 § 2 k.p.k. wskazane zostały przypadki, w których sąd odwoławczy uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania. W wypadku wyroku uniewinniającego podstawą kasatoryjnego orzekania jest art. 454 § 1 k.p.k. Sąd orzekający w niniejszym składzie stwierdza, że błędna interpretacja wyżej powołanych przepisów zaprezentowana przez Sąd I instancji, doprowadziła do uwolnienia oskarżonego od odpowiedzialności, a zatem konieczne było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, bowiem Sąd odwoławczy stwierdza, że zachodzą podstawy do wydania wyroku skazującego oskarżonego.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy zobligowany będzie do przeprowadzenia postępowania dowodowego w dotychczasowym zakresie.

Wobec powyższego orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku.