Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: protokolant Aleksandra Miksza

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2019 r. w Gdyni

sprawy z powództwa Gminy M. G. - Zarządu (...) z siedzibą w G.

przeciwko M. M.

o zapłatę

I umarza postępowanie;

II kosztami postępowania obciąża pozwanego M. M. uznając je za uiszczone;

UZASADNIENIE

W dniu 6.5.2009r powód, Gmina M. G. w G. Zarząd (...) w G., złożył pozew w niniejszej sprawie.

Żądał zapłaty kwoty 107 zł z tytułu jazdy bez ważnego biletu w dniu 12.5.2008r autobusem linii 150 należącym do powoda.

( pozew, k. 2-3v, raport nr (...), k.5 i 70-71v )

W dniu 12 maja 2009 r. M. M. jechał autobusem linii „150”, należącym do Gminy M. G. w G. Zarządu (...) w G.. W trakcie jazdy przeprowadzono kontrolę biletów, w wyniku której stwierdzono brak biletu na przejazd u podróżnego M. M..

dowód: raport opisowy kontrolera biletów – k. 5-5v i 70-71v,

W sporządzonym w dniu12 maja 2009 r. raporcie opisowym kontrolera biletów nr (...) , wpisano dane osobowe M. M. na podstawie prawa jazdy o numerze i serii (...).

okoliczność bezsporna, a nadto: raport opisowy kontrolera biletów – k. 5v, 70-71v

W raporcie opisowym nr (...) M. M. podpisał odbiór opłaty za przejazd bez biletu. Na druku opłaty dodatkowej w miejscu przeznaczonym na pokwitowanie odbioru widnieje podpis (...).

okoliczność bezsporna, a nadto: raport opisowy kontrolera biletów – k. 5-5v, 70-71v,uchwała k, 72-75v

W dniu 22.6.2009r w sprawie VIII Nc 3844/09 wydano nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

( nakaz zapłaty, k. 6)

W dniu 5.9.2018r pozwany – na skutek uchylenia prawomocności nakazu zapłaty i doręczenia Mu prawidłowo nakazu zapłaty z dnia 22.6.2009r- złożył sprzeciw w terminie, zarzucając brak wezwania do zapłaty i przedawnienie roszczenia.

( sprzeciw, k. 33-34v)

Do dnia 30.5.2018r , w ramach egzekucji komorniczej w/w nakazu zapłaty , pozwany spłacił należność główną oraz koszty postępowania

( postanowienie komornika w sprawie Km 338/18, k. 51)

Sąd zważył, iż do oceny stosunku prawnego łączącego strony postępowania zastosowanie znajdzie art. 16 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe, zgodnie z którym umowę przewozu zwiera się przez nabycie biletu na przejazd lub dopełnienie innych określonych przez przewoźnika warunków dostępu do środka transportowego, a w razie ich nieustalenia – przez samo zajęcie miejsca w środku lokomocji.

W pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć , czy doszło do przedawnienia roszczenia powoda.

Art. 778 k.c. stanowi, że:” Roszczenia z umowy przewozu osób przedawniają się z upływem roku od dnia wykonania przewozu, a gdy przewóz nie został wykonany - od dnia, kiedy miał być wykonany.” zaś art. 77. 1. Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. prawo przewozowe ^, że :” Z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 78 roszczenia dochodzone na podstawie ustawy lub przepisów wydanych w jej wykonaniu przedawniają się z upływem roku.”

Analizując w/w przepisy na tle staniu faktycznego w tej sprawie należy stwierdzić , że do przedawnienia nie doszło, albowiem termin przedawnienia dla przejazdu z dnia 12 maja 2008r, upływałyby : 12.5.2009r,a pozew w tej sprawie złożono w dniu 6.5.2009r , więc przed upływem tego terminu.

Przechodząc do rozstrzygnięcia zasadniczej kwestii spornej, należy wskazać, że pozwany zaprzeczając twierdzeniu powoda, że nie uregulował opłaty dodatkowej i kosztów związanych z wysłaniem upomnienia co do przejazdu bez biletu w dniu 12.5.2009r, albowiem go nie dostał, nie przedstawił żadnych dowodów na potwierdzenie swojego stanowiska. Nie zaprzeczył też, że jechał w tym dniu bez ważnego biletu.

W tej sytuacji Sąd uznał, że pozwany nie zaprzeczył skutecznie żądaniu powoda .W tej sytuacji Sad pominął dowód z zeznań świadka – kontrolera biletów M. K., jako zbędny i nie wnoszący nić nowego do spray, albowiem miałby zeznawać na okoliczności , którym pozwany nie zaprzeczał i które wynikają z przedłożonych dowodów w postaci dokumentów.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Przepis art. 355 § 2 k.p.c. stanowi, że postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym albo gdy strony zawarły ugodę przed mediatorem, którą zatwierdził sąd. Odpowiedni stosuje się w/w przepisy do wniosków składanych w toku sprawy.

Sąd na podstawie art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie jak w sentencji wyroku, albowiem, zdaniem Sądu wobec ściągnięcia należności objętej nakazem zapłaty, wydanie wyroku stało się z tych przyczyn niedopuszczalne.

Na podstawie art. 98. § 1. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).§ 2. Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu procesowego.

Art. 108. K.p.c. stanowi:”§ 1. Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Sąd może jednak rozstrzygnąć jedynie o zasadach poniesienia przez strony kosztów procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu; w tej sytuacji, po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, referendarz sądowy w sądzie pierwszej instancji wydaje postanowienie, w którym dokonuje szczegółowego wyliczenia kosztów obciążających strony. § 2. Sąd drugiej instancji, uchylając zaskarżone orzeczenie i przekazując sprawę sądowi pierwszej instancji do rozpoznania, pozostawia temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.”

Zaś, art. 108 ¹k.p.c stanowi:” Jeżeli w toku postępowania sąd nie orzekł o obowiązku poniesienia kosztów sądowych lub orzeczeniem nie objął całej kwoty należnej z tego tytułu, postanowienie w tym przedmiocie wydaje na posiedzeniu niejawnym sąd, przed którym sprawa toczyła się w pierwszej instancji.”

Na koszty tego postępowania składają się: 30 zł opłaty od pozwu, 17 zł opłaty od pełnomocnictwa, 60 zł wynagrodzenia pełnomocnika.

Pozwany opłacił w/w koszty w ramach egzekucji komorniczej .

W tym stanie sprawy, orzeczono jak w sentencji.