Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 listopada 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił G. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16 listopada 2017 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

/decyzja – k. 155 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji w dniu 5 stycznia 2018 r. złożył wnioskodawca G. B.. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja została wydana w oparciu o wadliwe orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, które należy uznać za wadliwe, jako sprzeczne ze stanem zdrowia ubezpieczonego. Skarżący zarzuca, że ZUS błędnie przyjął, że nie jest niezdolny do pracy zarobkowej. Twierdzi, że zasadnym jest dokonanie weryfikacji stanu zdrowia przez biegłych sądowych. Podkreśla, że posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane do dnia 31 grudnia 2018 r.

/odwołanie – k. 3 – 4/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame, co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 8/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca G. B. urodził się (...) Z zawodu jest elektromechanikiem samochodowym. Ostatnio zatrudniony był w (...) i Handel (...).

/okoliczności bezsporne/

Ubezpieczony posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

/okoliczności bezsporne/

W okresie od 17 lipca 2009 r. do 11 lipca 2010 r. wnioskodawca pobierał świadczenie rehabilitacyjne.

/okoliczności bezsporne/

Do 30 września 2-17 r. ubezpieczony pobierał świadczenie rentowe z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 1 września 2017 r. ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 148 akt ZUS/

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 3 października 2017 r. stwierdzono, że stan sprawności organizmu ubezpieczonego będącego po porażeniu splotu barkowego prawego, leczonego zachowawczo i rehabilitacyjnie, po przebytej operacji oponiaka mózgu- bez wznowy, z ograniczeniem ruchomości w stawie ramiennym prawym z dyskretnym osłabieniem siły mięśniowej, z dyskretnym przykurczem w stawie łokciowym prawym, z pełną sprawnością nadgarstka, nie uzasadniają orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Lekarz orzecznik uznał wnioskodawcę za zdolnego do pracy.

/orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 151 akt ZUS, opinia lekarska k. 41-42 dokumentacji medycznej/

W dniu 26 października 2017 r. wydano decyzję na podstawie, której odmówiono prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/decyzja k. 153 akt ZUS/

Ubezpieczony złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 48-49 dokumentacji medycznej/

Komisja lekarska ustaliła, że ubezpieczony w 2009 r. miał wypadek komunikacyjny. Rozpoznano złamanie żuchwy, które było reponowane, złamanie wyrostków poprzecznych (...) i (...), uraz splotu barkowego prawego bez potwierdzenia w badaniu (...). Konsultowany przez neurochirurga bez wskazań do leczenia operacyjnego, potwierdzono uszkodzenie górnej części splotu ramiennego prawego. Leczony operacyjnie oponiak. Potwierdzony łokieć tenisisty lewy. Pourazowy ubytek małżowiny usznej prawej. Wydolny krążeniowo i oddechowo. Zgłasza dolegliwości: nie może dźwigać prawą kończyną górną. W badaniu neurologicznym osłabiona prawa strona, ograniczenie ruchomości w prawym barku. Zaniki mięśniowe obręczy barkowej po stronie prawej, ruchomość w stawie łokciowym prawym w zakresie ruchomości użytecznej. Ubytki neurologiczne mają charakter utrwalony, sprawnie posługuje się przedramieniem prawym, wykonuje ruch precyzyjne, nie stwierdzono uszkodzenia (...). Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 16 listopada 2017 r. nie uznała wnioskodawcy za osobę niezdolną do pracy.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 154 akt ZUS, opinia lekarska – k. 59-61 dokumentacji medycznej)

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 21 listopada 2017 r. odmówił G. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 16 listopada 2017 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

/decyzja – k. 155 akt ZUS/

Sąd Okręgowy w Łodzi postanowieniem z dnia 9 lutego 2018 r. dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych lekarzy: neurologa, ortopedy, psychiatry.

/postanowienie k. 10/

U G. B. rozpoznano pourazowe uszkodzenie splotu ramiennego po stronie prawej. Przebyty uraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego. Przebyta operacja oponiaka okolicy przystrzałkowej lewej półkuli mózgu. Biegły nie stwierdza niezdolności do wykonywania pracy zarobkowej. W uzasadnieniu do opinii biegły neurolog wskazuje, że w punktu widzenia neurologa brak jest znaczącego naruszenia sprawności organizmu, który by powodował dalszą długotrwałą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej w myśl ustawy o rentach i emeryturach. Na rynku pracy wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, ale zdolną do wykonywania pracy zarobkowej.

/opinia lekarza biegłego sądowego neurologa J. B. – k. 14-16/

W protokole badania psychiatrycznego wnioskodawcy biegła wskazała na potrzebę wydania opinii przez neuropsychologa po zapoznaniu z którą wyda ostateczną opinię.

/ protokół z badania biegłego psychiatry K. K. k. 17-18/

Sąd Okręgowy w Łodzi w dniu 25 maja 2018 r. wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego neuropsychologa.

/ postanowienie k. 20/

W opinii biegłego neuropsychologa stwierdzono u badanego osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek zmian ograniczonych w o.u.n., aktualnie w niewielkim stopniu zakłócające codzienne funkcjonowanie. Cechy osobowości introwertycznej z okresowymi objawami lękowo-depresyjnymi. Stopień nasilenia objawów psychopatologicznych w niewielkim stopniu zakłóca codzienne funkcjonowanie. Podstawowym problemem badanego są ograniczenia ruchowe i brak możliwości sprawnego wykonywania podstawowych czynności.

