Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: protokolant Anna Lewińska

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2019 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w P.

przeciwko D. S. (1)

o zapłatę

I oddala powództwo w całości;

II kosztami postępowania w kwocie 30,00 złotych obciąża powoda uznając je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód ,A. (...) zoo z siedzibą w P., wniósł w dniu 7.12.2018 r. pozew przeciwko D. S. (2) o zapłatę kwoty 900,00 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany zawarł z w/w Spółką zoo w dniu 23 października 2013 r. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych i mimo wystawienia faktur w cyklu wynikającym z zawartej umowy o świadczenie usługi dostępu do lokalnej sieci w technologii bezprzewodowej lub kablowej oraz międzynarodowej sieci internet nr (...). Powód wystawił faktury za w/w usługę za okres od 8.12.2014r do 8.9.2015r, których pozwany nie zapłacił.

(pozew - k. 3-6)

Pozwany nie stawił się n a rozprawę, nie przedstawił swego stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. (...) zoo z siedzibą w P. i D. S. (2), zawarli na 24 miesiące umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w dniu 23.10.2013r nr (...). W umowie ustalono, że opłata abonentowa wynosi 50 zł miesięcznie i jest płatna z góry po wystawieniu faktury za każdy miesiąc za okres rozliczeniowy od 1 do ostatniego dnia miesiąca. W razie braku opłaty za kolejne 3 okresy, operator ma prawo rozwiązania umowy

( umowa, k. 22-23v)

W dniach pomiędzy 1.12.2014r, a 1.9.2015r. A. (...) zoo z siedzibą w P. wystawiła faktury miesięczne za usługę objętą w/w umową, których termin płatności upływał każdego 8-go wskazanego miesiąca

( faktury, k. 26-36)

W dniu 29.9.2015r A. (...) zoo z siedzibą w P. wezwała D. S. (2) do zapłaty kwoty 500 zł z tytułu zaległej opłaty miesięcznej po 50 zł za każdy miesiąc wraz z odsetkami ustawowymi do dnia wystawienia wezwania w wysokości 17, 44 zł

( wezwanie, k. 24)

W dniu 30.9.2015r A. (...) zoo z siedzibą w P. rozwiązała na piśmie umowę z D. S. (2) z powodu niewywiązywania się z warunków umowy

( rozwiązanie umowy, k. 25,)

Należności niespłacone to : należności z tytułu niezapłaconych w/w faktur i odsetki ustawowe wskazane w pozwie od każdej z kwoty poczynając od 9-go każdego miesiąca

(niesporne)

Sąd zważył, co następuje:

Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew, ani w inny sposób nie zajął stanowiska w sprawie. Zaszły więc warunki z art. 339 § 1 k.p.c. do wydania wyroku zaocznego w stosunku do pozwanego. Jednocześnie § 2 tego przepisu wskazuje, iż w takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa.

W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty wskazanej w pozwie kwoty powinien był wykazać zasadność obciążenia pozwanego żądaną kwotą, charakter umowy jaka łączyła strony oraz jakie świadczenia w ramach tej umowy powinien pozwany ponosić na rzecz poprzednika prawnego powoda oraz fakt, że na niego scedowano dług pozwanej. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją. Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określoną w dyspozycji art. 6 k.c., Sąd uznał, iż to rzeczą powoda było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów. Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia, stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż faktów, z których wywodzone jest dochodzone roszczenie powinien w zasadzie dowieść powód. Nawet brak zajęcia stanowiska przez pozwanego nie zwalnia powoda od wykazania sądowi, iż żądanie sformułowane w pozwie istnieje.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartą 23.10.2013r, regulowaną przez przepisy art. 56 i nast. ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 243 ze zm.)..

W sprawie jednoznacznie powód wykazał, że pozwanego łączyła z powodem w/w umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a także, ile za jaki okres i dlaczego pozwany był zobowiązany płacić i że się nie wywiązał z tego obowiązku, wynikającego z podpisanej umowy.

Od dnia 9.7.2018r Sąd ma obowiązek z urzędu badać zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd w pierwszej kolejności badał więc , czy roszczenie powoda nie jest przedawnione.

Art. 117. k.c. stanowi, że :”§ 1.Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu.§ 2.Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.
§ 21. Po upływie terminu przedawnienia nie można domagać się zaspokojenia roszczenia przysługującego przeciwko konsumentowi.

Zgodnie z art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat sześć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Przepis art. 120 k.c. stanowi, że bieg przedawnienia roszczenia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Art. 123. § 1.kc stanowi:” Bieg przedawnienia przerywa się:

1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje;

3) przez wszczęcie mediacji.”, a art. 124. § 1.kc stanowi:” Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.”

W niniejszej sprawie termin przedawnienia wynosi 3 lata i zaczął biec dla każdej miesięcznie wskazanej w pozwie kwoty abonamentu w dniu następnym po wskazanym jako termin zapłaty, czyli każdy skończył się przed 7.12.2018r – datą złożenia pozwu w niniejszej sprawie.

W tym stanie sprawy sąd uznał, że żądanie pozwu jest spóźnione, albowiem roszczenie powoda uległo przedawnieniu w całości.

Podsumowując powyższe rozważania, Sąd w punkcie I wyroku, na podstawie art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 243 ze zm.) w zw. z art. 118 k.c. i art. 117 § 2 k.c. oddalił powództwo jak w pkt I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II wyroku, na mocy art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą , że przegrywający ponosi koszty, obciążając nimi powoda .Powód poniósł koszty procesu w kwocie łącznej 30,00 zł opłaty sądowej od pozwu.