Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 3 grudnia 2016r. skierowanym przeciwko A. K. powód (...) Bank spółka akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 220 428,95zł. z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej kredytu NBP od dnia wniesienia pozwu tytułem zwrotu wypowiedzianego pozwanemu kredytu (pozew k. 2 – 3, 14).

Wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakazem zapłaty orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 5 – odwrót). We wniesionym od powyższego nakazu sprzeciwie z dnia 15 lutego 2017r. pozwany przyznał fakt zaciągnięcia kredytu u powoda, podniósł jednak, iż jego tytułem otrzymał kwotę niższą od wskazanej w zawartej między stronami umowie i z tego też względu wniósł o oddalenie powództwa (sprzeciw k. 7 – 8). W kolejnym piśmie z dnia 25 września 2018r. pozwany zaprzeczył otrzymaniu tytułem pożyczki kwoty przekraczającej 191 000zł. (pismo k. 55).

Pismem z dnia 5 grudnia 2017r. pełnomocnik powoda ograniczył żądanie pozwu do kwoty 189 448,95zł. wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia wniesienia pozwu (pismo k. 110).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 17 lipca 2015r. powód udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 249 950,01zł., z której to kwoty wynosząca 24 970zł. jej część przeznaczona miała zostać na pokrycie kosztów z tytułu należnej powodowi prowizji. Ze swej strony pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki w 111 ratach w kwotach po 3 941,91zł., z których pierwsza płatna miała być do dnia 10 sierpnia 2015r., pozostałe zaś raty w kwotach po 3 941,91zł. płatne miały być w terminie do dnia 10 każdego kolejnego miesiąca. W par. 7 zastrzeżono dla powoda uprawnienie do wypowiedzenia umowy pożyczki w przypadku niedotrzymania przez pozwanego warunków jej udzielenia (umowa k. 16 – 17). Pozwany wystąpił o to, by na jego rachunek bankowy dla potrzeb prowadzonej przezeń działalności gospodarczej przelana została kwota 211 000zł., kwota zaś 13 980zł. na rachunek pośrednika bankowego tytułem pobieranej przez niego opłaty (dyspozycja k. 72). Pierwsza ze wskazanych wyżej kwot przelana została na rachunek pozwanego w dniu 17 lipca 2015r. (wyciąg z rachunku k. 123)

Doręczonym pozwanemu w dniu 25 lipca 2016r. pismem powód wypowiedział pozwanemu powyższą pożyczkę z uwagi na wystąpienie po stronie pozwanego zadłużenia przeterminowanego w kwocie 11 839,10zł. (wypowiedzenie k. 18, dowód doręczenia k. 19). Kolejnym, doręczonym pozwanemu w dniu 5 września 2016r. pismem powód wezwał go do zapłaty w terminie 14 dni kwoty 234 410,66zł. tytułem wymagalnego zadłużenia umowy pożyczki z dnia 17 lipca 2015r. (wezwanie k. 20, dowód doręczenia k. 21).

W dniu 28 listopada 2016r. powód sporządził wyciąg ze swoich ksiąg stwierdzający istnienie po stronie pozwanego zadłużenia z tytułu kredytu wyrażającego się kwotą 220 428,95zł. (wyciąg z ksiąg k. 15).

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do brzmienia przepisu art. 720 par. 1 kc., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Wprawdzie w ujęciu Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową darmą (grzecznościową) i wtedy zbliża się swym charakterem do użyczenia (art. 710 KC), w literaturze prawniczej wskazuje się jednak, iż umowa ta może zostać zawarta również pod tytułem odpłatnym. W tym przypadku świadczenie biorącego pożyczkę polega zwykle na zapłacie odsetek (zob. art. 359 KC). Z sytuacją taką mamy do czynienia także w niniejszej sprawie, wniosek powyższy znajduje bowiem oparcie w par. 2 ust. 3 zawartej między stronami umowy.

Żądanie pozwu w jego popieranej części zasługuje na uwzględnienie, jak wynika bowiem z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych, realizując zawartą z pozwanym umowę pożyczki powód przekazał mu świadczenie pomniejszone o należną mu zgodnie z zawartą umową prowizję z tytułu udzielenia kredytu. Należność ta w dalszej kolejności pomniejszona została również o prowizję przysługującą uczestniczącemu w załatwieniu kredytu pośrednikowi, co w rezultacie dało kwotę odpowiadającą widniejącej na przedstawionym przez samego pozwanego wyciągu. Wobec tego, iż kwota ta przyjęta została ostatecznie przez powódkę jako podstawa do wyliczenia aktualnej wysokości ciążącego na pozwanym zadłużenia, czemu powódka dała wyraz dokonując w toku sporu ograniczenia żądania pozwu, żądaniu temu w jego popieranej przez stronę powodową wysokości należało udzielić ochrony umarzając jednocześnie na podstawie art. 355 kpc. postępowanie co do pozostałej części żądania. Stało się tak dlatego, iż w świetle treści przedstawionego przez samego pozwanego dokumentu jego zarzut otrzymania tytułem kredytu kwoty nie wyższej niż 191 000zł. ocenić należało jako całkowicie gołosłowny, niepoparty jakimikolwiek dowodami.

Mając na uwadze, iż ograniczenie powództwa spowodowane zostało częściowym uwzględnieniem przez pozwaną zasadności zarzutu pozwanego co do uzyskania przez niego świadczenia w niższej wysokości, stronę powodową uznać należało za przegrywającą spór w nieznacznej części, co skutkowało orzeczeniem o stosunkowym rozdzieleniu kosztów.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu z pouczeniem o zaskarżalności.