Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: XII 1 Co 1703/18

POSTANOWIENIE

Dnia 11 marca 2019r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku

Wydział XII Cywilny Sekcja do Spraw Egzekucyjnych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Krata

po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2019r. w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko dłużnikom J. J. i M. J.

z udziałem wierzyciela hipotecznego Banku (...) S.A. w W.

na skutek skargi wierzyciela na czynności komornika

postanawia:

1. oddalić skargę;

2. kosztami postępowania obciążyć wierzyciela, uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Wierzyciel złożył w terminie skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym G. M. W. w sprawie KM (...)w postaci postanowienia z dnia 04.09.2018r. o umorzeniu egzekucji z nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy G. III Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...).

Skarżący podniósł zarzut naruszenia przepisu art. 9231§2 k.p.c., nadto wskazał, iż bezzasadne jest twierdzenie Komornika, iż nie zostało wykazane, iż przedmiotowa nieruchomość przynależy do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżonków J. J. i M. J.. Wierzyciel wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie na swoją rzecz kosztów niniejszego postępowania.

Komornik w trybie art. 767 § 4 k.p.c. przekazał uzasadnienie dokonanej i zaskarżonej czynności, odwołując się do uzasadnienia postanowienia.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Jak wynika z dokumentów zgromadzonych akt sprawy KM (...), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wierzyciel kierując w lutym 2018r. (k. 22 akt KM) egzekucję do nieruchomości KW nr (...), stanowiącej – zgodnie z wpisem w księdze wieczystej – majątek wspólny małżonków J. J. i M. J., dysponował tytułem wykonawczym w postaci opatrzonego klauzulą wykonalności nakazu zapłaty z dnia 04.10.2017r. jedynie przeciwko dłużnikowi J. J. (sygn. akt: IX GNc(...) Sądu Okręgowego w G.).

Wobec złożenia przez małżonkę dłużnika sprzeciwu przeciwko zajęciu nieruchomości, Komornik pismem z dnia 05.03.2018r., doręczonym pełnomocnikowi wierzyciela w dniu 12.03.2018r. (k. 55-55a akt KM), poinformował o powyższym, informując o konieczności złożenia w terminie tygodniowy wniosku o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, pod rygorem umorzenia egzekucji z nieruchomości.

W dniu 19.03.2018r. wierzyciel wystąpił z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, który jednak został oddalony postanowieniem z dnia 30.03.2018r., wydanym w sprawie IX GCo(...)

Kolejny wniosek wierzyciela w tym przedmiocie, złożony w dniu 19.04.2018r., został uwzględniony w ten sposób, że postanowieniem z dnia 25.04.2018r., wydanym w sprawie IX GCo (...), nadana została klauzula wykonalności prawomocnemu nakazowi zapłaty z dnia 04.10.2017r. (sygn. akt: IX GNc (...)) także przeciwko małżonce dłużnika M. J., z ograniczeniem jej odpowiedzialności do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżonków J. J. i M. J. (k. 134 akt KM).

Skarga wierzyciela nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż błędny jest zarzut naruszenia przez Komornika przepisu art. 9231 §2 k.p.c., zgodnie z którym jeżeli małżonek dłużnika sprzeciwi się zajęciu, o sprzeciwie komornik niezwłocznie zawiadamia wierzyciela, który w terminie tygodniowym powinien wystąpić o nadanie przeciwko małżonkowi dłużnika klauzuli wykonalności pod rygorem umorzenia egzekucji z zajętej nieruchomości.

W ocenie Sądu, rozumienie powyższego przepisu zaprezentowane przez wierzyciela jest błędne, zaś jego przyjęcie prowadziłoby w istocie do efektu w postaci możliwości dowolnego przedłużania przez wierzyciela terminu określonego w przepisie art. 9231 §2 k.p.c., co w praktyce skutkowałoby utrzymywaniem zajęcia nieruchomości przez nieokreślony bliżej czas. Konsekwencje takie, w świetle ogólnych zasad postępowania egzekucyjnego, uznać należy za niedopuszczalne.

Wykładnia przepisu art. 9231 §2 k.p.c. nie może być dokonywana w oderwaniu od jego celu. Zajęcie nieruchomości, przewidziane w przepisie art. 9231 §1 k.p.c. służy zabezpieczeniu interesów wierzyciela i ma charakter warunkowy. Wyznaczając wierzycielowi krótki, tygodniowy zaledwie termin na złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika, ustawodawca miał niewątpliwie na względzie konieczność skrócenia okresu niepewności, co do tego czy egzekucja z nieruchomości będzie się toczyć, niepewności dotykającej nie tylko wierzyciela i dłużnika, ale również osoby małżonka dłużnika. Oczywisty jest wymiar społeczny przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania, w sytuacji gdy w polskich realiach nieruchomość stanowi niejednokrotnie podstawowy składnik majątku wspólnego, służący zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny.

