Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 14 lutego 2012 roku skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. powód M. F. (1) wniósł o zasadzenie od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 6.000 złotych wraz z odsetkami liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz o obciążenie pozwanego poniesionymi przez niego kosztami procesu.

W uzasadnieniu żądania pozwu, powód wskazał, że w dniu 06 sierpnia 2011 roku był uczestnikiem kolizji drogowej, do której doszło w L. przy ul. (...). Sprawca szkody- W. J., kierująca pojazdem marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wpadła w poślizg i uderzyła w prowadzony przez powoda pojazd marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pierwszej pomocy udzielono poszkodowanemu na Oddziale Ratunkowym Wojewódzkiego Szpitala (...) w L.. Po przeprowadzonych badaniach u M. F. (1) stwierdzono uraz kręgosłupa szyjnego oraz kręgosłupa lędźwiowego, w związku z czym zaopatrzono go w miękki kołnierz ortopedyczny oraz zalecono kontrole w POZ. W toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła powodowi kwotę 1.000 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W dalszym toku postępowania, pismem z dnia 14 sierpnia 2012 roku powód rozszerzył powództwo do kwoty 6.550 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od rozszerzonej części powództwa od dnia 13 sierpnia 2012 roku do dnia zapłaty wskazując, że na rozszerzoną kwotę składają się koszty trzech wizyt powoda u neurologa oraz częściowy zwrot wydatków na leki. Pozwana nie zwróciła powodowi kosztów wykonanego dnia 07 października 2011 roku rezonansu magnetycznego oraz kosztów konsultacji neurologicznej z dnia 19 stycznia 2012 roku.

Następnie w piśmie z dnia 03 stycznia 2013 roku powód rozszerzył żądanie pozwu o kolejną kwotę 19.000 złotych do kwoty 25.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi:

- od kwoty 6000 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

-od kwoty 19.000 zł od dnia 02.01.2012 r. do dnia zapłaty;

uzasadniając to ustalonym przez biegłych opiniujących w sprawie uszczerbkiem na zdrowiu powoda w łącznej wysokości 13%.

Na rozprawie w dniu 05.02.2013 r. powód wskazał, że domaga się zapłaty kwoty 25.550 zł, na którą składa się kwota 25.000 zł jako zadośćuczynienie oraz kwota 550 zł jako zwrot kosztów leczenia.

W odpowiedzi na pozew, strona pozwana - (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz o obciążenie powoda poniesionymi przez nią kosztami postępowania w sprawie. W uzasadnieniu przyjętego stanowiska pozwana wskazała, że przyznana w toku postępowania likwidacyjnego kwota 1.000 złotych wypłacona tytułem zadośćuczynienia oraz kwota 328,58 złotych wypłacona tytułem odszkodowania w pełni rekompensuje szkodę( w tym krzywdę) powoda doznaną w następstwie zdarzenia z dnia 06 sierpnia 2011 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 06 sierpnia 2011 roku doszło do kolizji drogowej, którego sprawca W. J., kierująca pojazdem marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wpadła w poślizg i uderzyła w marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Sprawca szkody w dacie zdarzenia była związana ze stroną pozwaną - (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umową obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

W dacie zdarzenia uszkodzonym pojazdem kierował M. F. (1).

Dowód:

- akta szkody (...)

- oświadczenie sprawcy kolizji drogowej- k. 9,

W następstwie zdarzenia powód doznał obrażeń kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego. Bezpośrednio po wypadku powód zgłosił się do Wojewódzkiego Szpitala (...) w L.. Na Oddziale Ratunkowym wykonano badania rtg kręgosłupa, po którym to lekarz dyżurny stwierdził wykręcenie kręgosłupa szyjnego lędźwiowego. Wobec decyzji o przeprowadzeniu leczenia zachowawczego- powód otrzymał kołnierz usztywniający kręgosłup szyjny oraz leki przeciwbólowe. W następstwie zdarzenia szkodowego powód doznał odprostowania lordozy szyjnej, ograniczenia ruchomości kręgosłupa szyjnego, odczuwał bolesność w rzucie wyrostków ościstych kręgosłupa, co spowodowało u powoda 5% uszczerbek na zdrowiu powoda.

