Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2329/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2018r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Grzegorz Tyrka

Protokolant:

Dominika Smyrak

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 17 lipca 2018r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSO Grzegorz Tyrka

Sygn. akt VIIIU 2329/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 lipca 2018r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu Z. K. (K.) prawa
do emerytury na podstawie art.184 w związku z art.39 ustawy z 17 grudnia 1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
, gdyż na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego,
a jedynie 23 lata, 1 miesiąc i 8 dni, w tym 21 lat, 11 miesięcy i 4 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 2 miesiące i 4 dni okresów nieskładkowych. Organ rentowy wskazał,
że ubezpieczony udowodnił staż pracy górniczej pod ziemią na dzień zgłoszenia wniosku
w wymiarze 13 lat, 8 miesięcy i 2 dni.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania prawa
do emerytury oraz wniósł o zasądzenie od organu rentowego na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu ubezpieczony podniósł, że legitymuje się stażem pracy przekraczającym 25 lat. Ubezpieczony powołał się na okresy zatrudnienia przypadające przed i po 1 stycznia 1999r.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

ubezpieczony Z. K. urodził się (...)

Do 31 grudnia 1998r. był zatrudniony:

- od 15 sierpnia 1974r. do 31 sierpnia 1975r. w Zajezdni (...)
w W.,

- od 1 września 1975r. do 31 lipca 1982r. w Przedsiębiorstwie (...) w P.,

- od 31 sierpnia 1982r. do 29 lutego 1988r. w KWK (...) w R.,

- od 17 października 1988r. do 31 stycznia 1989r. w Gminnej Spółdzielni (...) w Ł.,

- od 14 lutego 1989r. do 11 czerwca 1998r. w KWK (...).

Okresy powyższe organ rentowy uwzględnił do stażu pracy ubezpieczonego.

Od 12 czerwca 1998r. ubezpieczony jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności
do pracy.

Na rozprawie 23 października 2018r. ubezpieczony oświadczył, że na dzień 1 stycznia 1999r. nie spełnia przesłanki 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

/ dowód z: akt ZUS /

Sąd zważył, co następuje:

odwołanie ubezpieczonego Z. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony spełnia przesłanki prawa do emerytury z obniżonego wieku o jakiej mowa w art.184 w związku z art.39 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz. U. z 2017r., poz. 1383 ze zm.).

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy, ubezpieczonym urodzonym po 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32, 33, 39 i 40, jeżeli
w dniu wejścia w życie ustawy, to jest 1 stycznia 1999r. osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych, przez które należy rozumieć rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm. ), do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn,

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, czyli wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Stosownie do ust.2 tego przepisu, emerytura, o której mowa w ust.1 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym,
za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Po myśli art. 39 ustawy ubezpieczonemu urodzonemu przed 1 stycznia 1949r. spełniającemu warunek określony w art.27 ust.1 pkt 2 i niespełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art.50a ustawy, który
ma co najmniej 5 lat:

1)  pracy górniczej, o której mowa w art.50c ust.1, wykonywanej pod ziemią stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo

2)  pracy górniczej, o której mowa w art.50c ust.1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki – wiek emerytalny, o którym mowa w art.27 ust.2 i 3, obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej jednak niż o 15 lat.

Dla przyznania prawa do emerytury z mocy powołanych przepisów konieczne jest spełnienie wszystkich koniecznych przesłanek wymienionych w tych uregulowaniach prawnych. Inaczej brak spełnienia którejkolwiek z nich uniemożliwia przyznanie prawa
do świadczenia.

Jednym z niezbędnych warunków prawa do emerytury jest posiadanie na dzień
1 stycznia 1999r. 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że ubezpieczony warunku tego nie spełnia, gdyż udowodnił jedynie 23 lata, 1 miesiąc i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Ubezpieczony tak wyliczonego stażu pracy na dzień 1 stycznia 1999r. nie kwestionował i przyznał na rozprawie 23 października 2018r., że nie legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowych na dzień 1 stycznia 1999r.

Skoro ubezpieczony nie spełnił jednej z koniecznych przesłanek prawa do emerytury, to nie przysługuje mu prawo do dochodzonego świadczenia.

W takiej sytuacji bez znaczenia pozostaje czy ubezpieczony spełnia pozostałe przesłanki prawa do emerytury, w tym czy na dzień 1 stycznia 1999r.
udowodnił wymagany okres pracy w warunkach szczególnych. W tym miejscu zaznaczyć należy, że Sąd przychyla się do stanowiska Sądu Apelacyjnego w(...) zajętego
w wyroku z 19 maja 2015r. sygn. III AUa 585/14 ( LEX nr 1754169 ), że z powołanego art.184 ust.1 ustawy wynika, że w przypadku ubezpieczonego, którego wiek emerytalny podlega obniżeniu w oparciu o art.39 ustawy, warunkiem nabycia prawa do emerytury jest legitymowanie się na dzień 1 stycznia 1999r. okresem pracy w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze w wymiarze określonym przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Z mocy §4 ust.1 tegoż rozporządzenia wymagany okres pracy
w szczególnych warunkach wynosi 15 lat, przy czym do okresów zatrudnienia
w szczególnych warunkach zalicza się także okresy pracy górniczej ( por. również wyrok Sądu Najwyższego z 12 lipca 2011r. II UK 2/22 ).

W konsekwencji powyższego Sąd stwierdził, że ubezpieczony nie spełnił wszystkich koniecznych przesłanek prawa do emerytury z obniżonego wieku i stąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił jego odwołanie jako bezzasadne.

(-) SSO Grzegorz Tyrka