Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Małgorzata Sosińska-Halbina

Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2019 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu należnych stronie pozwanej;

3.  nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt VIII C 460/18

UZASADNIENIE

Powód M. S., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w pozwie z dnia 30 stycznia 2018 roku skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. wniósł o zasądzenie kwoty 15.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 8 lutego 2017 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, w związku ze szkodą, jakiej doznał wskutek nieszczęśliwego wypadku w dniu 8 czerwca 2016 roku. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dacie wypadku był objęty ubezpieczeniem w pozwanym Towarzystwie. W wyniku zdarzenia, o którym mowa wyżej, powód doznał urazu kolana lewego – po przeprowadzonej diagnostyce u powoda stwierdzono skręcenie stawu kolanowego z uszkodzeniem (...), (...) i MM. Powodowi zalecono chodzenie o kulach, odciążenie uszkodzonej kończyny oraz zabieg rehabilitacyjne. Powstały uszczerbek powód zgłosił pozwanemu, który ustalił trwały uszczerbek na zdrowiu powoda na poziomie 1% i wypłacił mu należne odszkodowanie. Powód odwoływał się od decyzji pozwanego zakładu ubezpieczeń ale ten pozostał przy swoim stanowisku. W ocenie powoda stopień trwałego uszczerbku na jego zdrowiu jest wyższy aniżeli ustalił to pozwany i winien być określony na poziomie 13%, jak wynika z opinii lekarskiej z dnia 13 grudnia 2017 roku. Powód przedmiotowym powództwem dochodził częściowego roszczenia na poziomie 4 % uszczerbku i odpowiadającej temu łącznej kwocie 15.000 zł.

(pozew k. 14-18)

W odpowiedzi na pozew (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany przyznając okoliczności faktyczne sprawy podniósł, że wypłacone w toku postępowania likwidacyjnego odszkodowanie wyliczono w oparciu o tabelę norm oceny procentowej uszczerbku na zdrowiu stanowiącą załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia. U powoda ustalono 1% uszczerbek na zdrowiu (pozycja 156 A tabeli), a należne z tego tytułu świadczenie ustalono na kwotę 5.000 zł (wobec tego, że suma ubezpieczenia to 500.000 zł), którą to kwotę wypłacono powodowi. Wobec powyższego w ocenie pozwanego żądanie pozwu jest niezasadne.

(odpowiedź na pozew k. 41-42 v)

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Na rozprawie w dniu 27 marca 2019 roku Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii niż powołany w sprawie.

(protokół rozprawy z dn. 16.08.2018r. k. 63, protokół rozprawy z dn. 21.03.2018r. k. 99)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 czerwca 2016 roku powód objęty był umową ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków (...) z 3 czerwca 2016 roku potwierdzoną polisą nr (...) z sumą ubezpieczenia ustaloną na kwotę 500.000 zł.

Zgodnie z warunkami zawartej umowy za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu pozwany powinien otrzymać 1 % sumy ubezpieczenia, tj. 5.000 zł.

Z kolei zgodnie z § 4 ust 51 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...) wiążących strony umowy trwały uszczerbek na zdrowiu to trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia.

(z akt szkodowych na płycie CD: OWU, tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu (...), okoliczności bezsporne)

M. S. aktualnie ma 36 lat, z zawodu jest sportowcem.

W dniu 8 czerwca 2016 roku podczas biegania powód poślizgnął się i upadł doznając urazu kolana lewego. Następnego dnia powód udał się do lekarza, który stwierdził skręcenie kolana i uraz więzadeł. Powód korzystał z rehabilitacji kolana przez 6 tygodni. Uraz nie został zakwalifikowany do zabiegu.