Nadto w następstwie zdarzenia u powoda doszło do odprostowania lordozy lędźwiowej kręgosłupa, bolesności w rzucie wyrostków ościstych na tej wysokości, ograniczenia bólowego ruchomości kręgosłupa lędźwiowego, wypukliny krążków miedzykręgowych na dwóch poziomach, co spowodowało 8% uszczerbek na zdrowiu powoda. Łączny uszczerbek na zdrowiu powoda wywołany w/w zdarzeniem został ustalony na poziomie 13 %. Wysokość ustalonego uszczerbku na zdrowiu jest adekwatna do stwierdzonych zmian w badaniu przedmiotowym oraz przedstawionych badań dodatkowych, a także subiektywnych dolegliwości odczuwanych przez powoda. Rokowanie w tym wypadku jest niepewne. Po przebytym urazie kręgosłupa powód odczuwał silne dolegliwości bólowe przez co najmniej trzy miesiące. Przez kolejne trzy miesiące dolegliwości bólowe występowały, ale o mniejszym nasileniu. Obecnie powód M. F. (1) odczuwa dolegliwości bólowe kręgosłupa, które ograniczają jego aktywność podczas prac fizycznych jak i podczas uczestniczenia w zawodach sportowych. Z upływem czasu dolegliwości bólowe powinny ulec zdecydowanemu osłabieniu lub nawet całkowicie ustąpić.

W następstwie zdarzenia powód odczuwał pewien lęk przed jazdą samochodem. Aktualnie korzysta z auta prezentując pewne postawy zachowawcze, często musi robić przerwy z uwagi na ból kręgosłupa. Jazda samochodem nie paraliżuje go jednak.

W następstwie zdarzenia powód ograniczył swoją aktywność sportową- wyczynową jazdę rowerem oraz grę w siatkówkę. W zakresie tej pierwszej powód stara się korzystać z jazdy rowerem, ale nie tak często jak to miało miejsce przed zdarzeniem. Nadto w następstwie wypadku powód zrezygnował z wyczynowego uprawiania siatkówki.

Przy utrzymywaniu przez dłuższy czas pozycji siedzącej( np. podczas uczestniczenia w wykładach w ramach podjętych studiów) powód odczuwa dolegliwości bólowe.

W przypadku powoda wyłączona jest praca w budownictwie, którą dotychczas lubił.

W następstwie zdarzenia szkodowego powód korzystał z konsultacji neurologicznych w dniach 09 sierpnia 2011 roku, 07 września 2011 roku, 06 października 2011 roku oraz w dniu 19 stycznia 2012 roku wydatkując na ten cel kwotę 400 złotych. Celem zdiagnozowania doznanego uszczerbku na zdrowiu powód w dniu 19 stycznia 2012 roku wykonywał badanie przy użyciu rezonansu magnetycznego, na który poniósł wydatki w kwocie 450 złotych.

Powód zgłosił pozwanemu szkodę – żądanie zapłaty kwoty 25.819,12 złotych w dniu 08 listopada 2011 roku.

Dowód:

- akta szkody (...)

- oświadczenie sprawcy kolizji drogowej- k. 9,

- karta informacyjna z dnia 06 sierpnia 2011 roku- k. 10,

- zaświadczenie neurologiczne- k. 11-15,

- rachunki za konsultację neurologiczną i za wykonanie usługi rezonansu magnetycznego-k.16,

- rachunek za konsultację neurologiczną- k. 17,

- kopia dyplomu- k. 38,

- kopia podziękowania- k. 19,

- pismo pozwanego do pełnomocnika powoda wraz z załącznikiem- k. 20-25,

- pismo pozwanego do pełnomocnika powoda- k. 26,

- opinia biegłego z zakresu psychologii-k.99-103,

- opinia biegłego z zakresu psychiatrii-k.109-112,

- opinia biegłego z zakresu ortopedii/traumatologii-k.187-189,

- opinia biegłego z zakresu neurologii- k. 213-215

- zeznania świadka M. F. (2)-k. 144,

- przesłuchanie powoda M. F. (1)-k.145-146, k.231-232

Decyzją z dnia 22 listopada 2011 roku strona pozwana przyznała powodowi łącznie kwotę 1.328,58 złotych- 1.000 złotych zadośćuczynienia, 328,58 tytułem zwrotu poniesionych kosztów leczenia.