/opinia lekarza biegłego sądowego neuropsychologa L. S. – k. 23/

W opinii biegłego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej rozpoznano stan po urazie stawu barkowego prawego – z częściowym uszkodzeniem splotu barkowego. Stan po urazie kręgosłupa szyjnego i piersiowego ze złamaniem wyrostków poprzecznych Th 3 i Th 7. Z punktu widzenia biegłego ortopedy wnioskodawca jest zdolny do pracy. W uzasadnieniu do opinii biegły wskazuje, że uraz stawu barkowego prawego z częściowym uszkodzeniem splotu barkowego powoduje niepełnosprawność wnioskodawcy, jednak nie powoduje niezdolności do pracy. W rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z dnia 17 grudnia 1998 r. wnioskodawca nie utracił w stopniu znacznym zdolności do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji i pracy ostatnio wykonywanej.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalista chirurgii urazowo-ortopedycznej M. S. – k. 32-35/

W końcowej opinii biegłego psychiatry stwierdzono, że wnioskodawca nigdy nie był leczony psychiatrycznie, zgłasza skargi na osłabioną pamięć. Rozpoznanie nie powoduje niezdolności do pracy. Z punktu widzenia biegłego psychiatry G. B. nie jest niezdolny do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego psychiatry K. K. k. 39/

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów:

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinię biegłych sądowych tj. specjalistę neurologa, specjalistę chirurgii urazowo-ortopedycznej, specjalistę neuropsychologa oraz specjalistę psychiatrę.

W ocenie Sądu pisemne opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały, bowiem sporządzone przez biegłych o specjalności właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskie. Biegli rozpoznali u wnioskodawcy pourazowe uszkodzenie splotu ramiennego po stronie prawej. Przebyty uraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego. Przebyta operacja oponiaka okolicy przystrzałkowej lewej półkuli mózgu, osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek zmian ograniczonych w o.u.n., aktualnie w niewielkim stopniu zakłócające codzienne funkcjonowanie. Cechy osobowości introwertycznej z okresowymi objawami lękowo-depresyjnymi. Stopień nasilenia objawów psychopatologicznych w niewielkim stopniu zakłóca codzienne funkcjonowanie. Stan po urazie stawu barkowego prawego – z częściowym uszkodzeniem splotu barkowego. Stan po urazie kręgosłupa szyjnego i piersiowego ze złamaniem wyrostków poprzecznych Th 3 i Th 7.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinie biegłych gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych w sposób wystarczający obrazują stan zdrowia wnioskodawcy. Opinie są jasne, a wnioski końcowe wynikają w sposób logiczny z ich treści, dlatego też Sąd nie odmówił tym opiniom wiarygodności i mocy dowodowej.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do powoływania kolejnych biegłych sądowych, bowiem przedstawione opinie (...) specjalistów różnej dziedziny w sposób pełny i jasny obrazują stan zdrowia wnioskodawcy. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia i podjęcia leczenia w związku z nowymi dolegliwościami i dysponowania dalszą dokumentacją medyczną wnioskodawca może złożyć nowy wniosek o rentę. Trzeba bowiem przypomnieć, że o prawidłowości rozstrzygnięcia organu rentowego decyduje ocena według stanu na dzień wydania decyzji. Zaakcentować trzeba, że z istoty spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych wynika, że nowe okoliczności ujawnione lub powstałe po wydaniu decyzji organu rentowego, uzasadniają wystąpienie z nowym wnioskiem o rozpoznanie sprawy, co skutkować winno kolejną decyzją organu rentowego, która następnie wskutek odwołania będzie poddana weryfikacji sądu pod względem zgodności z prawem. /tak SA w wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r , III AUa 542/13, Lex nr 1438188/.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2017.1383 t.j.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującego się nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawcy schorzenia powodują, że nie jest on niezdolny do pracy.

U skarżącego biegli rozpoznali pourazowe uszkodzenie splotu ramiennego po stronie prawej. Przebyty uraz kręgosłupa szyjnego i piersiowego. Przebyta operacja oponiaka okolicy przystrzałkowej lewej półkuli mózgu, osłabienie sprawności procesów poznawczych na skutek zmian ograniczonych w o.u.n., aktualnie w niewielkim stopniu zakłócające codzienne funkcjonowanie. Cechy osobowości introwertycznej z okresowymi objawami lękowo-depresyjnymi. Stopień nasilenia objawów psychopatologicznych w niewielkim stopniu zakłóca codzienne funkcjonowanie. Stan po urazie stawu barkowego prawego – z częściowym uszkodzeniem splotu barkowego. Stan po urazie kręgosłupa szyjnego i piersiowego ze złamaniem wyrostków poprzecznych Th 3 i Th 7.

W ocenie Sądu biegli w swoich opiniach pisemnych wyjaśnili bardzo szczegółowo stan zdrowia wnioskodawcy. Podali, że schorzenia wnioskodawcy nie przekładają się na zdolność świadczenia przez niego pracy. Brak jest przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym jej przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawcy zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawcy i wpływu dolegliwości na jego zdolność do pracy. Sąd podzielił opinię biegłych uznając, iż są one pełne, jasne i nie prowadzą do sprzecznych wniosków.

Reasumując biegli w swoich wnioskach końcowych zgodnie i precyzyjnie uzasadnili tezę, zgodnie z którą wnioskodawca jest, w obecnym stanie zdrowia, osobą zdolną do pracy.

Mając na względzie powyższe, odwołanie wnioskodawcy, jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc w sentencji wyroku.

M.P.