W konsekwencji, przyjąć należy, iż w przepisie art. 9231 §2 k.p.c. chodzi nie o jakikolwiek wniosek, lecz o wniosek którego wynikiem będzie uzyskanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika; ta bowiem jest niezbędna dla prowadzenia egzekucji z nieruchomości wchodzącej w skład majątku wspólnego.

Stwierdzić zatem należy, iż wniosek z dnia 19.04.2018r., w wyniku którego wierzyciel w sprawie IX GCo (...) uzyskał klauzulę wykonalności przeciwko małżonce dłużnika M. J., był wnioskiem złożonym z przekroczeniem tygodniowego terminu ustawowego, który rozpoczął swój bieg w dniu 12.03.2018r. Powyższe obligowało Komornika do umorzenia egzekucji z nieruchomości, na podstawie przepisu art. 9231 §2 k.p.c.

W dalszej kolejności, Sąd przystąpił do zbadania kwestii dopuszczalności prowadzenia egzekucji z uwagi na jej przedmiot, w kontekście przepisu art. 824 §1 pkt 2) k.p.c.

Podstawą każdej egzekucji jest tytuł wykonawczy, którego treść rozstrzyga o zakresie dopuszczalnej egzekucji, zarówno w znaczeniu podmiotowym jak i przedmiotowym.

Nie budzi wątpliwości, iż w stosunku do M. J. egzekucja w sprawie KM (...) skierowana może być wyłącznie, co wynika w sposób jednoznaczny z treści tytułu wykonawczego „do przedsiębiorstwa wchodzącego w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżonków J. J. i M. J.” (k. 134 akt KM).

Tymczasem z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy egzekucyjnego nie wynika, że nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy G. III Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), stanowi przedsiębiorstwo wchodzące w skład majątku wspólnego małżonków. Zdaniem Sądu, treść wpisu w (...), dotycząca miejsca wykonywania działalności gospodarczej przez dłużnika nie przesądza o uznaniu, że przedmiotowa nieruchomość lokalowa stanowi element zorganizowanej funkcjonalnie całości służącej do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. składnik przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym, określonym w przepisie art. 551 k.c. Wskazać należy, iż oznaczenie miejsca i adresu zamieszkania przedsiębiorcy oraz adresu, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza są koniecznymi elementami wpisu w ewidencji działalności gospodarczej, wpis powyższego adresu sam w sobie nie oznacza, iż lokal mieszkalny znajdujący się pod tym adresem stanowi element zorganizowanej funkcjonalnie całości służącej do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc że jest składnikiem przedsiębiorstwa. Podobnie należy traktować adres wskazywany przez przedsiębiorcę w treści wystawianych przez niego faktur.

Nie budzi wątpliwości, iż przedmiotowa nieruchomość stanowi lokal mieszkalny i tak też jest wykorzystywana. Z dokumentów przedstawionych przez M. J. wynika, że na jej zakup zaciągnięty został przez małżonków kredyt hipoteczny.

Zgodnie z przepisem art. 824 § 1 pkt 2) k.p.c., postępowanie umarza się w całości lub części z urzędu jeżeli egzekucja z uwagi na jej przedmiot jest niedopuszczalna.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd – na mocy przepisów art. 767 § 1 k.p.c. w zw. art. 9231 §2 k.p.c. w zw. z art. 824 § 1 pkt 2) k.p.c. - orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie drugim sentencji postanowienia, w oparciu o przepis art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., mając na względzie fakt, iż skarga wierzyciela była niezasadna.

Zarządzenia :

1. odnotować i zakreślić w repertorium (...)

2. odpis postanowienia doręczyć:

• pełnomocnikowi wierzyciela wraz z odpisami pism M. J. z 30.10.2018r. i 19.02.2019r.

M. J. z pouczeniem o zażaleniu i odpisem skargi

J. J. (na dwa adresy: ul. (...) w G. oraz ul. (...), (...)-(...) G.) z pouczeniem o zażaleniu, odpisem skargi i odpisami pism M. J. z 30.10.2018r. i 19.02.2019r.

• wierzycielowi hipotecznemu – Bank (...) S.A. w W. z pouczeniem o zażaleniu (na adres siedziby, k. 56 akt KM)

3. odpis postanowienia doręczyć Komornikowi Sądowemu, zwracając akta egzekucyjne, wskazać nadto na zasadność doręczania korespondencji kierowanej do dłużnika J. J. – również na adres wskazany przez niego jako adres zamieszkania w treści aktu notarialnego (k. 404 akt KM (...)): ul. (...), (...)-(...) G., chyba że z aktualnych ustaleń Komornika wynika, że dłużnik nie zamieszkuje faktycznie pod tym adresem;

4. odpis postanowienia dołączyć do akt nadzoru XII 1 Co(...)które następnie wyłączyć;

5. akta przedłożyć z wpływem lub za 21 dni z (...) Asystentowi