Dowód:

- akta szkody (...)

- przesłuchanie powoda M. F. (1)-k.145-146, k.231-232

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w zasadniczej części.

W sprawie pozostawało bezspornym, że sprawca zdarzenia, któremu uległ powód w dniu 06 sierpnia 2011 roku był ubezpieczony z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Wątpliwości nie budzą ani okoliczności zdarzenia, ani odpowiedzialność sprawcy, a także brak przyczynienia się powoda do przedmiotowego zdarzenia.

Istota sporu sprowadzała się w zasadzie do ustalenia następstwa zdarzenia szkodowego na zdrowiu powoda i ewentualnej krzywdy, jakiej powód mógł doznać na skutek kolizji, a dalej wysokości zadośćuczynienia. W ocenie bowiem pozwanego wypłacone powodowi zadośćuczynienie oraz odszkodowanie w całości rekompensuje krzywdę i szkodę powoda wywołaną zdarzeniem szkodowym.

Na wstępie wymaga przytoczenia art. 822 k.c. statuujący odpowiedzialność odszkodowawczą ubezpieczyciela. Jego odpowiedzialność sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za te szkody ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zawarta została umowa ubezpieczenia. Szczegóły tej odpowiedzialności są unormowana w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz.1152). Według art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 tej ustawy z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani - na podstawie przepisów prawa cywilnego - do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Odpowiedzialność tą reguluje również ustawa z dnia 22 maja 2003 r. działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. Nr 124, poz. 1151).

Zgodnie z treścią art. 436 kc w zw. z art. 435 kc samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Według zaś art. 361 § 1 kc, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W myśl natomiast art. 361 § 2 kc naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkoda majątkowa jest to różnica między stanem majątkowym poszkodowanego, który powstał po nastąpieniu zdarzenia powodującego uszczerbek, a stanem, jaki by istniał, gdyby to zdarzenie nie nastąpiło. Chodzi o utratę lub zmniejszenie aktywów bądź powstanie lub zwiększenie pasywów osoby poszkodowanej. Z przepisu art. 361 § 2 kc wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody.

W orzecznictwie i w doktrynie przyjęte jest, że za szkodę powstałą w wyniku ruchu pojazdu mechanicznego odpowiadają in solidum posiadacz (kierowca) tego pojazdu i ubezpieczyciel, przy czym poszkodowany może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, iż odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę. W świetle zaś art. 445 § 1 kc w zw. z art. 444 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Odszkodowanie, o którym mowa w w/w przepisie obejmuje wszelkie wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, jeżeli są konieczne i celowe. Są to zarówno koszty leczenia, nabycia protez i innych koniecznych aparatów. Nadto w świetle art. 362§2 k.c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Sąd może przyznać nadto poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę ujmowaną jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości), cierpienia psychiczne, ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia w postaci np. zeszpecenia, niemożności uprawiania działalności artystycznej, naukowej, wyłączenia z normalnego życia itp.