Doznaną szkodę powód zgłosił pozwanemu, który decyzją z dnia 7 lutego 2017 roku przyznał mu 5.000 zł tytułem odszkodowania ustalając uszczerbek na zdrowiu na poziomie 1 %. Od powyżej decyzji dowołanie złożył w dniu 17 października 2017 roku powód podnosząc, że nie zgadza się z wysokością przyjętego przez pozwanego trwałego uszczerbku na zdrowiu doznanego przez niego wskutek przedmiotowego zdarzenia. Powód podniósł, że uszczerbek na zdrowiu jakiego doznał wskutek wypadku kształtuje się na poziomie 13 % co wprost wynika z opinii lekarskiej wydanej na potrzeby innego postępowania likwidacyjnego. Pozwany podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

(z akt szkodowych na płycie CD: decyzja (...) SA, decyzja k. 21, opinia lekarska k. 28, decyzja z dn. 23.11.2017r. k. 29-30, okoliczności bezsporne)

W wyniku urazu powód doznał skręcenia stawu kolanowego lewego, bez upośledzenia funkcji kolana, z subiektywnym zespołem bólowym. Według oceny biegłego ortopedy zdarzenie w dniu 8 czerwca 2016 roku nie spowodowało u powoda trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Obrzęk przyczepu (...) (więzadła pobocznego piszczelowego), obrzęk MM (łąkotki przyśrodkowej) to objaw mogący wystąpić bezpośrednio po urazie, nie jest on jednak uszkodzeniem trwałym tych struktur.

(opinia biegłego chirurga ortopedy k. 75-77, k. 100-101)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie powołanych wyżej dowodów, w tym dowodów z dokumentacji medycznej oraz opinii biegłego z zakresu chirurgii ortopedii i traumatologii.

Oceniając pisemne opinie biegłego Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków. Opinie te Sąd uznał za spójne, wnioski wyciągnięte przez biegłego są bowiem logiczne i znajdują oparcie w przeprowadzonych przez niego badaniach. Jako, że z opinii wynika, jakie spostrzeżenia powodują wnioski wyciągnięte przez biegłego należy je również uznać za jasne i przekonujące. Opinia są też pełne, biegły udzielili odpowiedzi na postawione mu pytania, na które zgodnie z zakresem posiadanych wiadomości specjalnych i udostępnionych materiałów dowodowych mógł udzielić odpowiedzi, uwzględnił wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia badanej kwestii. Wydając opinię biegły oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym, w tym na dokumentacji medycznej powoda, której zawartość uwzględnił podczas opracowywania opinii. Wydanie opinii poprzedzało przy tym przeprowadzenie badania powoda, którego wyniki biegły uwzględnił przy formułowaniu wniosków końcowych opinii.

W tym miejscu koniecznym jest podkreślenie, że po wydaniu drugiej opinii przez biegłego żadna ze stron nie podważała wysnutych w jej treści wniosków. Wobec tego, że w ocenie Sądu druga opinia biegłego precyzyjnie wyjaśniła wszelkie zarzuty stawiane opinii przez powoda po wydaniu pierwszej pisemnej opinii, brak było podstaw do uwzględnienia wniosku pełnomocnika powoda o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego wskazanej specjalizacji. Stawiane przez stronę powodową zarzuty do wydanej opinii w całości zostały wyjaśnione w opinii uzupełniającej i brak było konieczności zasięgania opinii innego biegłego. Jedynie na marginesie zauważyć w tym miejscu również należy, że strona powodowa po oddaleniu wniosku o dopuszczenie dowodu z innego biegłego nie składała zastrzeżenia w trybie art. 162 k.p.c..

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Powód wywiódł swoje roszczenie z zawartej z pozwanym umowy ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków (...) z 3 czerwca 2016 roku potwierdzonej polisą nr (...).

Przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie – przy ubezpieczeniu osobowym
– umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej
– art. 805 § 1 i 2 k.c. Kodeks cywilny nie określił pojęcia wypadku ubezpieczeniowego, pozostawiając to kryterium formalne umowie stron.

W realiach niniejszej sprawy, w ramach ubezpieczenia zakresem ubezpieczenia zostało objęte zdrowie powoda, a ubezpieczenie to objęło wystąpienie u powoda trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zaistniałym w okresie odpowiedzialności pozwanego ( (...)).

Zgodnie z § 4 ust 51 OWU trwały uszczerbek na zdrowiu to trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia. Zgodnie z warunkami zawartej umowy za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu pozwany powinien otrzymać
1 % sumy ubezpieczenia, tj. 5.000 zł.

