Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 714/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy w Puławach, II Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Aneta Milczek

w obecności protokolanta: starszego sekretarza sądowego Agnieszki Pyszczak

przy udziale oskarżyciela publicznego z L. (...) Skarbowego w B. J. R.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 16 maja 2019 roku

sprawy S. Ż. syna Z. i M. z domu K. , urodzonego (...) w R.

oskarżonego o to, że:

W dniu 27 kwietnia 2018r. w Ż., woj. (...), samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) przewoził towar w postaci (...) paczek papierosów różnych marek, nieoznaczonych polskimi znakami akcyzy, stanowiących przedmiot czynu zabronionego, określonego w art. 86§1 i 4 kks i art. 63§2 i 6 kks w zw. z art. 7§1 kks, wprowadzony na obszar celny Unii Europejskiej bez zgłoszenia celnego oraz bez uprzedniego oznaczenia polskimi znakami akcyzy, w wysokości czego nastąpiło narażenie na uszczuplenie należności celnej w wysokości 1362,00zł oraz należności Skarbu Państwa na uszczuplenie podatku akcyzowego w wysokości 17733,00zł i podatku VAT w wysokości 4936,00zł,

tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 65§1 i 3 kks w zb. z art. 91§1 i 4 kks w zb. z art. 54§1 i 3 kks w zw. z art. 7§1 kks

1.oskarżonego S. Ż. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 65 § 1 i3 kks w zb. z art. 91 §1 i 4 kks w zb. z art. 54 § 1 i 3 kks w zw z art. 7 § 1 kks. i za t na podstawie art. 65 § 1i 3 k.k.s w zw. z art. 7 § 2 kks wymierza mu karę grzywny w liczbie 100 ( stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki na kwotę 80 ( osiemdziesiąt) złotych;

2.na podstawie art. 30 § 1 i 6 k.k.s. w zw. art. 31 § 6 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 4 k.k.s. orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci papierosów wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/152/18/P k. 1-6 k. 20;

3. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i ustala, że wydatki związane z oskarżeniem w części umarzającej postępowanie ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 714/18

UZASADNIENIE

S. Ż. został oskarżony przez L. Urząd C.- Skarbowy w B. o to, że: w dniu 27 kwietnia 2018r. w Ż., woj. (...), samochodem marki S. (...) o nr rej. (...) przewoził towar w postaci (...) paczek papierosów różnych marek, nieoznaczonych polskimi znakami akcyzy, stanowiących przedmiot czynu zabronionego, określonego w art. 86§1 i 4 kks i art. 63§2 i 6 kks w zw. z art. 7§1 kks, wprowadzony na obszar celny Unii Europejskiej bez zgłoszenia celnego oraz bez uprzedniego oznaczenia polskimi znakami akcyzy, w wysokości czego nastąpiło narażenie na uszczuplenie należności celnej w wysokości 1362,00zł oraz należności Skarbu Państwa na uszczuplenie podatku akcyzowego w wysokości 17733,00zł i podatku VAT w wysokości 4936,00zł,tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 65§1 i 3 kks w zb. z art. 91§1 i 4 kks w zb. z art. 54§1 i 3 kks w zw. z art. 7§1 kks.

Wobec treści wniosku oskarżyciela publicznego o uzasadnienie wyroku na podstawie art. 423 § 1a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. uzasadnienie wyroku zostało ograniczone do tych części wyroku, których wniosek dotyczy, tj. orzeczenia o karze.

Na mocy wyroku z dnia 16 maja 2019r. Sąd Rejonowy w Puławach wymierzył S. Ż. za czyn z art. 65§1 i 3 kks w zb. z art. 91§1 i 4 kks w zb. z art. 54§1 i 3 kks w zw. z art. 7§1 kks na podstawie art. 65 § 1i 3 k.k.s w zw. z art. 7 § 2 kks karę grzywny w liczbie 100 ( stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki na kwotę 80 (osiemdziesiąt) złotych; .na podstawie art. 30 § 1 i 6 k.k.s. w zw. art. 31 § 6 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 4 k.k.s. orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci papierosów wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/152/18/P k. 1-6 k. 20; na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych i ustala, że wydatki związane z oskarżeniem w części umarzającej postępowanie ponosi Skarb Państwa.