Zadośćuczynienie pieniężne ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Obejmuje ono wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości. Ma więc ono charakter całościowy i powinno stanowić rekompensatę pieniężną za całą krzywdę doznaną przez poszkodowanego, mowa jest bowiem o „odpowiedniej sumie tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę”, przyznawaną jednorazowo. Przy określaniu wysokości zadośćuczynienia należy mieć na uwadze, że jego celem jest wyłącznie złagodzenie doznanej przez poszkodowanego krzywdy, wobec czego utrata zdolności do pracy zarobkowej może mieć wpływ na wysokość zadośćuczynienia tylko o tyle, o ile łączy się z poczuciem krzywdy spowodowanej niemożnością wykonywania wybranego i wyuczonego zawodu. Krzywdą w rozumieniu art. 445 k.c. będzie z reguły trwałe kalectwo poszkodowanego powodujące cierpienia fizyczne oraz ograniczenie ruchów i wykonywanie czynności życia codziennego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że Sąd orzekając zarówno w zakresie odszkodowania jak i zadośćuczynienia za punkt wyjścia uznał przede wszystkim ustalenie rzeczywistych następstw zdarzenia, jakiemu uległ powód- od ich skali zależy bowiem nie tylko ustalenie związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem a leczeniem i rehabilitacją powoda, ale także wysokość odszkodowania, którego powód może się domagać i które to stanowi sumę wydatków związanych z poddaniem się leczeniu i zabiegom rehabilitacyjnym. Także i wysokość należnego powodowi zadośćuczynienia zależna jest od skali urazów, jakich doznał powód w następstwie w/w wypadku przyjmując w uproszczeniu, że im więcej urazów, tym większa krzywda powoda.

Z uwagi na to, rozważając okoliczności tej sprawy, Sąd przyjął za opiniującymi w sprawie biegłymi, iż powód, w następstwie zdarzenia z dnia 06 sierpnia 2011 roku doznał odprostowania lordozy szyjnej, ograniczenia ruchomości kręgosłupa szyjnego, bolesności w rzucie wyrostków ościstych kręgosłupa, co wywołało 5% uszczerbek na zdrowiu powoda. Nadto w następstwie zdarzenia u powoda doszło do odprostowania lordozy lędźwiowej kręgosłupa, bolesności w rzucie wyrostków ościstych na tej wysokości, ograniczenia bólowego ruchomości kręgosłupa lędźwiowego, wypukliny krążków miedzykręgowych na dwóch poziomach, co wywołało 8% uszczerbek na zdrowiu powoda. Łączny uszczerbek na zdrowiu powoda wywołany w/w zdarzeniem to 13%. Wysokość uszczerbku na zdrowiu jest adekwatna do stwierdzonych zmian w badaniu przedmiotowym oraz przedstawionych badań dodatkowych, a także subiektywnych dolegliwości odczuwanych przez powoda. Rokowanie w tym wypadku jest niepewne. Po przebytym urazie kręgosłupa powód odczuwał silne dolegliwości bólowe przez co najmniej trzy miesiące. Przez kolejne trzy miesiące dolegliwości bólowe występowały, ale o mniejszym nasileniu. Obecnie powód odczuwa dolegliwości bólowe kręgosłupa, które ograniczają jego aktywność podczas prac fizycznych jak i podczas uczestniczenia w zawodach sportowych. Z czasem dolegliwości bólowe powinny ulec zdecydowanemu osłabieniu lub nawet całkowicie ustąpić. W następstwie w/w urazów łączny uszczerbek na zdrowiu powoda ma charakter długotrwały i wynosi 13%.

Nadto w następstwie tego zdarzenia powód zmuszony był początkowo zaprzestać aktywności fizycznej, a następnie zdecydowanie ją ograniczyć.

Powyższe okoliczności w ocenie Sądu rzutują na wysokość przyznanego powodowi zadośćuczynienia w łącznej kwocie 25.000 złotych, która to kwota uwzględnia wcześniej przyznane przez pozwanego decyzją z dnia 22 listopada 2011 roku zadośćuczynienie w wysokości 1.000 złotych).

Sąd rozstrzygając w tym zakresie miał przy tym na uwadze, że przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia obowiązuje zasada umiarkowania wyrażająca się w uwzględnieniu wszystkich okoliczności oraz skutków doznanego kalectwa (wyrok SN z dnia 3 maja 1972 r.,(...), Monitor Prawniczy - Zestawienie Tez (...)str. 4). Zadośćuczynienie z art. 445 kc ma przede wszystkim charakter kompensacyjny i tym samym jego wysokość musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Wysokość ta nie może być jednak nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa, a więc powinna być utrzymana w rozsądnych granicach. Określenie wysokości zadośćuczynienia powinno być nadto dokonane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności mających wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, a m.in. również wieku poszkodowanego i czasu trwania jego cierpień.