Na gruncie omawianej sprawy niespornym jest, że w dniu 8 czerwca 2016 roku, to jest w dniu zdarzenia, powód był objęty powyższym ubezpieczeniem, a samo zdarzenie miało charakter nieszczęśliwego wypadku. Nadto niesporne w sprawie jest, że przy ustalaniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu stosuje się tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącą załącznik do powołanych OWU. Tabela ta stanowi integralną część powołanych ogólnych warunków umowy, a zatem jest objęta umową stron tak samo jak i inne postanowienia umowne.

W związku z zaistniałym zdarzeniem z powodowi przysługiwało świadczenie od pozwanego wynikające z zawartej umowy ubezpieczeniowej w przypadku spełniania kryteriów umownych. Wysokość świadczenia odpowiadająca kwocie 5.000 zł za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu, uzależniona została od stopnia ustalonego przez ubezpieczyciela trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Ustalenie przez pozwanego uszczerbku na zdrowiu powoda spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem z dnia 8 czerwca 2016 roku na poziomie 1% okazało się jednak nawet przekraczające doznany uszczerbek. Z przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego, w szczególności z treści opinii biegłego ortopedy wprost wynika, że powód w wyniku zdarzenia w ogóle nie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Powodowi z tytułu umowy ubezpieczenia nie przysługiwało zatem od pozwanego żadne świadczenie. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego przyznał jednak powodowi świadczenie w wysokości 5.000 zł za jedne procent trwałego uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek przedmiotowego urazu.

Mając na uwadze powyższe powództwo zasługiwało na oddalenie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Zgodnie z treścią powołanego art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Przytoczony przepis stanowi wyjątek od podstawowej zasady orzekania o kosztach procesu, unormowanej w art. 98 § 1 k.p.c., a zarazem wyklucza dokonywanie wykładni rozszerzającej. Sposób skorzystania z art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem sądu orzekającego i od oceny tegoż sądu należy przesądzenie, że taki szczególnie uzasadniony wypadek nastąpił w rozpoznawanej sprawie oraz usprawiedliwia odstąpienie od obowiązku ponoszenia kosztów procesu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że przy ocenie przesłanek z art. 102 k.p.c. Sąd winien wziąć pod uwagę przede wszystkim fakty związane z samym przebiegiem procesu, w szczególności podstawę oddalenia żądania, szczególną zawiłość sprawy, bądź przekonanie powoda o słuszności żądania trudne do zweryfikowania a limine (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 18.07.2013 r., I ACa 447/13, LEX nr 1349918; postanowienie SN z dnia 7.12.2011 r., II CZ 105/11, LEX nr 1102858; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11.2013 r., I ACa 725/13, LEX nr 1409197). W przypadku żądania jak na gruncie niniejszej sprawy należy również uwzględnić okoliczność, że charakter tego typu roszczeń powoduje, że ich wysokość ze swej istoty jest trudno wymierna i zależna od szeregu okoliczności związanych z następstwami zdarzenia szkodowego. Określenie ich wysokości wymaga do sięgnięcia w ramach postępowania dowodowego do wiadomości specjalnych w postaci opinii biegłych, które to dowody ostatecznie pozwolą na zweryfikowanie dopiero w trakcie postępowania zasadności roszczeń. Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy podkreślenia wymaga, że powód nie mógł a priori przypuszczać, że jego powództwo okaże się nieuzasadnione zwłaszcza wobec stanowiska innego lekarza orzecznika i ustalenia przez niego uszczerbku na zdrowiu powoda na poziomie 13 %. Powyższe uprawniało powoda do przyjęcia, że może on otrzymać od pozwanego świadczenie w pierwotnie żądanej wysokości.

W świetle przytoczonych okoliczności Sąd uznał, że przedmiot sporu oraz subiektywne, ale zarazem uzasadnione przekonanie powoda o słuszności wytaczanego powództwa, uzasadniają odstąpienie od obciążenia go kosztami procesu na podstawie przepis art. 102 k.p.c.

Kierując się tożsamymi przesłankami Sąd nie obciążył powoda również obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych w wysokości 77,18 zł (powód uiścił 700 zł zaliczki na biegłego, która w całości została wykorzystana, zaś nieuiszczone koszty sądowe to 77,18 zł z tytułu wynagrodzenia biegłego).