Oskarżony jest człowiekiem dorosłym, doświadczonym życiowo i w pełni poczytalnym. Z całą pewnością miał świadomość bezprawności i naganności czynu, którego się dopuścił oraz że w świetle okoliczności towarzyszących jego działaniu brak jest jakichkolwiek przesłanek, które usprawiedliwiając jego czyn, wyłączyłyby odpowiedzialność karno- skarbową, z uwagi na brak winy lub bezprawności czynu.

Przy wymiarze kary oskarżonym Sąd wziął pod uwagę rodzaj naruszonego dobra prawnego tj. obowiązki podatkowe.

Na niekorzyść oskarżonego Sąd uwzględnił karalność za przestępstwa skarbowe (k. 60 ).

Jak wyżej wskazano Sąd na podstawie art. 65§3 kks w zw. art. 7§2 kks wymierzył oskarżonemu karę grzywny w liczbie 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych. Orzekając liczbę stawek dziennych grzywny oraz wysokość jednej stawki dziennej sąd miał na uwadze brzmienie przepisu art. 23§ 3 k.k.s. Zgodnie z treścią art. 23 § 3 k.k.s. przy ustalaniu stawki dziennej grzywny należy wziąć pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności. Zgodnie z treścią art. 53 § 4 k.k.s. minimalne wynagrodzenie jest to wynagrodzenie za pracę ustalone na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz. 1314), które od dnia 1 stycznia 2018r. wynosiło 2100 zł. A, zatem wysokość stawki nie może być mniejsza niż 70 zł ani większa niż kwota 28 000 zł.

Oskarżony S. Ż. obecnie nie pracuje zarobkowo, podejmuje prace dorywcze, ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. W ocenie Sądu z uwagi na swoją sytuację osobistą, majątkową jest w stanie uiścić karę grzywny w orzeczonej wysokości, chociażby w ratach. Natomiast orzeczenie jej w wysokości żądanej przez oskarżyciela publicznego byłoby znacząco wygórowane i stanowiłoby rodzaj represji. Wprawdzie kara grzywny została orzeczona wobec oskarżonego w dolnej granicy zagrożenia ustawowego przewidzianego w art. 65 § 3 kks, podobnie jak wysokość stawki dziennej, jednakże miały na to wpływ okoliczności wymienione wyżej.

Zdaniem Sądu kara w takim rozmiarze nie przekracza stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu, który popełnił. Orzeczoną karę grzywny należy uznać za wyważoną. W ocenie Sądu kara spełni zarówno cele wychowawcze w stosunku do oskarżonego, ukazując mu naganność takiego postępowania oraz nieopłacalność popełniania przestępstw skarbowych w przyszłości. Kara ta ma za zadanie ukazać społeczeństwu szybką i surową reakcję organów wymiaru sprawiedliwości na zachowanie sprzeczne z prawem i jako taka powinna kształtować w społeczeństwie prawidłowe postawy. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara skłoni go do przestrzegania prawa i zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Dolegliwości wynikające z wykonania kary uświadomią oskarżonemu nieopłacalność popełniania czynów zabronionych przez prawo.

Rozstrzygnięcie to odegra również istotną rolę w procesie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa – wzmocnione zostanie poczucie bezpieczeństwa oraz nieuchronności poniesienia odpowiedzialności karnej za zachowanie sprzeczne z obowiązującym prawem. Uczyni ono także zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, wpłynie na kształtowanie pozytywnych postaw wobec prawa oraz umocni takie postawy już istniejące.

Na podstawie art. 30 § 1, i 6 k.k.s. w zw. art. 31 § 6 k.k.s. w zw. z art. 29 pkt 4 k.k.s. Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci papierosów wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych Nr I/152/18/P k. 1-6 k. 20 ;

Orzeczenie o kosztach sądowych uzasadnia art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 kks.

Z uwagi na sytuację materialną oraz osobistą oskarżonego Sąd uznał, iż poniesienie kosztów sądowych będzie dla niego zbyt uciążliwe.

Z podanych względów Sąd orzekł jak w wyroku.