W wyniku przedmiotowego zdarzenia powód doznał 13% uszczerbku na zdrowiu, przebył leczenie i rehabilitację. To wszystko sprawia, że żądana kwota jest adekwatna do doznanej przez powoda krzywdy. Nadto w następstwie zdarzenia powód musiał ograniczyć utrzymywaną na poziomie zawodowym aktywność fizyczną.

Orzekając w zakresie żądania zasądzenia od pozwanego odszkodowania w kwocie 550 złotych Sąd uznał w/w żądanie za należne, a nieuwzględnione w decyzji pozwanego z dnia 22 listopada 2011 roku. Zasądzona kwota 550 złotych odszkodowania obejmuje bowiem koszty wykonania rezonansu magnetycznego w wysokości 450 złotych z października 2011 roku oraz koszt wizyty neurologicznej w wysokości 100 złotych ze stycznia 2012 roku.

Powodowi od zasądzonego świadczenia należą się również odsetki ustawowe. Zgodnie z art. 817 § 1 kc ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powyższa regulacja jest koherentna tak z treścią art. 455 k.c. oraz w poglądem judykatury, a dalej z poglądem przedstawicieli piśmiennictwa w w/w zakresie. Wskazuje się, że skoro świadczenie z czynów niedozwolonych, jest świadczeniem bezterminowym, zobowiązany to jego spełnienia, w tym także ubezpieczyciel, winien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. W realiach przedmiotowej sprawy na w/w niezwłoczność należy patrzeć przez pryzmat art. 817§1 k.c. Z chwilą wezwania do zapłaty( co powoduje przekształcenie zobowiązania bezterminowego w terminowe) oraz z upływem terminu do spełniania świadczenia, w tej sprawie z upływem 30 dni od daty wezwania, dłużnik- tu pozwany pozostaje w opóźnieniu ze spełnieniem danego świadczenia.

Z uwagi na to, biorąc powyższe pod uwagę oraz naturę roszczenia o zapłatę zadośćuczynienia, które jest świadczeniem niepodzielnym Sąd zasądził od zasądzonego w całości roszczenia o zapłatę kwoty zadośćuczynienia( kwota 25.000 złotych) odsetki ustawowe liczone od dnia 14 lutego 2012 roku. Wobec rozszerzenia pozwu o żądanie zapłaty kwoty 550 złotych odsetki ustawowe należne są od daty wysłania pozwanemu pisma rozszerzającego powództwo, t.j. od dnia 13 sierpnia 2012 roku.

Oddalenie powództwa dotyczy żądania w zakresie odsetek ustawowych liczonych od kwoty 19.000 złotych od dnia 02 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty.

Rozstrzygnięcie z pkt III sentencji wyroku znajduje oparcie w art. 98 k.p.c. Powód jest stroną wygrywającą w sprawie, a zatem należne mu są poniesione przez niego koszty procesu w wysokości łącznej 2.717 złotych. Poniesione przez powoda koszty procesu to: opłata od pozwu w pierwotnym brzmieniu, kwota 2.400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych z pkt IV sentencji wyroku znajduje uzasadnienie w treści art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sadowych w sprawach cywilnych. Do rozliczenia pozostawała kwota wydatkowanych środków budżetowych w związku z przyznanym wynagrodzeniem biegłych w łącznej kwocie 1017,51 złotych oraz kwota 950 złotych tytułem brakującej opłaty od pozwu w rozszerzonym brzmieniu.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji

Sygn. akt VII C 470/12

Zarządzenie:

1.  Odnotować w kontrolce,

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej,

3.  K.. 14 dni,

4.  Po wykonaniu akta przedłożyć p. ref. sąd. zgodnie z zarządzeniem z dnia 22 stycznia 2013 roku

5.  Przedłożyć wraz z wpływem lub po upływie terminu

05 marca 2013 r.